Καθώς συμπληρώνεται σε λίγες εβδομάδες ένας χρόνος από τον σχηματισμό της σημερινής κυβέρνησης, ύστερα από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου, είναι μετρημένα στα δάχτυλα των χεριών τα σημεία της προγραμματικής συμφωνίας των τριών κομμάτων που έχουν υλοποιηθεί. Μάλιστα σε ορισμένα θεμελιώδη -όπως οι μισθοί, οι φόροι και το Δημόσιο- έχει συμβεί το αντίθετο από τις δεσμεύσεις που είχαν συνυπογράψει η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ...
Αυτό που επιτρέπει βέβαια στην κυβέρνηση να δικαιολογείται είναι ότι οι διακηρύξεις είχαν ορίζοντα τετραετίας, αλλά η σημερινή πραγματικότητα είναι τόσο οδυνηρή που δεν διαμορφώνει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, για τους πολίτες μεγάλες προοπτικές αισιοδοξίας.
Αναλυτικά σε ό,τι αφορά τους μισθούς η τρικομματική κυβέρνηση είχε δεσμευτεί για «επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο». Αντιθέτως, όμως, υπήρξε ακόμη μεγαλύτερη μείωση συμπιέζοντας κι άλλο τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
Παράλληλα, αναφερόταν ότι θα αποκατασταθούν οι αδικίες για τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους πολυτέκνους (με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα), ωστόσο και οι δύο αυτές κατηγορίες πολιτών βρίσκονται στη δίνη του κυκλώνα, καθώς δεν έχει εξαγγελθεί ακόμα τίποτα θετικό. Στον αντίποδα, πάντως, έχει επεκταθεί η απόδοση του επιδόματος ανεργίας και σε μη μισθωτούς, δηλαδή σε αυτοαπασχολούμενους που έχασαν τις δουλειές τους, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται και η προσπάθεια για ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών ώστε να μην ξεπερνούν οι δόσεις το 25% του εισοδήματος. Αλλά και στο μέτωπο αυτό είναι πολλά τα αγκάθια.
Παρόλο που η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί να μη γίνουν απολύσεις στον δημόσιο τομέα, τελικά οι δεσμεύσεις έμειναν στα λόγια. Ηδη για φέτος την πόρτα της εξόδου θα δουν 4.000 υπάλληλοι, ενώ θα ακολουθήσουν τουλάχιστον άλλοι 10.000 -που δεν είναι επίορκοι- το 2014.
Επίσης δεν έγιναν η «επανακεφαλαιοποίηση και η εξυγίανση της Αγροτικής Τράπεζας», που τελικώς πουλήθηκε. Υπήρχε δέσμευση και για «διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγροτικής γης».
Ενα επιπλέον «αγκάθι» είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών, καταρχάς στην εστίαση και στα αγροτικά εφόδια (λιπάσματα, σπόρους κ.ά.). Ακόμα δεν έχει γίνει κάτι κι εδώ, εν αναμονή των συζητήσεων με την τρόικα τον Ιούνιο.
Οσον αφορά το χαράτσι της ΔΕΗ, είχε εξαγγελθεί η αντικατάστασή του από τον ενιαίο φόρο, ο οποίος όμως, όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα, μετατέθηκε για τον επόμενο χρόνο. Επίσης η υπόσχεση για «σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους» μοιάζει με ουτοπία.
Από την πολυσυζητημένη «αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης» το μόνο που επιτεύχθηκε ήταν η παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο χρόνια, ύστερα από έγκριση του Eurogroup.
Σχετικά με το ΕΣΠΑ οι στόχοι βρίσκονται χαμηλότερα των προσδοκιών, καθώς προς το παρόν γίνεται λογιστική εισροή κοινοτικών πόρων, από τους οποίους ελάχιστοι καταλήγουν σε αναπτυξιακά έργα.
Ακόμα είχε συμφωνηθεί «η καταπολέμηση της ακρίβειας με κάθε πρόσφορο μέτρο, όπως το σπάσιμο των καρτέλ και ο έλεγχος ενδοομιλικών συναλλαγών». Ωστόσο, το καλάθι της νοικοκυράς έχει ακριβύνει ακόμα περισσότερο, ενώ τα καρτέλ ζουν και βασιλεύουν.
Για τα ΑΜΕΑ η συμφωνία προέβλεπε ότι θα ενισχυθούν τα επιδόματα που λαμβάνουν από κοινοτικούς πόρους, όμως αυτό όχι μόνο δεν συνέβη αλλά έγιναν και περικοπές.
Την ίδια ώρα προβλεπόταν μια σειρά παροχών προς τους αγρότες, όπως η θέσπιση του αγροτικού πετρελαίου με τη δημιουργία κάρτας αγρότη αλλά και ο εκσυγχρονισμός των συνεταιρισμών, οι οποίες δεν έχουν γίνει πράξη.
Σε εκκρεμότητα βρίσκεται και η αναμόρφωση του Τειρεσία προκειμένου να διευκολυνθούν η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, η αναστολή κάθε προστίμου και ο διακανονισμός, όταν υπάρχει χρέος του Δημοσίου, και η δέσμευση για «αποκατάσταση του χαρτοφυλακίου των ασφαλιστικών ταμείων με ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και πόρους δημόσιας περιουσίας».
Μόλις αυτήν την εβδομάδα ανακοινώθηκε η ρύθμιση για τους δανειολήπτες, σύμφωνα με την οποία «η δόση δεν ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματος».
Ως «άμεση οικονομική προτεραιότητα» είχε οριστεί το νέο φορολογικό σύστημα, κάτι όμως που ακόμη αναμένεται. Εξίσου άσχημη είναι και η κατάσταση στις αποκρατικοποιήσεις, επίσης από τα μεγάλα ζητούμενα για την κυβέρνηση.
Στα περί «εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος και αναδιοργάνωσης του κράτους», τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ούτε ο νόμος περί ευθύνης υπουργών άλλαξε, ενώ και η βουλευτική ασυλία παραμένει σε ισχύ. Επίσης δεν καταργήθηκε αλλά απλώς μειώθηκε η αποζημίωση για συμμετοχή σε επιτροπές της Βουλής. Οχι μόνο δεν επανεξετάστηκαν όροι και προϋποθέσεις για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, αλλά πρόσφατα με τροπολογία απαλλάχθηκαν οι τράπεζες από τις ευθύνες για τη δανειοδότησή τους. Είχε συμφωνηθεί και «ο πλήρης έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών από ανεξάρτητο θεσμικό όργανο», αλλά η απόφαση μπήκε στο ντουλάπι.
Ενώ υπήρχε δέσμευση ότι θα επέλθει περιορισμός των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών και βουλευτών και ότι η νέα «κυβέρνηση θα ήταν όσο το δυνατόν πιο μικρή, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα», τίποτα δεν έγινε πραγματικότητα. Αντίθετα, τώρα με την απόφαση για επιπλέον έξι θέσεις αναπληρωτών υπουργών και ενός υφυπουργού, η κυβέρνηση μεγαλώνει κι άλλο.
Στα λόγια έμειναν και οι δεσμεύσεις για δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα ρυθμίζει τα ζητήματα των ΜΜΕ και τις αδειοδοτήσεις. Σε ό,τι αφορά «την απεμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας από την επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης» έχει μείνει κι αυτή σε εκκρεμότητα.
Κάπως καλύτερη είναι η κατάσταση για την παράνομη μετανάστευση και την ασφάλεια. Ειδικότερα, προβλεπόταν η αναβάθμιση φύλαξης των συνόρων, όπως επίσης και η διασπορά των παράνομων μεταναστών σε κέντρα φιλοξενίας. Ηδη έχει δημιουργηθεί κέντρο κράτησης στην Αμυγδαλέζα, ενώ προωθείται η κατασκευή και άλλων σε όλη τη χώρα.
Τέλος, για την ΑΟΖ την Πέμπτη ο Αντώνης Σαμαράς, δίνοντας ώθηση στο θέμα, προανήγγειλε «κοινή ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου και Μάλτας».
Αλέξανδρος Διαμάντης
πηγή
Δημοσίευση σχολίου