Ένα συνέδριο του Delphi Forum και της εφημερίδας Καθημερινής στην Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με την ομογενειακή οργάνωση HALC, έδειξε και απέδειξε ότι η Ελλάδα, αλλά και η Κύπρος, έχουν πολλούς τρόπους να προωθήσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Παρέλασαν από αυτό το συνέδριο σημαντικοί Αμερικανοί, Έλληνες και Κύπριοι αξιωματούχοι, οι οποίοι μαζί με τους ακτιβιστές της Ομογένειας και μερικούς σημαντικούς επιχειρηματίες ανέδειξαν τον ρόλο που μπορούν να παίξουν η Αθήνα και η Λευκωσία στην ανατολική Μεσόγειο, η οποία αναδεικνύεται στο νέο χώρο αντιπαράθεσης των μεγάλων δυνάμεων.
του Μιχάλη Ιγνατίου
Εκεί θα «κονταροκτυπηθούν» οι Ηνωμένες Πολιτείες με τη Ρωσία και η Τουρκία θα αναγκαστεί να επιλέξει: Την παραδοσιακή της σύμμαχο ή τη νέα στρατηγική της φίλη; Όσο και να κάνει εντύπωση, όλο και περισσότεροι αναλυτές και διπλωμάτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θα ακολουθήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος τον βοηθά να νιώθει πως έγινε ξαφνικά παγκόσμιος ηγέτης. Πρόκειται για μία πλασματική εικόνα. Ο Ρώσος ηγέτης υλοποιεί το σχέδιο του για ρήξη στο ΝΑΤΟ και ήδη, μπορούμε να πούμε, ότι η νότια πτέρυγα έχει καταστεί «νεκρή». Ολίγο τον ενδιαφέρει ο Ερντογάν.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας, στη συνέντευξη του στον Economist, δεν μπορούσε να περιγράψει καλύτερα την κατάσταση για τη Δυτική Συμμαχία. Οι ανακοινώσεις που έγιναν στις Βρυξέλλες, την εβδομάδα που πέρασε, είναι για τα …πανηγύρια. Πως μπορούν τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ να ομιλούν για ενότητα και ομοψυχία, όταν η Τουρκία ερωτοτροπεί με τον Πούτιν και αγοράζει ρωσικό οπλισμό.
Για την Ελλάδα και την Κύπρο τα πράγματα είναι ξεκαθαρισμένα. Η πρώτη ανήκει στο ΝΑΤΟ και παραμένει πιστή στη Δυτική Συμμαχία και στις ΗΠΑ, και η δεύτερη, με την παρούσα κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη, επέλεξε τη Δύση. Οπότε, η Αμερική έχει απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο μεγάλες υποχρεώσεις.
Και θα πρέπει να αρχίσει να τις υλοποιεί, άσχετα από την τροπή που έχουν λάβει τα πράγματα με την Τουρκία. Η ενίσχυση της Ελλάδας, οικονομική και στρατιωτική, είναι απαραίτητη. Είναι ο μόνος τρόπος για να αναλάβει η χώρα το νέο ρόλο που διστακτικά της παραδίδει η Ουάσιγκτον, η οποία βρίσκεται σε μία κατάσταση “τρέλας” -θα έλεγα και ψυχοπάθειας.
Τρία χρόνια μετά την εγκατάσταση του Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο, η υπερδύναμη είναι σε σύγχυση και …αταξία. Η πολιτική αλλάζει ανα λεπτό και έχει σημασία ότι στο τέλος επικρατεί η θέση του Αμερικανού προέδρου. Δεν υπάρχει ούτε ένας στην κυβέρνηση, που να έχει το θάρρος να σηκώσει ανάστημα και να του πει πως κάνει λάθος. Ενώ στις ιδιωτικές συζητήσεις λέγεται πως βγάζουν …καπνούς από τα αυτιά!
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου