Αποκαλυπτικός όσο δεν γίνεται ο επικεφαλής του συμβουλίου της Λιβύης Khalid AlMishri, παραδεχόμενος δημόσια ότι “ η Τουρκία στέλνει συνεχώς οπλισμό στην χώρα του».
Από τον Σεπτέμβριο του 2019, ειδικοί ξένοι αναλυτές με έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι η Τουρκία επιβλέπει μεγάλο μέρος του εμφυλίου πολέμου στην Λιβύη, βοηθώντας τους τζιχαντιστές (τοπικούς ισλαμιστές πολέμαρχους ενώ μεταφέρει και άλλους από την Συρία), ώστε αυτοί να εκπαιδεύονται σε τουρκικά στρατόπεδα και να καθοδηγούν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας με έδρα την Τρίπολη, καθώς αυτή μάχεται κατά των δυνάμεων του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ.
Πριν μερικούς μήνες, ο σύμβουλος του Ερντογάν Yasin Aktay, δημοσίευσε στο Twitter εικόνες μιας συνάντησης με ένα σημαντικό Λίβυο αξιωματούχο τον Σαλλάμπι, δίπλα σε ένα σωρό θρησκευτικά βιβλία στο γραφείο του στην Κωνσταντινούπολη.
Μετά την ανατροπή το 2011 του Muammar Gaddafi, ο Λίβυος ηγέτης Sallabi θεωρήθηκε από πολλούς δυτικούς παρατηρητές ως μια σημαντική προσωπικότητα στη Λιβύη. Μετά από συνέντευξη τον Οκτώβριο του 2011, η Washington Post τον είχε περιγράψει ως τον κύριο μελλοντικό αρχιτέκτονα της νέας Λιβύης.
Ο Σαλλάμπι όμως ανέφερε ότι εδώ και καιρό το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) της Τουρκίας είναι για τον ίδιο, το κύριο πρότυπο διακυβέρνησης ενός “μετριοπαθούς” ισλαμικού κράτους.
Έτσι, καθώς το Κατάρ άρχισε να μειώνει την συμμετοχή του στη Λιβύη γύρω στο 2014, δεν ήταν έκπληξη το γεγονός ότι η Τουρκία εισήλθε δυναμικά και συνέχισε να δουλεύει με τον Sallabi.
Ο Aktay υποστήριξε ότι η χώρα του θέλει να δημιουργήσει ένα χαλιφάτο υπό την ηγεσία της Τουρκίας και περιέγραψε την λιβυκή Αδελφότητα που πολεμά εκεί, ως τουρκική εξουσιοδοτημένη δύναμη.
Η σημαντική στρατιωτική υποστήριξη της Τουρκίας στους ισλαμιστές αντάρτες στη Λιβύη, μπορεί να μην συνδέεται όμως με οποιαδήποτε κοινή ιδεολογία, αλλά μάλλον ένα άμεσο αποτέλεσμα μιας σύνδεσης με τους αξιωματούχους του Κατάρ και τους Λίβυους, αναφέρει ειδικός αναλυτής.
Ο David Roberts, λέκτορας στο King’s College του Λονδίνου και συγγραφέας του βιβλίου «Κατάρ: Ασφάλεια των Παγκόσμιων Προσεγγίσεων ενός Κράτους Πόλης«, θεωρεί ότι αυτό δεν είναι το κύριο θέμα, διότι ο Ερντογάν λαμβάνει τις δικές του αποφάσεις για την Λιβύη ως μέρος ενός ευρύτερου «ύποπτου» σχεδίου με “βοηθό” το Κατάρ, με το οποίο οι δεσμοί έχουν επιστρέψει στην Οθωμανική εποχή, αν και η σημερινή συμμαχία τους φέρεται να είναι ακόμα πιο “δυνατή”.
«Οι ασυνήθιστα στενές σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Κατάρ ξεκίνησαν με την αραβική άνοιξη», δήλωσε ο Ρόμπερτς, και συνέχισε «οι δύο πλευρές εμπλέκονται σε διάφορους βαθμούς με ολόκληρο το ισλαμικό φάσμα”.
«Εντός των πρώτων ετών επικρατούσε μυστικότητα, τώρα βλέπουμε ότι τα τουρκικά στρατεύματα φτάνουν πολύ εμφανώς, με όπλα και οχήματα στην Λιβύη”, τόνισε ο ίδιος.
Ο Ρόμπερτς δήλωσε ότι το Κατάρ δεν είναι θρησκευτικά αφοσιωμένο στον αποκαλούμενο ισλαμικό σκοπό όπως υποδεικνύουν πολλοί παρατηρητές, αλλά είναι μάλλον υποστηρικτής ομάδων όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα από ρεαλισμό.
Πιστεύει δε ο ίδιος ότι η υποστήριξη του Κατάρ στους Ισλαμιστές στη Λιβύη και κατ ‘επέκταση στην Τουρκία είναι κυρίως αποτέλεσμα γεγονότων.
Η Άγκυρα από τότε είναι πιο ανοιχτή στις προσπάθειές της στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένης της έκδηλης παράδοσης βαρέως θωρακισμένων οχημάτων, αφού έχει σκοπό τον πλήρη έλεγχο της χώρας αυτής.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου