
O ενεργειακός αναλυτής και εμπειρογνώμων, πρώην επικεφαλής της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων Ιωάννης Μπασιάς κάνει την ακτινογραφία της ενεργειακής κατάστασης στην περιοχή και συγκρίνει τις κινήσεις που κάνουν οι άλλες χώρες εν αντιθέσει με αυτά που δεν κάνει η Ελλάδα.
Ανεφερόμενος στην μεγάλη εικόνα σημειώνει ότι οι δυσκολίες μεταφοράς LNG προς την Ασία καθιστούν την Ευρώπη βασικό προορισμό για τις αμερικανικές εξαγωγές, ενώ η διώρυγα του Παναμά δεν επιτρέπει τη διέλευση μεγάλων πλοίων LNG.
Η ΕΕ ενίσχυσε την εξάρτησή της από το αμερικανικό LNG, αλλά παράλληλα αύξησε τις εισαγωγές ρωσικού LNG, με τη Ρωσία να διατηρεί σημαντικό μερίδιο στην αγορά. Το 2024 οι συνολικές εξαγωγές φυσικού αερίου από Ρωσία και ΗΠΑ προς την Ευρώπη ισοσκελίστηκαν, ενώ οι κυρώσεις δεν εμπόδισαν τη συνεχιζόμενη αύξηση των εισαγωγών ρωσικού LNG. Η ΕΕ προτιμά τις αγορές spot αντί μακροπρόθεσμων συμβολαίων, καθώς δεν μπορεί να εξασφαλίσει συμφωνίες με το Κατάρ λόγω περιβαλλοντικών όρων. Η Νορβηγία δεν μπορεί να καλύψει τις επιπλέον ανάγκες.
Η Ελλάδα, αν και έχει δυνατότητες εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, δεν έχει προχωρήσει σε αντίστοιχες επενδύσεις. Η προκήρυξη νέου διαγωνισμού από την Chevron στην Πελοπόννησο ίσως σηματοδοτεί αλλαγή πολιτικής. Η καθυστέρηση στην αξιοποίηση κοιτασμάτων, όπως το Sach Deniz στο Αζερμπαϊτζάν, δείχνει τη σημασία έγκαιρης ανάπτυξης. Ωστόσο, η Ελλάδα έχει παγώσει τις εξορύξεις σε περιοχές περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου
Click to see the code!
To insert emoticon you must added at least one space before the code.