Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΙΙΤΙΣΜΟΥ-ΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ- Ο ΕΚ ΝΕΟΥ ΔΙΑΜΟΙΡΑΜΟΣ ΤΗΣ Μ.ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΙΡΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΗΠΑ
Η Τουρκία του Ερντογάν δεν φοβάται απλά και μόνο την ίδρυση του Κουρδικού κράτους της Ροζάβας, δηλαδή της βόρειας Συρίας, κράτος το οποίο θα μπορούσε να ενωθεί με το αυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν.Η Τουρκία φοβάται και τρέμει εξίσου την επικράτηση των Αλαουιτών, της θρησκευτικής κοινότητας παρακλάδι των Αλεβιτών στην οποία ανήκει και ο πρ.Άσαντ.
Τα τελευταία τρία χρόνια με την κλιμάκωση του πολέμου στην Συρία αλλά και το κυνήγι των οπαδών του Γκιουλέν έχει παραγνωρισθεί ο παράγοντας Αλεβίτες στην Τουρκία.Οι περίπου 20 εκατομμύρια Αλεβίτες αποτελούσαν μέχρι το 2013 τον μεγαλύτερο φόβο του ερντογανικού σουνιτικού καθεστώτος .Οι Αλεβίτες αποτελούν σιιτκό παρακλάδι , αν και αυτός ο ορισμός τους αδικεί εφόσον πρόκειται για μουσουλμάνους με πολύ περισσότερη κοσμικότητα και ελευθερία πνεύματος ακόμα και από τους σιίτες οι οποίοι θεωρούνται μεν ως πολύ πιο κοσμικοί και διαλλακτικοί από τους σουνίτες αλλά δεν έχουν αποφύγει ακρότητες όπως η θεοκρατία στο Ιράν.Σουνίτικά κράτη είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τα Η.Α.Ε, το Κουβέιτ, το μισό Ιράκ, μικρό μέρος της Υεμένης και η Αίγυπτος. Το μόνο κράτος με σιιτική πλειοψηφία είναι το Ιράν το οποίο βέβαια κυβερνάται από το θεοκρατικό καθεστώς. Η Συρία πριν από τον πόλεμο ήταν μια χώρα με περίπου είκοσι εκατομμύρια πληθυσμού ο οποίος στην πλειοψηφία του ανήκε στο σουνιτικό δόγμα, Ωστόσο η οικογένεια Άσαντ η οποία κυβερνάει την χώρα από την δεκαετία του 70 ανήκει ανήκει στο Αλαουιτικό δόγμα το οποίο θα μπορούσε να κατηγοριοποιηθεί ως συγγενές με το Αλεβιτικό δόγμα, το οποίο με την σειρά του θεωρείται ως πιο φιλικά προσκείμενο με τον σιιτισμό και θανάσιμο εχθρό του σουνιτισμού.
Αλαουίτες της Συρίας και Αλεβίτες της Τουρκίας έχουν στενότατους θρησκευτικό-δογματικούς δεσμούς.
Οι Αλεβίτες της Τουρκίας και ειδικά στην εποχή Ερντογάν από το 2003 και εντεύθεν, έχουν υποστεί διωγμούς ανάλογους με αυτούς που βλέπουμε τελευταία να υπόκεινται οι δήθεν οπαδοί του Γκιουλέν.
Οι διωγμοί των Αλεβιτών παρόλο που είχαν σφοδρότητα και βαρβαρότητα ανάλογη με τον διωγμό των δήθεν αντικαθεστωτικών που δήθεν συμμετείχαν στην απόπειρα πραξικοπήματος του καλοκαιριού του 2016, δεν έτυχαν ανάλογης δημοσιότητας.
Το 2013 ο Ερντογάν απέλυσε εκατοντάδες στρατιωτικούς με την κατηγορία ότι ήταν Αλεβίτες.Οι Αλεβίτες ,, όπως και όλες οι θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες στην Τουρκία, δεν είναι αναγνωρισμένοι επίσημα και δεν έχουν δικαίωμα να εξασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα ελεύθερα
Γιατί όμως αποτελούν τον φόβο και τον τρόμο του σουνιτη Ερντογάν;
Οι Αλεβίτες προκαλούν την καχυποψία των σουνιτών μουσουλμάνων διότι τόσο το δόγμα τους όσο και η λατρεία τους θυμίζουν επικίνδυνα χριστιανικές παραδόσεις.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ίδιοι οι Αλεβίτες πιστοί θεωρούν τους εαυτoύς τους χριστιανούς αλλά πολλοί ερευνητές ωστόσο πιστεύουν ότι οι Αλεβίτες αποτελούν μια θρησκευτική μoυσουλμανική σέκτα η οποία δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει τους χριστιανούς οι οποίοι αναγκάσθηκαν σε εξισλαμισμό από το 1100 και μετά . Στον Αλεβιτισμό ίσως έχουν προσχωρήσει και οπαδοί των αιρέσεων του χριστιανισμού όπως οι Νεστοριανοί οι οποίοι από το 431 μχ υπέστησαν διωγμούς τόσο από τους βυζαντινούς όσο και από τους μουσουλμάνους στην Μ.Ανατολή . Οι νεστοριανοί είναι γνωστοί και ω Ασσύριοι και ακόμα και σήμερα διώκονται ανηλεώς από το Ισλαμικό Κράτος στην Συρία και Ιράκ.
Ωστόσο δεν είναι μόνο η δογματική καχυποψία που προκαλούν οι Αλεβιτες στους σουνίτες Τούρκους και ειδικά στο σουνιτικό καθεστώς Ερντογάν αλλά και το γεγονός ότι διαχρονικά διατέλεσαν φανατικοί υποστηρικτές του κεμαλισμού.
Πιθανή ανάδειξη των Σιιτών και Αλαουιτών στην μεταπολεμική Συρία ως μοναδική δύναμη έστω και σε ένα κομμάτι -το ισχυρότερο- διχοτομημένου κράτους φοβίζει την Τουρκία . Στην Τουρκία το 10% του πληθυσμού είναι Αλεβίτες Μουσουλμάνοι.Ο Αλεβισμός είναι παρακλάδι του Σιιτισμού. Η Τουρκία ποτέ δεν παραδέχθηκε την ύπαρξη Αλεβιτών και πάντα τους θεωρούσε κίνδυνο για το κράτος . Οι Αλεβίτες στην Τουρκία είναι ουσιαστικά υπό διωγμό παρόλο που είναι και αυτοί Τούρκικης καταγωγής . Ο Αλεβισμός στην Τουρκία αντιμετωπίζεται από το κράτος ως επικίνδυνη αίρεση , τους απαγορεύεται να κατέχουν δημόσιες-κρατικές θέσεις και απαγορεύεται η φανερή λατρεία της θρησκείας τους. Πρόσφατα δεκάδες Τούρκοι στρατιωτικοί απολύθηκαν διότι κατηγορήθηκαν ότι είναι Αλεβίτες. Οι ίδιοι οι Αλεβίτες υποστηρίζουν ότι αποτελούν το 30% του πληθυσμού της Τουρκίας .Λόγω των διωγμών που έχουν υποστεί θεωρούνται πλέον αποκομμένοι από την Τουρκική εθνική συνείδηση και είναι επιρρεπείς σε ιδέες ανατροπής του Σουνιτικού καθεστώτος στηνΤουρκία . Η δημιουργία Σιιτικού -Αλαουτικού κράτους στα Νότια της Τουρκίας θα αποτελούσε για τους Αλεβίτες ότι το Συριακό και Ιρακινό Κουρδιστάν για τους Κούρδους αντάρτες στην Τουρκία. Θα αποτελούσε το εφαλτήριο για τον σχηματισμό ενεργής αντίστασης . Οι Αλεβίτες ήδη θεωρούνται από τις μυστικές Τουρκικές υπηρεσίες αποσταθεροποιητικό παράγοντας εν αναμονή.
Οι καχυποψία των σουνιτών Τούρκων και ειδικά των σύγχρονων , επιτείνεται από το γεγονός ότι οι Αλεβίτες έχουν συνεργασθεί με τους Κούρδους και το απελευθερωτικό τους κίνημα
Οι Αλαουίτες της Συρίας και οι Αλεβίτες της Τουρκίας είναι συγγενικά δόγματα . Οι Αλαουίτες της Συρίας αποτελούσαν , τουλάχιστον πριν το ξέσπασμα του πολέμου το 2011, το 12 % του πληθυσμού αλλά σε αντίθεση με τους Αλεβίτες της Τουρκίας όχι μόνο δεν διώκονταν ως μειονοτικοί αλλά στην ουσία κυβερνούσαν την χώρα από το 1970 όταν ο Αλαουίτης Χαφέζ Αλ Άσαντ , πατέρας του σημερινού προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ, ανέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία.
Την 11-12-2016 η Παλμύρα, η πόλη που βρίσκεται στην ανατολική έρημο της Συρίας , ανακαταλήφθηκε από το Ισλαμικό Κράτος.Η Παλμύρα την άνοιξη του 2016 είχε απελευθερωθεί από τον ρωσικό στρατό ο οποίος και κατηγορείται ως υπεύθυνος για την ανακατάληψη της από το ΙΚ την 11-12-2016.Την δια στιγμή οι Ρώσοι μαζί με Ιρανούς και την Χεζμπολά του Λιβάνου που αποτελεί το μακρύ χέρι του Ιράν στην χώρα και με τον Συριακό κυβερνητικό στρατό σημειώνουν επιτυχίες στο Χαλέπι στα δυτικά της Συρίας.
Η τριχοτόμηση της Συρίας είναι κάτι πέρα από σίγουρο. Το ένα κομμάτι που θα αποσχισθεί θα πρόκειται για τις βόρειες επαρχίες στις οποίες και θα ιδρυθεί το Κουρδικά κράτος.Από τον Φεβρουάριο του 2016 έχει παρθεί η απόφαση μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.
ΤΟ ΥΠΟ ΙΔΡΥΣΗ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΡΙΑ
Τα τελευταία τρία χρόνια με την κλιμάκωση του πολέμου στην Συρία αλλά και το κυνήγι των οπαδών του Γκιουλέν έχει παραγνωρισθεί ο παράγοντας Αλεβίτες στην Τουρκία.Οι περίπου 20 εκατομμύρια Αλεβίτες αποτελούσαν μέχρι το 2013 τον μεγαλύτερο φόβο του ερντογανικού σουνιτικού καθεστώτος .Οι Αλεβίτες αποτελούν σιιτκό παρακλάδι , αν και αυτός ο ορισμός τους αδικεί εφόσον πρόκειται για μουσουλμάνους με πολύ περισσότερη κοσμικότητα και ελευθερία πνεύματος ακόμα και από τους σιίτες οι οποίοι θεωρούνται μεν ως πολύ πιο κοσμικοί και διαλλακτικοί από τους σουνίτες αλλά δεν έχουν αποφύγει ακρότητες όπως η θεοκρατία στο Ιράν.Σουνίτικά κράτη είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τα Η.Α.Ε, το Κουβέιτ, το μισό Ιράκ, μικρό μέρος της Υεμένης και η Αίγυπτος. Το μόνο κράτος με σιιτική πλειοψηφία είναι το Ιράν το οποίο βέβαια κυβερνάται από το θεοκρατικό καθεστώς. Η Συρία πριν από τον πόλεμο ήταν μια χώρα με περίπου είκοσι εκατομμύρια πληθυσμού ο οποίος στην πλειοψηφία του ανήκε στο σουνιτικό δόγμα, Ωστόσο η οικογένεια Άσαντ η οποία κυβερνάει την χώρα από την δεκαετία του 70 ανήκει ανήκει στο Αλαουιτικό δόγμα το οποίο θα μπορούσε να κατηγοριοποιηθεί ως συγγενές με το Αλεβιτικό δόγμα, το οποίο με την σειρά του θεωρείται ως πιο φιλικά προσκείμενο με τον σιιτισμό και θανάσιμο εχθρό του σουνιτισμού.
Αλαουίτες της Συρίας και Αλεβίτες της Τουρκίας έχουν στενότατους θρησκευτικό-δογματικούς δεσμούς.
Οι Αλεβίτες της Τουρκίας και ειδικά στην εποχή Ερντογάν από το 2003 και εντεύθεν, έχουν υποστεί διωγμούς ανάλογους με αυτούς που βλέπουμε τελευταία να υπόκεινται οι δήθεν οπαδοί του Γκιουλέν.
Οι διωγμοί των Αλεβιτών παρόλο που είχαν σφοδρότητα και βαρβαρότητα ανάλογη με τον διωγμό των δήθεν αντικαθεστωτικών που δήθεν συμμετείχαν στην απόπειρα πραξικοπήματος του καλοκαιριού του 2016, δεν έτυχαν ανάλογης δημοσιότητας.
Το 2013 ο Ερντογάν απέλυσε εκατοντάδες στρατιωτικούς με την κατηγορία ότι ήταν Αλεβίτες.Οι Αλεβίτες ,, όπως και όλες οι θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες στην Τουρκία, δεν είναι αναγνωρισμένοι επίσημα και δεν έχουν δικαίωμα να εξασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα ελεύθερα
Γιατί όμως αποτελούν τον φόβο και τον τρόμο του σουνιτη Ερντογάν;
Οι Αλεβίτες προκαλούν την καχυποψία των σουνιτών μουσουλμάνων διότι τόσο το δόγμα τους όσο και η λατρεία τους θυμίζουν επικίνδυνα χριστιανικές παραδόσεις.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ίδιοι οι Αλεβίτες πιστοί θεωρούν τους εαυτoύς τους χριστιανούς αλλά πολλοί ερευνητές ωστόσο πιστεύουν ότι οι Αλεβίτες αποτελούν μια θρησκευτική μoυσουλμανική σέκτα η οποία δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει τους χριστιανούς οι οποίοι αναγκάσθηκαν σε εξισλαμισμό από το 1100 και μετά . Στον Αλεβιτισμό ίσως έχουν προσχωρήσει και οπαδοί των αιρέσεων του χριστιανισμού όπως οι Νεστοριανοί οι οποίοι από το 431 μχ υπέστησαν διωγμούς τόσο από τους βυζαντινούς όσο και από τους μουσουλμάνους στην Μ.Ανατολή . Οι νεστοριανοί είναι γνωστοί και ω Ασσύριοι και ακόμα και σήμερα διώκονται ανηλεώς από το Ισλαμικό Κράτος στην Συρία και Ιράκ.
Ωστόσο δεν είναι μόνο η δογματική καχυποψία που προκαλούν οι Αλεβιτες στους σουνίτες Τούρκους και ειδικά στο σουνιτικό καθεστώς Ερντογάν αλλά και το γεγονός ότι διαχρονικά διατέλεσαν φανατικοί υποστηρικτές του κεμαλισμού.
Πιθανή ανάδειξη των Σιιτών και Αλαουιτών στην μεταπολεμική Συρία ως μοναδική δύναμη έστω και σε ένα κομμάτι -το ισχυρότερο- διχοτομημένου κράτους φοβίζει την Τουρκία . Στην Τουρκία το 10% του πληθυσμού είναι Αλεβίτες Μουσουλμάνοι.Ο Αλεβισμός είναι παρακλάδι του Σιιτισμού. Η Τουρκία ποτέ δεν παραδέχθηκε την ύπαρξη Αλεβιτών και πάντα τους θεωρούσε κίνδυνο για το κράτος . Οι Αλεβίτες στην Τουρκία είναι ουσιαστικά υπό διωγμό παρόλο που είναι και αυτοί Τούρκικης καταγωγής . Ο Αλεβισμός στην Τουρκία αντιμετωπίζεται από το κράτος ως επικίνδυνη αίρεση , τους απαγορεύεται να κατέχουν δημόσιες-κρατικές θέσεις και απαγορεύεται η φανερή λατρεία της θρησκείας τους. Πρόσφατα δεκάδες Τούρκοι στρατιωτικοί απολύθηκαν διότι κατηγορήθηκαν ότι είναι Αλεβίτες. Οι ίδιοι οι Αλεβίτες υποστηρίζουν ότι αποτελούν το 30% του πληθυσμού της Τουρκίας .Λόγω των διωγμών που έχουν υποστεί θεωρούνται πλέον αποκομμένοι από την Τουρκική εθνική συνείδηση και είναι επιρρεπείς σε ιδέες ανατροπής του Σουνιτικού καθεστώτος στηνΤουρκία . Η δημιουργία Σιιτικού -Αλαουτικού κράτους στα Νότια της Τουρκίας θα αποτελούσε για τους Αλεβίτες ότι το Συριακό και Ιρακινό Κουρδιστάν για τους Κούρδους αντάρτες στην Τουρκία. Θα αποτελούσε το εφαλτήριο για τον σχηματισμό ενεργής αντίστασης . Οι Αλεβίτες ήδη θεωρούνται από τις μυστικές Τουρκικές υπηρεσίες αποσταθεροποιητικό παράγοντας εν αναμονή.
Οι καχυποψία των σουνιτών Τούρκων και ειδικά των σύγχρονων , επιτείνεται από το γεγονός ότι οι Αλεβίτες έχουν συνεργασθεί με τους Κούρδους και το απελευθερωτικό τους κίνημα
Οι Αλαουίτες της Συρίας και οι Αλεβίτες της Τουρκίας είναι συγγενικά δόγματα . Οι Αλαουίτες της Συρίας αποτελούσαν , τουλάχιστον πριν το ξέσπασμα του πολέμου το 2011, το 12 % του πληθυσμού αλλά σε αντίθεση με τους Αλεβίτες της Τουρκίας όχι μόνο δεν διώκονταν ως μειονοτικοί αλλά στην ουσία κυβερνούσαν την χώρα από το 1970 όταν ο Αλαουίτης Χαφέζ Αλ Άσαντ , πατέρας του σημερινού προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ, ανέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία.
Την 11-12-2016 η Παλμύρα, η πόλη που βρίσκεται στην ανατολική έρημο της Συρίας , ανακαταλήφθηκε από το Ισλαμικό Κράτος.Η Παλμύρα την άνοιξη του 2016 είχε απελευθερωθεί από τον ρωσικό στρατό ο οποίος και κατηγορείται ως υπεύθυνος για την ανακατάληψη της από το ΙΚ την 11-12-2016.Την δια στιγμή οι Ρώσοι μαζί με Ιρανούς και την Χεζμπολά του Λιβάνου που αποτελεί το μακρύ χέρι του Ιράν στην χώρα και με τον Συριακό κυβερνητικό στρατό σημειώνουν επιτυχίες στο Χαλέπι στα δυτικά της Συρίας.
Η τριχοτόμηση της Συρίας είναι κάτι πέρα από σίγουρο. Το ένα κομμάτι που θα αποσχισθεί θα πρόκειται για τις βόρειες επαρχίες στις οποίες και θα ιδρυθεί το Κουρδικά κράτος.Από τον Φεβρουάριο του 2016 έχει παρθεί η απόφαση μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.
ΤΟ ΥΠΟ ΙΔΡΥΣΗ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΡΙΑ
Το δεύτερο κομμάτι που αποσχισθεί θα είναι οι ανατολικές άγονες επαρχίες , η έρημος της Συρίας. Σε αυτό το κομμάτι αρχικά θα μετακινηθούν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους με πρωτεύουσα την Παλμύρα σε ανάταλλαγμα με την Ράκα την τωρινή πρωτεύουσα τους την οποία κι θα παραχωρήσουν στο Κουρδικό κράτος. Στο κομμάτι της ανατολικής άγονης Συρίας δεν θα μετακινηθούν μόνο οι τζιχαντιστές αλλά και οι σουνίτες Σύροι οι οποίοι θα διωχθούν από τον Άσαντ ο οποίος από το 2013 τουλάχιστον έχει προβεί σε εκκαθάριση των δυτικών παραλιακών επαρχιών από σουνιτικούς πληθυσμούς Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σφαγή στις πόλεις Μπάιντα και Μπανιάς το 2013 όπου παραστρατιωτικοί πιστοί στον Άσαντ μαζί με τον κυβερνητικό στρατό επιτέθηκαν εναντίον σουνιτών Σύρων αμάχων.
Οι δυτικές επαρχίες και στα παράλια της Συρίας θα παραμείνουν στον έλεγχο του Άσαντ , της Ρωσίας , του Ιράν και της Χεζμπολά.Δαμασκός-Χάμα-Ιντλίμπ-Χαλέπι θα ορίζουν τα σύνορα.Σε αυτό το κομμάτι οι Αλαουίτες του πρ.Άσαντ θα αποτελούν την άρχουσα τάξη, θα αποτελεί ένα Αλαουιτικό κράτος το οποίο θα προστατεύεται από την Τουρκία με την ίδρυση του Κουρδικού κράτους στα βόρεια του το οποίο θα τελεί υπό την προστασία των ΗΠΑ και Ρωσία.
Ο Ερντογάν θα έχει δύο προβλήματα να αντιμετωπίσει.Το ένα θα είναι το Κουρδικό κράτος στα νότια σύνορα του το οποίο θα αποτελέσει καταφύγιο όλων των Κούρδων μαχητών αυτονομιστών της Ανατολίας κατά τα πρότυπα του Πακιστάν στου οποίου τις δυτικές επαρχίες βρίσκουν καταφύγιο οι Αφγανοί Ταλιμπάν μετά από κάθε επίθεση τους στο Αφγανιστάν.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι ο Αλαουιτκό κράτος του Άσαντ θα αποτελέσει τον αρωγό και προστάτη των Τούρκων Αλεβιτών οι οποίοι θα μπορούνε πλέον να βρούνε καταφύγιο ακόμα και στα πλαίσια του ένοπλου αγώνα τους εναντίον της Τουρκίας.
Το Ααλουιτκό κράτος του Ασαντ θα τύχει της προστασίας της Ρωσίας και του Ιράν και αυτό διότι οι δύο αυτοί σύμμαχοι θέλουν να υλοποιήσουν επιτέλους το σχέδιο για ένα αγωγό αερίου Ιράν-Ιράκ-Συρίας ο οποίος θα φέρει το ιρανικό αέριο στα παράλια της Μεσογείου και θα βοηθήσει το Ι΄ραν να αυξήσει τις εξαγωγές του και κατά συνέπεια τα έσοδα του προκειμένου να εξοπλιστεί για να πολεμήσει στο πλευρό της Ρωσίας στον επόμενο παγκόσμιο πόλεμο.
Όμως τα σχέδια της Ρωσίας δεν σταματάνε εδώ.Ακούμε τελευταία περί της αναθεωρητικής τάσης της Τουρκίας σχετικά με την συνθήκη της Λοζάνης . Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι και ο Αραβικός κόσμος έχει αναθεωρητικές τάσεις απέναντι στον διαμοιρασμό του μετά τον Α΄ΠΠ από την Γαλλία και Αγγλία με την συνθήκη Σάικς Πικώ.
Η Ρωσία αναμίχθηκε στον Συριακό πόλεμο για να εμποδίσει την διέλευση του αγωγού Κατάρ-Ιορδανίας -Συρίας-Τουρκίας-Ελλάδας-Αλβανίας-Ιταλίας-Αυστρίας-Γερμανίας.Η Ρωσία δεν ήθελε να χάσει το ενεργειακό μονοπώλιο στην Ευρώπη.
Το Ιράν αναμείχθηκε στην Συρία διότι επιθυμεί έξοδο στην Μεσόγειο η οποία θα κόψει την Μ.Ανατολή στην μέση.Εάν το Ιράν καταφέρει και ενώσει τις νότιες σιιτικές επαρχίες του Ιράκ με την Συρία τότε θα μετατραπεί στην ισχυρότερη χώρα της Μ Ανατολής με τις πετρελαιοπαραγωγές Σαουδική Αραβία και Κατάρ να αποκόπτονται απο τον κόσμο.
Όπως φαίνεται και στον χάρτη παρακάτω το σιιτικό Ιράν θέλει την ομοσπονδοποίηση με το νότιο σιιτικό επίσης Ιράκ (μπλε χρώμα),ομοσπονδία που θα ενώνεται με την Συρία στις νότιες παρυφές της ανατολικής συριακής ερήμου και στο τριεθνές Συρίας-Ιράκ-Ιορδανίας
Το Ιράν έχει ήδη έξοδο στον Περσικό κόλπο όπου μοιράζεται τα υποθαλάσσια κοιτάσματα αερίου με το Κατάρ, μόνο που το Κατάρ είναι ένα κρατίδιο των 300,000 κατοίκων και το Ιράν των 80,000,000.Εάν το Ιράν καταφέρει να υλοποιήσει το όραμα του για την ένωση όλων των σιιτών της Μ.Ανατολής τότε θα γίνει μια ομοσπονδία με έξοδο στην Κασπία, στον Ινδικό ωκεανό και στην Μεσόγειο. Και δεν φθάνει μόνο αυτό.Το Ιράν πλέον έχει εξαγοράσει όλη την Συρία.Η βοήθεια σε στρατό και χρήμα που έχει δώσει το Ιράν στην Συρία έχει και το τίμημα της.Η μεταπολεμική Συρία του Άσαντ, δηλαδή οι δυτικές και παραθαλάσσιες επαρχίες οι οποίες θα ελέγχονται από τους Αλαουίτες και Σιιίτες θα αποτελέσουν το προτεκτοράτο του Ιράν το οποίο μετά τον Λίβανο θα αλώσει και την Συρία.Το Ιραν μέσω της σιιτκής παραστρατιωτικής και πολιτικής οργάνωσης Χεζμπολά έχει καταφέρει και ελέγχει τα πολιτικά πράγματα στον Λίβανο. σε τετοιο βαθμό που το 2006 η Χεζμπολά έσυρε σε πόλεμο όλη την χώρα με το Ισραήλ.Ο αρχηγός της Χεζμπολά σιιίτης κληρικός σεΐχης Νασράλα είναι πλέον μια ηγετική μορφή με αναθεωρητικό πλάνο για την περιοχή πάντα με την βοήθεια του μητροπολιτικού Ιράν.
Ο Λίβανος αποτελεί κομμάτι της Συρίας το οποίο της αφαιρέθηκε κατά την κατανομή μεταξύ των αποικιοκρατών Γάλλων και Βρετανών .
Η Συρία ανέκαθεν θεωρούσε τον Λίβανο ως προέκταση της τόσο εδαφικά όσο και πληθυσμιακά. Η εκκίνηση διαδικασίας αλλαγής συνόρων στην Μ. Ανατολή είναι ελκυστική για την Συρία εφόσον μακροπρόθεσμα ελπίζει ότι θα μπορέσει να διεκδικήσει κομμάτι του Λιβάνου τον οποίο ανέκαθεν θεωρούσε Συριακό έδαφος το που έπεσε θύμα της χάραξης των συνόρων απο αποικιοκράτες το 1916. Για όσους πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι κάτι απίθανο ας δούνε την συνέντευξη του στρατηγού Ντογάν Γκιορές αρχηγού των Τουρκικών Ε.Δ το 1990 και τι λέει για την αλλαγή συνόρων στην Μ.Ανατολή και τον σχεδιασμό για την διχοτόμηση τουΛιβάνου. Ο Άσαντ έχει ισχυρά ερείσματα στον Λίβανο , τον υποστηρίζει η Χεζμπολάχ άλλωστε
Η μεταπολεμική Συρία θα έχει ως προστάτες την Ρωσία και το Ιράν το οποίο σε αντάλλαγμα για την κατ ουσία αποικιοποίηση της Συρίας απ αυτό θα της προσφέρει την ευκαιρία να προσαρτήσει εδάφη του Λιβάνου,Εξάλλου την Συρία δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα επέμβει στον Λίβανο.Η Συρία διατηρούσε στρατεύματα στον Λίβανο από την δεκαετία του 80 και με πρόσχημα το χάος του εμφύλιου πολέμου που ξέσπασετο1975 και διήρκεσε μέχρι το 1990, μεταξύ χριστιανών ,σιι΄των και σουνιτών μουσουλμάνων του Λιβάνου. Τα συριακά στρατεύματα αποσύρθηκαν από τον Λίβανο το 2005 και ένα χρονο μετά η σιιτκή Χεζμπολά έσυρε σε πόλεμο τον Λίβανο με το Ισραήλ.
Ο Λίβανος είναι μια χώρα δέσμια των θρησκευτικών παθών και διαφορών και δεν θα είναι καθόλου δύσκολο για την σιιτική ιρανοκίνητη Χεζμπολά να επικρατήσει εφόσον οι σουνίτες του Λιβάνου εξαρτώνται από την βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας η οποία όμως βαίνει σε οικονομική κρίση πρώτου μεγέθους και σταδιακά χάνει την επιρροή της στην Μ.Ανατολή
Όσο για τους χριστιανούς του Λιβάνου ο της Χεζμπολά σείχηςΝασράλα έχει ξεκαθαρίσει την θέση βοηθώντας τους χριστιανούς της Συρίας με τα στρατέυματα που έχει στείλει προς βοήθεια του Άσαντ.Ο Νασράλα δεν είναι τυχαίος και στο μεταπολεμικό περιβάλλον θα έχει μεγαλύτερη επιρροή ακόμα και από τον Άσαντ.Ο Νασράλα ακολούθησε την γραμμή του πρ.Ασαντ ο οποίος ως Αλαουίτης αισθάνεται φιλικά προσκείμενος προς τους χριστιανούς τουςοποίους θέλει να εντάξει στο μεταπολεμικό κράτος του.
ΣΕΙΧΗΣ ΝΑΣΡΑΛΑ -ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΧΕΖΜΠΟΛΑ
Όμως τι θα γίνει τελικά με τους χιλιάδες τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κρατους που θα αποκλειστούν στις ανατολικές άγονες περιοχές της Συρίας; Ο εγκλωβισμός τους θα είναι παροδικός.Οι τζιχαντιστές θα χρησιμοποιήσουν την αυτονομία της ανατολικής Συρίας για ΄΄ξέπλυμα'' των εγκλημάτων τους .Το κρατικό μόρφωμα που θα προκύψει εκεί θα χρησιμεύσει ως προθάλαμος των τζιχαντιστών στον έξω κόσμο.Οι ανατολικές επαρχίες συνορεύουν από νότο με την Ιορδανία η οποία έχει δείξει μια επαμφοτερίζουσα σταση σχετικά με το Ισλαμικο Κρατος, την μια δηλώνει εναντίον του και την άλλη το βοηθάει.
Οι τζιχαντιστές θα προσφεύγουν στα ανατολικά της Συρίας όπου θα τους υποδέχονται οι ιδρυτές τους , δηλαδή οι Αμερικάνοι οι οποίοι και θα τους βοηθάνε με πλαστά χαρτιά να διαφύγουν δια μεσω Ιορδανίας προς την Σαουδική Αραβία.Σε λίγο καιρό κανείς δεν θα θυμάται το Ισλαμικό Κράτος για το οποίο έχει παρθεί απόφαση από ΗΠΑ και Ρωσία γι την καταπολέμηση του.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια μάλλον δυσάρεστη εξέλιξη για την Αμερικανική γεωπολιτική διπλωματία.
Οι ΗΠΑ βέβαια δεν μπορούν επί του παρόντος να κάνουν κάτι άλλο εφόσον δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν στρατιωτικά με την Ρωσία και το Ιράν στην Μ.Ανατολή. Θα απαιτούνταν μια εισβολή ανάλογη του 1991 στο Ιρακ και αυτές οι εποχές πέρασαν πια ανεπιστρεπτί.
Ο Γόρδιος δεσμός σε όλα αυτά, δηλαδή την νίκη της Ρωσίας και την αναθεωρητική στάση του Ι΄ραν και σιιτών Αράβων σε σχέση με τις συνθήκες διαμοιρασμού της Μ Ανατολής απο τους αποικιοκράτες πριν από 100 χρόνια, μπορεί να λυθεί μόνο με ένα παρακινδυνευμένο χτύπημα στο Ιράν το οποίο είναι ο καταλύτης των εξελίξεων.Άραγε ο Τράμπ θα τολμήσει ;
Δημοσίευση σχολίου