Η Κοινωνία των Εθνών αποφάσισε ότι θα στείλει αποστολή, για να μελετήσει την κατάσταση επιτόπου. Εν τω μεταξύ, οι Ιάπωνες, για να αποφύγουν τις κατηγορίες περί κατοχής, εγκαθίδρυσαν το κράτος του Ματσούκουο. Τελικώς, το πόρισμα της Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1933, αποτελεί διαχρονικό πυλώνα του νομικού και πολιτικού πολιτισμού της ανθρωπότητας, αφού αναφέρει ότι: Το κράτος του Ματσούκουο, που είναι υποτελές στους Ιάπωνες, συνιστά «puppet state» (κράτος μαριονέτα), το οποίο δεν μπορεί να αναγνωριστεί, διότι είναι προϊόν της παράνομης χρήσης βίας και των όπλων.
Δόγμα Στίμσον
Η θέση αυτή έχει μείνει γνωστή στην ιστορία ως Δόγμα Στίμσον, διότι στηρίχθηκε επί των σχετικών με το θέμα απόψεων του τότε ΥπΕξ των ΗΠΑ Χένρι Στίμσον. Εν συνεχεία, αποτέλεσε τη νομική και πολιτική βάση του άρθρου 2, παράγραφος 4, του Χάρτη των Ην. Εθνών, που απαγορεύει την αναγνώριση οποιασδήποτε Αρχής, οντότητας και κράτους, που προέκυψαν από τη βία και χρήση όπλων. Είναι επ' αυτών των αρχών που στηρίζονται τα ψηφίσματα 541 και 550 του Σ. Ασφαλείας των Ην. Εθνών, και τονίζουν σαφώς ότι η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, το ίδιο και κατ’ επέκταση οι «Αρχές» και οι «Θεσμοί» του, είναι non valid, δεν ισχύουν. Και είναι επί τούτων που στηρίζεται και η αντιδήλωση της ΕΕ του Σεπτεμβρίου του 2005, που αναφέρει ότι στην Κύπρο αναγνωρίζεται μόνο ένα κράτος, αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο θεματοφύλακας
Το ψευδοκράτος είναι ένα άλλο κράτος του Ματσούκουο. Και ο Γ.Γ. των Ην. Εθνών, ο Μπαν Κι Μουν, που φθάνει σήμερα στην Κύπρο, ηθικά, νομικά και πολιτικά κανένα δικαίωμα δεν έχει να παραβιάσει τις δημοκρατικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου, όπως αυτές απορρέουν από το Δόγμα Στίμσον και τη Χάρτα των Ην. Εθνών. Διότι, εκτός των άλλων, ο κ. Μπαν είναι θεματοφύλακας των αρχών και των αξιών, όπως αυτές απορρέουν από τη Χάρτα του ΟΗΕ. Ταυτοχρόνως, όμως, δεν συνιστά παγκόσμιο κυβερνήτη με εξουσίες επιβολής του δικαίου. Ειδικώς στο Κυπριακό, παρέχει τις καλές του υπηρεσίες και διευκολύνει τη διαδικασία επίλυσης. Αυτά, βεβαίως, ανήκουν στη σφαίρα της θεωρίας. Στην πράξη, ο κάθε Γ.Γ. του ΟΗΕ συνιστούσε τον παγκόσμιο εντολοδόχο της εξυπηρέτησης, αναλόγως της περίπτωσης, των εθνικών συμφερόντων των κρατών - μελών του Σ. Ασφαλείας, που αποτυπώνει τα ισοζύγια δυνάμεων των νικητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε ό,τι δε, αφορά το Κυπριακό, εντός του Σ. Ασφαλείας κουμάντο κάνουν οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί. Συνεπώς, και ο Γ.Γ. των Ην. Εθνών λαμβάνει υπόψη τι θα του πουν και ποια είναι τα συμφέροντά τους επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Συμφέροντα, τα οποία συγκλίνουν με εκείνα της Τουρκίας για διάφορους γεωστρατηγικούς λόγους, που οφείλονται και σε αδυναμίες των κυπριακών κυβερνήσεων και δη της υφιστάμενης, να διαγνώσουν ορθά το διεθνές περιβάλλον και να προχωρήσουν σε στρατηγικές συμμαχίες σύγκλισης συμφερόντων, για να περιορίσουν τη δράση της τουρκικής πολιτικής και να διευκολύνουν τη βιωσιμότητα της λύσης.
Το έγγραφο
Λογικό είναι να θέλει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ να διευκολύνει τη διαδικασία λύσης του Κυπριακού. Όμως, ποιος είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο έρχεται στην Κύπρο, σε μια περίοδο κατά την οποία οι συνομιλίες δεν εξελίσσονται ομαλά, λόγω των τουρκικών θέσεων για τη συνομοσπονδία, όπως αυτές περιλαμβάνονται στο έγγραφο, που επέδωσε ο Ταλάτ στον Πρόεδρο Χριστόφια διά χειρός Αλεξάντερ Ντάουνερ, δηλαδή του Ειδικού Συμβούλου του Γ.Γ. του ΟΗΕ στο Κυπριακό; Το τουρκικό έγγραφο ουδέποτε έφυγε από το τραπέζι των συνομιλιών. Και θα έπρεπε να είχε επιστραφεί από τον Πρόεδρο Χριστόφια ως απαράδεκτο, διότι αλλάζει τη βάση των συνομιλιών. Ταυτοχρόνως, θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί και οι γενναιόδωρες προσφορές Χριστόφια, όπως η εκ περιτροπής Προεδρία, η σταθμισμένη ψήφος και η παραμονή 50 χιλιάδων εποίκων, εφόσον: 1) Η τουρκική πλευρά, αντί για αντίδωρο, έστειλε ένα συνομοσπονδιακό-διχοτομικό έγγραφο. 2) Οι προτάσεις του Προέδρου δεν τυγχάνουν της υποστήριξης των κομμάτων πλην του ΑΚΕΛ, οπότε υπάρχει έλλειμμα πολιτικής νομιμοποίησης. 3) Οι Τούρκοι εκλαμβάνουν τις καλές προθέσεις του Προέδρου ως αδυναμία και επί τούτων οικοδομούν την αδιαλλαξία και την επιθετικότητά τους, αντί να γίνουν διαλλακτικότεροι και συνεργάσιμοι.
Σωσίβια και
αλλαγή βάσης
των συνομιλιών
ΥΠΑΡΧΟΥΝ, λοιπόν, ερωτηματικά για την επίσκεψη του Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν στην Κύπρο αυτή τη χρονική στιγμή. Πάντως, προ μηνών, από αυτές τις στήλες είχαμε γράψει ότι ο κ. Μπαν θα ερχόταν στην Κύπρο στις αρχές του 2010 και προ των εκλογών στα κατεχόμενα, προφανώς: α) Για να στηρίξει τη διαδικασία των συνομιλιών, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω των τουρκικών συνομοσπονδιακών θέσεων. Έτσι, όμως, αντί να καταλογίζονται ευθύνες στην τουρκική πλευρά για τη στάση της, μάλλον της προσφέρεται σανίδα σωτηρίας. Την αθωώνει. Και την Άγκυρα, αλλά και τον κ. Ταλάτ, ο οποίος θέλει τη στήριξη του ξένου παράγοντα για να αυξήσει τις ήδη λίγες πιθανότητες που έχει να κερδίσει τον Ντερβίς Έρογλου στις λεγόμενες «προεδρικές εκλογές» των κατεχομένων. Και ο διεθνής παράγοντας δεν φλερτάρει με τον Ταλάτ επειδή έχει διαφορετικές θέσεις από τον κ. Έρογλου, αλλά επειδή ο κ. Ταλάτ μπορεί να προωθεί με καλύτερο επικοινωνιακό τρόπο τις τουρκικές διχοτομικές θέσεις, οι οποίες ούτως ή άλλως εκπορεύονται από την Άγκυρα. Ευκαιρίας, δε, δοθείσης οφείλουμε να επισημάνουμε στο σημείο αυτό ότι τα γεγονότα αποδεικνύουν αυτό το οποίο προ καιρού αναλύαμε: Ότι, δηλαδή, στην Τουρκία οι όποιες διαφορές μεταξύ στρατού και Ερντογάν δεν αφορούν στο Κυπριακό, αλλά στον εσωτερικό πόλεμο της εξουσίας, που καταλήγει επί του παρόντος σε μια ιδιόμορφη συγκατοίκηση. β) Για να καταγράψει τις όποιες συγκλίσεις και να τις εμφανίσει είτε τώρα είτε στην έκθεσή του για τις καλές του υπηρεσίες ως δεσμευτική ενδιάμεση κωδικοποίηση θέσεων - συμφωνία. Βεβαίως, υπάρχει και το χειρότερο σενάριο, να βρει διατύπωση στη βάση της οποίας θα εμφανίζεται και το τουρκικό διχοτομικό έγγραφο, το οποίο ποτέ δεν έφυγε από το τραπέζι των συνομιλιών, ως εργαλείο λύσης. Έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τη θέσπιση της νέας βάσης των συνομιλιών, μια διαδικασία η οποία υπάρχει ήδη εκ των πραγμάτων και θα στηρίζεται επί των προτάσεων των δυο πλευρών. Υπό αυτές τις συνθήκες -και μετά τις όποιες συγκλίσεις επί των προτάσεων και εγγράφων των δυο μερών- θα αρχίσει το «παζάρι» για να βρεθεί η μέση λύση. Γι’ αυτό, η τουρκική πλευρά καταθέτει θέσεις πέραν του σχεδίου Ανάν, ώστε να έχει διαπραγματευτικό βάθος και να επιτύχει, στη χειροτέρα των περιπτώσεων, ένα συμβιβασμό στο πνεύμα και στο γράμμα του σχεδίου Ανάν. Εάν δεν καταφέρει ο Γ.Γ. να περάσει τις όποιες θέσεις του περί της τυπικής αλλαγής της βάσης των συνομιλιών στη έκθεσή του, έχει και την επιλογή, με τη στήριξη των Αγγλοαμερικανών, να προωθήσει την έκδοση δήλωσης από τον Προεδρεύοντα του Σ. Ασφαλείας.
Αδύναμη προσωπικότητα και διχοτόμηση
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ που πρέπει να μας απασχολεί έχει ως εξής: Εάν οι δικές μας πολιτικές επιλογές ανατρέπουν ή όχι το Δόγμα Στίμσον, και εξουδετερώνουν τη νομική και πολιτική ασπίδα της Χάρτας του ΟΗΕ, και δη το άρθρο 2 παρ. 4. Η επιλογή της διζωνική δικοινοτικής ομοσπονδίας ανοίγει το δρόμο ανατροπής του Δόγματος Σίμσον και σταδιακής εξουδετέρωσης του άρθρου 2 παρ. 4 της Χάρτας του ΟΗΕ από εμάς του ιδίους, ειδικώς, εάν δεν γίνουν στη λύση σεβαστές πλήρως οι αρχές και οι αξίες της Ε.Ε., καθώς και του διεθνούς δικαίου. Γιατί; Διότι το σημερινό ψευδοκράτος, δηλαδή το τουρκικό κράτος του Ματσούκουο, με τη διζωνική, θα μετατραπεί, όπως έλεγε ο κ. Ταλάτ τον Αύγουστο του 2003, σε ένα ισότιμο των ελεύθερων περιοχών της Κυπριακής Δημοκρατίας «συνιστών κράτος». Δηλαδή, το σημερινό ψευδοκράτος θα αναβαθμιστεί και θα αναγνωριστεί σε «Τ/κ συνιστών κράτος» του νέου συνεταιρισμού της Κύπρου. Πολύ περισσότερο θα πρέπει να ανησυχούμε για τις δικές μας εμμονές και λανθασμένες επιλογές, που δίδουν την ευκαιρία στην Τουρκία να ανατρέψει το διεθνές δίκαιο και να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα της εισβολής, παρά για τον Γ.Γ. των Ην. Εθνών, ο οποίος είναι μια αδύναμη διεθνής προσωπικότητα, ελεγχόμενη από τους Αγγλοαμερικανούς. Οι οποίοι, όπως και οι Τούρκοι, δεν μπορούν να κάνουν βήματα νομιμοποίησης των τετελεσμένων της εισβολής, εάν δεν πατούν πάνω σε δικές μας λανθασμένες πολιτικές επιλογές...
Δημοσίευση σχολίου