Τα γεγονότα και ιδιαίτερα τα αποτελέσματα του ρωσικού πολέμου στην Ουκρανία συνδέονται άμεσα με τη συνέχιση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή της Μεσογείου, κυρίως στη Συρία και τη Λιβύη γράφει η ανεξάρτητη ρωσική εφημερίδα Novaya Gazeta, με έδρα τη Λετονία. Σύμφωνα με αυτήν, η Μόσχα θα καταφύγει στην εφαρμογή μιας στρατηγικής που ακολουθεί και σε περιοχές επιδιώκοντας να εδραιώσει τη θέση της στην ανατολική Μεσόγειο. Ο Galip Dalay, ερευνητής στο Βρετανικό Ινστιτούτο Chatham House, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην παρουσία της Ρωσίας στη Λιβύη: «Η ρωσική ναυτική παρουσία στη Λιβύη και την ανατολική Μεσόγειο εξαρτάται από τη δύναμη του στόλου στη Μαύρη Θάλασσα, επομένως, ο πόλεμος στην Ουκρανία, που εξαντλεί τους ρωσικούς πόρους έχει διπλό αποτέλεσμα». Ο Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν μπόρεσε να οικοδομήσει μια ισχυρή παρουσία στην ανατολική Μεσόγειο χάρη στον αυστηρότερο έλεγχο του στη Μαύρη Θάλασσα, που του επέτρεψε να μεταφέρει ναυτικές δυνάμεις μεταξύ των δύο περιοχών. Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με το άρθρο, οι δύο περιοχές έχουν συγχωνευθεί σε έναν ενιαίο γεωπολιτικό χώρο, με ολοένα και πιο αλληλένδετη δυναμική ασφάλειας.
Η Μόσχα κινείται για να επαναπροσδιορίσει το ρόλο της στην Ανατολική Μεσόγειο
Ως αποτέλεσμα, ο συγγραφέας υποδεικνύει την πρόθεση της Μόσχας να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της στην Ανατολική Μεσόγειο και στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, ειδικά αφού ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει υπονομεύσει την ικανότητά της να προβάλλει επιρροή. Είπε: «Ενώ το Κρεμλίνο έχει διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό τον ρόλο του στην περιφερειακή πολιτική και τις σχέσεις με τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής, τον οποίο βλέπει ως εκδήλωση της θέσης της χώρας του ως μεγάλης δύναμης, η σύγκρουση στην Ουκρανία, μαζί με τον πόλεμο της Γάζας, μπορεί να αλλάξει τελικά η θέση της Ρωσίας». Πιστεύει πως «αν δεν επιτευχθεί πλήρης νίκη στην Ουκρανία, η επιρροή της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή πιθανότατα θα μειωθεί με την πάροδο του χρόνου».
Γενικεύοντας τη στρατηγική του Κρεμλίνου στη Λιβύη
Ο συντάκτης σημειώνει ότι είναι πιθανό η Ρωσία να καταφύγει στη γενίκευση της στρατηγικής που ακολουθεί στη Λιβύη και στις υπόλοιπες περιοχές όπου επιδιώκει να ενισχύσει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή και την Αφρική με μεγάλο στρατηγικό αντίκτυπο. «Ο πόλεμος στην Ουκρανία ανάγκασε τη στρατιωτική βιομηχανία της Ρωσίας να επικεντρωθεί κυρίως στην κάλυψη των αναγκών του πολέμου αντί στην εξαγωγή όπλων στους συμμάχους της». «Δεδομένου ότι η στρατιωτική παρουσία και επιρροή της Ρωσίας στη Μεσόγειο εξαρτάται από τη δύναμη του στόλου της στη Μαύρη Θάλασσα, οι επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία θα έχουν διπλό αντίκτυπο στην επιρροή και τη θέση της Μόσχας στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή στο εγγύς μέλλον». Προσθέτει: «Ο πόλεμος στην Ουκρανία απενεργοποίησε σχεδόν το ένα τρίτο των ρωσικών πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα. Επιπλέον, από τότε που η Τουρκία έκλεισε τα στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων στα πολεμικά πλοία τον Φεβρουάριο του 2022, το Κρεμλίνο δεν μπόρεσε να εναλλάξει ναυτικά μέσα μεταξύ των δύο περιοχών.
Αλλαγή της ισορροπίας δυνάμεων στον Καύκασο.
Η Ρωσία κατάφερε να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα και να ενισχύσει την επιρροή της στα Δυτικά Βαλκάνια και στο Νότιο Καύκασο, το 2014 μετά την προσάρτηση της στρατηγικά σημαντικής χερσονήσου της Κριμαίας. Αυτό ήρθε αφότου πήρε τον έλεγχο της γεωργιανής αυτονομιστικής Αμπχαζίας μετά από έναν σύντομο πόλεμο το 2008, μετά τον οποίο μπόρεσε να ελέγξει σχεδόν τα δύο τρίτα των ακτών της Γεωργίας στη Μαύρη Θάλασσα. Έκτοτε, το Κρεμλίνο εργάστηκε για να εκσυγχρονίσει μια ναυτική βάση στο λιμάνι Ταρτούς στη Συρία για να φιλοξενήσει μεγαλύτερα στρατιωτικά πλοία και για να επεκτείνει την αεροπορική βάση Χμέιμιμ στη Λατάκια και να τη μετατρέψουν σε σημαντικό σημείο εκκίνησης για τις δραστηριότητές στην Αφρική. Το όραμα του Πούτιν για την αποκατάσταση της θέσης της Ρωσίας ως παγκόσμιας δύναμης στηρίζεται εδώ και πολύ καιρό στην κυριαρχία στη Μαύρη Θάλασσα και στην άσκηση επιρροής στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Είναι αλήθεια ότι ο Πούτιν σημείωσε μεγάλη επιτυχία τα χρόνια που προηγήθηκαν του ολοκληρωτικού πολέμου κατά της Ουκρανίας το 2022.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου