Γράφει ο Χρήστος Καπούτσης
Μαίνονται σφοδρές μάχες σε ολόκληρη την επικράτεια της Ουκρανίας. Μονάδες του ρωσικού στρατού, χρησιμοποιώντας βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς, πυραύλους κρουζ και βαρύ πυροβολικό προσβάλλουν στρατιωτικούς και κυβερνητικούς στόχους.
Περισσότερα από 80 ρωσικά βομβαρδιστικά συμμετέχουν από τις πρώτες ώρες στις αεροπορικές επιδρομές σε ολόκληρη την Ουκρανία και συνεχίζουν, εστιάζοντας κυρίως στην «απενεργοποίηση» της ουκρανικής αεράμυνας, στην καταστροφή αποθηκών πυρομαχικών και τους πύργους ελέγχου και τους διαδρόμους σε πολλά ουκρανικά αεροδρόμια.
Η πρωτεύουσα της Ουκρανίας το Κίεβο, δέχεται αεροπορικές επιδρομές με στόχο τα κρατικά κτήρια και με τεθωρακισμένα άρματα μάχης που δημιουργούν ένα ασφυκτικό κλοιό. Οι περιοχές κοντά στις πόλεις Σούμι, Πολτάβα, Μαριούπολη και άλλες παράκτιες περιοχές της νότιας Ουκρανίας, δέχονται σφοδρή επίθεση με ρωσικούς πυραύλους Κρουζ Kalibr, που εκτοξεύονται από ρωσικά υποβρύχια από τη Μαύρη Θάλασσα.
Η πορεία, μέχρι τώρα, των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Ρωσικού Στρατού, είχε την προβλεπόμενη εξέλιξη. Ήταν μια επιχείρηση κεραυνοβόλα, με κύρια χαρακτηριστικά, την ταχύτητα των κινήσεων των δυνάμεων και τα συντριπτικά χτυπήματα σε επιλεγμένους ζωτικής σημασίας στόχους.
Προηγήθηκε μια παρατεταμένη επίθεση με πυραύλους που εκτοξεύονται από μακριά για να καταστρέψουν ουκρανικά αεροδρόμια, υποδομές της αεράμυνας και συστήματα ελέγχου του Ουκρανικού Στρατού..
Η Ρωσία χρησιμοποίησε 250 χιλιάδες στρατιωτικού προσωπικού για το σύνολο των επιχειρήσεων στην Ουκρανία. Ο ουκρανικός στρατός συνολικά αριθμεί περί τις 120 χιλιάδες.
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλ. Πούτιν, ήταν επικεφαλής των προπαγανδιστικών και ψυχολογικών επιχειρήσεων, παραπλανώντας τους πάντες, επιμένοντας, ότι δεν υπάρχει περίπτωση στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία. Ενώ προσπαθεί, μέσω μια καλοστημένης προπαγανδιστικής εκστρατείας, του διαδικτύου και των φιλορωσικών ΜΜΕ, να δικαιολογήσει την παράνομη και ασύμμετρη χρήση στρατιωτικής βίας.
Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν σημαντικό οπλοστάσιο σύγχρονων όπλων και δυνατοτήτων στο οποίο η Ουκρανία δεν έχει απάντηση. Αν δεν ενισχυθεί άμεσα ο στρατός της Ουκρανίας, με σύγχρονο στρατιωτικό υλικό και μέσα και με στρατιωτικούς συμβούλους από το ΝΑΤΟ, η άμυνα της Ουκρανίας θα καταρρεύσει , όπως και η Κυβέρνηση του Ουκρανού πρόεδρου Βολοντιμίρ Ζελένσκι που παραμένει στόχος των Ρώσων.
Το συμπέρασμα που θα πρέπει να συνάγουμε κι από το μέτωπο της Ουκρανίας είναι ότι το διεθνές δίκαιο, δεν αποτελεί σημείο αναφοράς για τα ισχυρά κράτη και έχει πλέον μετατραπεί σε κουρελόχαρτο.
Όμως, αυτό δεν έγινε μόνο τώρα με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Έχουν προηγηθεί οι Τούρκοι με την εισβολή στην Κύπρο το 1974, οι Αμερικανοί με τις εισβολές στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, με τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας , αλλά και τη νατοϊκή επέμβαση εναντίον της Σερβίας, για την απόσχιση αρχικά του Κοσσυφοπεδίου και μετέπειτα την αναγνώρισή του ως ανεξάρτητο κράτος.
Στρατιωτικές επεμβάσεις χωρίς νομιμοποιητική βάση, που απέφεραν δισεκατομμύρια κέρδη στις πολεμικές Βιομηχανίες και τις εταιρείες ανοικοδόμησης και σκόρπισαν τον θάνατο και την καταστροφή , την φτώχεια και τη δυστυχία στους άμαχους, τους ηλικιωμένους και τα γυναικόπαιδα, πόλεμοι, που θέρισαν τον ανθό της νεολαίας των στρατιωτών, που κλήθηκαν να υπηρετήσουν ενόπλως, ΙΔΑΝΙΚΑ , όπως αυτό της Ελευθερίας. Θύματα ενός άγριου ιμπεριαλιστικού οικονομικο-κοινωνικού πολέμου, που επιβάλει το «Κόμμα του Πολέμου» η ιδεολογική έκφραση των πολεμικών βιομηχανικών, που βρίσκεται στις ΗΠΑ και την Ρωσία και αλλού , ενός ανελέητου πολέμου χωρίς αρχές και αξίες, που η ανθρώπινη ζωή δεν έχει την παραμικρή ηθική αυταξία, αλλά προσμετράτε ως ψυχρό αριθμητικό μέγεθος και ως παράπλευρες απώλειες.
Παρεμπιπτόντως, έζησα και επέζησα, επί του πεδίου των πολεμικών επιχειρήσεων, την βαρβαρότητα του ΝΑΤΟ(ΗΠΑ) στην Γιουγκοσλαβία το 1999 με τους βομβαρδισμούς μέχρι και ψυχιατρείου στο Βελιγράδι και θυμάμαι το «ψυχρό» χαμόγελο του εκπροσώπου Τύπου του ΝΑΤΟ, όταν αναφερόταν στα αθώα ανθρώπινα θύματα, τους άμαχους και τους κατέτασσε στις παράπλευρες απώλειες.
Για αυτό οργίζομαι και θλίβομαι με τις «περισπούδαστες» αναλύσεις του εσμού των συστημικών καιροσκόπων διεθνολόγων, γεωγράφων, πανεπιστημιακών, πολιτικών του εκσυγχρονιστικού λόμπυ και κωλοπετσωμένου (από την διαβόητη λίστα Πέτσα) μεγαλοδημοσιογραφων, που εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αποφεύγοντας όμως να αναφερθούν σε παρόμοια αποτρόπαια συμβάντα με πρωταγωνιστές τους αμερικανούς, ούτε καν για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο δεν λένε μια λέξη… Μάλιστα κάποιοι βλαμμένοι από δαύτους μιλάν και για «μικρό» πυρηνικό χτύπημα για να «φοβηθεί» και να συνετιστεί ο Πούτιν! Με πιάνει ναυτία… μονολογώ «αντε γαμ@@@τε γελοίοι», κλείνω τηλεόραση – ραδιόφωνο και πηγαίνω να αγναντέψω το πέλαγος …
Παρεμπιπτόντως, έζησα και επέζησα, επί του πεδίου των πολεμικών επιχειρήσεων, την βαρβαρότητα του ΝΑΤΟ(ΗΠΑ) στην Γιουγκοσλαβία το 1999 με τους βομβαρδισμούς μέχρι και ψυχιατρείου στο Βελιγράδι και θυμάμαι το «ψυχρό» χαμόγελο του εκπροσώπου Τύπου του ΝΑΤΟ, όταν αναφερόταν στα αθώα ανθρώπινα θύματα, τους άμαχους και τους κατέτασσε στις παράπλευρες απώλειες.
Για αυτό οργίζομαι και θλίβομαι με τις «περισπούδαστες» αναλύσεις του εσμού των συστημικών καιροσκόπων διεθνολόγων, γεωγράφων, πανεπιστημιακών, πολιτικών του εκσυγχρονιστικού λόμπυ και κωλοπετσωμένου (από την διαβόητη λίστα Πέτσα) μεγαλοδημοσιογραφων, που εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αποφεύγοντας όμως να αναφερθούν σε παρόμοια αποτρόπαια συμβάντα με πρωταγωνιστές τους αμερικανούς, ούτε καν για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο δεν λένε μια λέξη… Μάλιστα κάποιοι βλαμμένοι από δαύτους μιλάν και για «μικρό» πυρηνικό χτύπημα για να «φοβηθεί» και να συνετιστεί ο Πούτιν! Με πιάνει ναυτία… μονολογώ «αντε γαμ@@@τε γελοίοι», κλείνω τηλεόραση – ραδιόφωνο και πηγαίνω να αγναντέψω το πέλαγος …
Δημοσίευση σχολίου