Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης*
Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερος προβληματισμός αναπτύσσεται στο Ισραήλ ιδιαίτερα, για αυτό που όλοι γνωρίζουν ότι κάποια στιγμή προφανώς θα συμβεί. Δηλαδή την προληπτική στρατιωτική προσβολή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν από το Ισραήλ και πολύ πιθανόν και από τις ΗΠΑ και όπως αιωρείται πληροφοριακά και από την Αγγλία.
Και βέβαια ο απλός πολίτης ανησυχεί για τις μετά την προσβολή αντιδράσεις του Ιράν και των συμμάχων του και τις επερχόμενες εξελίξεις, χωρίς να είναι εις γνώση του όλα τα δεδομένα. Οι γνωρίζοντες όμως φαίνεται να λαμβάνουν υπόψη πολλά, φανερά και μυστικά, συμμαχίες και φιλίες, σοβαρά και επικίνδυνα. Οι αντιδράσεις δεν θα είναι μόνο από το Ιράν, αλλά και από τους στρατηγικούς εταίρους του, την Συρία, την Χεζμπολάχ του Λιβάνου, τη Χαμάς στη Γάζα, αλλά και αυτό είναι το τρομακτικό, τους φίλους και συμμάχους από τον Συνεταιρισμό της Σαγκάης, την Κίνα και την Ρωσία.
Τις επιφυλάξεις του για το καυτό αυτό θέμα, που απασχολεί έντονα την Ισραηλινή κοινωνία και όλους τους εχέφρονες ανθρώπους ολοκλήρου του κόσμου, εξέφρασε ένας άνθρωπος που κατείχε ίσως την πιο σημαντική θέση για την ασφάλεια του Ισραήλ επί πολλά χρόνια, ένας άνθρωπος που ξέρει πολλά, μα πάρα πολλά. Ο Μέιρ Νταγκάν, ήταν μέχρι πέρυσι ο Αρχηγός της Μοσσάντ, της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών του Ισραήλ, ίσως της καλύτερης υπηρεσίας πληροφοριών στον κόσμο.
Πρόσφατα στην πόλη της Νετάνια ,στο Ακαδημαϊκό Κολέγιο, διοργανώθηκε μια ημερίδα με θέμα το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και ποιες θα πρέπει να είναι οι αποφάσεις και οι αντιδράσεις του Ισραήλ, ο Νταγκάν ήταν το κεντρικό πρόσωπο, λόγω της πρότερης θέσης του και φυσικά σαν ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά. Εκεί ο Νταγκάν αποκάλυψε ότι μια στρατιωτική επιχείρηση και προσβολή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν ΔΕΝ θα πρέπει να είναι η πρώτη επιλογή του Ισραήλ. Ο Νταγκάν ανέλυσε την κατάσταση και είπε:
«Δεν έχω αμφιβολία ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι η πρώτη στρατηγική πρόκληση για το Ισραήλ, τώρα που οι δύο άλλες συμβατικές απειλές για την χώρα, η Αίγυπτος και η Συρία δε αποτελούν απειλή για την ασφάλεια μας προς το παρόν. Η στρατιωτική επιλογή πρέπει να είναι στο τραπέζι, αλλά όχι σαν πρώτη επιλογή. Η φασαρία γύρω από την άμεση εναλλακτική λύση μιας επίθεσης μπορεί να οδηγήσει το Ιρανικό καθεστώς σε μια κατάσταση, όπου σπρώχνοντάς το στα άκρα, να προσπαθήσει να αποκτήσει πυρηνικές δυνατότητες όσο το δυνατόν γρηγορότερα, αντί να πορεύεται μάλλον προσεκτικά, λαμβάνοντας παράλληλα τα αιτήματα της διεθνούς κοινότητας, υπόψη». Η κατάσταση αυτή μπορεί να καταστεί προβληματική με αποτέλεσμα να επηρεάσει ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής, κατά τέτοιο τρόπο, που θα προκύψουν όχι μόνο σοβαρά οικονομικά ζητήματα, αλλά και σοβαρά θέματα ασφαλείας για το Ισραήλ. Η στρατιωτική επιλογή θα πρέπει να υπάρχει, αλλά θα πρέπει να προσφύγουμε σε αυτό, μόνο αν όλα τα άλλα αποτύχουν και δεν θα έχουμε άλλη επιλογή επεσήμανε ο Νταγκάν.
Εδώ να υπενθυμίσουμε ότι, όταν ο Νταγκάν αντικαταστάθηκε στην αρχηγεία της Μοσσάντ είχε δηλώσει, ότι μια αεροπορική προσβολή κατά του Ιράν είναι μια ανόητη ιδέα. Επίσης είχε δηλώσει πως όποιος επιτεθεί στο Ιράν θα έπρεπε να γνωρίζει ότι θα ανοίξει την πόρτα σε έναν γενικευμένο πόλεμο σε όλη την περιοχή, όπου οι πύραυλοι θα εκτοξεύονται από το Ιράν, από τον Λίβανο (Χεζμπολάχ) και από πολλές κατευθύνσεις.
Και δεν είναι μόνο ο Νταγκάν που έχει τις επιφυλάξεις του, σε ότι σχεδιάζεται. Τόσο η Κίνα, όσο και η Ρωσία δια υψηλόβαθμων αξιωματούχων αναφέρονται στο θέμα και προειδοποιούν για τις συνέπειες της δυτικής επιθετικότητας κατά του Ιράν, όπως την προσδιορίζουν, καθώς επίσης και με αναφορές για την ανάπτυξη της πυραυλικής ασπίδας, που στοχεύει όπως υποστηρίζουν την Ρωσία και το Ιράν. Έτσι σε απάντηση της ανόδου της δυτικής επιθετικότητας (εδώ περιλαμβάνονται όλοι) εναντίον του Ιράν, ο Υποστράτηγος Zhang Zhaozhong παρατήρησε ότι «η Κίνα δεν θα διστάσει να προστατεύσει το Ιράν ακόμη και αν αυτό θα πυροδοτήσει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο», σχόλια που δημιούργησαν μεγάλη συζήτηση ακόμη και στην ίδια την Κίνα.
Ο δε Κινέζος πρεσβευτής στον ΟΗΕ, προειδοποίησε τον διευθυντή της Διεθνούς Επιτροπής Πυρηνικής Ενεργείας (ΙΑΕΑ) Yukiya Amano, ότι δεν μπορεί να παράγει «αβάσιμες αποδείξεις» (evidence baseless) ώστε να δικαιολογήσει μια επίθεση στο Ιράν, με το πρόσχημα του αμφιλεγόμενου πυρηνικού του προγράμματος». Εδώ να αναφέρουμε ότι τα WikiLeaks έχουν δημοσιεύσει μυστικές εκθέσεις. Μερικές από αυτές τις εκθέσεις αφορούν αυτόν τον κύριο Yukika Amano, τον Ιάπωνα επικεφαλής του ΙΑΕΑ, όπου σύμφωνα με αυτές τις εκθέσεις, οι Αμερικανοί υποστήριξαν τον διορισμό του στην διεύθυνση του ΙΑΕΑ, επειδή ο ίδιος δεσμεύτηκε να δράσει προς την κατεύθυνση της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών. Και ίσως η έκθεσή του για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, που ανακοινώθηκε πρόσφατα, να είναι η ανταπόδοση του προς τους Αμερικανούς για την υποστήριξη αυτή.
Από τη ρωσική πλευρά, η ίδια ανησυχία οδηγεί και εκεί σε κινητοποίηση, όπως μεταξύ άλλων και η ανάπτυξη της πυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη. Ο Ρώσος Στρατηγός Νικολάι Makarov δήλωσε την περασμένη εβδομάδα: «Δεν αποκλείω τοπικές και περιφερειακές ένοπλες συγκρούσεις με εξέλιξη ενός πόλεμου μεγάλης κλίμακας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης πυρηνικών όπλων».
Η κατάσταση δεν είναι απλή ούτε ελεγχόμενη. Το Ιράν είναι δύσκολος στόχος, για την Αμερική και τους συμμάχους στην Ευρώπη. Οι στρατηγικές κινήσεις για την υλοποίηση των Αμερικανικών σχεδιασμών άρχισαν στην αρχή του 2011 με την λεγόμενη ¨Αραβική άνοιξη¨, που μάλλον καταλήγει σε φθινόπωρο και με προοπτική να γίνει «Αραβικός χειμώνας» και τις τηλεκατευθυνόμενες ¨επαναστάσεις¨, made in USA, με την βοήθεια της νέας τεχνολογίας. Τα αποτελέσματα τα είδαμε στην Βόρεια Αφρική, όπου ο «λαός νίκησε και εγκαθιδρύθηκε πλέον η δημοκρατία» και δεν σχολιάζουμε τίποτε άλλο, γιατί τα αποτελέσματα έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται ορατά για τους λαούς της περιοχής και θα είναι εμφανέστατα και δυσοίωνα λίαν συντόμως. Επόμενος στόχος η Συρία, στρατηγικός σύμμαχος και δορυφόρος του Ιράν, σύμμαχος βεβαίως και της Ρωσίας, όπου η Ρωσία διατηρεί και την μόνη ναυτική βάση στην Μεσόγειο, στον λιμένα της Ταρτούς, για να καταλήξουν τελικά στο Ιράν, τον μεγάλο και τελικό στόχο των Αμερικανών και συμμάχων των για την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Όπως προαναφέραμε ο τελικός στόχος είναι πολύ δύσκολος και πολύ επικίνδυνος. Οι γνωρίζοντες και οι εχέφρονες, όπως ο Νταγκάν έχουν σοβαρές επιφυλάξεις. Οι γνωρίζοντες και οι εχέφρονες και υψηλοί αξιωματούχοι της Ρωσίας και της Κίνας όχι μόνο έχουν επιφυλάξεις, αλλά προειδοποιούν και απειλούν. Τι θα γίνει αν αυτό που ακούγεται, που όλοι απευχόμαστε, τελικά πραγματοποιηθεί; Αν λοιπόν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν βομβαρδιστούν, είναι βέβαιο ότι θα ξεσπάσει ο πόλεμος, η πρώτη δε κίνηση του Ιράν θα ήταν να κλείσει τα στενά του Ορμούζ. Το 40% του παγκοσμίου πετρελαίου περνά μέσα από αυτό. Μεταξύ του πολέμου και των κυρώσεων, οι τιμές του πετρελαίου θα ανεβούν στα ύψη, ίσως 300 δολάρια και θα ωθήσουν στην άβυσσο την δυτική οικονομία η οποία βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, όπως εκτιμούν οι οικονομικοί αναλυτές. Ο πόλεμος, όπως εκτιμάται, από τοπικός θα εξελιχθεί σε γενικό, με εμπλεκόμενους τις συμμαχίες και τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Και αυτό θα είναι επικίνδυνο, θα είναι τρομακτικό. Ο πυρηνικός πόλεμος θα πάψει να είναι αποκύημα της φαντασίας, αλλά μια σοβαρή πιθανότητα να συμβεί, φέρνοντας στην μνήμη μας την ρήση του Αϊνστάιν: «Δεν ξέρω τι θα συμβεί μετά τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά είμαι βέβαιος ότι ο τέταρτος θα γίνει με πέτρες, τόξα και βέλη». Μας προειδοποίησε. Αλλά ποιος το σκέφτεται;
*Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Υποστράτηγος (ε.α.)
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου