Η προώθηση της δημοκρατίας από την διοίκηση Μπάϊντεν μπορεί…να περιμένει. Όσοι είχαν την ψευδαίσθηση ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα εφάρμοζε την διακηρυγμένη ατζέντα του περί προαγωγής της δημοκρατίας θα έχουν αναθεωρήσει τις απόψεις τους, βλέποντας πως χειρίζεται το θέμα Τουρκίας. Ίσως μόνο στην Αθήνα να έχουν απομείνει κάποιοι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που παριστάνουν -δεν είναι- τους αφελείς και γυρνάνε από τηλεοπτικό πάνελ σε τηλεοπτικό πάνελ για να μιλήσουν για την «στριμωγμένη Τουρκία» και τη «θυμωμένη Ουάσινγκτον».
Ένα από τα πολλά άρθρα που μας προσγειώνει στην πραγματικότητα είναι και αυτό του James Carafano με τίτλο «Το μέλλον των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας». Όπως καταλήγει στο άρθρο του, οι σχέσεις τους θα σταθεροποιηθούν και θα βελτιωθούν. Προβλέπει ακόμη και επανάκαμψη της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35.
Όπως γράφει η διοίκηση Μπάϊντεν άφησε στην άκρη τις «δημοκρατικές της ευαισθησίες», μετά από τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας.
«Η Ουάσιγκτον χρειάστηκε να συνεργαστεί στενά με την Τουρκία και την Πολωνία. Αποτυγχάνοντας να εξασφαλίσει μια νέα συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν και με τη συνεχιζόμενη αστάθεια στη Συρία και τον Λίβανο, οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να ανανεώσουν τη στενή συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας με το Ισραήλ.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν, ως απάντηση, βοήθησε σε μερικά από τα πιο επίμαχα ζητήματα, αφήνοντας στην άκρη το σνομπάρισμα της δημοκρατίας για χάρη της σταθεροποίησης των σχέσεων με την Ουάσιγκτον και με άλλες δυτικές πρωτεύουσες. Σε αυτές τις κινήσεις περιλαμβάνονται το πράσινο φως στη Φινλανδία για ένταξη στο ΝΑΤΟ και η μεσολάβηση για τον συμβιβασμό για τις εξαγωγές ουκρανικών σιτηρών…
…Ακόμη και με ισχυρή λαϊκή εντολή, ο Πρόεδρος Ερντογάν αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις στο εσωτερικό της χώρας του , συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής ανάκαμψης από τον πρόσφατο σεισμό και τον συγκλονιστικά υψηλό πληθωρισμό. Η Τουρκία δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά άλλες περιπέτειες. Αντίθετα, η χώρα χρειάζεται ξένες επενδύσεις, εμπόριο και διεθνείς οικονομικές συνεργασίες για να επιτύχει ανάπτυξη.
Μετά από τις εκλογές, οι ΗΠΑ πρέπει ρεαλιστικά να αναγνωρίσουν ότι υπάρχουν πολλά ζητήματα στα οποία τα αμερικανικά και τα τουρκικά συμφέροντα αλληλοσυμπληρώνονται, ή τουλάχιστον, δεν συγκρούονται ανοιχτά:
Ρωσία
Η Τουρκία ποτέ δεν θα απομονώσει πλήρως τη Ρωσία ούτε θα διακόψει τις σχέσεις της. Η Άγκυρα δεν είχε ποτέ σχέσεις εμπιστοσύνης με τη Μόσχα, ούτε υπάρχουν προοπτικές για εταιρική σχέση. Πράγματι, η Τουρκία θεωρεί την ένταξη στο ΝΑΤΟ ως ζωτικής σημασίας για τα εθνικά της συμφέροντα, κι αυτό είναι μια δικλείδα ασφαλείας έναντι της ρωσικής επέκτασης.
Μαύρη Θάλασσα
Ενώ η Τουρκία δεν θα συναινέσει ποτέ στην αναθεώρηση της Σύμβασης του Μοντρέ του 1936, η οποία επιτρέπει στην Άγκυρα να έχει εξουσία για τη διέλευση πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα, παραμένει προς το συμφέρον της να δει μια ελεύθερη και ανοιχτή Μαύρη Θάλασσα με ανεμπόδιστη εμπορική ναυσιπλοία, καθώς και ασφάλεια υποθαλάσσιων καλωδίων και αγωγών. Ενώ η Άγκυρα παραμένει επιφυλακτική για την αυξημένη παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα, πιθανότατα θα είναι πιο επιδεκτική συνεργασίας μεταξύ των παράκτιων εθνών για την προστασία των υποθαλάσσιων, θαλάσσιων και εναέριων εμπορικών δραστηριοτήτων.
Η ανάπτυξη διαδρόμων ενέργειας, μεταφορών και εφοδιαστικής αλυσίδας μέσω του Καυκάσου προς τα έθνη της Κεντρικής Ασίας είναι ένα έργο που θα εξυπηρετούσε εξίσου καλά τα συμφέροντα της Ευρώπης, των ΗΠΑ και της Τουρκίας.
Ελλάδα
Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται έντονα για τη βελτίωση της διμερούς συνεργασίας μεταξύ της Άγκυρας και της κεντροδεξιάς, φιλοαμερικανικής κεντροδεξιάς κυβέρνησης της Αθήνας. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν βελτιωθεί μετά τον σεισμό και την ελληνική προσπάθεια να συνεισφέρει με ανθρωπιστική υποστήριξη.
Αρμενία
Οι πρόσφατες διαπραγματεύσεις μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν θα μπορούσαν να βελτιώσουν την περιφερειακή σταθερότητα και να μειώσουν την επιρροή του Ιράν και της Ρωσίας, κάτι που θα ωφελούσε την Τουρκία, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Μέση Ανατολή
Η Τουρκία έχει περίπλοκες σχέσεις με το Ισραήλ και τα αραβικά κράτη. Για παράδειγμα, οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου βρίσκονται στο ναδίρ εδώ και χρόνια, χωρίς ουσιαστικά κανέναν άμεσο διάλογο μεταξύ των δύο κυβερνήσεων. Είναι προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ οι πιο αρμονικές σχέσεις. Οι προοπτικές για προσέγγιση από την Άγκυρα φαίνονται ελπιδοφόρες. Ο περιφερειακός αναλυτής Τζέιμς Ντόρσεϊ σημείωσε ότι, μετά από χρόνια τεταμένων σχέσεων, η υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων στον κ. Ερντογάν ήρθε πολύ γρήγορα μετά την επανεκλογή του Τούρκου ηγέτη.
Αφρική
Ενώ τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Τουρκίας δεν ευθυγραμμίζονται πάντα στην Αφρική, η Άγκυρα είναι αποφασισμένη να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στην ήπειρο. Οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Τουρκία μοιράζονται ένα κοινό συμφέρον για τον μετριασμό της κινεζικής και ρωσικής διείσδυσης, ιδιαίτερα στη Βόρεια Αφρική και την υποσαχάρια Αφρική».
Ποιο είναι το συμπέρασμα όλων αυτών; Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι «το πιο πιθανό μελλοντικό σενάριο είναι ότι οι σχέσεις ΗΠΑ και Τουρκίας θα παραμείνουν σταθερές στο εγγύς μέλλον. Προχωρώντας στις εθνικές εκλογές των ΗΠΑ, η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν θα θέλει να προσθέσει νέες αντιπαραθέσεις με συμμάχους. Η Τουρκία παραμένει ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα για ορισμένα μέλη του Κογκρέσου, αλλά είναι απίθανο οι ηγεσίες των κομμάτων στις ΗΠΑ να επιθυμούν σημαντική αντιπαράθεση στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας.
Ένας απρόβλεπτος παράγοντας θα μπορούσε να είναι η μετανάστευση εάν η Τουρκία πυροδοτούσε μια μεγάλη κρίση στην Ευρώπη.
Οι προϋποθέσεις για σταθερές σχέσεις είναι σαφείς – ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, πώληση F-16 στην Τουρκία και επανένταξη της Τουρκίας στο πρόγραμμα μαχητικών F-35».
Δημοσίευση σχολίου