Αν δεχτούμε ότι πετρέλαια και φυσικό αέριο πωλούν οι ΗΠΑ, η Ρωσία και τα Αραβικά κράτη, τότε γίνεται αντιληπτό τί διακυβεύεται στη Συρία και γιατί οι ΗΠΑ συνεργάζονται με τη Ρωσία στο θέμα της Συρίας, ενώ η Τουρκία πάει όπου φυσάει ο άνεμος πιο δυνατά.
Tου Καθηγητή Γ.Ζουγανέλη
Η Ρωσία έχει οικονομικό πρόβλημα. Μια αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου θα ευνοούσε την οικονομία της αλλά αυτό θα ευνοούσε και τις ΗΠΑ που θέλουν να πουλήσουν φυσικό αέριο στην ΕΕ.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να αυξηθεί η μεταφορά των καυσίμων με πλοία απο τα Αραβικά κράτη και το Ιράν αλλά και να υπάρχουν λιγότεροι αγωγοί προς την ΕΕ, ώστε να υπάρξει αύξηση των τιμών του πετρελαίου. Υπο το ανωτέρω σκεφτικό, η Τουρκία είναι στο μέσον του ρίγκ για τον έλεγχο της Συρίας που δεν είναι τελικά ο στόχος των ΗΠΑ και της Ρωσίας.
Η Γερμανία έχοντας στα χέρια της μια συμφωνία ενός ακόμη αγωγού με τη Ρωσία δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται για την ενέργεια.
H Γαλλία αντίθετα παραμένει υποτακτική στη πυρηνική ενέργεια και στους εμπόρους ουρανίου, κάτι που η Ρωσία προσφέρει “αφιλοκερδώς” σε χώρες όπως τη Τουρκία, τη Νότια Αφρική και την Αργεντινή για να πουλάει η ίδια φυσικό αέριο στις αγορές.
H Eλλάδα δεν κυβερνάται απο Έλληνες, οπότε τι να αναλύω πλέον. Με τα λόγια δεν χτίζονται παλάτια.
Σαφώς οι Άραβες έχουν στόχο να επιζητούν μια ισχυρή Τουρκία αλλά όχι όλοι οι υπόλοιποι. Σίγουρα θα υπάρξουν ποσοστά κυριαρχίας στη Τουρκία μελλοντικά. Όσο αφορά τους υδρογονάνθρακες της Μεσογείου, απο τη στιγμή που η Πολωνία είναι τίγκα, όπως και η FYROM σε υδρογονάνθρακες γεωστρατηγικά αυτοί θα περιοριστούν σε χρήση απο το Ισραήλ και κυρίως για τις ανάγκες του.
Δημοσίευση σχολίου