Γνωρίζαμε τις βόμβες διασποράς, τους Έλληνες της Διασποράς, τη διασπορά ψευδών ειδήσεων. Καιρός να μάθουμε λοιπόν και τη Διασπορά πρακτόρων στα ελληνικά ΜΜΕ από τους Αμερικανούς!
Διαβάζουμε απο τα WIKILEAKS:
Δημοσιογράφος του MEGA κελαηδάει στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, ενώ δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ και του Παπαχελά παίρνει έγκριση από την Πρεσβεία για το ποια πλάνα θα συμπεριληφθούν στην εκπομπή ΝΕΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ.
Η Ελευθεροτυπία δημοσιεύει άρθρα της Πρεσβείας ως δικά της!
Ενώ από άλλα τηλεγραφήματα προκύπτει η προσπάθεια παρέμβασης της πρεσβείας όχι μόνο σε συγκεκριμένα μέσα (και κυρίως στο χώρο του free press) αλλά ακόμη και σε σχολές δημοσιογραφίας. Συγκεκριμένα σε τηλεγράφημα με ημερομηνία 4 Αυγούστου 2008 αναφέρεται ότι η πρεσβεία «τοποθέτησε – set up» μια συνέντευξη στο περιοδικό Lifo προκειμένου να προωθήσει συνέδριο δημοσιογραφίας που η ίδια είχε διοργανώσει την ίδια περίοδο!
Τα σχετικά τηλεγραφήματα εδώ:
Δεν βρέχει τυχαία λεφτά από τον George Soros στο ΕΛΙΑΜΕΠ του Παπαχελά και του Βουρλούμη. (άρθρο)
Κι αν για ένα ασήμαντο άρθρο για την Αιτή ενημερώθηκε η Χίλαρυ και κλήθηκε η εκδότρια Τεγοπούλου να επανορθώσει δημοσιεύοντας άρθρο που έγραψαν από την Πρεσβεία, μπορείτε να καταλάβετε για ποιους δούλευαν τόσα χρόνια ανενόχλητοι οι «επαναστάτες» Δημοσιογράφοι-Πράκτορες του Ιού της Ελευθεροτυπίας. Αυτοί που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι εκεί έξω υπάρχουν ανιδιοτελείς ένοπλοι αριστεροί «επαναστάτες» που αγωνίζονται δια τον κομμουνισμόν...(άρθρο)
Μάλιστα ένα ανυπόγραφο σχόλιο της εφημερίδας "Καθημερινή" επι του θέματος το 2007 στοίχισε στον τότε διευθυντή της, Γιώργο Δελαστίκ, όπου αρθρογραφούσε επί σειρά ετών για θέματα της διεθνούς πολιτικής σκηνής. την απόλυσή του!
Βέβαια, το σχόλιο δεν ήταν παρά η αφορμή. Τα αίτια περιγράφονται -«προφητικά»- στο ίδιο το σχόλιο:
Τη Δευτέρα το βράδυ, ο διευθυντής της Καθημερινής Αντώνης Καρκαγιάννης κάλεσε στο γραφείο του τον Γ. Δελαστίκ και του ζήτησε να υποβάλει την παραίτησή του, εξαιτίας αυτού του σχολίου, διότι ο Α. Καρκαγιάννης θεώρησε ότι τον έθιγε προσωπικά. [Πολύ ωραίο! Σε ποιο ακριβώς σημείο του σχολίου ο Α. Κ. αναγνώρισε τον εαυτό του; Πάντως, εγώ θεωρώ ότι το σχόλιο φωτογραφίζει ξεκάθαρα σε ένα σημείο του γνωστό δημοσιογράφο που το όνομά του βρέθηκε στην επικαιρότητα την προπερασμένη εβδομάδα.]
Ο Γ. Δελαστίκ «του επεσήμανε ότι το σχόλιο δεν αναφέρει κανένα όνομα δημοσιογράφου και επομένως είναι λάθος η εκτίμησή του». Όταν ο Α. Καρκαγιάννης άλλαξε γραμμή πλεύσης και επισήμανε ότι το σχόλιο αναφερόταν στις αλλαγές που γίνονται στην Καθημερινή, ο Γ. Δελαστίκ απάντησε ότι δεν γινόταν καμιά αναφορά στην εφημερίδα, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα «ότι αποκλείεται να υποβάλει παραίτηση, γιατί έτσι θα νομιμοποιούσε τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους του ζητείται η παραίτηση. Πρόκειται, είπε, για καθαρά πολιτική απόλυση και δεν πρόκειται να υποβάλει παραίτηση». Όλα αυτά σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες που δημοσιεύει Το Παρόν.
Η επιχειρηματολογία του Α. Καρκαγιάννη προφανώς δεν στέκει σε καμιά περίπτωση. Τι είχε συμβεί; Απλά, ανέλαβε να «βγάλει το φίδι από την τρύπα», κατά το κοινώς λεγόμενον, δηλαδή, να «χρεωθεί» ο ίδιος την απόλυση του Γ. Δελαστίκ από την Καθημερινή.
Αυτό αποκαλύφθηκε σε όλο του το μεγαλείο την επόμενη ημέρα, Τρίτη, όταν και στην ταυτότητα της εφημερίδας εμφανίστηκε για πρώτη φορά το όνομα του νέου διευθυντή της: Αλέξης Παπαχελάς [εκ Παπαχελάδων: Aπ’ τον παππού στον εγγονό].
Κι έτσι ο γνωστός θαμώνας της Bilderberger, Αλέξης - Alexis, για τους Αμερικανούς Φίλους - Παπαχελάς, μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ [πλην της… «Αμυντικής»], είναι πλέον διευθυντής της Καθημερινής και σ’ αυτόν χρεώνεται η απόλυση του Γιώργου Δελαστίκ!
Αφού, σύμφωνα με Το Παρόν, «Αργά το βράδυ της Πέμπτης η ιδιοκτησία της Καθημερινής κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας του Γ. Δελαστίκ, ο οποίος και την αποδέχθηκε ως απόλυση».
Όσο για τα υπόλοιπα… δεν υπάρχουν. Ξαναδιαβάστε το σχόλιο του Δελαστίκ. Είναι σαφέστατο.
Διασπορά πρακτόρων!
Αναδιατάσσουν τους πράκτορες τους στα ελληνικά ΜΜΕ οι Αμερικανοί, τοποθετώντας τους σε θέσεις κλειδιά τηλεοπτικών σταθμών και πρωτίστως εφημερίδων σ’ αυτή τη φάση. Τους μετακινούν μεθοδικά από το ένα έντυπο στο άλλο, επιδιώκοντας να μεγιστοποιήσουν τις δυνατότητες προβολής των αμερικανικών θέσεων.
Έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι οι σχέσεις τους με ορισμένους εκδότες δεν αρκούν για να τους διασφαλίσουν το πέρασμα της αμερικανικής γραμμής και των αρχών που σταδιακά θα διαμορφώσουν μια ελληνική κοινή γνώμη ευνοϊκή προς τις ΗΠΑ, οι Αμερικανοί ασχολούνται μεθοδικά με το να διασπείρουν τους πράκτορές τους στον ευρύτερο δυνατό αριθμό εντύπων, αποφεύγοντας άχρηστες υπερσυγκεντρώσεις ανθρώπων τους σε ορισμένα έντυπα, όσο σημαντικά και αν είναι αυτά.
Το γεγονός ότι το σύνολο σχεδόν των μεγάλων ελληνικών εφημερίδων πολιτικής επιρροής έχει περιέλθει σε φάση «τέλους εποχής» λόγω εξάντλησης των βιολογικών ορίων των περισσότερων παραδοσιακών εκδοτών και λόγω υπέρογκων χρεών, διευκολύνει τα μέγιστα τα σχέδια των Αμερικανών
Αλλαγές κυοφορούνται και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς πολλών ΜΜΕ. Κυκλοφορούν ήδη αρκετές φήμες και πληροφορίες για μυστηριώδεις υπεράκτιες εταιρείες που γίνονται κάτοχοι αξιόλογων ποσοστών του μετοχικού κεφαλαίου εταιρειών που κατέχουν ΜΜΕ. Η ουσία είναι πως ο αμερικανικός έλεγχος επί ελληνικών μέσων ενημέρωσης ουδέποτε ήταν τόσο ισχυρός όσο σήμερα, αν πιστέψει κανείς τα όσα λέγονται. Πρόκειται για εξέλιξη με μοιραίες πολιτικές επιπτώσεις.Το παρασκήνιο της απόλυσης [σύμφωνα με την εφημερίδα Το Παρόν, της 8-4-2007]:
Τη Δευτέρα το βράδυ, ο διευθυντής της Καθημερινής Αντώνης Καρκαγιάννης κάλεσε στο γραφείο του τον Γ. Δελαστίκ και του ζήτησε να υποβάλει την παραίτησή του, εξαιτίας αυτού του σχολίου, διότι ο Α. Καρκαγιάννης θεώρησε ότι τον έθιγε προσωπικά. [Πολύ ωραίο! Σε ποιο ακριβώς σημείο του σχολίου ο Α. Κ. αναγνώρισε τον εαυτό του; Πάντως, εγώ θεωρώ ότι το σχόλιο φωτογραφίζει ξεκάθαρα σε ένα σημείο του γνωστό δημοσιογράφο που το όνομά του βρέθηκε στην επικαιρότητα την προπερασμένη εβδομάδα.]
Ο Γ. Δελαστίκ «του επεσήμανε ότι το σχόλιο δεν αναφέρει κανένα όνομα δημοσιογράφου και επομένως είναι λάθος η εκτίμησή του». Όταν ο Α. Καρκαγιάννης άλλαξε γραμμή πλεύσης και επισήμανε ότι το σχόλιο αναφερόταν στις αλλαγές που γίνονται στην Καθημερινή, ο Γ. Δελαστίκ απάντησε ότι δεν γινόταν καμιά αναφορά στην εφημερίδα, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα «ότι αποκλείεται να υποβάλει παραίτηση, γιατί έτσι θα νομιμοποιούσε τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους του ζητείται η παραίτηση. Πρόκειται, είπε, για καθαρά πολιτική απόλυση και δεν πρόκειται να υποβάλει παραίτηση». Όλα αυτά σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες που δημοσιεύει Το Παρόν.
Η επιχειρηματολογία του Α. Καρκαγιάννη προφανώς δεν στέκει σε καμιά περίπτωση. Τι είχε συμβεί; Απλά, ανέλαβε να «βγάλει το φίδι από την τρύπα», κατά το κοινώς λεγόμενον, δηλαδή, να «χρεωθεί» ο ίδιος την απόλυση του Γ. Δελαστίκ από την Καθημερινή.
Αυτό αποκαλύφθηκε σε όλο του το μεγαλείο την επόμενη ημέρα, Τρίτη, όταν και στην ταυτότητα της εφημερίδας εμφανίστηκε για πρώτη φορά το όνομα του νέου διευθυντή της: Αλέξης Παπαχελάς [εκ Παπαχελάδων: Aπ’ τον παππού στον εγγονό].
Κι έτσι ο γνωστός θαμώνας της Bilderberger, Αλέξης - Alexis, για τους Αμερικανούς Φίλους - Παπαχελάς, μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ [πλην της… «Αμυντικής»], είναι πλέον διευθυντής της Καθημερινής και σ’ αυτόν χρεώνεται η απόλυση του Γιώργου Δελαστίκ!
Αφού, σύμφωνα με Το Παρόν, «Αργά το βράδυ της Πέμπτης η ιδιοκτησία της Καθημερινής κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας του Γ. Δελαστίκ, ο οποίος και την αποδέχθηκε ως απόλυση».
Όσο για τα υπόλοιπα… δεν υπάρχουν. Ξαναδιαβάστε το σχόλιο του Δελαστίκ. Είναι σαφέστατο.
Πριν από τον Γ. Δελαστίκ, από την "Καθημερινή" είχε απομακρυνθεί με εξαναγκασμό σε παραίτηση και η δημοσιογράφος Αριστέα Μπουγάτσου. Στην επιστολή που έστειλε, μετά την απόλυσή της, στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ γράφει για "σχέδιο παραγκωνισμού" της, "απόρριψη θεμάτων πρώτης γραμμής και ότι έκαναν παρέμβασή σε βάρος της για τα θέματα που έγραφε, οι υπουργοί Ρουσόπουλος, Λιάπης και ο διοικητής του ΟΤΕ Βουρλούμης.
Μεταξύ άλλων έγραφε η δημοσιογράφος αναφορικά με το θέμα:
«Όπως θα θυμόσαστε από πέρυσι το Μάρτιο είχε προαναγγελθεί ότι πρόκειται να απολυθώ και από τον ΣΚΑΪ – και από την «Καθημερινή».
Το είχαν γράψει σε στήλες των media. Κάτι ήξεραν. Ένα χρόνο μετά και σε διάστημα 8 μηνών έχασα και τις δυο δουλειές, εν μέσω επαίνων για τον επαγγελματισμό, την εντιμότητα, το δυναμισμό μου κ.α., για να επιβεβαιωθεί ότι πρόκειται περί προγραφής.
Κάποιοι δεν ήθελαν ούτε να αναπνέω στην «Κ», ενώ η ιδιοκτησία έγινε πλέον επιρρεπής στην κολακεία της εξουσίας, δεκτική στην παρέμβαση πολιτικών και επιχειρηματιών και για δικούς της λόγους αποφάσισε τη μετεξέλιξη του φύλλου σε light έκδοση ως προς όλα τα θέματα αιχμής.
Την περασμένη Παρασκευή υπέγραψα για την αποχώρησή μου, γιατί δεν ήθελα να επιβάλω την παρουσία μου αφού δεν με ήθελαν. Κυρίως όμως το έκανα για να προστατεύσω την αξιοπρέπειά μου και τον επαγγελματισμό μου αλλά και τους συναδέλφους που από τις θέσεις που κατέχουν καθημερινά εμπλέκονται σε περιπέτειες και καλούνται να αποκαθηλώσουν ή να εξαφανίσουν θέματά μου.
Και καταλήγει:
"Ασφαλώς και δεν δελεάστηκα από την ενισχυμένη αποζημίωση που μου προσέφεραν».Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, η εκστρατεία του ελέγχου των ΜΜΕ από την αμερικανική πρεσβεία και τα μεγάλα συμφέροντα της χώρας έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο!
Έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι οι σχέσεις τους με ορισμένους εκδότες δεν αρκούν για να τους διασφαλίσουν το πέρασμα της αμερικανικής γραμμής και των αρχών που σταδιακά θα διαμορφώσουν μια ελληνική κοινή γνώμη ευνοϊκή προς τις ΗΠΑ, οι Αμερικανοί ασχολούνται μεθοδικά με το να διασπείρουν τους πράκτορές τους στον ευρύτερο δυνατό αριθμό εντύπων, αποφεύγοντας άχρηστες υπερσυγκεντρώσεις ανθρώπων τους σε ορισμένα έντυπα, όσο σημαντικά και αν είναι αυτά.
Το γεγονός ότι το σύνολο σχεδόν των μεγάλων ελληνικών εφημερίδων πολιτικής επιρροής έχει περιέλθει σε φάση «τέλους εποχής» λόγω εξάντλησης των βιολογικών ορίων των περισσότερων παραδοσιακών εκδοτών και λόγω υπέρογκων χρεών, διευκολύνει τα μέγιστα τα σχέδια των Αμερικανών. Αλλαγές κυοφορούνται και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς πολλών ΜΜΕ.
Μάλιστα κυκλοφορούν ήδη αρκετές φήμες και πληροφορίες για μυστηριώδεις υπεράκτιες εταιρείες που γίνονται κάτοχοι αξιόλογων ποσοστών του μετοχικού κεφαλαίου εταιρειών που κατέχουν ΜΜΕ.
Η ουσία είναι πως ο αμερικανικός έλεγχος επί ελληνικών μέσων ενημέρωσης ουδέποτε ήταν τόσο ισχυρός όσο σήμερα, αν πιστέψει κανείς τα όσα λέγονται και αναμφίβολα πρόκειται για μια εξέλιξη με μοιραίες πολιτικές επιπτώσεις!
Σ.Σ.
ΥΓ 1. (12-4-2007): Ανακοίνωση της συνδικαλιστικής παράταξης των δημοσιογράφων «Συσπείρωση Δημοσιογράφων – Δούρειος Τύπος» για την απόλυση του Γ. Δελαστίκ και την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Καθημερινή.
ΥΓ 2. (13-4-2007): Επιστολή του Γ. Δελαστίκ προς την ΕΣΗΕΑ
ΥΓ 1. (12-4-2007): Ανακοίνωση της συνδικαλιστικής παράταξης των δημοσιογράφων «Συσπείρωση Δημοσιογράφων – Δούρειος Τύπος» για την απόλυση του Γ. Δελαστίκ και την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Καθημερινή.
ΥΓ 2. (13-4-2007): Επιστολή του Γ. Δελαστίκ προς την ΕΣΗΕΑ
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου