Γιώργος Σκαφιδάς
«Το πρωτόκολλο είναι πολιτική» («Protokoll ist Politik»), γράφει ο 75χρονος Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ, στηλιτεύοντας έτσι την «πολιτική» επιλογή του καθεστώτος Ερντογάν να αφήσει προσωρινά όρθια την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν κατά τη συνάντηση που είχαν οι επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Κομισιόν στις 06 Απριλίου στην Άγκυρα με τον Τούρκο πρόεδρο, προτού τελικώς της βρει μια θέση…στον παρακείμενο καναπέ, απέναντι από τον κατώτερό της – βάσει πρωτοκόλλου – Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Ο διπλωματικά πολύπειρος Ίσινγκερ υπογραμμίζει πως σε αυτές τις συναντήσεις όλα είναι προγραμματισμένα έως και την τελευταία λεπτομέρεια. Ως πάλαι ποτέ υφυπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, πρώην πρέσβης της χώρας στην Ουάσιγκτον και νυν πρόεδρος της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου, ο ίδιος αν μη τι άλλο γνωρίζει καλά από… εθιμοτυπίες.
Τις πταίει, λοιπόν, που η Ούρσουλα φορ ντερ Λάιεν, μια γυναίκα και δη Γερμανίδα, βρέθηκε όρθια, χωρίς καρέκλα, να στέκεται δίπλα σε δύο καθήμενους άνδρες πολιτικούς: έναν Τούρκο, τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έναν γαλλόφωνο Βέλγο, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ;
Ευθύνες
Ευθύνες μπορούν να αναζητηθούν σε πολλές κατευθύνσεις: στην τουρκική πλευρά που δεν μερίμνησε ως όφειλε για μια τρίτη καρέκλα, στον επικεφαλής της ευρωπαϊκής αντιπροσωπείας στην Άγκυρα Νίκολαους Μάγιερ-Λάντρουτ που – αν και Γερμανός – δεν έδωσε την απαιτούμενη βάση στις λεπτομέρειες… στον ίδιο τον Σαρλ Μισέλ που δεν υπερασπίστηκε την επικεφαλής της Κομισιόν την ώρα της κρίσης (προσφέροντας την καρέκλα του ίσως; ψάχνοντας για μια καρέκλα; διαμαρτυρόμενος;)… αλλά και στην ίδια την Ούρσουλα που δεν αποχώρησε επιδεικτικά από την αίθουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας…
Παράλληλα με την αναζήτησή ευθυνών, θα αναπτύσσονταν ωστόσο και ποικίλες θεωρίες-ερμηνείες: για τους Τούρκους που σνομπάρουν την ευρωπαϊκή ηγεσία, για τον φαλλοκράτη Ερντογάν που υποβαθμίζει τις γυναίκες, για την Άγκυρα που πικάρει την Κομισιόν αψηφώντας (ή μήπως ερμηνεύοντας κατά τρόπο αυστηρό) το πρωτόκολλο… κ.ά.
Πολιτικοί νάνοι
Σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ο Σαρλ Μισέλ, ως «άξιος» διάδοχος πολιτικών «νάνων» που με την παρουσία τους αδικούν την Ευρώπη (θυμάται άραγε κανείς τον Χέρμαν βαν Ρομπέι;), τα έκανε ακόμη χειρότερα. Μέσω ανάρτησης στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, επιχείρησε να εξηγήσει γιατί ο ίδιος «δεν έκανε σκηνή» και απολογήθηκε για τις «εντυπώσεις» που δημιουργήθηκαν. Παράλληλα όμως, επέτεινε και τη σύγχυση γύρω από το πρωτόκολλο (μιλώντας για «protocol misstep» από τη μία πλευρά, αλλά και για «strict interpretation of the protocol rules by the Turkish authorities» από την άλλη). Ο κ. Μισέλ υπογράμμισε όμως και κάτι άλλο, εξαιρετικά ενδιαφέρον: ότι όλη αυτή η κατάσταση δυστυχώς «επισκίασε» όσα γεωπολιτικώς «ουσιαστικά και επωφελή» («substantial and beneficial») ο ίδιος και η κα. φον ντερ Λάιεν «επέτυχαν μαζί» στην Άγκυρα στις 06 Απριλίου.
Ωφέλη και πλήγματα
Το ερώτημα ανακύπτει σχεδόν αυτόματα: Τι ακριβώς επέτυχαν οι επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Κομισιόν στην Άγκυρα στις 06 Απριλίου… πέρα από το να επιτρέψουν ακόμη ένα πλήγμα στο προφίλ της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής (έπειτα και από εκείνη τη ντροπιαστική επίσκεψη του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής Ζοζέπ Μπορέλ στη Μόσχα πίσω στις αρχές Φεβρουαρίου);
Διότι τα διεθνή ΜΜΕ μπορεί να «συζητούν» τα τελευταία 24ωρα περί διπλωματικών πρωτοκόλλων με το βλέμμα στην «προσωπική περιπέτεια» της φον ντερ Λάιεν, η ουσία ωστόσο βρίσκεται αλλού: στους δημοκρατικά εκλεγμένους πολιτικούς του HDP που σαπίζουν στις τουρκικές φυλακές, στους πολιτικούς της τουρκικής αντιπολίτευσης που εκτοπίζονται με-το-έτσι-θέλω από θέσεις στις οποίες δημοκρατικά εξελέγησαν, στις γυναίκες που δολοφονούνται εντός των τουρκικών συνόρων, στο Κυπριακό που παραμένει ζήτημα εισβολής και κατοχής, στην ισλαμοεθνικιστική εργαλειοποίηση των τουρκικής καταγωγής πληθυσμών που ζουν στην Ευρώπη εκ μέρους της Άγκυρας, στον τουρκικό αναθεωρητισμό και στις τουρκικές προκλήσεις έναντι της Ελλάδας, της Αρμενίας κ.ά…
Δεν μπορεί παρά να διερωτηθεί κανείς εάν εκείνη η «substantial and beneficial geopolitical work which we accomplished together in Ankara» στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Μισέλ αγγίζει άραγε οποιοδήποτε από αυτά τα θέματα.
Δημοσίευση σχολίου