Πόσο πιθανό είναι η «ελληνοτουρκική προσέγγιση» που «σφραγίστηκε» με τη Διακήρυξη των Αθηνών, να οδηγήσει σε «συμφωνία για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ» ακόμη και μέχρι το τέλος του 2024;
Τοποθετώντας στη σειρά «κυβερνητικές διαρροές» αλλά και επίσημες δηλώσεις από τον Δεκέμβριο του 2023 όταν υπογράφτηκε η «Διακήρυξη των Αθηνών» μέχρι σήμερα, αβίαστα διαπιστώνει οποιοσδήποτε πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη οδεύει ολοταχώς προς συμφωνία ,χωρίς να έχει ενημερώσει κανέναν για το τι έχει συζητηθεί ή ακόμη χειρότερα έχει συμφωνηθεί, ειδικά από τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους. Διδασκόμενος από τα λάθη Τσίπρα που πρόβαλε τις συζητήσεις για τη συμφωνία των Πρεσπών ως «επιτυχία για την επίλυση ενός σοβαρού ζητήματος», ο κ.Μητσοτάκης ακολουθεί άλλη τακτική. Κάνει συζητήσεις, συναντήσεις, επαφές, δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν, καθησυχάζει την κοινή γνώμη με διαρροές που λένε ότι «θα πάρει χρόνια αυτή η διαδικασία» και στοχοποιεί ως «πολεμοκάπηλους» όσους ασκούν κριτική στην ΙΧ διαχείριση των ελληνοτουρκικών.
Αμέσως μετά από την υπογραφή της Διακήρυξης των Αθηνών ο κυβερνητικός μηχανισμός διαβεβαίωνε την ελληνική κοινή γνώμη μέσω δηλώσεων και διαρροών ότι το κείμενο της Διακήρυξης των Αθηνών δεν ήταν πουθενά δεσμευτικό. Ως συνήθως η κυβέρνηση Μητσοτάκη λέει μισές αλήθειες και μεγάλα ψέματα.
Ο ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ Χρήστος Ροζάκης γνωστός για τις θέσεις του στα ελληνοτουρκικά έγραψε στην Καθημερινή:
«…Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι είναι ένα περιττό κείμενο μηδαμινής έννομης σημασίας. Το κείμενο της Διακήρυξης περιέχει μείζονες διατάξεις που αφορούν την οικοδόμηση φιλικών δεσμών ανάμεσα στις δυο χώρες, ανάμεσα στις οποίες διακρίνουμε την υπενθύμιση των θεμελιωδών σκοπών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, που είναι η διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και η φιλική συνεργασία μεταξύ των κρατών. Παράλληλα συμφωνούν στην καλλιέργεια φιλικών σχέσεων, αμοιβαίο σεβασμό, ειρηνική συνύπαρξη, κατανόηση και την επίλυση των διαφορών τους με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Αυτό το τελευταίο, δηλαδή το Διεθνές Δίκαιο, δείχνει πόσο μακριά βρισκόμαστε από την έναρξη των διαφορών (1974), τότε που η Τουρκία θεωρούσε ότι όλες μας οι διαφορές ήταν πολιτικές και πως η μόνη πρέπουσα επίλυση ήταν η πολιτική λύση. Εκείνη δηλαδή που θα επιβαλλόταν με την ισχύ και όχι με το δίκαιο.
Στη βάση του εκτεταμένου προοιμίου, τα δύο μέρη συμφώνησαν στην έναρξη ενός πολιτικού διαλόγου επισημοποιώντας έτσι τον διάλογο που έχει ήδη εκκινήσει ανάμεσα στους δύο υφυπουργούς των Εξωτερικών για την αντιμετώπιση θεμάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος και τις διερευνητικές διαβουλευτικές συνομιλίες. Στην ουσία, ο πολιτικός διάλογος είναι ο κληρονόμος των διερευνητικών επαφών του παρελθόντος, που αναλαμβάνει το βαρύ έργο της λείανσης των διαφορών σε προκριματικά θέματα, πριν από την έναρξη των επίσημων διαπραγματεύσεων για την ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Εδώ θα κριθεί η καλή διάθεση και η πίστη της Τουρκίας στην εξεύρεση λύσης για τα όρια της αιγιαλίτιδας ζώνης, αλλά και η ετοιμότητα της Ελλάδας για τον τρόπο που θα ανταποκριθεί στο ζεύγμα ανοιχτή θάλασσα και αβλαβής διέλευση στα στενά τμήματα, στο Αιγαίο. Παράλληλα, όμως, αναβαθμίζεται και ο ρόλος του πολιτικού διαλόγου, γιατί δεν περιορίζεται στις διερευνητικές, αλλά επεκτείνεται και σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Σημαίνει αυτό ότι ο πολιτικός διάλογος παίζει τον ρόλο του κατευνασμού κρίσεων που θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν την ειρήνη και την καλή γειτονία, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του crisis management; Το ερώτημα θα απαντηθεί στο πεδίο, εάν προκύψει τέτοια ανάγκη».
Το ερώτημα απαντήθηκε στο πεδίο από τον Δεκέμβριο μέχρι και σήμερα . Πράγματι δεν υπήρξε κρίση. Μόνο που για να συμβεί αυτό η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε σημαντικότατες υποχωρήσεις που δίνουν άπλετο χώρο στην Τουρκία να προωθήσει το «δικό της Αιγαίο». Η Κάσος είναι το τελευταίο περιστατικό. Έχουν προηγηθεί κι άλλα και καλό είναι να μην τα ξεχνάμε.
Το miltaire.gr είχε δημοσιεύσει άρθρο που ανέφερε όλες τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας λίγους μόνο μήνες μετά την υπογραφή της «Διακήρυξης των Αθηνών», την παρενόχληση του πλοίου πόντισης καλωδίου TELIRI από τουρκικό πολεμικό πλοίο νότια του Καστελόριζου, εντός των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και την «απαγόρευση» της Άγκυρας για την δημιουργία θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο. Στο ίδιο διάστημα η Άγκυρα και η Γενική Διεύθυνση Εξορύξεων και Πετρελαίου του Υπουργείου Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Τουρκίας, δημοσίευσε επικαιροποιημένο χάρτη των περιοχών στις οποίες έχει δώσει άδειες για πραγματοποίηση ερευνών για πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Όπως βλέπετε στην φωτογραφία που ακολουθεί, οι αρμόδιες αρχές της Τουρκίας έχουν «κόψει» οικόπεδα και έχουν δώσει άδειες για διεξαγωγή ερευνών εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, αλλά και σε περιοχές εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, εκμεταλλευόμενες πλήρως το γεγονός ότι έχουμε αφήσει εκτός οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο, την περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού.
Συνεπώς η «απάντηση στο πεδίο» σε ότι αφορά στη Διακήρυξη των Αθηνών έχει πολλαπλώς δοθεί και δεν είναι ευχάριστη για την Ελλάδα.
Μέσα σε μόλις 9 μήνες από τις «διαρροές» που έλεγαν πως «το ζήτημα της οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, είναι ένα περίπλοκο ζήτημα» και ότι χρειάζεται χρόνος, ώστε το θετικό κλίμα να δημιουργήσει συνθήκες, ώστε οι δύο χώρες να αποπειραθούν να επιλύσουν τη μία και μόνη διαφορά, που τις χωρίζει, φθάσαμε στο άλλο άκρο.
Δημοσιεύματα που προφανώς δεν είναι αποκυήματα φαντασίας των δημοσιογράφων αλλά προέρχονται από «κυβερνητικές πηγές», αναφέρουν ότι στη συνάνηση Μητσοτάκη-Ερντογάν προς το τέλος Σεπτεμβρίου θα γίνει κουβέντα για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Ο συνάδελφος Κώστας Μελισσόπουλος γράφει στην εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ:
«Στη συνάντηση αυτή, θα τεθούν για πρώτη φορά τα δύσκολα θέματα της υφαλοκρηπίδας της ΑΟΖ που ταλανίζουν τις δυο χώρες, ενώ στην επόμενη συνάντηση το Δεκέμβριο αναμένεται να ληφθούν αποφάσεις. Το πρώτο που φαίνεται ότι καταλήγει σε συμφωνία είναι το θέμα της υφαλοκρηπίδας, όπου η χώρα μας φέρεται να συμφωνεί με μία κλιμακωτή επέκταση, που δεν θα δημιουργεί πρόβλημα στην Τουρκία, στο πνεύμα του «σχεδίου Παμπούκη» το 2003. Στη συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν –η οποία διήρκεσε πάνω από μία ώρα και έγινε «σε κλίμα όχι κακό», σύμφωνα με διπλωματικές πηγές– ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών διαβεβαίωσε τον Τούρκο ομόλογό του ότι η Ελλάδα θα είναι ο στενότερος σύμμαχος της Τουρκίας στη διαδικασία προσέγγισης με την Ευρώπη και την ενταξιακή πορεία της Άγκυρας. Αλλά θα πρέπει να τηρηθούν από την Τουρκία οι κανόνες που θέτουν οι Βρυξέλλες, με πρώτο το σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, από την πλευρά του ο Φιντάν φέρεται να είπε στο συνομιλητή του ότι η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά πως η Ευρώπη δεν τη θέλει στις Βρυξέλλες ως ισότιμο πλήρες μέλος, γιατί ζητά πράγματα που η Άγκυρα δεν μπορεί να τα υλοποιήσει καθώς οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές από αυτές των ευρωπαϊκών χωρών. Ο κ. Γεραπετρίτης ξεκαθάρισε από την πλευρά του ότι η Αθήνα θα στηρίξει την Άγκυρα, αλλά παράλληλα ζητά κινήσεις καλής θέλησης από την τουρκική ηγεσία. Οι κινήσεις αυτές αφορούν ζητήματα τα οποία η Ελλάδα δεν μπορεί να συζητήσει, όπως είναι τα θέματα κυριαρχίας, και ο Έλληνας υπουργός φέρεται να ξεκαθάρισε πως η συναντίληψη απαιτεί κατανόηση στις «κόκκινες» γραμμές. Παράλληλα, η χώρα μας έχει ξεκαθαρίσει εξωδίκως στην Άγκυρα, ότι δεν προτίθεται σε καμία περίπτωση να μετατρέψει το Αιγαίο σε κλειστή λίμνη, όπως φοβούνται οι Τούρκοι, και επισήμανε πως όσο ακούγονται δυνατά φωνές όπως του ναυάρχου Γιαϊτζί (του εμπνευστή της Γαλάζιας Πατρίδας) δημιουργείται σύγχυση για τις πραγματικές προθέσεις της τουρκικής ηγεσίας».
Οι «κόκκινες γραμμές» του κ.Γεραπετρίτη είναι ένα θέμα προς συζήτηση. Που τις τοποθετεί; Στα 6 ναυτικά μίλια; Πρέπει κάποια στιγμή αυτό το ερώτημα να απαντηθεί.
Για να να μην επικαλούμαστε μόνο διαρροές «κυβερνητικών πηγών» καλό είναι να θυμηθούμε τι είχε δηλώσει ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ στις αρχές Ιουνίου:
«Εχουμε πει ότι ο σκοπός μας σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών είναι να μπούμε στον πυρήνα της διαφοράς μας ως προς την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο».
Ο κ.Μητσοτάκης ρωτήθηκε από τον συνάδελφο Απ.Μαγγηριάδη αν αυτή η συζήτηση θα αρχίσει τον Σεπτέμβριο και φυσικά δεν απάντησε. Είπε :
«Θέλω να θυμίσω ότι αυτός ο διάλογος γινόταν εδώ και δεκαετίες. Ουσιαστικά σταμάτησε πρακτικά τα χρόνια της μεγάλης έντασης και καλό είναι αυτός ο διάλογος να συνεχίζεται, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι μπορούμε ως δια μαγείας, μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα να συμφωνήσουμε και να επιλύσουμε κάτι το οποίο δεν λύσαμε 40 χρόνια τώρα. Ομως, η βελτίωση του κλίματος, το γεγονός ότι δεν έχουμε παραβιάσεις και παραβάσεις, το γεγονός ότι η εμπρηστική ρητορική έχει περιοριστεί σημαντικά, όχι πλήρως, αλλά σημαντικά».
Θα βρεθούν αρκετοί υποστηρικτές της κυβέρνησης που θα απαντήσουν στην κριτική όσων κάνει ο κ.Μητσοτάκης στα ελληνοτουρκικά με το ερώτημα «δεν πρέπει να συζητάμε με την Τουρκία»; Να δούμε ψύχραιμα και ρεαλιστικά τι πραγματικά συζητάμε;Τι ακριβώς διεκδικεί η Ελλάδα σε αυτό το διάλογο; Ποια είναι τα θέματα που έχει βάλει στο τραπέζι; Τι ζητάμε;
Η Τουρκία μετά από τη Διακήρυξη των Αθηνών πήρε συγχωροχάρτι από τον κ.Μητσοτάκη κι έτσι ενισχύει σημαντικά την αεροπορία της με την βοήθεια των ΗΠΑ.
Η Τουρκία όχι μόνο έχει βάλει τα πάντα στο τραπέζι, αλλά συμπεριφέρεται ήδη ως «αφεντικό» στο Αιγαίο και δεν αναφερόμαστε μόνο στην περίπτωση της Κάσου. Κάθε μέρα οι καταγγελίες για τουρκικά αλιευτικά που ψαρεύουν …στις μπούκες νησιών του Αιγαίου είναι καθημερινές.
Έχει κάνει πίσω έστω και μισό βήμα η Τουρκία στην «Γαλάζια Πατρίδα»; Η απάντηση είναι ότι οι Τούρκοι μαθητές θα αρχίσουν να την διδάσκονται στα σχολεία τους!!! Έκανε κάτι γι΄ αυτό η κυβέρνηση Μητσοτάκη;
Μπορούμε να θέσουμε πολλά ακόμη ζητήματα που αποδεικνύουν αυτό που έχει περιγράψει σε μία μόνο φράση ο έμπειρος αναλυτής από την Κύπρο, Γιάννος Χαραλαμπίδης:
«Στην ουσία γίνεται αποδεκτή από την Ελλάδα η συζήτηση για την οριοθέτηση στο Αιγαίο της «Γαλάζιας Πατρίδας» στη λογική των θαλασσίων ζωνών! Γιατί; Διότι, τι έχει να δώσει η Τουρκία; Τίποτα. Μόνο παίρνει. Δεν δίνει».
Ας μην έχουμε λοιπόν ψευδαισθήσεις. Η σημερινή κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε μια «λύση» η οποία θα μετατρέψει την Ελλάδα σε δορυφόρο της Τουρκίας. Κι αυτό είναι …το ήπιο σενάριο. Υπάρχουν κι άλλα που μπορούν να συμβούν και κανένα απ΄ αυτά δεν δείχνει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας.
Δυστυχώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε αυτή την πορεία υποχωρήσεων έχει «σύμμαχο» της αντιπολίτευση. Μπορεί να εκδίδονται ανακοινώσεις, να γίνονται δηλώσεις, να ζητούνται αραιά και που κάποιες εξηγήσεις για το το κάνει ο κ.Μητσοτάκης στα ελληνοτουρκικά. Ο τρόπος που γίνονται όλα αυτά δίνει την εντύπωση ότι γίνονται «για τα μάτια του κόσμου». Το θέμα των ελληνοτουρκικών δεν μπορεί να μην έχει γίνει καθημερινό θέμα ελέγχου της κυβέρνησης απ΄ όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.Το έχουμε γράψει και θα το ξαναγράψουμε ,γνωρίζοντας ότι πολλοί ενοχλούνται: η κατάσταση είναι απείρως σοβαρότερη από τις Πρέσπες και δεν διαπιστώνουμε να υπάρχουν ανάλογης έντασης αντιδράσεις…
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου