GuidePedia

0


Γιώργος Ρωμανός
Στις 24 Φεβρουαρίου 2024 συμπληρώνονται 2 χρόνια από την έναρξη της «Ειδικής Επιχείρησης» των Ρώσων, σύμφωνα με τους ίδιους, στην Ουκρανία ή «Εισβολή» κατά τη Δύση. Όπως και να αποκαλείται αυτή η ολέθρια και με τεράστιες απώλειες στρατιωτική σύγκρουση έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός «Γ΄ Παγκόσμιου Πολέμου», αλλά ανορθόδοξου. Και είναι «Παγκόσμιος» γιατί στο δυτικό στρατόπεδο συμμετέχουν με διάφορους τρόπους 54 χώρες από πολλά σημεία του πλανήτη, όπως: ΗΠΑ, Αγγλία, ΕΕ, Καναδάς, Ιαπωνία, Αυστραλία μέχρι και η Σομαλία και άλλες. Από αυτές τις χώρες οι 30 ανήκουν στο ΝΑΤΟ και 3 από αυτές είναι πυρηνικές δυνάμεις: Αμερική, Γαλλία, Αγγλία. Αντίπαλος των 54 χωρών είναι μία χώρα, η Ρωσία.

Τα αίτια αυτού του πολέμου

Τα αίτια αυτού του πολέμου θα πρέπει να αναζητηθούν στον επί αιώνες πάγιο στόχο της Δύσης να κατακτήσει και να διαλύσει τη Ρωσία. Τα πιο πρόσφατα σχέδια διάλυσης της Ρωσίας τα δημοσίευσα στο Militaire News, στις 16/03/2022, με τίτλο: «Η εξολόθρευση της Ρωσίας βάσει αμερικανικών εγγράφων». Τα έγγραφα ανήκουν στο ΝΑΤΟ και περιλαμβάνουν τις ασκήσεις του για όλο το 2022, (NATO EXERCISES AND ACTIVITIES, 2022) https://shape.nato.int/nato-exercises σε αέρα, ξηρά και θάλασσα, με σχέδια για επιθέσεις χημικές, βιολογικές, ραδιολογικές, πυρηνικές, ηλεκτρομαγνητικές και κυβερνοεπιθέσεις, οι οποίες γίνονται σε επαφή με τα σύνορα της Ρωσίας, στη Μαύρη Θάλασσα, τη Γεωργία και αλλού. Λεπτομερές σχέδιο διάλυσης της Ρωσίας αποτελεί και η Έκθεση της RAND 2019, με τίτλο: «Overextending and Unbalancing Russia / Assessing the Impact of Cost-Imposing Options», και βρίσκεται στον σύνδεσμο: https://www.rand.org/pubs/research_briefs/RB10014.html Σε μία περιφραστική μετάφραση αυτό σημαίνει: «Πρόκληση υπερβολικών ζημιών κατά της Ρωσίας και ανισορροπία (σε όλες τις δομές της)», υπολογίζοντας το κόστος αυτών των δράσεων (για τη Ρωσία και την Αμερική).»

Στον πόλεμο οδήγησαν τα εξής κορυφαία γεγονότα:
  • Η αθέτηση των υποσχέσεων των ΗΠΑ για μη επέκταση του ΝΑΤΟ πέραν της Γερμανίας.
  • Ο χλευασμός και η εξαπάτηση της Ρωσίας η οποία δια του προέδρου της Β. Β. Πούτιν συζητούσε με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον για μια ειδική σχέση Ρωσίας-ΝΑΤΟ.
  • Τα αλλεπάλληλα αμερικανικά πραξικοπήματα, μετά το 2014, στην Ουκρανία από τους Μπάιντεν, Νούλαν, Πάιατ και η τοποθέτηση σε αυτήν απόλυτα ελεγχόμενης ουκρανικής ηγεσίας και κυβέρνησης.
  • Οι μαζικές σφαγές των ρωσόφωνων στο Ντονμπάς και οι διωγμοί Ρώσων στο εσωτερικό της Ουκρανίας.
  • Τα σχέδια αμέσου ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και η αυτονόητη ανάπτυξη αμερικανικών πυρηνικών πυραύλων στο έδαφός της, και
  • Το ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι στην Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, 18 Φεβρουαρίου 2022, (6 ημέρες πριν την έναρξη των ρωσικών επιχειρήσεων), ζήτησε και πήρε το ελεύθερο να ξανακάνει την Ουκρανία πυρηνική δύναμη παραβιάζοντας τις υπάρχουσες συνθήκες αποπυρηνικοποίησης της χώρας του.
Δύο χρόνια μετά έχουν αποκρυσταλλωθεί οι παγκόσμιες οικονομικές επιπτώσεις αυτού του πολέμου και οι επιπτώσεις στον χώρο της ενέργειας, με αποτέλεσμα να έχει χωριστεί ο πλανήτης σε δύο στρατόπεδα. Πληθυσμιακά μόνο το 30% υποστηρίζει αμέσως ή εμμέσως την Δύση ενώ το 70% είτε στηρίζει ευθέως την Ρωσία είτε αποδέχεται την πολιτική της μέσω διαφανούς ουδετερότητος.

Αν ληφθούν υπόψη και τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά που χωρίζουν τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα τότε έχουμε και έναν θρησκευτικό πόλεμο όπως και έναν πόλεμο κοινωνιών. Σε αυτούς τους επάλληλους πολέμους η άθρησκη ή ουδετερόθρησκη Δύση βρίσκεται σε ευθεία σύγκρουση με τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, μάχεται στη Συρία, Ιράκ και στο Ισραήλ τον Μουσουλμανισμό, ενώ την χωρίζει χάος αντιλήψεων και πιστεύω από τον Κομφουκιανισμό, τον Ινδουισμό και τα άλλα θρησκευτικά δόγματα της Άπω Ανατολής.

Η αλλαγή στον τρόπο πολέμου

Σημαντικό στοιχείο είναι ο τρόπος που διεξάγεται αυτός ο πόλεμος στο έδαφος, τον αέρα, την θάλασσα και το Διάστημα. Ένας τρόπος που διαφέρει τόσο ριζικά από όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, ώστε να μπορούμε να αναφερόμαστε στον πόλεμο, ως έννοια, πριν και μετά τον ουκρανικό και την 24η Φεβρουαρίου 2022. Οι υπερηχητικοί πύραυλοι και δει μακρού βεληνεκούς και τα ντρόουνς σε ξηρά και θάλασσα αν δεν ανέτρεψαν μετέτρεψαν όλα τα μέχρι σήμερα δόγματα διεξαγωγής μαχών. Το πυροβολικό και οι από αέρος βομβαρδισμοί αναδείχθηκαν ως οι κύριες παράμετροι διεξαγωγής πολέμου.

Επί του εδάφους οι Ουκρανοί διεξάγουν πρωτίστως έναν Ανταρτοπόλεμο Πόλεων με επιθέσεις πολλών μικρών μονάδων. Αποδείχθηκε ότι σε ανοιχτά πεδία και με πολυάριθμες μονάδες είναι ασθενέστεροι από τους Ρώσους, λόγω καταστροφής της αεροπορίας και της αεράμυνάς τους. Η στρατηγική αυτή του Ανταρτοπολέμου Πόλεων αποτελεί εξαρχής θεμελιώδη οδηγία-επιταγή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που έχουν και την επιτελική σχεδίαση και εκπαίδευση των ουκρανικών δυνάμεων.

Στις μάχες των πόλεων ο ουκρανικός στρατός συχνά χρησιμοποιεί ως ασπίδα τους άμαχους, πράγμα που κατήγγειλε διεθνώς η οργάνωση Διεθνής Αμνηστία.

Οι Ουκρανοί με τις οδηγίες Άγγλων και Αμερικανών επιτελών οχύρωσαν μια σειρά από πόλεις και αμύνονται μέσα σε αυτές. Τα οχυρωματικά έργα είναι πρωτοφανή στην Ιστορία, εξαιρετικά ισχυρά και ενισχυμένα. Όλες οι μέχρι πρόσφατα κατακτημένες ή απελευθερωμένες κατά τους Ρώσους πόλεις της Ανατολικής Ουκρανίας, όπως το Σολεντάρ, το Μπάκχμουτ, η Μαρίινκα, η Αβντίιβκα, αλλά και η Μαριούπολη στον νότο και άλλες ήταν πόλεις φρούρια και οι μάχες σε κάθε μία από αυτές διάρκεσαν μέχρι και δέκα χρόνια. Όλες είναι πόλεις κλειδιά και έχουν τεράστια στρατηγική σημασία, κυρίως γιατί διαθέτουν το πυκνότερο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο της Ουκρανίας.

Σήμερα, μετά από 2 χρόνια περάσαμε από τον Ανταρτοπόλεμο των Πόλεων στον Πόλεμο των Εξοπλισμών, καθώς προστίθενται στα οπλοστάσια των αντιπάλων όλο και πιο εξελιγμένα όπλα και συστήματα. Κι αυτό είναι ένα πεδίο που θα πρέπει να μελετηθεί ξεχωριστά.

Ο απολογισμός

Η Ουκρανία παρά τις τεράστιες απώλειές της, περίπου 600.000 άνδρες στα πεδία των μαχών, διαθέτει ακόμη ισχυρό στρατό ο οποίος μαζί με τις εφεδρείες ξεπερνάει το 1.000.000 άνδρες χωρίς η χώρα να έχει κηρύξει πανστρατιά εφέδρων.

Οι απώλειες της Ρωσίας διατηρούνται σταθερά στην αναλογία 1 Ρώσος για κάθε 8-9 νεκρούς Ουκρανούς.

Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο που διαθέτει η Ουκρανία είναι η άφθονη οικονομική και οπλική βοήθεια που της στέλνουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ, βοήθεια που τελευταία βρίσκεται σε κάμψη, αλλά και σε αδιέξοδο, γιατί όλα τα μέχρι τώρα όπλα της Δύσης δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την ρωσική προέλαση. Η συνέχιση της αμερικανικής και εν γένει δυτικής βοήθειας στην Ουκρανία προβλέπεται να διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι τον Νοέμβριο-Ιανουάριο του 2024-2025 οπότε θα είναι γνωστά τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν θα αντέξει μια ήττα στην Ουκρανία μετά την εξευτελιστική ήττα της στο Αφγανιστάν.

Κορυφαία παράμετρος αυτού του πολέμου είναι η Δικτυοκεντρική Οργάνωσή του και η Ηλεκτρονική διάστασή του στην οποία παίζει τεράστιο ρόλο η τεχνολογία του Διαστήματος με τους δορυφόρους που έχουν αναπτύξει οι αντίπαλοι.

Με μία φράση, πρόκειται για έναν ολοκληρωτικό «ανορθόδοξο» παγκόσμιο πόλεμο σε ξηρά, θάλασσα, αέρα-Διάστημα, αλλά και σε όλα τα άλλα πεδία ανταγωνισμών, όπως του Πολιτισμού, της Θρησκείας, της Οικονομίας και των Φυσικών Πόρων. Είναι φανερό πως πρόκειται για πόλεμο δύο εντελώς διαφορετικών κοσμοαντιλήψεων, της νεοταξίτικης Δύσης με τις ανερχόμενες δυνάμεις της Ανατολής και του παγκόσμιου Νότου, Αφρικής και Λατινικής Αμερικής.

Δύο χρόνια μετά ο απολογισμός του πολέμου είναι εξαιρετικά καταστροφικός:Η Ουκρανία είναι μια κατεστραμμένη χώρα, με περισσότερα από 10 εκατομμύρια πρόσφυγες στο εξωτερικό και το εσωτερικό και περί τις 600.000 νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους. Κατεστραμμένες σε κρίσιμο βαθμό είναι και η εργοστασιακή και η παραγωγική της υποδομή.
Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη βρέθηκαν σε οικονομική και πολιτική κρίση και δέχθηκαν μεγάλα οικονομικά πλήγματα, ακριβώς λόγω των «Κυρώσεων» που επέβαλλε η «Συλλογική Δύση», στην Ρωσία η οποία ανέκαμψε οικονομικά παρά τις «Κυρώσεις». Ταυτόχρονα αποδείχθηκε και η στρατιωτική μειονεξία των ΗΠΑ και της Ευρώπης έναντι της Ρωσίας, σε όπλα και συστήματα. Ως προς την οικονομική ουκρανική βοήθεια πρέπει να διευκρινιστεί, ότι τα κονδύλιά της δίδονται κατά κύριο λόγο σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες που παράγουν όπλα προορισμένα για την Ουκρανία, ενώ λίγα κεφάλαια φτάνουν στα χέρια της ουκρανικής κυβέρνησης.

Στις ΗΠΑ ο ουκρανικός πόλεμος επέτεινε τον βαθύ πολιτικό εμφύλιο μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, επιδείνωσε το τεράστιο χρέος τους και τις εξανάγκασε σε έναν υπαρξιακό αγώνα για να υπερασπιστούν την αμφισβητούμενη θέση τους ως της «υπερδύναμης στον πλανήτη». Σήμερα οι ΗΠΑ δίνουν τον υπέρτατο αγώνα για να προασπίσουν την διαρκώς φθίνουσα παγκόσμια ισχύ του δολαρίου, τα ελεγχόμενα από τις ίδιες παγκόσμια δίκτυα οπτικών ινών, την παραγωγή ημιαγωγών και την περαιτέρω ανάπτυξή τους στο Διάστημα, ειδικά σε δορυφόρους που μπορούν να συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αυτά είναι και τα 4 βασικά πεδία στα οποία θα κριθεί στο μέλλον η διατήρηση της ισχύος ή η πτώση των ΗΠΑ.

Στο εδαφικό: Ο ρωσικός στρατός ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 με διάσπαρτες πολλαπλές επιθέσεις σε όλη την Ανατολική Ουκρανία και λίγες βδομάδες μετά έφτανε να ελέγχει περίπου το 24% εδαφών, αλλά χωρίς στρατηγική και εδαφική συνοχή μεταξύ τους. Είναι πλέον σαφές ότι το ρωσικό σχέδιο για κατάρρευση της Ουκρανίας μετά από μία τέτοια επίθεση απέτυχε παταγωδώς. Ωστόσο, μετά τον Σεπτέμβριο του 2022 οι ρωσικές δυνάμεις επικεντρώθηκαν στον έλεγχο των 4 επαρχείων: Χερσόνας, Ζαπαρόζια (Ζαπορίζια), Ντόνιετσκ και Λούχανσκ, με αποτέλεσμα σήμερα να ελέγχει και πάλι περί το 24% των εδαφών της Ουκρανίας με την θεμελιώδη διαφορά ότι αυτή τη φορά πρόκειται συνεχόμενα εδάφη.

Αποτελεί ιστορικό γεγονός πλέον το ότι οι Ουκρανοί νικήθηκαν στην περιβόητη «Εαρινή Επίθεσή» τους που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2023, και σήμερα βρίσκονται σε άμυνα σε όλα τα μέτωπα. Αντίθετα οι Ρώσοι προελαύνουν με άμεσους στόχους το Χάρκοβο και τη Ζαπαρόζια (Ζαπορίζια).

Η κρισιμότατη, για την ειρήνη όλου του πλανήτη, πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία κλιμακώνεται διαρκώς. Όμως όπως προέβλεψε η διαιώνια σοφία των αρχαίων Ελλήνων: «Ο ισχυρός προχωρά όσο του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του»: Θουκυδίδου, Ἱστορίαι. Μόνο που αυτό αφορά όσο ποτέ άλλοτε τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και όσες χώρες εντάσσονται σε ό,τι η Ρωσία ονομάζει «Συλλογική Δύση».

Τα τραγικά αποτελέσματα αυτού του πολέμου απέδειξαν ότι η Δύση δεν επέλεξε τη «Σωστή πλευρά της Ιστορίας».

Από την πρώτη ημέρα αυτού του πολέμου επαναλαμβάνω την ανάγκη αμέσου καταπαύσεως πυρός και επιβολή ειρήνης, μέσα από μία «Νέα Γιάλτα», μυστική ή φανερή. Το να εγγυηθούν οι ΗΠΑ και η Δύση την ύπαρξη και την ασφάλεια της Ρωσίας αποτελεί σήμερα την μοναδική ρεαλιστική οδό για να σταματήσει το μακελειό, πρωτίστως των ίδιων των Ουκρανών.

Η Ειρήνη είναι η λύση!

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Δημοσίευση σχολίου

 
Top