Μανώλης Κοττάκης
«Εταράχθησαν» ορισμένα συστήματα από όσα γράψαμε προχθές για τις άριστες σχέσεις του Υπουργού Άμυνας με την νέα πρέσβυ των ΗΠΑ στην Αθήνα. Δεν θα έπρεπε. Και μόνον η χρονική σειρά των γεγονότων θα έπρεπε να τα πείσει ότι εμείς κάνουμε δημοσιογραφία. Δηλαδή παρατήρηση. Και για την δημοσιογραφία αυτό που συνέβη στην Εορτή των Πεζοναυτών είναι ο ορισμός της ειδήσεως: αφικνείται νέα πρέσβυς συμμάχου χώρας στην Ελλάδα και επιλέγει να συναντήσει πρώτο-πρώτο τον Υπουργό Άμυνας πριν από την συνάντησή της με τον Πρωθυπουργό τρεις μέρες αργότερα.
Εν γνώσει της για το επίπεδο των σχέσεων των δύο ανδρών. Η είδηση αξιολογήθηκε και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ο οποίος έδωσε ενοχλημένος εντολή σε αρκετά μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου να μην ανταποκριθούν στην πρόσκληση της πρέσβεως στο «Αθηνών Αρένα» την Κυριακή. Ελάχιστοι πήγαν. Πάντοτε έτσι ξεκινά άλλως τε τις σχέσεις του με τους πρέσβεις των ΗΠΑ στην Αθήνα ο κύριος Μητσοτάκης.
Ο Τζέφφρυ Πάυαττ είναι αρκετά αποκαλυπτικός στο βιβλίο που έγραψε ο πρώην διπλωμάτης Ρίτσαρντ Τζάκσον «Μακριά και Αγαπημένοι» στις αρχές του 2025 (εκδόσεις «Εστία»). Η ψυχολογία του Πρωθυπουργού είναι συγκρουσιακή. Στον Πάυαττ απέδιδε στην αρχή ότι ευνοεί τον Τσίπρα, το ίδιο πράττει φαίνεται και τώρα με τον Δένδια και την Γκιλφόυλ. Όλο αυτό πηγάζει από την αντίληψη του Πρωθυπουργού ότι ο κατώτερος ιεραρχικά πρέσβυς δεν έχει περιθώρια αυτονομίας όταν η κυβέρνηση του ιδίου τα έχει καλά με τον Πρόεδρο και τον Υπουργό Εξωτερικών. Το πρόβλημα αυτή την φορά όμως είναι ότι η πρέσβυς έχει απ’ ευθείας πρόσβαση στον Πρόεδρο και στον Υπουργό Εξωτερικών, δηλώνει «απεσταλμένη» του και παρά τα χαμόγελά της δεν φαίνεται να της αρέσουν οι «σκηνές». Τώρα, όσοι Υπουργοί σχολίαζαν υποτιμητικά την πράγματι καινοφανή για τα ειωθότα απόφαση της πρέσβεως να υποδεχθεί τους προσκεκλημένους της στον Αργυρό, καλό θα ήταν να θυμούνται ότι ο προκάτοχός της κύριος Τσούνης ήταν τακτικά στον …Ρέμο και δεν το εύρισκαν άξιο σχολιασμού.
Και τώρα από τα παραπολιτικά πάμε στα πολιτικά. Η κυρία Γκιλφόυλ αναλαμβάνει καθήκοντα σε μια συγκλονιστική περίοδο της νεώτερης ιστορίας μας αλλά και της ιστορίας του κόσμου. Αναλαμβάνει καθήκοντα επίσης σε μια εποχή που έχει υποχωρήσει δραματικά ο αντιαμερικανισμός στην πατρίδα μας, ο οποίος αντικαταστάθηκε στην περίοδο των μνημονίων από τον αντιγερμανισμό.
Σε μία από τις πρώτες δηλώσεις της η κυρία Γκιλφόυλ μας υποσχέθηκε «δεν θα σας απογοητεύσω».
Εκτιμητέο. Οι πρέσβεις όμως δεν αξιολογούνται από τα συναισθήματα αλλά από τα αποτελέσματα. Δεν πολιτεύονται άλλως τε και δεν διεκδικούν ψήφο για να ενθουσιάζουν ή να δυσαρεστούν.
Αν θέλει η κυρία Γκιλφόυλ να γνωρίζει πως θα αξιολογηθεί από τους Έλληνες, σε περίπτωση που την ενδιαφέρει η θετική τους άποψη γι’ αυτήν, ας ρίξει μια ματιά στον χάρτη. Ο πρέσβυς Πάυαττ κατέστησε την Ελλάδα γεωπολιτικό κόμβο στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η θέση της Αλεξανδρουπόλεως ήταν στρατηγική για την επιβίωση του Κιέβου στον πόλεμο. Τώρα όμως, που με έναν τρόπο τελειώνει ο πόλεμος, χιλιάδες Έλληνες διερωτώνται «τι κερδίσαμε που γίναμε… κόμβος»; Πράγματι αγοράζουμε προνομιακά έναντι της Τουρκίας μαχητικά αεροπλάνα F35 ενισχύοντας την αμυντική βιομηχανία της συμμάχου, αλλά η σύμμαχος χώρα δεν μας έδωσε κανένα πολιτικό αντάλλαγμα για την στήριξη στον πόλεμο. Στους διπλωματικούς κύκλους των Αθηνών ακόμη συζητείται η απορία ενός πρώην πρέσβυ του Ισραήλ, ο οποίος σχολίασε κάποτε ότι «δεν μπορώ να καταλάβω εσάς τους Έλληνες, δώσατε την Αλεξανδρούπολη και δεν πήρατε τίποτε! Γιατί;».
Πράγματι αργότερα έγινε γνωστό ότι είχαμε ζητήσει να γίνει βάση των ΗΠΑ η Σκύρος σε αντάλλαγμα της Αλεξανδρουπόλεως, αλλά η απάντηση που λάβαμε αρμοδίως από τους «Δημοκρατικούς» ήταν αρνητική.
Μας δικαιολογήθηκαν ότι δεν θα «περνούσε» από το Κογκρέσσο. Η Ουκρανία ήταν η πρώτη μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε για να γίνουν αμοιβαία επωφελείς οι σχέσεις μας. Η ενεργειακή Γιάλτα για την οποία επείγεται τώρα η Δύση και η ανακήρυξη της Ελλάδος σε ενεργειακό κόμβο είναι η δεύτερη μεγάλη ευκαιρία. Αν έχει νόημα το «δεν θα σας απογοητεύσω», εδώ θα κριθεί.
Τέσσερα είναι τα θέματα που μας «καίνε» ως Έθνος:
– Σε τι τιμή θα πωλούν οι ΗΠΑ το φυσικό αέριο στην χώρα που θεωρούν «γεωπολιτικό κόμβο» για την Ευρώπη και τα Βαλκάνια και διοργανώνουν μεθαύριο στην Αθήνα διεθνές φόρουμ γι’ αυτό; Ακριβά ή με έκπτωση;
– Ποια η θέση των ΗΠΑ στο μείζον ζήτημα εθνικής ασφαλείας που θα προκύψει αν η Τουρκία σε αντάλλαγμα της στάση της στην Μέση Ανατολή απαιτήσει δικαιώματα και θαλάσσια λεωφόρο δικής της ιδιοκτησίας στην καρδιά του Αιγαίου, δυτικά των νησιών μας και του 25ου μεσημβρινού;
– Ποια η θέση των ΗΠΑ αν η Άγκυρα εμμένουσα στο περίφημο τουρκολιβυκό μνημόνιο θελήσει να καταστεί το ολιγώτερο συγκυρίαρχος με την Ελλάδα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο;
– Θα λάβει η Ελλάς τα ποσοστά που της αξίζουν για την εξόρυξη του ορυκτού της πλούτου;
Το μυστικό ευρίσκεται ακριβώς εκεί. Στα ανωτέρω. Ο Πρόεδρος Ερντογάν θέλει να αξιοποιήσει την ενεργειακή Γιάλτα για να εγκαταστήσει την χώρα του ως ναυτική δύναμη στην Μεσόγειο. Για να εκτοπίσει την Ελλάδα από το Αιγαίο όπου έχει μακραίωνη παρουσία. Η λέξη «Αιγαίο» είναι ελληνική. Και επειδή αυτό τον ενοχλεί, έχει επιχειρήσει να την βαπτίσει «Θάλασσα των νησιών»! (Γι’ αυτόν τον λόγο μεταξύ άλλων έχει κάνει μήνυση στην εφημερίδα μας: Επειδή «εμποδίζουμε την πολιτική του στην Θάλασσα των νησιών».)
Η ιστορία δεν είναι μαζί του:
– Το Ελληνικό Αρχιπέλαγος και τα νησιά του έχουν για «καπετάνιους» του εμάς από αιώνες. Οι Οινούσσες τις οποίες αμφισβητούν οι Τούρκοι αναφέρονται στον Όμηρο ως ελληνικές, χιλιάδες χρόνια πριν.
– Το Αρχιπέλαγος είναι η φυσική άμυνα της χώρας.
– Το Αρχιπέλαγος είναι στρατηγικής σημασίας γιατί είναι η θαλάσσια γέφυρα που ενώνει τα Βαλκάνια με την Μέση Ανατολή.
– Το Αρχιπέλαγος είναι ο χώρος που είναι κρυμμένος δεκαετίες ο ορυκτός μας πλούτος, η εξόρυξη του οποίου απαγορεύτηκε άλλες εποχές όταν αμερικανικές εταιρείες αξιοποιούσαν άλλα κοιτάσματα.
– Τα νησιά του Αρχιπελάγους είναι τέλος η φυσική προέκταση της ηπειρωτικής Ελλάδας στην θάλασσα.
Το πρόβλημα δημιουργείται τώρα που διασταυρώνονται δύο μεγάλα διακυβεύματα: το πρώτο είναι συμμαχικό: η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης με την απρόσκοπτη τροφοδοσία της με αμερικανικό αέριο από τον Μεσογειακό Νότο στον Βορρά. Στην έννοια της ασφάλειας υπόκειται και η θαλάσσια μεταφορά μέσα από ειρηνικούς θαλάσσιους δρόμους. Για να είναι ασφαλείς οι μεταφορές φορτίων LNG δεν πρέπει να γίνονται αερομαχίες πάνω από τα καράβια ή ναυμαχίες δίπλα τους. Τα σύνορα πρέπει να είναι ξεκάθαρα.
Το δεύτερο είναι εθνικό: το πρόβλημα δεν πρέπει να λυθεί με τρόπο που θα γεννήσει νέα ζητήματα ασφαλείας ή προβλήματα στην καθημερινότητα των κατοίκων του Αιγαίου. Σήμερα οι ψαράδες μας μέλη χώρας της ΕΕ βλέπουν τους συναδέλφους τους Τούρκους να τους κλέβουν τα αλιεύματα ψαρεύοντας σε διεθνή ύδατα, βαθιά μέσα στην επικράτειά μας κοντά σε ηπειρωτικές ακτές. Σήμερα οι ακρίτες μας στο Καστελλόριζο ξέρουν ότι αν οι Τούρκοι δεσμεύσουν χώρο για άσκηση με πυρά σε διεθνή ύδατα και προκύψει ανάγκη να μεταφερθεί ασθενής με αεροδιακομιδή από το νησί στην Αθήνα, αυτό απαγορεύεται. Μπορεί το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ να καταπέσει από τα πυρά. Σήμερα ξέρουμε ότι αν η λύση που θα δοθεί στο Μεσόγειο και το Αιγαίο είναι λάθος, οι Τούρκοι θα απαιτούν μελλοντικώς άδεια για να ταξιδέψουμε ακτοπλοικώς από το ένα νησί μας στο άλλο.
Για να δώσουν λύση οι σύμμαχοί μας σε όλα αυτά πρέπει να «συμπιέσουν» αιώνες. Όσα έγιναν στους αιώνες. Η μνήμη δεν είναι φίλη τους. Η άσκηση αυτή συνεπώς υπερβαίνει κατά πολύ την πρέσβυ Γκιλφόυλ. Θα κληθεί να συμμετάσχει όμως στην επίλυσή της μαζί με τον συνάδελφό της στην Τουρκία. Στον Πρόεδρο Τράμπ αρέσει ο βολονταρισμός της ταχύτητας. Μόνο που ο,τι στηρίχθηκε στον βολονταρισμό στην περιοχή μας δεν άντεξε στον χρόνο. Κρατάμε λοιπόν την δέσμευση της πρέσβεως «δεν θα σας απογοητεύσω», αλλά στο τέλος της διαδρομής θα ρωτήσουμε «τι κερδίζουμε»; Οι πολίτες που έχουν μεγάλη ευαισθησία για την εθνική ασφάλεια και ενδιαφέρον για την ευημερία δεν πρέπει να αγνοηθούν και πάλι. Πρέπει να είναι μέρος της λύσης. Όχι το φόντο της.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου