Λυκοκάπης Γιώργος
Δεν κρύβουν την “βαθιά τους απογοήτευση” οι Αμερικανοί για την ιστορική επίσκεψη του Μπασάρ αλ Άσαντ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την πρώτη του επίσκεψη του Σύρου ηγέτη σε αραβική χώρα από το ξέσπασμα του συριακού εμφυλίου. Η κατάληξη του συγκεκριμένου πολέμου είχε ως μεγάλους χαμένους τις δυνάμεις που είχαν απεργαστεί την ανατροπή του Άσαντ, μεταξύ άλλων τα ίδια τα Εμιράτα!
«Προτρέπουμε τα κράτη που σκέφτονται να αποκτήσουν σχέσεις με το καθεστώς Άσαντ να ζυγίσουν προσεκτικά τις φρικιαστικές ωμότητες που διέπραξε σε βάρος των Σύρων την τελευταία δεκαετία» ανέφερε η ανακοίνωση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για την ιστορική επίσκεψη, που σαν ειρωνεία της ιστορίας πραγματοποιήθηκε δύο μέρες μετά την επέτειο του ξεσπάσματος της “Αραβική Άνοιξης” στην Συρία. Η συγκεκριμένη επίσκεψη δεν είχε άσχετη και με τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Ο Άσαντ υπήρξε ένας από τους λίγους ηγέτες που υποστήριξαν την ρωσική εισβολή.
Μάλιστα διεθνή δημοσιεύματα αναφέρονται στην επικείμενη αποστολή Σύριων εθελοντών από τις τάξεις των παραστρατιωτικών του, οι οποίοι θα πολεμήσουν με τις ρωσικές δυνάμεις (ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι δηλώνει πως ήδη στο πλευρό των Ρώσων μάχονται Σύριοι μισθοφόροι). Να σημειωθεί πως στις τάξεις των δυνάμεων του Άσαντ πολεμούν μαχητές της σιιτικής λιβανέζικης οργάνωσης Χεζμπολάχ (“κόκκινο πανί” για το Ισραήλ και τις σουνιτικές μοναρχίες του Κόλπου) η ηγεσία της οποίας διέψευσε ότι θα στείλει εθελοντές στην Ουκρανία.
Προηγουμένως ο Σύρος ηγέτης είχε προβεί στην αναγνώριση των “Λαϊκών Δημοκρατιών” του Ντονιέσκ και του Λουγκάνσκ, όπως είχε πράξει παλαιότερα για τις “Δημοκρατίες” της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας στην Γεωργία, μετά τον πόλεμο του 2008. Οι “ωμότητες” που αναφέρονται οι Αμερικανοί διαπράχτηκαν σε συνεργασία με την ρωσική πολεμική αεροπορία. Ήταν αυτή που προχωρούσε σε μαζικούς βομβαρδισμούς των θέσεων της συριακής (τζιχαντιστικής) αντιπολίτευσης, σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα και με τους σύγχρονους πυραύλους Kh-47M2 Kinzhal. Οι συγκεκριμένοι πύραυλοι είχαν ισοπεδώσει το Χαλέπι και κάνουν πλέον την εμφάνιση τους και στο μέτωπο της Ουκρανίας.
Συρία: Κάντο όπως οι Αμερικανοί!
Πάντως οι Αμερικανοί ψέγουν τα Εμιράτα που εξομαλύνουν τις σχέσεις τους με τον Μπασάρ αλ Άσαντ, την στιγμή που ήταν οι ίδιοι στο παρελθόν που είχαν προβεί στο ιστορικό άνοιγμα προς το καθεστώς του πατέρα του Χαφέζ, στις αρχές του 1990, λόγω της υποστήριξης του τότε Σύρου ηγέτη προς τον πρώτο πόλεμο του πατήρ Μπους, εις βάρος του Σαντάμ Χουσείν.
Σάμπως δεν ήταν η κυβέρνηση Ομπάμα (με αντιπρόεδρο τον Τζο Μπάιντεν) που είχε αποφασίσει να βγάλει την Συρία από τον “Άξονα του Κακού” του υιού Μπους, αποφασίζοντας την αποστολή Αμερικανού πρεσβευτή στην Δαμασκό το 2009; Ήταν τότε που ο Άσαντ απεύθυνε πρόσκληση στον ίδιο τον Ομπάμα να πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στην Συρία! Φυσικά όλα άλλαξαν με το ξέσπασμα της “Αραβικής Άνοιξης” και στην Συρία.
ΗΠΑ, Εμιράτα, Κατάρ, Σαουδική Αραβία και φυσικά Τουρκία, είχαν υποστηρίξει από κοινού την συριακή αντιπολίτευση για να ανατραπεί ο Άσαντ, ο οποίος “μετρούσε μέρες” κατά των ευσεβή πόθο αρκετών. Τελικώς αποδείχτηκε πως ο Άσαντ, όχι απλά “δεν μέτραγε μέρες”, αλλά και ότι ήταν το “αναγκαίο κακό” έναντι του τζιχαντιστικού ISIS, που ξεπήδησε από τις τάξεις της συριακής αντιπολίτευσης και τα μέλη του οποίου έφτασαν να αιματοκυλούν ακόμα και τις δυτικές πρωτεύουσες.
Μάλιστα, ήταν στο συριακό μέτωπο που είχε παρατηρηθεί η πρώτη ανοιχτή σύγκρουση ΗΠΑ- Σαουδικής Αραβίας, η οποία συνεχίζεται μέχρι και τις μέρες μας. Η κυβέρνηση Ομπάμα είχε αρνηθεί να εμπλακεί στρατιωτικά το 2013, έπειτα από την πρώτη “περίεργη” επίθεση με χημικά όπλα που είχε σημειωθεί στη Γούτα. Ο πραγματικός λόγος που δεν είχαν επέμβει οι Αμερικανοί, ήταν πως θεωρούσαν πως πίσω από την επίθεση ήταν οι μαχητές της τζιχαντιστικής Αλ Νούσρα και όχι οι δυνάμεις του Άσαντ. Η συγκεκριμένη οργάνωση υποστηρίζονταν ανοιχτά από την Σαουδική Αραβία, η οποία είχε επιλέξει τότε να παραιτηθεί από την έδρα στης στον ΟΗΕ, διαμαρτυρόμενη για την αβελτηρία των ΗΠΑ.
Η κορυφή του παγόβουνου ο Άσαντ
Φυσικά πολλά έχουν αλλάξει από πότε. Οι υποστηριζόμενοι από τα πετρελαιοδολάρια ισλαμιστές αντικαθεστωτικοί, όσοι δεν εντάχθηκαν ανοιχτά στον ISIS κατέληξαν να στρατολογούνται από την Τουρκία και χρηματοδοτούνται από το Κατάρ. Πλέον ο αραβικός κόσμος είχε άλλες προτεραιότητες στο συριακό και ήταν τα Εμιράτα που επέλεξαν να κάνουν την αρχή: Υπήρξαν το πρώτο αραβικό κράτος που άνοιξε την πρεσβεία του στην Δαμασκό και υπέγραψε οικονομικές συμφωνίες με τον Άσαντ, το επιστέγασμα για την ιστορική επίσκεψη του Σύρου ηγέτη.
Μάλιστα η εξομάλυνση των σχέσεων Άμπου Ντάμπι- Δαμασκού, συνέβη πολύ πριν την εξομάλυνση των σχέσεων των Εμιράτων με την Τουρκία, η οποία παρακολούθησε με μεγάλη προσοχή την επίσκεψη. Η Τουρκία κατέχει ακόμα και σήμερα στρατιωτικά εδάφη της Συρίας και υποστηρίζει τον εναπομείναντα θύλακα των τζιχαντιστών στην επαρχία του Ιντλίμπ, πάντα σε συνεννόηση με την Ρωσία. Η “ιδιάζουσα συνεργασία” Μόσχας-Άγκυρας στην Συρία, όπως και σε άλλα μέτωπα, είναι ένας από τους λόγους που εξηγεί την ισορροπημένη στάση της Τουρκίας στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Αντίστοιχη στάση στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχουν, για άλλους φυσικά λόγους, τα Ηνωμένα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, που αρνήθηκαν να την καταδικάσουν ανοιχτά και να διαρρήξουν τις σχέσεις τους με την Μόσχα. Μάλιστα οι Άραβες μονάρχες φέρεται να αρνήθηκαν ακόμα και την τηλεφωνική επικοινωνία με τον Τζο Μπάιντεν, σε μία προσπάθεια του τελευταίου να τους πείσει να αυξήσουν την παραγωγή πετρελαίου για να πέσει η τιμή του, κάτι που τελικώς έκαναν τα Εμιράτα, όχι όμως και η Σαουδική Αραβία.
Το γεγονός ότι η Σαουδική Αραβία μοιάζει επίσης έτοιμη να εξομαλύνει τις σχέσεις της με τον Άσαντ (όπως πιστεύει το Κατάρ) είναι η “κορυφή του παγόβουνου”. Η Σαουδική Αραβία άφησε να εννοηθεί πως είναι έτοιμη να έλθει σε συμφωνία με την Κίνα για την πώληση πετρελαίου σε γουάν, μία εξέλιξη που θα υπονομεύσει την κυριαρχία του δολαρίου στην αγορά πετρελαίου. Όπως είχε πει πρόσφατα ο πρίγκηπας διάδοχος του θρόνου Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν “δεν τον ενδιαφέρει τι γνώμη έχει ο Μπάιντεν για το πρόσωπο του” και εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα για τις ΗΠΑ. Πως τα αραβικά κράτη, που υπήρξαν οι ιστορικοί σύμμαχοι των Αμερικανών στην Μέση Ανατολή, πλέον “δεν ενδιαφέρονται” για την γνώμη της Ουάσιγκτον.
Δημοσίευση σχολίου