Προς το 2021 χωρίς προσανατολισμό;
Του Σάββα ΚαλεντερίδηΟι Έλληνες σε Ελλάδα, Κύπρο και όπου γης, αποχαιρετάμε το 2020 και υποδεχόμαστε το 2021 με κακούς οιωνούς.
Δεν είναι μόνο η δεκάχρονη κρίση και η πανδημία, που έχουν προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην κοινωνία, ενώ έχουν οδηγήσει πολλούς στο θάνατο και την οικονομική καταστροφή.
Είναι η… άλλη κρίση, αυτή που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με τον εξ Ανατολών γείτονά μας, η κατάληξη της οποίας θα καθορίσει τον τρόπο που θα υπάρχουν η Κύπρος και η Ελλάδα ως κράτη, κατάσταση από την οποία θα εξαρτηθεί ακόμα και η επιβίωση του Ελληνισμού.
Και λέμε ότι οι οιωνοί δεν είναι καλοί, όχι μόνο γιατί είναι σοβαρές οι εξελίξεις και οι απειλές αλλά και γιατί φαίνεται ότι οι ηγεσίες σε Λευκωσία και Αθήνα δεν φαίνεται να κατανοούν τη σοβαρότητά τους.
Θα αντιπαρέλθουμε το Κυπριακό, η πορεία του οποίου ούτως η άλλως έχει καθοριστεί από τη στιγμή που οι Ελληνισμός όχι μόνο δεν ενστερνίστηκε το δόγμα της απελευθέρωσης των εδαφών που κατέχει ο τουρκικός στρατός στη Μεγαλόνησο, αλλά αποδέχτηκε ποικιλοτρόπως την κατοχή και το διαμελισμό του νησιού.
Να υπενθυμίσουμε σε φίλους και μη, ότι οι Αζέροι, υποβοηθούμενοι από το Ισραήλ και την Τουρκία, δεν αποδέχτηκαν την κατοχή αζερικών εδαφών από τους Αρμενίους και μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια, τα απελευθέρωσαν, και δεν μιλώ για τα οριοθετημένα επί Σοβιετικής Ένωσης εδάφη του αυτόνομου Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), αλλά για τα εδάφη που κατέκτησαν οι Αρμένιοι, μετά το 1990. Ούτε το δόγμα που υιοθέτησαν οι Αζέροι είμαστε ικανοί να υιοθετήσουμε, με άμεσο τον κίνδυνο να τουρκοποιηθεί το σύνολο της Κύπρου τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Και αυτή η καταστροφική διαδικασία θα επιταχυνθεί εάν η Τουρκία κατορθώσει να εφαρμόσει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και το τουρκολυβικό μνημόνιο, το οποίο θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός, αφού, σαν το νεοοθωμανικό γιαταγάνι που κρατούσε ο ιμάμης που ανήλθε στο μιχράμπ της βεβηλωθείσας Αγίας Σοφίας, σχίζει και κόβει στα δυο το σώμα του Ελληνισμού της Κύπρου και της Ελλάδος.
Προειδοποιήσαμε έγκαιρα με κάθε δυνατό τρόπο για την επικινδυνότητα του δόγματος αυτού, προειδοποιήσαμε με κάθε δυνατό τρόπο για την επικινδυνότητα του τουρκολυβικού μνημονίου.
Και τα δυο τα αποδεχτήκαμε περίπου μοιρολατρικά.
Ειδικά το τουρκολυβικό μνημόνιο και η προηγούμενη κυβέρνηση και η τωρινή, θα μπορούσαν να το αποτρέψουν, όμως δεν έκαναν τίποτα ή σχεδόν τίποτα.
Η Τουρκία, από τη δεκαετία του 1980 μας απέτρεψε με απειλές να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12νμ, και τη δεκαετία με απόφαση της τουρκικής βουλής χαρακτήρισε μια τέτοια ενέργεια απειλή πολέμου (casus belli).
Και μέχρι στιγμής, πέτυχε το στόχο της. Η Ελλάδα δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12νμ, στο Αιγαίο (ελπίζουμε η επέκταση στο Ιόνιο να μην αποτελεί την αρχή του τέλους της οριστικής απεμπόλησης του δικαιώματος αυτού, αλλά την απαρχή της υλοποίησης στο σύνολο της ελληνικής θαλάσσιας επικράτειας).
Δηλαδή, για να το εξηγήσουμε με πιο απλά λόγια, η Τουρκία απέτρεψε την Ελλάδα να κάνει χρήση ενός νόμιμου δικαιώματος, με τον τρόπο που το έπραξε, επειδή αυτό θεωρεί ότι βλάπτει τα εθνικά της συμφέροντα.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα επέτρεψε την παράνομη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Τουρκίας-Λιβύης, δηλαδή, δεν κατάφερε να αποτρέψει την υπογραφή μιας παράνομης συνθήκης, η οποία αποτελεί τον ΘΕΜΕΛΙΟ ΛΙΘΟ της «Γαλάζιας Πατρίδας», αφού χωρίς τουρκολυβικό σύμφωνο δεν υπάρχει «Γαλάζια Πατρίδα».
Έχουμε ξαναγράψει ότι τη «Γαλάζια Πατρίδα» και το τουρκολυβικό μνημόνιο τα ενταφιάζουν δυο πράξεις της Ελλάδας.
Η μια είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με την Κύπρο και η άλλη η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12νμ.
Αντ’ αυτού σπεύσαμε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες άλλων, υπογράφοντας μισή συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο, η οποία μπορεί να πλήττει κατά κάποιο τρόπο το τουρκολυβικό μνημόνιο, αποστερεί όμως από την Κρήτη το δικαίωμα στην πλήρη υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, κάτι που θα το βρούμε μπροστά μας στο συγκρότημα της Μεγίστης αλλά και σε ολόκληρο το Αιγαίο.
Γιατί αν δέχεσαι εσύ ο ίδιος ότι η Κρήτη δεν έχει πλήρη επήρεια, τι θα κάνεις, θα ισχυριστείς ότι έχει πλήρη επήρεια το Καστελόριζο, η Κάσος, η Κάρπαθος αλλά και άλλα νησιά του Αιγαίου;
Όμως οι άστοχοι χειρισμοί και ο λάθος προσανατολισμός δεν περιορίζεται στα παραπάνω.
Είπαμε παραπάνω ότι ο νεκροθάφτης του ελληνικού Αιγαίου θα είναι η «Γαλάζια Πατρίδα» και ότι το τουρκολυβικό μνημόνιο είναι ο ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ, αφού χωρίς αυτό δεν υπάρχει «Γαλάζια Πατρίδα».
Άρα, στόχος μας πρέπει να είναι η κατάργηση του τουρκολυβικού μνημονίου. Κάναμε το λάθος και επιτρέψαμε την υπογραφή του, όπως κάναμε λάθος και επιτρέψαμε την κατάληψη της Κύπρου με τον Αττίλα 1 και 2.
Να μην κάνουμε με το τουρκολυβικό μνημόνιο το ίδιο λάθος που κάναμε μετά την κατάληψη της Κύπρου και δεν υιοθετήσαμε σύσσωμος ο Ελληνισμός το δόγμα της απελευθέρωσης των κατεχομένων.
Να μην κάνουμε το λάθος και αποδεχτούμε υπό μορφή ανοχής το τουρκολυβικό μνημόνιο «για όσο διάστημα αυτό δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για ΗΠΑ και Ε.Ε.», όπως λένε ορισμένοι, όπως για παράδειγμα ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του κ. Μητσοτάκη.
Για παράδειγμα, αν η Ελλάδα δεχτεί διάλογο ή διερευνητικές με την Τουρκία, εν όσω είναι εν ισχύ το τουρκολυβικό μνημόνιο, παρέχει έναν έστω και μικρό βαθμό νομιμοποίησης σ’ αυτό το νομικό έκτρωμα.
Κλείνοντας το άρθρο και αποχαιρετώντας το 2020, δυστυχώς δεν έχω να παραθέσω κάτι αισιόδοξο για το θέμα, γιατί παρατηρώ ότι ενώ στη Λιβύη γίνονται πολλά από πολλούς, για να επηρεάσει ο καθένας για τα δικά του συμφέροντα τις εκλογές που θα γίνουν το Δεκέμβρη του 2021 στη Λιβύη, η Ελλάδα είναι απούσα, τη στιγμή που ο πιο ασφαλής τρόπος κατάργησης του μνημονίου, είναι η καταγγελία του από τη νέα κυβέρνηση της Λιβύης.
Και για να το πράξει, θα πρέπει η Ελλάδα να είναι παρούσα και να επηρεάσει τις εξελίξεις, εξασφαλίζοντας από τώρα δεσμεύσεις για την κατάργηση.
Ας ελπίσουμε Μητσοτάκης και Δένδιας να ασχοληθούν έστω και τώρα με το θέμα. Υπάρχει χρόνος.
Δημοσίευση σχολίου