Το περιβάλλον ασφαλείας της Ευρώπης έχει αλλάξει από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε την πλήρους κλίμακας εισβολή της στην Ουκρανία. Η ουδετερότητα δεν εγγυάται πλέον την ασφάλεια από τη ρωσική επιθετικότητα. Η εισβολή σηματοδοτεί μια ιστορική καμπή για τη Φινλανδία και τη Σουηδία, και τα δύο σκανδιναβικά κράτη υπέβαλαν αίτηση για να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Παρόλο που η κοινή ένταξή τους θα ενισχύσει την αρχιτεκτονική ασφαλείας του ΝΑΤΟ και θα αποτρέψει τη ρωσική επιθετικότητα, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απειλεί να ασκήσει βέτο στις αιτήσεις τους. Δυστυχώς, η Τουρκία συνεχίζει να αποσταθεροποιεί τη Συμμαχία σε μια εποχή που το ΝΑΤΟ χρειάζεται περισσότερο την ενότητα. Εάν ο Ερντογάν εμποδίσει τη Φινλανδία και τη Σουηδία να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, ο Ελεύθερος Κόσμος θα πρέπει να εκδιώξει την Τουρκία από τη Συμμαχία.
Ο απύθμενος κατάλογος παραβιάσεων της Τουρκίας
Το ΝΑΤΟ είναι κάτι περισσότερο από μια απλή στρατιωτική συμμαχία. Είναι μια κοινότητα κρατών με κοινά συμφέροντα και κοινές δημοκρατικές αξίες. Το άρθρο 2 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου ορίζει ότι τα μέλη πρέπει να ενισχύσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς τους, να προωθήσουν συνθήκες σταθερότητας και ευημερίας και να εξαλείψουν τις συγκρούσεις στις διεθνείς οικονομικές πολιτικές τους. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας θητείας του, ο Ερντογάν έκανε ακριβώς το αντίθετο. Πράγματι, αποδυνάμωσε τους δημοκρατικούς θεσμούς της Τουρκίας, εφάρμοσε αντικρουόμενες διεθνείς οικονομικές πολιτικές και αποσταθεροποίησε τη Συμμαχία. Δεν λείπουν τα παραδείγματα που δείχνουν ότι η Τουρκία παραβίασε το άρθρο 2 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου.
Η Τουρκία εκβίασε τη Σουηδία και τη Φινλανδία, φυλάκισε περισσότερους δημοσιογράφους από τη Ρωσία, φιλοξένησε μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων όπως η Χαμάς και η Μουσουλμανική Αδελφότητα, επιτέθηκε σε Αμερικανούς στρατιώτες στη Συρία, βοήθησε μαχητές του ISIS να διασχίσουν τα σύνορα της Τουρκίας στη Συρία, απείλησε να εισβάλει στην Ελλάδα εταίρο του ΝΑΤΟ, παραβίασε το εμπάργκο όπλων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κατά της Λιβύης, αγόρασε Ο ρωσικός στρατιωτικός εξοπλισμός και έτσι έθεσε σε κίνδυνο το πρόγραμμα μαχητικών stealth F-35, χρηματοδότησε την εθνοκάθαρση των Αρμενίων από το Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και βοήθησε τη Ρωσία και το Ιράν να αποφύγουν τις κυρώσεις.
Για τα περισσότερα κράτη, η ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ χρησίμευσε ως εργαλείο για τον εκδημοκρατισμό και ως σκαλοπάτι για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό δεν ισχύει για την Τουρκία. Παρά το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952 και υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ από το 1999, η Τουρκία δεν έχει εκπληρώσει τα κριτήρια ένταξης. Δεδομένης της οικονομικής κρίσης της Τουρκίας, της δημοκρατικής της διάβρωσης, της συνεχιζόμενης κατοχής της Κύπρου και των συνεχών απειλών της κατά της Ελλάδας, η Τουρκία είναι απίθανο να ενταχθεί ποτέ στην ΕΕ. Η Άγκυρα έχει επίγνωση αυτής της πραγματικότητας και την έχει λάβει υπόψη στους στρατηγικούς υπολογισμούς της. Για την Τουρκία, η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι απλώς ένα εργαλείο για την αύξηση της επιρροής της. Αυτό επιτρέπει Η Άγκυρα να επιδιώξει τις ηγεμονικές φιλοδοξίες της Τουρκίας όντας κακός εταίρος των συμμάχων της αντί για άμεσος αντίπαλος της Συμμαχίας.
Κόψτε την Τουρκία από περιφερειακές λύσεις
Προφανώς, η αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ για παραβίαση του Άρθρου 2 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου θα είχε σοβαρές συνέπειες για τη Συμμαχία. Για παράδειγμα, θα μείωνε την ικανότητα του ΝΑΤΟ να προβάλλει δύναμη στη Μαύρη Θάλασσα, στον Καύκασο, και στη Μέση Ανατολή. Η Συμμαχία θα έχανε τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό της στα χαρτιά. Η πρόσβαση στα Τουρκικά Στενά και τη Μαύρη Θάλασσα θα ήταν περιορισμένη. Η ανεκτίμητη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και του Εθνικού Οργανισμού Πληροφοριών της Τουρκίας πιθανότατα θα σταματήσει. Τέλος, η μειωμένη επιρροή της Ουάσιγκτον στην Άγκυρα θα αυξήσει επίσης την πιθανότητα εισβολής της Τουρκίας στην Ελλάδα.
Ωστόσο, υπάρχουν βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες λύσεις για τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα. Η Συμμαχία διατηρεί την πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα μέσω της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας. Το φορτίο θα μπορούσε να παρακάμψει τα τουρκικά στενά περνώντας στο ρουμανικό λιμάνι της Κωνστάντζας ή στο βουλγαρικό λιμάνι του Μπουργκάς και στη συνέχεια να μεταφερθεί σιδηροδρομικώς στο ελληνικό λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για εξαγωγή στις διεθνείς αγορές. Οι συμφωνίες με την Κύπρο θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν την αεροπορική βάση στο Ιντσιρλίκ και να επιτρέψουν στη Συμμαχία να προβάλει ισχύ σε όλη τη Μέση Ανατολή. Πιο κάτω, η πιθανή ιδιότητα του μέλους της Ουκρανίας, της Γεωργίας ή της Αρμενίας – όλα αυτά τα κράτη έχουν υπογράψει τη Σύμπραξη για την Ειρήνη του ΝΑΤΟ – θα μπορούσε να αποκαταστήσει την παρουσία της Συμμαχίας βαθύτερα στη Μαύρη Θάλασσα και τον Καύκασο.
Δημοσίευση σχολίου