- Ο Παρμενίων δίνει τη σκυτάλη στον Αλέξανδρο
- Από την ασύμμετρη απειλή του Έβρου στο νοτιοανατολικό άκρο της υφαλοκρηπίδας
- Χωρίς θριαμβολογίες αλλά πράξεις και απαντήσεις
Μπορεί να κρατήθηκαν ιδιαίτερα χαμηλοί τόνοι όλο αυτό το διάστημα, αλλά οι Ένοπλες Δυνάμεις ζούσαν στην πράξη τα λόγια του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ που είχε πει όταν αναλάμβανε την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, «Προ Παρασκευή πολέμου»…
Τρεις λέξεις ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλες που είχε στην ημερήσια διαταγή του ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και μέσα σε λίγους μήνες ως Αρχηγός κλήθηκε μαζί με τις Ε.Δ. να εφαρμόσουν τα πάντα για την καλύτερη υπεράσπιση της πατρίδας. Πάντως σε επίπεδο “Σχηματισμών”, κάτι έχει προγραμματιστεί να γίνει στη Θράκη…
Ημέρες συναγερμού…
Οι Ένοπλες Δυνάμεις σιωπηρά από τα τέλη Ιουνίου είχαν πλέον «φορτώσει» σχεδόν τα πάντα. Ξεκινούσε ο δεύτερος πιο σοβαρός γύρος μετά τον Φεβρουάριο με το ξέσπασμα της ασύμμετρης απειλής του μεταναστευτικού στον Έβρο…
Είχαν δει ότι οι Τούρκοι θα προχωρούσαν σε προκλητικές ενέργειες τις οποίες θα επιχειρούσαν να τις υποστηρίξουν και στρατιωτικά. Κατά συνέπεια οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν μπορούσαν να μην βρίσκονται σε «γενικό συναγερμό», ώστε να δώσουν και απαντήσεις στο τακτικό πεδίο, όπως άλλωστε συνέβη.
Όχι σε θριαμβολογίες
Όμως ξανά οι τόνοι από το Επιτελείο δεν ανέβηκαν, δεν υπήρξε θριαμβολογία για το πάθημα της «KEMAL REIS», για το ξεγύμνωμα των τουρκικών υποβρυχίων από τα P-3B, S-70 και τα σόναρ των Ελληνικών φρεγατών.
Ακόμη και οι ιστορικές πτήσεις στην Κύπρο κρατήθηκαν ιδιαίτερα χαμηλά σε επικοινωνιακό επίπεδο και δημοσιοποιήθηκαν ορισμένες εικόνες και βίντεο όταν οι αποστολές των Ελληνικών φτερών είχαν προσγειωθεί στις βάσεις τους.
Όλο τον Ιούνιο οι Ένοπλες Δυνάμεις και κυρίως τα πληρώματα των πλοίων του Ελληνικού στόλου είχαν την ευκαιρία μόλις άρθηκαν τα έκτακτα μέτρα για τον Covid-19, ν’ ασκηθούν στα πλέον δύσκολα και απαιτητικά σενάρια ναυτικού πολέμου.
Αν και το έχουμε γράψει, αξίζει να το επαναλάβουμε, ότι η βολή τορπίλης από το υποβρύχιο 214 «ΠΙΠΙΝΟΣ» πάνω από 60 ναυτικά μίλια νότια της Καρπάθου και της Κρήτης έγινε για πρώτη φορά.
Το 2020 οι συνθήκες ωρίμασαν, η στρατιωτική ηγεσία έπεισε για την απαραίτητη επίδειξη σημαίας και ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεων πολύ μακρύτερα από το Αιγαίο, εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, στα ζεστά και βαθιά νερά της Μεσογείου.
Ακολούθησαν οι παρατηρήσεις, καταγραφές, πληροφορίες και αποκρυστάλλωση του τι θ’ ακολουθούσε το επόμενο διάστημα.
Ετοιμότητα και «φόρτωμα»
Στον Στρατό Ξηράς όπως σημειώνουν στρατιωτικές πηγές που έχουν ζήσει στις μονάδες τους τον συναγερμό που σήμανε το Επιτελείο, λένε πως τα πάντα φορτώθηκαν για να γίνει κίνηση φάλαγγας προς τους χώρους τάξης, κύριους και βοηθητικούς. Δεν είχε μείνει το παραμικρό μέσα στις εγκαταστάσεις κι όλοι γνώριζαν ότι τα πάντα κρέμονται από μια λεπτή κλωστή.
Οι Ειδικές Δυνάμεις κατέκλεισαν τους βράχους και τις νησίδες, παρατηρούσαν και ενημέρωναν.
Στην Πολεμική Αεροπορία όλα τα διαθέσιμα μαχητικά φορτώθηκαν με βόμβες, με «έξυπνα» όπλα, με πυραύλους αέρος- αέρος. Χωρίστηκαν ακόμη και οι ρόλοι των μοιρών, διαφορετικοί σε ορισμένες από εκείνες που αρχικά έχουν.
Επιτελείς μάλιστα της Πολεμικής Αεροπορίας σημειώνουν ότι οι χρόνοι φόρτωσης αποτέλεσε μια ιδιαίτερα ευχάριστη γι’ αυτούς έκπληξη διότι οι ίδιοι υπολόγιζαν αρκετές ώρες παραπάνω από αυτές που τελικά έγραψε το άτυπο χρονόμετρο.
Μάλιστα υπήρξαν τεχνικοί που επιστρέφοντας εκτάκτως από την άδειά τους δεν άλλαξαν καν ρούχα και αμέσως ρίχτηκαν στη δουλειά ώστε τα αεροσκάφη να είναι έτοιμα για την τελική επιθεώρηση.
Οι πιλότοι ενημερώθηκαν για τις αποστολές, για κάθε λεπτομέρεια και οι πάντες περίμεναν τις εντολές του Επιτελείου εφόσον η γείτονα κλιμάκωνε ακόμη περισσότερο.
Δεν ήθελε κανείς να λείπει από αυτό το κάλεσμα
Στο Πολεμικό Ναυτικό ο στόλος είχε αρχίσει σιωπηρά πολύ πριν από την 21η Ιουλίου να εξέρχεται του ναυστάθμου. Τα πολεμικά πλοία, καλυπτόμενα από τα δικά τους «εξοχικά», τα βράχια μέσα στο Αρχιπέλαγος δηλαδή, παρέμεναν εκεί περιμένοντας την κατάλληλη ώρα για να εμφανιστούν.
Το γεγονός πως ο στόλος όχι μόνο εγκατέλειψε το ναύσταθμο στην ώρα του είναι ένα αποτέλεσμα των προσπαθειών που έκαναν νωρίτερα τα τεχνικά κλιμάκια στη Σαλαμίνα αλλά και τα πληρώματα των ίδιων των πλοίων διότι κανείς δεν ήθελε να λείπει από αυτό το κάλεσμα της πατρίδας.
Εξήντα και πλέον ημέρες οι Ένοπλες Δυνάμεις απέδειξαν ότι όχι μόνο αντέχουν, αλλά μπορούν ταυτόχρονα να μετέχουν και σε άλλες κοινές συμμαχικές ασκήσεις εντός κι εκτός της Ελληνικής επικράτειας.
Εξήντα και πλέον ημέρες είναι πολύ περισσότερες από τις λίγες ημέρες που διαρκεί η μεγάλη διακλαδική άσκηση «ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ». Είναι πολύ περισσότερες από τις ώρες που θα ζήσει κάθε στέλεχος και στον έκτακτο «ΠΥΡΠΟΛΗΤΉ».
Με αυτά τα δεδομένα το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας έχει δει τις ικανότητες των Ενόπλων Δυνάμεων και προφανώς με την απόφασή του δείχνει ότι οι εννέα ημέρες του «Παρμενίωνα» δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ όλα αυτά που πέρασαν τα στελέχη από το Ορμένιο έως τη Στρογγύλη κι από τη Σαμοθράκη έως το νοτιοανατολικότερο άκρο της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Δημοσίευση σχολίου