Στη Συρία η κόλαση του πολέμου συνεχίζεται χωρίς κανείς να μπορεί να πει ποιο θα είναι το τέλος.
Τι θα γίνει στη Συρία; Η εξέλιξη της κρίσης ενδιαφέρει άμεσα την Ελλάδα, η οποία μέσω των δημόσιων τοποθετήσεων του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλου, έχει πάρει σαφώς θέση απέναντι στο καθεστώς Άσαντ, τονίζοντας όμως την ανάγκη προστασίας των “χριστιανικών πληθυσμών”. Ποια είναι η εκτίμηση της Αθήνας για τη κρίση;
Το Onalert παρουσιάζει την ελληνική θέση όπως αυτή διαμορφώθηκε από τις αναλύσεις διπλωματών και στρατιωτικών οι οποίοι κλήθηκαν να ενημερώσουν τις ηγεσίες του ΥΠΕΞ και του ΥΕΘΑ. Απ΄ αυτή την ανάλυση προκύπτει ο ρόλος της Τουρκίας αλλά και το σοβαρό πια ενδεχόμενο δημιουργίας “Δημοκρατικής Ομοσπονδίας του Κουρδιστάν”.
Με βάση αυτές τις αναλύσεις η Αθήνα εκτιμά ότι η Συρία δεν είναι ούτε Ιράκ ούτε Αφγανιστάν διότι “τα γεωστρατηγικά συμφέροντα είναι ιδιάζουσας σημασίας και μέσω της χώρας αυτής διεξάγεται ένας πόλεμος ισχύος και εξουσίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης”.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν περιέλθει στα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας προ τετραμήνου σε συνδιάσκεψη που έγινε στην Σαγκάη με τη συμμετοχή ειδικών όλων των χωρών που έχουν λόγο στη κρίση,έγινε η πρόβλεψη ότι η Συρία θα διασπασθεί σε 5 ομόσπονδα κρατίδια και θα εξουσιοδοτηθεί η Τουρκία να επέμβει στρατιωτικά, εφόσον κριθεί απαραίτητο, για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας εντός του συριακού εδάφους.
Οι αποφάσεις που ελήφθησαν στη Σαγκάη περιγράφονται σ' ένα κείμενο 25 παραγράφων και μεταξύ άλλων προβλέπουν ότι:
- Η διακυβέρνηση της Συρίας από μια κεντρική διοίκηση έλαβε τέλος.
- Η κάθε πληθυσμιακή ομάδα (εθνική-θρησκευτική) θα αποκτήσει τη δική της αυτόνομη περιφερειακή διοίκηση. Θα δημιουργηθούν 4 ή 5 αυτόνομα κρατίδια: ένα κουρδικό, δύο σουνιτικά, ένα μπααθικό (αλαουίτες-νουσαίρί) και ένα των δρούζων. Τα κρατίδια αυτά θα έχουν τη δική τους σημαία, τη δική τους γλώσσα, τη δική τους θρησκεία και τα δικά τους πολιτιστικά δικαιώματα. Ως επίσημη γλώσσα θα είναι τα αραβικά ή τα κουρδικά ενώ δεν θα υπάρξει καμία παρεμπόδιση στη χρησιμοποίηση άλλων γλωσσών σε ότι αφορά στην εκπαίδευση και σε διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες.
Στο μπααθικό κρατίδιο θα παραχωρηθεί το δικαίωμα να διατηρήσει τον Μπασάρ αλ Άσαντ ως αρχηγό του.
Αν απαιτηθεί, ο ΟΗΕ θα αποστείλει στη Συρία περιορισμένο αριθμό στρατιωτικών δυνάμεων, ως ειρηνευτική δύναμη, προκειμένου να συμβάλλει στη διαμόρφωση της Νέας Συρίας.
Ο ρωσικός παράγοντας
Ασφαλώς η Μόσχα έχει το σημαντικότερο ρόλο στη Συρία και εξασφάλισε ότι
δεν θα διεξαχθεί καμία στρατιωτική επέμβαση εναντίον της ρωσικής πυραυλικής ασπίδας και της ρωσικής βάσης στη Ταρτούς της Συρίας. Και βέβαια ότι δεν θα υπάρξει καμία παρέμβαση στις ιρανικές και ρωσικές επενδύσεις στη Συρία.
Η Ρωσία και η Κίνα θα πραγματοποιήσουν επενδύσεις στη Συρία μέσω του Ιράν.
Στη Τουρκία θα δοθεί το δικαίωμα να δημιουργήσει ζώνη ασφαλείας εντός του συριακού εδάφους κατόπιν αιτήσεως της.Επίσης θα διατηρήσει το δικαίωμα να απαντήσει στρατιωτικά σε κάθε απειλή που θα προέρχεται από τα συριακά σύνορα.
Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ θα δεχτεί να υλοποιηθούν όλα αυτά με αντάλλαγμα ότι δεν θα διωχτεί ως εγκληματίας πολέμου.
Πότε προβλέπεται να αρχίσει η υλοποίηση αυτού του σχεδίου; Μετά από τις Αμερικανικές προεδρικές εκλογές.
Κουρδικό κράτος
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει αποφασισθεί από τις εμπλεκόμενες μεγάλες δυνάμεις η δημιουργία ενός ομόσπονδου κρατιδίου με ονομασία «Δημοκρατική Ομοσπονδία του Κουρδιστάν». Οι Κούρδοι μέχρι το Χαλέπι έχουν υπό την κυριαρχία τους τις περιοχές Καμισλί ,Αφρίν, Κομπανί και Αμαντί δεδομένου ότι οι κρατικοί φορείς και τα νοσοκομεία που ευρίσκονται εκεί έχουν παραχωρηθεί σε αυτούς, με το καθεστώς Άσαντ να καλύπτει τη μισθοδοσία τους. Επισημαίνεται επίσης, ότι πέριξ του Καμισλί υπάρχουν συριακά στρατιωτικά τμήματα 4.000 ατόμων και δεν υπήρξε καμία σύγκρουση με τον κουρδικό πληθυσμό. Στη Συρία υπάρχουν 12 κουρδικά κόμματα από τα οποία μόνο τα δύο έχουν ισχύ: το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας που υποστηρίζεται από το ΚCΚ/ΡΚΚ και το Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα που υποστηρίζεται από τον Μπαρζανί της Κουρδικής Περιφερειακής Διοίκησης του Βόρειου Ιράκ.
Οι Έλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικοί οι οποίοι παρκολουθούν και αναλύουν την κατάσταση στη Συρία επισημαίνουν βέβαια ότι “το «παιχνίδι» της Συρίας έχει πολλούς παίκτες και οι «προστάτες» της ευρύτερης περιοχής είναι πολλοί. Επίσης, καθίσταται σαφές ότι για να επέμβουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και να διαμορφώσουν τη Νέα Συρία θα πρέπει να εξασφαλίσουν είτε τη σύμφωνη γνώμη είτε την ανοχή της Ρωσίας, της Κίνας ακόμη και του Ιράν”.
Η Τουρκία μέρος του προβλήματος
Η Τουρκία πρωταγωνιστεί στην κρίση της Συρίας. Από τις έως τώρα συμπεριφορές της Άγκυρας για την αντιμετώπιση του κουρδικού προβλήματος, διαπιστώνεται ότι η εθνικιστική τουρκοϊσλαμική αλαζονεία από τη μια και οι ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία από την άλλη δημιουργούν σοβαρότατα προβλήματα ασφαλείας τόσο στα νότια σύνορα της χώρας όσο και στο εσωτερικό της.
Στα νότια σύνορά της, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προσπαθούσαν μέχρι τώρα να ελέγξουν μία περιοχή 300 χλμ κατά μήκος των τουρκο-ιρακινών συνόρων. Τώρα καλούνται να καλύψουν επιπλέον και την περιοχή των τουρκο-συριακών συνόρων μήκους περισσότερο των 800 χλμ. Ως εκ τούτου, θα πρέπει είτε να αυξηθεί η δύναμη του τουρκικού στρατού, είτε να μετακινηθούν στρατιωτικές μονάδες από άλλες περιοχές. Και αυτό δεν είναι εύκολο διότι όπως διαφαίνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα οι Κούρδοι αντάρτες του ΡΚΚ δεν διστάζουν πλέον να πραγματοποιήσουν επιχειρήσεις σε κρίσιμους στόχους, όπως η Ταξιαρχία Πεζοναυτών στη Φώκαια, η απαγωγή βουλευτή, ο στρατιωτικός αποκλεισμός κατοικημένων περιοχών απειλώντας παράλληλα την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας κ.λπ.
Συνεκτιμώντας όλα αυτά η ελληνική πλευρά έχει αποφασίσει να τηρήσει μια στάση “ενεργούς ουδετερότητας”, έχοντας επαφές με όλες τις πλευρές και όλους τους παράγοντες της περιοχής, εθνικούς και θρησκευτικούς, τουλάχιστον για το επόμενο τετράμηνο οπότε και αναμένεται να ξεκινήσει η υλοποίηση του σχεδίου για τη νέα Συρία.
Ο ρωσικός παράγοντας
Ασφαλώς η Μόσχα έχει το σημαντικότερο ρόλο στη Συρία και εξασφάλισε ότι
δεν θα διεξαχθεί καμία στρατιωτική επέμβαση εναντίον της ρωσικής πυραυλικής ασπίδας και της ρωσικής βάσης στη Ταρτούς της Συρίας. Και βέβαια ότι δεν θα υπάρξει καμία παρέμβαση στις ιρανικές και ρωσικές επενδύσεις στη Συρία.
Η Ρωσία και η Κίνα θα πραγματοποιήσουν επενδύσεις στη Συρία μέσω του Ιράν.
Στη Τουρκία θα δοθεί το δικαίωμα να δημιουργήσει ζώνη ασφαλείας εντός του συριακού εδάφους κατόπιν αιτήσεως της.Επίσης θα διατηρήσει το δικαίωμα να απαντήσει στρατιωτικά σε κάθε απειλή που θα προέρχεται από τα συριακά σύνορα.
Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ θα δεχτεί να υλοποιηθούν όλα αυτά με αντάλλαγμα ότι δεν θα διωχτεί ως εγκληματίας πολέμου.
Πότε προβλέπεται να αρχίσει η υλοποίηση αυτού του σχεδίου; Μετά από τις Αμερικανικές προεδρικές εκλογές.
Κουρδικό κράτος
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει αποφασισθεί από τις εμπλεκόμενες μεγάλες δυνάμεις η δημιουργία ενός ομόσπονδου κρατιδίου με ονομασία «Δημοκρατική Ομοσπονδία του Κουρδιστάν». Οι Κούρδοι μέχρι το Χαλέπι έχουν υπό την κυριαρχία τους τις περιοχές Καμισλί ,Αφρίν, Κομπανί και Αμαντί δεδομένου ότι οι κρατικοί φορείς και τα νοσοκομεία που ευρίσκονται εκεί έχουν παραχωρηθεί σε αυτούς, με το καθεστώς Άσαντ να καλύπτει τη μισθοδοσία τους. Επισημαίνεται επίσης, ότι πέριξ του Καμισλί υπάρχουν συριακά στρατιωτικά τμήματα 4.000 ατόμων και δεν υπήρξε καμία σύγκρουση με τον κουρδικό πληθυσμό. Στη Συρία υπάρχουν 12 κουρδικά κόμματα από τα οποία μόνο τα δύο έχουν ισχύ: το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας που υποστηρίζεται από το ΚCΚ/ΡΚΚ και το Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα που υποστηρίζεται από τον Μπαρζανί της Κουρδικής Περιφερειακής Διοίκησης του Βόρειου Ιράκ.
Οι Έλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικοί οι οποίοι παρκολουθούν και αναλύουν την κατάσταση στη Συρία επισημαίνουν βέβαια ότι “το «παιχνίδι» της Συρίας έχει πολλούς παίκτες και οι «προστάτες» της ευρύτερης περιοχής είναι πολλοί. Επίσης, καθίσταται σαφές ότι για να επέμβουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και να διαμορφώσουν τη Νέα Συρία θα πρέπει να εξασφαλίσουν είτε τη σύμφωνη γνώμη είτε την ανοχή της Ρωσίας, της Κίνας ακόμη και του Ιράν”.
Η Τουρκία μέρος του προβλήματος
Η Τουρκία πρωταγωνιστεί στην κρίση της Συρίας. Από τις έως τώρα συμπεριφορές της Άγκυρας για την αντιμετώπιση του κουρδικού προβλήματος, διαπιστώνεται ότι η εθνικιστική τουρκοϊσλαμική αλαζονεία από τη μια και οι ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία από την άλλη δημιουργούν σοβαρότατα προβλήματα ασφαλείας τόσο στα νότια σύνορα της χώρας όσο και στο εσωτερικό της.
Στα νότια σύνορά της, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προσπαθούσαν μέχρι τώρα να ελέγξουν μία περιοχή 300 χλμ κατά μήκος των τουρκο-ιρακινών συνόρων. Τώρα καλούνται να καλύψουν επιπλέον και την περιοχή των τουρκο-συριακών συνόρων μήκους περισσότερο των 800 χλμ. Ως εκ τούτου, θα πρέπει είτε να αυξηθεί η δύναμη του τουρκικού στρατού, είτε να μετακινηθούν στρατιωτικές μονάδες από άλλες περιοχές. Και αυτό δεν είναι εύκολο διότι όπως διαφαίνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα οι Κούρδοι αντάρτες του ΡΚΚ δεν διστάζουν πλέον να πραγματοποιήσουν επιχειρήσεις σε κρίσιμους στόχους, όπως η Ταξιαρχία Πεζοναυτών στη Φώκαια, η απαγωγή βουλευτή, ο στρατιωτικός αποκλεισμός κατοικημένων περιοχών απειλώντας παράλληλα την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας κ.λπ.
Συνεκτιμώντας όλα αυτά η ελληνική πλευρά έχει αποφασίσει να τηρήσει μια στάση “ενεργούς ουδετερότητας”, έχοντας επαφές με όλες τις πλευρές και όλους τους παράγοντες της περιοχής, εθνικούς και θρησκευτικούς, τουλάχιστον για το επόμενο τετράμηνο οπότε και αναμένεται να ξεκινήσει η υλοποίηση του σχεδίου για τη νέα Συρία.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου