του Ηλία Ηλιόπουλου
Σε μία βαρυσήμαντη δήλωση προέβη, μόλις προ ολίγων ημερών, ο κ. Βλαντιμήρ Γιακούνιν (Vladimir Yakunin), Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου των «Ρωσσικών Σιδηροδρόμων»: Το ενδιαφέρον της ρωσσικής πλευράς για την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της ROSCO και του Λιμένος Θεσσαλονίκης παραμένει μεν, πλην όμως η συμφωνία Ελλάδος-Ρωσσίας μπορεί, τελικώς, να εμποδισθεί υπό την πίεσιν των ΗΠΑ, φέρεται δηλώσας ο κ. Yakunin στο πρακτρορείο ΙΤΑΡ-ΤΑΣΣ.
Σημειωτέον ότι ο κ. Yakunin δεν είναι «απλώς» ένας από τους σημαντικώτερους επιχειρηματίες της μετα-σοβιετικής Ρωσσίας, επικεφαλής ενός «κολοσσού» της Ρωσσικής Εθνικής Οικονομίας. Συγχρόνως, ο κ. Yakunin είναι μία εξέχουσα πολιτική προσωπικότης με εγνωσμένους δεσμούς με το Κρεμλίνο και ισχυρή επιρροή στην κοινωνία. Είναι ο ιθύνων νους και Πρόεδρος του Ιδρύματος του Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, του Κέντρου Εθνικής Δόξης και του Διεθνούς Φόρουμ για τον Διάλογο των Πολιτισμών. Πρόκειται για πολιτιστικούς οργανισμούς υψηλού κύρους με πλούσια κοινωφελή δράση και τεράστια πνευματική, επιστημονική και πολιτιστική προσφορά στην Ρωσσία, στην Ορθοδοξία και στην ανθρωπότητα.
Η ως άνω πολύκροτη δήλωση του κ. Yakunin δεν ήλθε ως «κεραυνός εν αιθρία». Έχει προηγηθεί, δυστυχώς, πλειάδα αστοχιών και εσφαλμένων αποφάσεων των Αθηνών σε μείζονος γεωπολιτικής-γεωοικονομικής-γεωστρατηγικής σημασίας ζητήματα:
α) διαρκής και συστηματική υπονόμευση της ενεργειακής συζεύξεως Ελλάδος-Ρωσσίας, με κορύφωση, ως γνωστόν, τον προ ετών τορπιλλισμό του Σχεδίου Αγωγού Πύργου-Αλεξανδρουπόλεως,
β) εμπαιγμός της ρωσσικής πλευράς και αποκλεισμός της στο ζήτημα της ιδιωτικοποιήσεως της ΔΕΠΑ και του ΔΕΣΦΑ, μολονότι είχε καταθέσει την υψηλότερη προσφορά,
γ) τορπιλλισμός της αμυντικοτεχνικής συνεργασίας Ελλάδος-Ρωσσίας και ακύρωση των όποιων βημάτων είχαν σημειωθεί στον τομέα αυτό,
δ) σπουδή του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών να νομιμοποιήσει πολιτικώς το πρόσφατο πραξικόπημα του Κιέβου και να αναγνωρίσει διπλωματικώς την συμμορία, η οποία υφήρπασε εξ εφόδου την εξουσία,
ε) ομοίως, σπουδή του ενταύθα ΥΠ.ΕΞ. να ευθυγραμμισθεί προς τις διεθνοδικαιϊκώς παράνομες και πολιτικώς βλακώδεις (καθ’ ότι άκρως επιζήμιες για τα εθνικά αλλά και τα ευρωπαϊκά συμφέροντα) οικονομικές και λοιπές κυρώσεις της Υπερεθνικής Γραφειοκρατικής Ελίτ των Βρυξελλών εις βάρος της Ρωσσίας.
Εξ ίσου κακή εικόνα αναδεικνύεται και εάν εξετασθούν ζητήματα, τα οποία, καίτοι φαινομενικώς όχι μείζονος γεωπολιτικής σημασίας, εμπεριέχουν ωστόσο ισχυρό πολιτικό συμβολισμό, όπως:
α) η παντελώς απαράδεκτη απαγόρευση εισόδου της Προέδρου της Άνω Βουλής της Ρωσσικής Ομοσπονδίας κυρίας Valentina Matvienko στην Ελλάδα, η οποία, μάλιστα, είχε κατά το παρελθόν διατελέσει και Πρέσβειρα της Ρωσσικής Ομοσπονδίας εν Αθήναις και άφησε κατά την θητεία της τις άριστες των εντυπώσεων,
β) η απαγόρευση εισόδου του κ. Yakunin στην χώρα μας, ο οποίος, έτσι, παρεμποδίσθηκε από του να παραστεί στο 12ο Διεθνές Φόρουμ Διαλόγου των Πολιτισμών στην Ρόδο.
Τα ονόματα αμφοτέρων των προαναφερθέντων υψηλών προσώπων της Ρωσσίας συγκαταλέγονται, μαζί με πολλά άλλα ακόμη, στον μακροσκελή κατάλογο προσωπικοτήτων της ρωσσικής πολιτικής, κοινωνίας και οικονομίας, στις οποίες απαγορεύθηκε αυθαιρέτως και μονομερώς, από την Υπερεθνική Γραφειοκρατική Ελίτ των Βρυξελλών, η είσοδος στην επικράτεια κράτους-μέλους της Ε.Ε. Και βεβαίως, οι ιθύνοντες των Αθηνών έσπευσαν αυθωρεί και παραχρήμα να συμμορφωθούν προς αυτήν την σκανδαλωδώς μειωτική και προδήλως εχθρική για την Ρωσσία ενέργεια – από υποχρέωση δήθεν σεβασμού της «κοινοτικής αλληλεγγύης» (ξέρετε, αυτής που γνωρίσαμε ανεξάντλητη και ολόψυχη εκ μέρους των Βρυξελλών την αποφράδα νύκτα των Υμίων!).
Με πικρία οφείλομε να παραδεχθούμε ότι τέτοιες ενέργειες εγγίζουν τα όρια της μικρότητος και προσβάλλουν τον Ελληνικό Λαό. Εξ άλλου, τα όρια της γελοιότητος εγγίζει η …απαγόρευση μεταβάσεως της (λίαν δημοφιλούς διεθνώς) Μουσικής Μπάντας της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας σε φημισμένη διεθνή διοργάνωση σωμάτων στρατιωτικής μουσικής, η οποία έλαβε χώρα, εφέτος, στην Ρωσσία (το κενό έσπευσε, φυσικά, να καλύψει η αντίστοιχη τουρκική στρατιωτική μπάντα!).
Και υπάρχουν, φευ, και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός. Δείτε, επί παραδείγματι, πώς ανθίστανται πεισματωδώς οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου (μη Εθνικής, πλέον!) Παιδείας έναντι πάσης ιδέας εισαγωγής της διδασκαλίας της Ρωσσικής ως ξένης γλώσσας στα ελληνικά σχολεία, όλα τα τελευταία χρόνια, ακόμη και όταν το ζητούσε σύμπας ο επιχειρηματικός κόσμος της Β. Ελλάδος, της Δωδεκανήσου και όχι μόνον.
Γενικώς ισχύει ότι, οσάκις πρόκειται να γίνει ένα σοβαρό βήμα προς πραγματική συνεργασία Ελλάδος-Ρωσσίας και να περάσουμε από τους φλογερούς λόγους περί Ορθοδοξίας, κοινών ιστορικών βιωμάτων και τα τοιαύτα στα έργα, τότε, ακόμη και στα θεωρούμενα ως «πεδία χαμηλής πολιτικής», μία ιδιότυπος «Αόρατος Αρχή» φαίνεται να παρεμποδίζει, υπονομεύει και, εν τέλει, ακυρώνει κάθε σχετική προοπτική.
Επειδή, όμως, όποιος διαθέτει επίγνωση των γεωπολιτικών δεδομένων, αντιλαμβάνεται ότι οι καιροί είναι χαλεποί και ου μενετοί (ως έλεγαν οι παλαιοί), επειδή όποιος διαθέτει ιστορική μνήμη, γνωρίζει ότι η μυθοποιημένη «Δύσις», υπέρ της οποίας χύσαμε ποταμούς σεπτού Ελληνικού Αίματος σε δύο θερμούς παγκοσμίους και έναν ψυχρό παγκόσμιο πόλεμο (έως την Κορέα έφθασε η χάρις μας!), ουδέποτε μας εστήριξε πραγματικώς, πάντοτε δε μας επρόδωσε καθ’ όλο το μήκος των μειζόνων Εθνικών Ζητημάτων, και παλαιότερα και από το 1955 και εντεύθεν, επειδή το (εναγωνίως αναζητούν λόγον υπάρξεως!) ΝΑΤΟ όχι μόνον αρνήθηκε σθεναρώς να μας παράσχει την (διακαώς αναμενομένη εκ μέρους μας) αμυντική κάλυψη αλλά, τουναντίον, κατέστη το κατ’ εξοχήν εργαλείο υποσκάψεως των ελληνικών εθνικών συμφερόντων κατά τον 50ετή «Ακήρυκτο Πόλεμο» Ελλάδος-Τουρκίας (Πτέραρχος Ν. Κουρής) – για να μη μιλήσουμε, βεβαίως, για το στρατηγικώς ανύπαρκτο, υβριδικό υπερεθνικό μόρφωμα που με επηρμένη αυταρέσκεια αυτοαποκαλείται, καταχρηστικώς, «Ευρωπαϊκή Ένωση» –, επειδή δε, κάποιαν στιγμήν (συντόμως), το εν λόγω σουρρεαλιστικό μόρφωμα των Βρυξελλών θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη (όπως προεξοφλούν άπαντες ανεξαιρέτως οι έγκριτοι και αξιοπρεπείς συντηρητικοί/ρεαλιστές αναλυτές και διανοητές διεθνώς, πλην της ευρω-επιδοτούμενης εθνομηδενιστικής «διανόησης»), διά ταύτα επιβάλλεται όπως επειγόντως η Αθήνα ανακρούσει πρύμναν και πράξει τα δέοντα, μήπως και καταφέρει να περισωθεί ό,τι δύναται ακόμη να περισωθεί εκ της ιστορικής σχέσεως Ελλάδος-Ρωσσίας.
Διότι ο εν λόγω δεσμός έρχεται από πολύ μακριά, επέδειξε δε αξιοθαύμαστη γεωπολιτική αντοχή στο διάβα των αιώνων εις πείσμα των συγκυριακών ιδεολογημάτων (αρκεί να αναλογισθεί κανείς την εγκαθίδρυση αρίστων διμερών σχέσεων το 1960, εν μέσω κλιμακώσεως του Ψυχρού Πολέμου παγκοσμίως και επί Κυβερνήσεως ΕΡΕ εν Ελλάδι – όταν το κλεινόν άστυ γέμισε …τρόλλεϋ εν μια νυκτί – ή την έτι περαιτέρω αναβάθμιση της διμερούς οικονομικής συνεργασίας την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας παρ’ ημίν).
Και δεν επιτρέπεται να υποστεί ανήκεστο βλάβη ο δεσμός των δύο ιστορικών Εθνών σήμερα εξ αιτίας της ασύγγνωστης στρατηγικής μυωπίας που χαρακτηρίζει τις μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες που κατοικοεδρεύουν επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας – ή του άγχους των να φανούν «βασιλικώτεροι του βασιλέως» (διάβαζε: ΓΑΠ) έναντι …παρακειμένων κτιρίων της Β. Σοφίας! Ήδη ο πολύς κ. Βενιζέλος – αφού «διέπρεψε» ως ο πλέον αποτυχών Υπουργός Εθνικής Αμύνης και, παλαιότερα, ως εχθρός του Ελληνικού Πολιτισμού από τον θώκο του Υπουργού Πολιτισμού – έχει καταγραφεί τώρα ως ο πλέον αποτυχημένος Υπουργός Εξωτερικών από κτίσεως Ελληνικού Κράτους, ανταγωνιζόμενος επαξίως για τον τίτλο αυτό τον θλιβερό (εσαεί υπόλογο επί εσχάτη προδοσία έναντι του Έθνους και της Ιστορίας) Θ. Πάγκαλο.
Από τούδε και εις το εξής, για ό,τι ήθελε συμβεί στις ελληνορωσσικές σχέσεις, η ιστορική ευθύνη θα βαρύνει όχι πια τον «εθνικό μας συνταγματοκτόνο» αλλά τον κατά το Σύνταγμα φέροντα την γενική ευθύνη της Κυβερνήσεως.
Διδάκτωρ Ιστορίας Ανατολικής Ευρώπης (Dr. phil) του Λουδοβικείου-Μαξιμιλιανείου Πανεπιστημίου Μονάχου (Ludwig-Maximilian Universität München), Καθηγητής Υψηλής Στρατηγικής, Ιστορίας και Γεωπολιτικής στις Ελληνικές Σχολές Πολέμου και τ. Συντονιστής Τομέα Γεωστρατηγικών και Αμυντικοπολιτικών Αναλύσεων ΗΠΑ-Ρωσσίας-Ευρασίας του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου