H επιθετικότητα της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι μια δοκιμή της παγκόσμιας αμερικανικής επιρροής - και μια υπενθύμιση των ορίων της.
Στο πλαίσιο των εξελίξεων στην Ουκρανία οι ΗΠΑ αναπτύσσουν 12 μαχητικά F-16 στην Πολωνία με 300 άτομα προσωπικό, για μια προγραμματισμένη στρατιωτική άσκηση, η οποία δεδομένης της «τεταμένης πολιτικής κατάστασης» αναμένεται να επεκταθεί. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη μετακινήσει 6 επιπλέον μαχητικά F-15 στη γειτονική Λιθουανία, ως απάντηση στην «αύξηση της ρωσικής στρατιωτικής δραστηριότητας στο Καλίνινγκραντ» - o ρωσικός θύλακας στα σύνορα με τη Λιθουανία και την Πολωνία.
Στο πλαίσιο της περιπολίας του ΝΑΤΟ στον εναέριο χώρο της Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας, από τον Ιανουάριο έχουν αναπτυχθεί 4 μαχητικά F-15 στην Βαλτική. Η ίδια η Πολωνία έχει 48 μαχητικά F-16.
Η κρίση στην Ουκρανία είναι μια υπενθύμιση της αστάθειας και της ακαταστασία ενός πολυπολικού κόσμου. Ξαφνικά εξελίσσεται σε καθοριστικό τεστ της εξωτερικής πολιτικής της προεδρίας του Αμερικανού Μπαράκ Ομπάμα - τουλάχιστον μέχρι να έρθει το επόμενο.
Πριν ξεσπάσει η κρίση στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ ήταν εν μέσω μιας συνεχούς προσπάθειας να διαπραγματευτούν μια συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, την επανεκκίνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή, την διεξαγωγή μιας ομαλής αποχώρησης από το Αφγανιστάν, το σταμάτημα του λουτρού αίματος στη Συρία, την εκτόνωση των εντάσεων μεταξύ της Κίνας και της Ιαπωνίας. Τώρα όμως, όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία δεν ακταφέρουννα βρουν έναν τρόπο για να επιλύσουν τις διαφορές τους στην Ουκρανία, το αδιέξοδο θα μπορούσε να επισκιάσει όλα τα άλλα θέματα.
Αν τα γεράκια στην Ουάσιγκτον θα μπορούσαν να καλωσορίσουν μια παρατεταμένη αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ρωσίας, αυτή θα ήταν επιζήμια και για τις ίδιες τις ΗΠΑ. Η κρίση στην Ουκρανία έχει ξυπνήσει τα φαντάσματα του Ψυχρού Πολέμου, αλλά δείχνει επίσης ότι καμία πλευρά δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά να ξαναζήσει το παρελθόν. Ωστόσο, όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση μιας όλο και πιο δυναμικής και απρόβλεπτης Ρωσίας, η παθητικότητα μπορεί να είναι τόσο μεγάλος κίνδυνος όσο και η κλιμάκωση.
Οι ΗΠΑ δεν είναι σε μια παγκόσμια σύγκρουση με τη Ρωσία αυτή τη στιγμή. Η δύναμη των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας ωχριά σε σύγκριση με τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνατότητες - έστω και μειωμένες μετά από περισσότερα από 12 χρόνια συνεχούς πολέμου. Την ίδια στιγμή όμως, «η Ρωσία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που μπορεί να παραδώσει μια πυρηνική κεφαλή στην καρδιά της Ουάσιγκτον μέσα σε 30 λεπτά».
Η Ρωσίας δεν είναι φίλος της Δύσης, αλλά σε πολλά θέματα ασφαλείας, από τον έλεγχο των εξοπλισμών έως τη διατήρηση της σταθερότητας στο Αφγανιστάν και την πρόληψη για ένα ιρανικό πυρηνικό όπλο, οι δύο πλευρές εξακολουθούν να έχουν λόγους να εργαστούν από κοινού.
Η συγκράτηση της Ρωσίας με τις μεθόδους του Ψυχρού Πολέμου θα μπορούσε επίσης να γίνει μια πολύ ακριβή υπόθεση για τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες ήδη προσπαθούν να κλείσουν την ήδη μεγάλη τρύπα του προϋπολογισμού άμυνας, σε μια εποχή που προσπαθούν να ηρεμήσουν από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, συρρικνώνοντας το μέγεθος των στρατευμάτων και στρέφοντας την προσοχή στην αύξηση της δύναμης της Κίνας, για την οποία επίσης χρειάζονται έως έναν βαθμό τη ρωσική συνεργασία.
Η Αμερική είναι αναμφίβολα λιγότερο παγκοσμίως κυρίαρχη σήμερα από ό, τι στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η τάση να βλέπει κάθε περιφερειακή κρίση ως δημοψήφισμα για την αμερικανική δύναμη μπορεί να είναι μυωπική και αυτοκαταστροφική για την ίδια. Οι ΗΠΑ δεν ήταν ποτέ σε ισχυρότερη θέση από ό, τι ήταν μετά το 1945, όταν ήταν η μόνη πυρηνική δύναμη στον κόσμο και το ήμισυ του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στον κόσμο δικό της. Στη συνέχεια απώλεσε την Κίνα, οι Ρώσοι ανέπτυξαν επίσης ένα πυρηνικό όπλο, λίγο αργότερα δεν κατάφεραν να προστατεύσουν το Βιετνάμ και μέχρι το τέλος της κυβέρνησης Αϊζενχάουερ απωλέσθηκε η Κούβα.
Το γεγονός είναι ότι δεν ελέγχουν τον κόσμο τώρα - και δεν το έκαναν ποτέ. Σήμερα, αγκαλιάζοντας αυτόν τον πραγματισμό, μεταξύ άλλων οι ΗΠΑ αποδέχονται τα όρια της παγκόσμιας επιρροής τους.
Ο αγώνας για το μέλλον της Ουκρανίας δεν θα επιλυθεί εν μία νυκτί. Ακόμη και αν οι τρέχουσες εντάσεις υποχωρήσουν, μπορεί να εκραγούν και πάλι. Μια ειρηνική έκβαση εξακολουθεί να είναι δυνατή, υπό τον όρο ότι οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Ρωσία, δεν θα αντισταθούν στον πειρασμό να διαπραγματευτούν.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου