Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, λέει ο λαός. Ο Ντόναλντ Τράμπ σίγουρα δεν είναι μικρός, φοβούμαι όμως ότι δεν είναι και τρελός, όπως οι απανταχού «Χιλαριστές», απολογητές της παγκοσμιοποίησης και του εθνομηδενισμού θέλουν να τον βγάλουν. Και σε κάθε περίπτωση λέει τα πράγματα με τ΄ονομα τους.
Η ατάκα που πέταξε στον Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος πριν μερικές μέρες είχε…απονείμει τιμές στον δωσίλογο στρατηγό Πεταίν(τον Γάλλο Τσολάκογλου δηλαδή) ήταν πραγματικά μυθική! Και δείχνει ότι τουλάχιστον αυτός ο Αμερικανός πρόεδρος έχει καταλάβει τον βρώμικο ρόλο του Τέταρτου Γερμανικού Ράιχ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Μακρόν που είναι σαφώς ένας αδίστακτος εντολοδόχος του Βερολίνου και υποφέρει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπως και πολλοί Γάλλοι έναντι των Γερμανών, επιχειρεί ανεπιτυχώς να παίξει ρόλο κυματοθραύστη στο αναδυόμενο κίνημα της πατριωτικής δεξιάς που ξεκίνησε από την Αμερική και σήμερα σαρώνει την Ευρώπη.
Αυτός βγαίνει μπροστά και κατηγορεί τον Σαλβίνι και τους άλλους αντισυστημικούς ηγέτες, ως εστία…εθνικιστικής μόλυνσης στην «Ενωμένη Ευρώπη», την ίδια ώρα που αυτή στενάζει κάτω από την δεσποτική ηγεμονία και το δόγμα οικονομικής υποταγής του(άκρως σωβινιστικού)γερμανικού πολιτικού κατεστημένου.
Ο Μακρόν υποδύεται τον κήρυκα της πολυπολιτισμικής συνύπαρξης και της «νεοφιλελέ» οικονομικής ασυδοσίας εις βάρος των φτωχότερων ευρωπαικών κρατών που πρέπει να «υπακούνε» στους κανόνες για να γεμίζουν τα γερμανικά κρατικά ταμεία. Είναι ένας πραγματικός κολαούζος της Μέρκελ που παριστάνει τον Ευρωπαίο λιμπεραλιστή, αλλά τον έχουν καταλάβει ακόμη και στην πατρίδα του όπου τα ποσοστά δημοτικότητας του γκρεμίζονται μέρα με τη μέρα.
Στο πρόσωπο του Τράμπ όμως βρήκε τον μάστορα του. Κι αυτό επειδή προσπάθησε να αμφισβητήσει τις επικρίσεις του Αμερικανού προέδρου για το ότι οι ισχυροί Ευρωπαίοι δεν βάζουν το χέρι στη τσέπη προκειμένου να στηρίξουν το ΝΑΤΟ που πρακτικά δημιουργήθηκε για την δική τους ασφάλεια, έναντι της πάλαι ποτέ σοβιετικής απειλής.
Ο Μακρόν λοιπόν, προσπαθώντας κατ’ εντολήν των Γερμανών(που δεν θέλουν για ευνόητους λόγους να…καρφώνονται)να αποκρούσει τις κατηγορίες του Τράμπ, άρχισε να…νιαουρίζει διάφορες θεωρίες περί ανάγκης δημιουργίας ανεξάρτητου και ισχυρού «ευρωστρατού» ο οποίος θα θωρακίσει την Ε.Ε. έναντι εξωτερικών εχθρών, της Ρωσίας, της Κίνας, κι άμα λάχει και της ίδιας της Αμερικής.
Κι ο Τράμπ τον «εκτέλεσε» με ένα τουίτ που έλεγε το εξής αφοπλιστικό:
«Ο Εμμανουέλ Μακρόν εισηγείται την δημιουργία δικού του στρατού για να προστατέψει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Όμως την Γερμανία βρήκαν μπροστά τους στους δυο παγκόσμιους πολέμους. Πώς πήγαν τα πράγματα τότε για την Γαλλία; Είχαν αρχίσει να μαθαίνουν γερμανικά στο Παρίσι πριν έρθουν οι Αμερικανοί να τους σώσουν…».
Ο Μακρόν δεν μπόρεσε να αρθρώσει λέξη και έβαλε την άλλη…ποντικομαμή του «νεοφιλευθερισμού made in Germany», τον γνωστό από τις νουθεσίες του προς την Ελλάδα και τη στήριξη προς το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη, πρώην Βέλγο πρωθυπουργό, Γκύ Φέρχοφσταντ να απαντήσει με φαιδρά φληναφήματα για την γαλλική οικονομική βοήθεια στην αμερικανική επανάσταση του…1776!
Δεν άργησε όμως να έρθει το δεύτερο δολοφονικό τουίτ του Τράμπ:
«Το πρόβλημα είναι ότι ο Εμμάνουελ υποφέρει από πολύ χαμηλή δημοτικότητα 26% στη Γαλλία και ένα ποσοστό ανεργίας περίπου 10%. Προσπαθούσε απλώς να πάει τη κουβέντα αλλού. Παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει πιο εθνικιστική χώρα από την Γαλλία-πολύ περήφανοι άνθρωποι-δικαίως…».
Μην σας κάνει εντύπωση που οι απίθανες, όσο και απολαυστικές αυτές ατάκες του Τράμπ, πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες από τα περισσότερα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Η ακόμη και επικρίθηκαν ως…απρεπείς! Σκεφτείτε το λίγο και θα βρείτε μόνοι σας την απάντηση.
Ο Τράμπ ενοχλεί αφάνταστα γιατί αμφισβητεί και ανακατεύει την διεθνή οικονομική και γεωπολιτική τάξη πραγμάτων που έχουν στήσει οι Γερμανοί στην Ευρώπη. Είναι ένας ανορθόδοξος ηγέτης, στο όριο της εκκεντρικότητας, που αγνοεί το πρωτόκολλο της δήθεν «πολιτικής ορθότητας» και λέει αυθόρμητα μεγάλες, μα πολύ μεγάλες αλήθειες.
Μπορεί και το κάνει γιατί πρώτον είναι επικεφαλής της παγκόσμιας υπερδύναμης και δεν δίνει λογαριασμό στους φιρφιρίκους των Βρυξελλών, κυρίως όμως επειδή έχει μία ενστικτώδη αντίληψη της σημερινής γεωπολιτικής πραγματικότητας, πολύ πιο ανεπτυγμένη από πολλούς προκατόχους του, όπως αυτοί που βομβάρδιζαν την Σερβία για χατήρι των Βόσνιων μουσουλμάνων και των Αλβανών κατσαπλιάδων. Και που συνέδραμαν στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας παίζοντας άθελα τους, ως χρήσιμοι ηλίθιοι το γεωστρατηγικό παιχνίδι του Βερολίνου…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Η ατάκα που πέταξε στον Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος πριν μερικές μέρες είχε…απονείμει τιμές στον δωσίλογο στρατηγό Πεταίν(τον Γάλλο Τσολάκογλου δηλαδή) ήταν πραγματικά μυθική! Και δείχνει ότι τουλάχιστον αυτός ο Αμερικανός πρόεδρος έχει καταλάβει τον βρώμικο ρόλο του Τέταρτου Γερμανικού Ράιχ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Μακρόν που είναι σαφώς ένας αδίστακτος εντολοδόχος του Βερολίνου και υποφέρει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπως και πολλοί Γάλλοι έναντι των Γερμανών, επιχειρεί ανεπιτυχώς να παίξει ρόλο κυματοθραύστη στο αναδυόμενο κίνημα της πατριωτικής δεξιάς που ξεκίνησε από την Αμερική και σήμερα σαρώνει την Ευρώπη.
Αυτός βγαίνει μπροστά και κατηγορεί τον Σαλβίνι και τους άλλους αντισυστημικούς ηγέτες, ως εστία…εθνικιστικής μόλυνσης στην «Ενωμένη Ευρώπη», την ίδια ώρα που αυτή στενάζει κάτω από την δεσποτική ηγεμονία και το δόγμα οικονομικής υποταγής του(άκρως σωβινιστικού)γερμανικού πολιτικού κατεστημένου.
Ο Μακρόν υποδύεται τον κήρυκα της πολυπολιτισμικής συνύπαρξης και της «νεοφιλελέ» οικονομικής ασυδοσίας εις βάρος των φτωχότερων ευρωπαικών κρατών που πρέπει να «υπακούνε» στους κανόνες για να γεμίζουν τα γερμανικά κρατικά ταμεία. Είναι ένας πραγματικός κολαούζος της Μέρκελ που παριστάνει τον Ευρωπαίο λιμπεραλιστή, αλλά τον έχουν καταλάβει ακόμη και στην πατρίδα του όπου τα ποσοστά δημοτικότητας του γκρεμίζονται μέρα με τη μέρα.
Στο πρόσωπο του Τράμπ όμως βρήκε τον μάστορα του. Κι αυτό επειδή προσπάθησε να αμφισβητήσει τις επικρίσεις του Αμερικανού προέδρου για το ότι οι ισχυροί Ευρωπαίοι δεν βάζουν το χέρι στη τσέπη προκειμένου να στηρίξουν το ΝΑΤΟ που πρακτικά δημιουργήθηκε για την δική τους ασφάλεια, έναντι της πάλαι ποτέ σοβιετικής απειλής.
Ο Μακρόν λοιπόν, προσπαθώντας κατ’ εντολήν των Γερμανών(που δεν θέλουν για ευνόητους λόγους να…καρφώνονται)να αποκρούσει τις κατηγορίες του Τράμπ, άρχισε να…νιαουρίζει διάφορες θεωρίες περί ανάγκης δημιουργίας ανεξάρτητου και ισχυρού «ευρωστρατού» ο οποίος θα θωρακίσει την Ε.Ε. έναντι εξωτερικών εχθρών, της Ρωσίας, της Κίνας, κι άμα λάχει και της ίδιας της Αμερικής.
Κι ο Τράμπ τον «εκτέλεσε» με ένα τουίτ που έλεγε το εξής αφοπλιστικό:
«Ο Εμμανουέλ Μακρόν εισηγείται την δημιουργία δικού του στρατού για να προστατέψει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Όμως την Γερμανία βρήκαν μπροστά τους στους δυο παγκόσμιους πολέμους. Πώς πήγαν τα πράγματα τότε για την Γαλλία; Είχαν αρχίσει να μαθαίνουν γερμανικά στο Παρίσι πριν έρθουν οι Αμερικανοί να τους σώσουν…».
Ο Μακρόν δεν μπόρεσε να αρθρώσει λέξη και έβαλε την άλλη…ποντικομαμή του «νεοφιλευθερισμού made in Germany», τον γνωστό από τις νουθεσίες του προς την Ελλάδα και τη στήριξη προς το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη, πρώην Βέλγο πρωθυπουργό, Γκύ Φέρχοφσταντ να απαντήσει με φαιδρά φληναφήματα για την γαλλική οικονομική βοήθεια στην αμερικανική επανάσταση του…1776!
Δεν άργησε όμως να έρθει το δεύτερο δολοφονικό τουίτ του Τράμπ:
«Το πρόβλημα είναι ότι ο Εμμάνουελ υποφέρει από πολύ χαμηλή δημοτικότητα 26% στη Γαλλία και ένα ποσοστό ανεργίας περίπου 10%. Προσπαθούσε απλώς να πάει τη κουβέντα αλλού. Παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει πιο εθνικιστική χώρα από την Γαλλία-πολύ περήφανοι άνθρωποι-δικαίως…».
Μην σας κάνει εντύπωση που οι απίθανες, όσο και απολαυστικές αυτές ατάκες του Τράμπ, πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες από τα περισσότερα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Η ακόμη και επικρίθηκαν ως…απρεπείς! Σκεφτείτε το λίγο και θα βρείτε μόνοι σας την απάντηση.
Ο Τράμπ ενοχλεί αφάνταστα γιατί αμφισβητεί και ανακατεύει την διεθνή οικονομική και γεωπολιτική τάξη πραγμάτων που έχουν στήσει οι Γερμανοί στην Ευρώπη. Είναι ένας ανορθόδοξος ηγέτης, στο όριο της εκκεντρικότητας, που αγνοεί το πρωτόκολλο της δήθεν «πολιτικής ορθότητας» και λέει αυθόρμητα μεγάλες, μα πολύ μεγάλες αλήθειες.
Μπορεί και το κάνει γιατί πρώτον είναι επικεφαλής της παγκόσμιας υπερδύναμης και δεν δίνει λογαριασμό στους φιρφιρίκους των Βρυξελλών, κυρίως όμως επειδή έχει μία ενστικτώδη αντίληψη της σημερινής γεωπολιτικής πραγματικότητας, πολύ πιο ανεπτυγμένη από πολλούς προκατόχους του, όπως αυτοί που βομβάρδιζαν την Σερβία για χατήρι των Βόσνιων μουσουλμάνων και των Αλβανών κατσαπλιάδων. Και που συνέδραμαν στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας παίζοντας άθελα τους, ως χρήσιμοι ηλίθιοι το γεωστρατηγικό παιχνίδι του Βερολίνου…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου