Η Υψηλή Στρατηγική της Αμερικής (FMES)
Μετά την άρση του βέτο για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ (23/01/24) από την Τουρκία -η οποία τελικώς επετεύχθη με σημαντική υπονόμευση των ελληνικών συμφερόντων-, είναι θέμα χρόνου να ακολουθήσει και η «τουρκική ουρά», η Ουγγαρία. Με την ολοκλήρωση της εισόδου της Σουηδίας στη Βορειοατλαντική συμμαχία, η Βαλτική θα μετατραπεί και τυπικά σε «νατοϊκή λίμνη» περιορίζοντας την ελεύθερη πρόσβαση στη Ρωσία.
Το παρόν βήμα έχει εξηγήσει ότι ως εκ τούτου, η βαρύτητα μετατοπίζεται στην διέξοδο της Ρωσίας από τον Εύξεινο Πόντο προς τις «θερμές θάλασσες», το Αιγαίο και την Μεσόγειο, διαμέσου των στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων που ελέγχονται από την Τουρκία.
Αυτό σημαίνει ότι η όποια «ελαστικότητα»/συγκατάβαση έχει επιδείξει η Ρωσία στο θέμα της Αλεξανδρούπολης (αφορά την Ελλάδα), και το ζήτημα των Στενών (αφορά την Τουρκία), πλέον δεν θα υφίσταται, με ότι αυτό σημαίνει τις διμερείς σχέσεις αλλά και την εφαρμογή της Συνθήκης του Μοντρέ.
Επίσης, επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις του χάρτη που δημοσίευσε το Μεσογειακό Κέντρο Στρατηγικών Σπουδών της Γαλλίας (FMES) και περιγράφει την νέα παγκόσμια Υψηλή Στρατηγική των ΗΠΑ.
Στον χάρτη αυτό ένα κυρίαρχο στοιχείο είναι η γραμμή υπεράσπισης των κρίσιμων αμερικανικών συμφερόντων (μωβ χρώμα) -ως σκληρό σύνορο χωρίς buffer zones, όπως ήταν η Ουκρανία φερειπείν πριν τον πόλεμο- που επαναχαράσσεται για να διασφαλιστεί η άμυνα των σημαντικότερων αμερικανικών συμμάχων (σε Ευρώπη, Ιαπωνία, Ινδία, Αραβική Χερσόνησο) οι οποίοι εντοπίζονται στο επίμαχο τμήμα του Rimland (κίτρινο χρώμα).
Αυτή η «νέα γραμμή άμυνας», προστατεύει τις κύριες θαλάσσιες διαδρομές που εγγυώνται Αμερικανική στρατηγική υπεροχή, αλλά ταυτόχρονα συνεπάγεται την απόσυρση από περιοχές όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν εμπλακεί για αρκετές δεκαετίες (βόρειο τμήμα της Μέσης Ανατολής, Πακιστάν κα) και που τώρα επιτρέπουν στη Heartland (Κίνα-Ρωσία) να επεκταθεί.
Η «νέα γραμμή άμυνας» προαναγγέλλει τέλος και σχέδια διχοτόμησης κρατών με αλλαγή συνόρων. Η Ελλάδα στο μάτι του «γεωπολιτικού κυκλώνα»
Μετά την άρση του βέτο για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ (23/01/24) από την Τουρκία -η οποία τελικώς επετεύχθη με σημαντική υπονόμευση των ελληνικών συμφερόντων-, είναι θέμα χρόνου να ακολουθήσει και η «τουρκική ουρά», η Ουγγαρία. Με την ολοκλήρωση της εισόδου της Σουηδίας στη Βορειοατλαντική συμμαχία, η Βαλτική θα μετατραπεί και τυπικά σε «νατοϊκή λίμνη» περιορίζοντας την ελεύθερη πρόσβαση στη Ρωσία.
Το παρόν βήμα έχει εξηγήσει ότι ως εκ τούτου, η βαρύτητα μετατοπίζεται στην διέξοδο της Ρωσίας από τον Εύξεινο Πόντο προς τις «θερμές θάλασσες», το Αιγαίο και την Μεσόγειο, διαμέσου των στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων που ελέγχονται από την Τουρκία.
Αυτό σημαίνει ότι η όποια «ελαστικότητα»/συγκατάβαση έχει επιδείξει η Ρωσία στο θέμα της Αλεξανδρούπολης (αφορά την Ελλάδα), και το ζήτημα των Στενών (αφορά την Τουρκία), πλέον δεν θα υφίσταται, με ότι αυτό σημαίνει τις διμερείς σχέσεις αλλά και την εφαρμογή της Συνθήκης του Μοντρέ.
Επίσης, επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις του χάρτη που δημοσίευσε το Μεσογειακό Κέντρο Στρατηγικών Σπουδών της Γαλλίας (FMES) και περιγράφει την νέα παγκόσμια Υψηλή Στρατηγική των ΗΠΑ.
Στον χάρτη αυτό ένα κυρίαρχο στοιχείο είναι η γραμμή υπεράσπισης των κρίσιμων αμερικανικών συμφερόντων (μωβ χρώμα) -ως σκληρό σύνορο χωρίς buffer zones, όπως ήταν η Ουκρανία φερειπείν πριν τον πόλεμο- που επαναχαράσσεται για να διασφαλιστεί η άμυνα των σημαντικότερων αμερικανικών συμμάχων (σε Ευρώπη, Ιαπωνία, Ινδία, Αραβική Χερσόνησο) οι οποίοι εντοπίζονται στο επίμαχο τμήμα του Rimland (κίτρινο χρώμα).
Αυτή η «νέα γραμμή άμυνας», προστατεύει τις κύριες θαλάσσιες διαδρομές που εγγυώνται Αμερικανική στρατηγική υπεροχή, αλλά ταυτόχρονα συνεπάγεται την απόσυρση από περιοχές όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν εμπλακεί για αρκετές δεκαετίες (βόρειο τμήμα της Μέσης Ανατολής, Πακιστάν κα) και που τώρα επιτρέπουν στη Heartland (Κίνα-Ρωσία) να επεκταθεί.
Η «νέα γραμμή άμυνας» προαναγγέλλει τέλος και σχέδια διχοτόμησης κρατών με αλλαγή συνόρων. Η Ελλάδα στο μάτι του «γεωπολιτικού κυκλώνα»
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου