ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Του Σωτήρη Σιδέρη
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στον Λίβανο και όσα έχει πει τις τελευταίες ημέρες στη βουλή ο ΥΠΕΞ Γιώργος Γεραπετρίτης, ενισχύουν τις ανησυχίες όσων αντιλαμβάνονται τις τεκτονικές αλλαγές που συντελούνται στην γειτονιά μας. Η απλή περιγραφή όσων συμβαίνουν γύρω μας από τον Μητσοτάκη και τον ΥΠΕΞ, δεν συνιστά εξωτερική πολιτική, ούτε σχέδιο. Η Ελλάδα είναι σε μια πολυτελή απομόνωση. Κανείς δεν ασχολείται μαζί της, ούτε η κυβέρνηση παρεμβαίνει.Όταν όμως όλα γύρω της κινούνται , βίαια μάλιστα, αυτή η κατάσταση είναι απειλητική για τη χώρα . Η βαθιά εξάρτηση της χώρας είναι επιλογή του Μητσοτάκη γιατί νομίζει ότι έτσι η Ελλάδα είναι ασφαλής. Τεράστια πλάνη..

Το Ισραήλ και η Τουρκία, με την επιρροή, την στρατιωτική ισχύ και τις συμμαχίες τους, διαλύουν την Συρία και αλλάζουν το status quo, της περιοχής. Είναι οι πλέον αναθεωρητικές χώρες. Υπό αυτή την οπτική, τα ανοιχτά ζητήματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας προκαλούν εύλογη ανησυχία, δεδομένης της δυναμικής που έχει αποκτήσει το σχέδιο Ερντογάν για μεγάλη Τουρκία . Η Άγκυρα, είναι ζήτημα χρόνου να στραφεί ακόμη πιο απειλητικά στο Αιγαίο , επιδιώκοντας πλέον την ντε φάκτο ανατροπή της συνθήκης της Λωζάνης. Για τον Μητσοτάκη υπάρχει καλός και κακός αναθεωρητισμός;

Διπλωματία, σαν δελτίο τύπου

Οι δηλώσεις του Γ. Γεραπετρίτη στη βουλή, κατά την διάρκεια της συζήτησης του σχεδίου νόμου «Παρεμβάσεις στην οργάνωση και τη λειτουργία του Υπουργείου Εξωτερικών», μπορούν να εκληφθούν και ως μνημείο διπλωματικής μακαριότητας. Ο ΥΠΕΞ είπε ότι συνόδευσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στον Λίβανο , όπου συναντήθηκαν με πολλούς αξιωματούχους. Το συμπέρασμά του;
<<Όχι μόνο για να αναδείξουμε συμβολικά την αξία της εκεχειρίας και να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη αυτή να τηρηθεί - αλλά και να επεκταθεί, να παγιωθεί - αλλά και για να αναδείξουμε την παρουσία της Ελλάδας στην κρίσιμη και ευαίσθητη περιοχή της Μέσης Ανατολής”.

Πολιτική ανεπάρκεια σε όλη της το μεγαλείο. Από πότε μια συμβολική επίσκεψη σηματοδοτεί οποιαδήποτε πολιτική επίδραση στις εξελίξεις, όταν όλα γύρω είναι ερείπια και τα σύνορα αλλάζουν;
Ούτε στον ρημαγμένο Λίβανο, ο πρωθυπουργός βρήκε έστω και μια λέξη για να καταδικάσει την βαρβαρότητα του Ισραήλ. Μιας χώρας που είναι πλέον κυρίαρχη δύναμη αναθεωρητισμού στην περιοχή, όχι μόνο γιατί έχει καταλάβει και εποικίζει την Παλαιστίνη, αλλά επεκτείνεται και στην Συρία, χωρίς καμία αντίδραση από την Αθήνα που έχει μέτωπο κατά του τουρκικού αναθεωρητισμού.
Για την Συρία, ο Γεραπετρίτης , ούτε λίγο ούτε πολύ περιέγραψε την κατάσταση χειρότερα όμως και από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Μας ενημέρωσε δηλαδή ότι “η Συρία πράγματι βρίσκεται σε μία φάση, η οποία είναι εξαιρετικά ρευστή” και πρόσθεσε:
<<Αξιολογούμε και αποτιμούμε καθημερινά. Και για τον λόγο αυτό βρισκόμαστε σε μία διεθνή συνέργεια, τόσο με τους εταίρους, όσο και με τους Διεθνείς Οργανισμούς. Βεβαίως, η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχουν αρθεί τα προβλήματα, τα οποία υφίστανται στη Συρία με την πτώση του ολοκληρωτικού καθεστώτος Άσαντ. Θα πρέπει απολύτως να διασφαλιστούν τα δικαιώματα, η συμπερίληψη, η δημοκρατία, η ελευθερία, έτσι ώστε να καταστεί και γνησίως ασφαλής χώρα. Και για τον λόγο αυτό, εξάλλου, συνεχίζεται η λήψη αιτήσεων για την παροχή ανθρωπιστικής προστασίας και η αξιολόγησή τους”.

Όλες οι χώρες του κόσμου βρίσκονται σε επαφή με τους διεθνείς οργανισμούς, άλλωστε είναι και μέλη τους. Η Ελλάδα όμως όφειλε και στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ να θέσει ζήτημα αναθεωρητισμού και από την πλευρά του Ισραήλ και από την πλευρά της Τουρκίας. Ειδικότερα για την Άγκυρα, οφείλει η Αθήνα να υπενθυμίσει τις απειλές κατά της χώρας μας και να επανεξετάσει η ΕΕ τις σχέσεις με την Τουρκία , υπό αυτό το πρίσμα. Με απλά λόγια η Αθήνα, έπρεπε να απαιτήσει από την πρόεδρο της Επιτροπής που συναντήθηκε με τον Ερντογάν στην Άγκυρα, να αποσύρει τις απειλές κατά της Ελλάδας , διαφορετικά θα είχε επιπτώσεις στις σχέσεις ΕΕ -Τουρκίας.
Αντίθετα, ο φον ντερ Λάϊεν, έπλεξε το εγκώμιο της Τουρκίας και έδωσε και 1 δις ευρώ για να συμβάλλει στην επιστροφή Σύριων προσφύγων, αλλά χωρίς όρους. Δηλαδή ότι δεν συμφωνεί με τα τουρκικά σχέδια για στην τοποθέτηση σουνιτών σε κουρδικά εδάφη.

Διεθνής Διάσκεψη- το ΥΠΕΞ υπό διάλυση

Η διπλωματία είναι άφαντη σε όλα τα μέτωπα, αλλά όλοι ετοιμάζονται, γιατί όλα όσα συμβαίνουν σήμερα, θέλοντας και μη θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αποκτήσουν κάποια νομική νομιμοποίηση. Αυτό γίνεται μόνο με διαπραγματεύσεις . Αυτό αφορά και τον πόλεμο Ρωσίας -Ουκρανίας, καθώς όλα δείχνουν ότι οδεύουμε προς νέο σκηνικό μετά τις 20 Ιανουαρίου, οπότε αναλαμβάνει ο Τραμπ, ο οποίος διεμήνυσε ήδη στον Ζελένσκι ότι η σημερινή κατάσταση δεν είναι αποδεκτή από τον Αμερικανό πρόεδρο.

Σχετικά με την κατάσταση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, είναι προφανές ότι όσοι υποστήριζαν την πραγματοποίηση μιας διεθνούς διάσκεψης πριν τους πολέμους, δικαιώνονται. Το Ισραήλ είχε άλλα σχέδια, η Τουρκία κάνει το δικό της παιχνίδι, οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται μόνο για τα συμφέροντά τους, όπως τα καταλαβαίνουν, η ΕΕ δεν διαθέτει ουσιαστική επιρροή. Πέραν αυτών, στην Ανατολική Μεσόγειο επικρατεί αναβρασμός με πρωταγωνίστρια την Τουρκία με δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας κάνει κουρέλια το διεθνές δίκαιο και κινείται μονομερώς, απειλεί και εκβιάζει , οριοθετήσεις ΑΟΖ εκκρεμούν , αλλού η Τουρκία κάνει συμφωνίες όπως την βολεύουν, όπως με την Λιβύη, αλλά κανείς δεν την ακουμπά.

Η ιδέα της διεθνούς διάσκεψης αποκτά τώρα επείγοντα χαρακτήρα και αυτό είναι ένα ζήτημα που θα μπορούσε να το προωθήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να είναι καθηλωμένη διπλωματικά . Και είναι αναγκαίο να επιμείνει σε μια τέτοια πρωτοβουλία, γιατί είναι διαφορετικό να είναι στο τραπέζι 8-10 χώρες της περιοχής και να συνομιλούν και διαφορετικό πράγμα να γίνονται συμφωνίες κάτω από το τραπέζι μεταξύ Τουρκίας -ΗΠΑ -Ισραήλ με την Ελλάδα απούσα. Και είναι απούσα γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι οπαδός της μικρής Ελλάδας που οφείλει να είναι ενσωματωμένη στην πολιτική των ΗΠΑ. Όταν ο πρωθυπουργός δεν έχει συνείδηση των κινδύνων που απορρέουν από αυτή την στάση, πως θα κινηθεί για να υπερασπιστεί τα καλώς νοούμενα εθνικά συμφέροντα;

Όμως τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Την εξωτερική πολιτική την ελέγχει απόλυτα ο πρωθυπουργός, ενώ το ΥΠΕΞ υπολειτουργεί . Η φράση του Γεραπετρίτη στη βουλή ότι το σχέδιο νόμου “στην πραγματικότητα έρχεται να διαχειριστεί τα ζητήματα που, συνδέονται βεβαίως και με την υποστελέχωση του Υπουργείου, τον σχετικώς περιορισμένο προϋπολογισμό, αλλά ακόμη και με θέματα που ανάγονται στις υποδομές του Υπουργείου Εξωτερικών…”, καταδεικνύει την δραματική κατάσταση στην οποία η ίδια η κυβέρνηση έχει οδηγήσει το υπουργείου Εξωτερικών επί πέντε χρόνια. Γιατί τα προβλήματα δεν είναι μόνο αυτά, που είναι και οξυμένα, όπως ο προυπολογισμός και η υποστελέχωση, αλλά και πολιτικά . Με απλά λόγια ο μεν Γεραπετρίτης απλά υπάρχει και κάνει τη δουλειά του εκπροσώπου τύπου περιφερόμενος στα ΜΜΕ λέγοντας αφόρητες κοινοτυπίες, η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου είναι ανεπαρκής και έχει διαλύσει τις δομές του υπουργείου συγκεντρώνοντας εξουσίες και μια ομάδα γύρω της που δεν παράγουν πολιτική και ο πρωθυπουργός που κινείται κατά το δοκούν και υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ.
Δεν κάλεσαν ενώ έπρεπε, όλους τους πρέσβεις των κρατών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά και του Αραβικού Συνδέσμου και να τους παραδώσουν τις θέσεις της Ελλάδας για την τουρκική αναθεωρητική πολιτική. .
Ούτε τα στοιχειώδη δηλαδή. Όλα αυτά φυσικά είναι συνέπεια της βαθιάς εξάρτησης της χώρας. Όσο πιο εξαρτημένη είναι μια χώρα, τόσο περισσότερο κινδυνεύει να γίνει Ιφιγένεια. Αυτό διδάσκει η ιστορία τουλάχιστον….

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.