Εάν ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει κάνει ένα πράγμα σαφές με το πέρασμα των χρόνων, αυτό είναι ότι καμιά άλλη δύναμη εκτός απ’ την Ρωσία – ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ευρωπαϊκή Ενωση, ούτε ακόμη κι η Κίνα – δεν επιτρέπεται να αναμιχθεί σε θέματα ασφαλείας στο έδαφος της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Φαίνεται πως ο Ταγίπ Ερντογάν δεν το έχει λάβει αυτό το μήνυμα, αναφέρει το Bloomberg.
Προσφέροντας υποστήριξη στο Αζερμπαϊτζάν ο Τούρκος πρόεδρος έχει βάλει σε δοκιμασία τη σχέση του με την Ρωσία.
Όπως σημειώνει το Bloomberg, η προσέγγιση του θέματος από τον Ερντογάν έχει ευρεία στήριξη στο εσωτερικό της Τουρκίας και μπορεί επίσης να του προσφέρει λόγο σε ενδεχόμενη συμφωνία. Όμως, εάν το παρατραβήξει, ειδικά καθώς αυξάνονται οι κατηγορίες ότι η Τουρκία έχει στείλει Σύριους μαχητές στο Αζερμπαϊτζάν, κινδυνεύει να δεχθεί “επίπληξη” από μια στρατιωτική δύναμη που είναι σε θέσει να πλήξει τα τουρκικά συμφέροντα σε πολλαπλά πεδία.
“Ο Ερντογάν πραγματικά δοκιμάζει την υπομονή του Πούτιν” δηλώνει ο Αλεξάντερ Ντίνκιν, πρόεδρος του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών Σχέσεων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών – Ινστιτούτο που παίζει και ρόλο συμβούλου προς το Κρεμλίνο. “Ερεθίζει τον Πούτιν όλο και πιο πολύ”.
“Εάν η ευθεία συμμετοχή του τουρκικού στρατού ή μαχητών από την Συρία αποδειχθεί, αυτό θα είναι μια κόκκινη γραμμή” προσθέτει ο Ντινκιν.
Οι σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας ήταν ήδη τεταμένες πριν ξεσπάσει η νέα αναζωπύρωση στο Ναγκόρνο – Καραμπάχ στις 27 Σεπτεμβρίου, παρά την αντίληψη που επικρατεί στη Δύση ότι η Τουρκία έχει εγκαταλείψει τους συμμάχους της ΗΠΑ και ΝΑΤΟ για να συνεταιριστεί με τη Μόσχα, σημειώνει το δημοσίευμα, επισημαίνοντας τις αντίπαλες πλευρές στις οποίες βρίσκονται Άγκυρα και Μόσχα σε Συρία και Λιβύη. Τώρα, η ανησυχία του Κρεμλίνου αυξάνεται για το ενδεχόμενο να ξεπεραστούν οι κόκκινες γραμμές στον πρώην σοβιετικό Καύκασο.
“Ο Ερντογάν πρέπει να είναι προσεκτικός ώστε να μην ξεπεράσει τα όρια”, λέει ο Μοσχοβίτης αναλυτής Αρκάντι Ντουμπνόφ. “Η χώρα του είναι μεγάλη περιφερειακή δύναμη, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάει πως η Ρωσία θεωρεί τον εαυτό της δεσπόζοντα παίχτη στην περιοχή”.
Η Ρωσία έχει συνάψει συμφωνία ασφάλειας με την Αρμενία και έχει πουλήσει όπλα και στις δυο πλευρές. Σύμφωνα με ανώτατο αξιωματούχο στην Αγκυρα, η Τουρκία βλέπει τον εαυτό της σα μοναχική δύναμη ενάντια στην ρωσική πίεση στην περιοχή.
Πρόκειται για άποψη ελάχιστα δημοφιλή στη Δύση. Παρότι οι ηγέτες της Τουρκίας ουδέποτε καλλιέργησαν αυταπάτες για την σχέση τους με την Ρωσία, έχουν αφήσει την χώρα τους εκτεθειμένη καθώς απομακρύνονται ταυτόχρονα από τους συμμάχους τους του ΝΑΤΟ, λέει ο Σίναν Ούλγκεν, επισκέπτης καθηγητής στο στο think tank Carnegie Europe, με έδρα τις Βρυξέλλες.
“Η Τουρκία βρίσκεται σε πολύ πιο εύθραυστη θέση απ’ ότι θα έπρεπε ή θα χρειαζόταν να είναι, λόγω της διάβρωσης των παραδοσιακών της συμμαχιών, κι αυτό έίναι αμοιβαίο” προσθέτει ο Ούλγκεν. Η απόφαση του Ερντογάν να αγοράσει τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S-400 έπαιξε έναν ρόλο σ’ αυτό.
Το πρόβλημα για την Ρωσία είναι ότι σε αντίθεση με άλλες “παγωμένες διενέξεις” στο έδαφος της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, δεν διαθέτει στρατεύματα στο πεδίο για να ελέγξει την κατάσταση και – σε αντίθεση με την Τουρκία – προσπαθεί να διατηρήσει μια σχέση και με τις δυο πλευρές, σύμφωνα με τον Ντε Ουάαλ, συγγραφέα του “Black Garden,” βιβλίου για το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Προσφέροντας υποστήριξη στο Αζερμπαϊτζάν ο Τούρκος πρόεδρος έχει βάλει σε δοκιμασία τη σχέση του με την Ρωσία.
Όπως σημειώνει το Bloomberg, η προσέγγιση του θέματος από τον Ερντογάν έχει ευρεία στήριξη στο εσωτερικό της Τουρκίας και μπορεί επίσης να του προσφέρει λόγο σε ενδεχόμενη συμφωνία. Όμως, εάν το παρατραβήξει, ειδικά καθώς αυξάνονται οι κατηγορίες ότι η Τουρκία έχει στείλει Σύριους μαχητές στο Αζερμπαϊτζάν, κινδυνεύει να δεχθεί “επίπληξη” από μια στρατιωτική δύναμη που είναι σε θέσει να πλήξει τα τουρκικά συμφέροντα σε πολλαπλά πεδία.
“Ο Ερντογάν πραγματικά δοκιμάζει την υπομονή του Πούτιν” δηλώνει ο Αλεξάντερ Ντίνκιν, πρόεδρος του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών Σχέσεων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών – Ινστιτούτο που παίζει και ρόλο συμβούλου προς το Κρεμλίνο. “Ερεθίζει τον Πούτιν όλο και πιο πολύ”.
“Εάν η ευθεία συμμετοχή του τουρκικού στρατού ή μαχητών από την Συρία αποδειχθεί, αυτό θα είναι μια κόκκινη γραμμή” προσθέτει ο Ντινκιν.
Οι σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας ήταν ήδη τεταμένες πριν ξεσπάσει η νέα αναζωπύρωση στο Ναγκόρνο – Καραμπάχ στις 27 Σεπτεμβρίου, παρά την αντίληψη που επικρατεί στη Δύση ότι η Τουρκία έχει εγκαταλείψει τους συμμάχους της ΗΠΑ και ΝΑΤΟ για να συνεταιριστεί με τη Μόσχα, σημειώνει το δημοσίευμα, επισημαίνοντας τις αντίπαλες πλευρές στις οποίες βρίσκονται Άγκυρα και Μόσχα σε Συρία και Λιβύη. Τώρα, η ανησυχία του Κρεμλίνου αυξάνεται για το ενδεχόμενο να ξεπεραστούν οι κόκκινες γραμμές στον πρώην σοβιετικό Καύκασο.
“Ο Ερντογάν πρέπει να είναι προσεκτικός ώστε να μην ξεπεράσει τα όρια”, λέει ο Μοσχοβίτης αναλυτής Αρκάντι Ντουμπνόφ. “Η χώρα του είναι μεγάλη περιφερειακή δύναμη, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάει πως η Ρωσία θεωρεί τον εαυτό της δεσπόζοντα παίχτη στην περιοχή”.
Η Ρωσία έχει συνάψει συμφωνία ασφάλειας με την Αρμενία και έχει πουλήσει όπλα και στις δυο πλευρές. Σύμφωνα με ανώτατο αξιωματούχο στην Αγκυρα, η Τουρκία βλέπει τον εαυτό της σα μοναχική δύναμη ενάντια στην ρωσική πίεση στην περιοχή.
Πρόκειται για άποψη ελάχιστα δημοφιλή στη Δύση. Παρότι οι ηγέτες της Τουρκίας ουδέποτε καλλιέργησαν αυταπάτες για την σχέση τους με την Ρωσία, έχουν αφήσει την χώρα τους εκτεθειμένη καθώς απομακρύνονται ταυτόχρονα από τους συμμάχους τους του ΝΑΤΟ, λέει ο Σίναν Ούλγκεν, επισκέπτης καθηγητής στο στο think tank Carnegie Europe, με έδρα τις Βρυξέλλες.
“Η Τουρκία βρίσκεται σε πολύ πιο εύθραυστη θέση απ’ ότι θα έπρεπε ή θα χρειαζόταν να είναι, λόγω της διάβρωσης των παραδοσιακών της συμμαχιών, κι αυτό έίναι αμοιβαίο” προσθέτει ο Ούλγκεν. Η απόφαση του Ερντογάν να αγοράσει τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S-400 έπαιξε έναν ρόλο σ’ αυτό.
Το πρόβλημα για την Ρωσία είναι ότι σε αντίθεση με άλλες “παγωμένες διενέξεις” στο έδαφος της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, δεν διαθέτει στρατεύματα στο πεδίο για να ελέγξει την κατάσταση και – σε αντίθεση με την Τουρκία – προσπαθεί να διατηρήσει μια σχέση και με τις δυο πλευρές, σύμφωνα με τον Ντε Ουάαλ, συγγραφέα του “Black Garden,” βιβλίου για το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Δημοσίευση σχολίου