Του Ανδρέα Τσιλογιάννη *
Βρισκόμαστε μόλις ενάμιση μήνα μακριά από την 24η επέτειο της κρίσης των Ιμίων και η Τουρκία άρχισε από νωρίς, για μια ακόμα φορά, τις φρούδες απειλές και προκλήσεις. Αυτή τη φορά με την υπογραφή ΜΟU με την κυβέρνηση της Λιβύης, η οποία δεν αναγνωρίζεται από αυτή της Βεγγάζης και τον Λίβυο Στρατηγό Χαφτάρ, ο οποίος έσπευσε να δηλώσει πως η συμφωνία του Σουλτάνου Ερντογάν με την προς το παρόν κυβέρνηση της Λιβύης δεν βρίσκεται σε ισχύ.
Η Τουρκία από την πλευρά της διαμαρτυρήθηκε για την απέλαση του Λίβυου πρέσβη από την Αθήνα και κάνει λόγο πως η ΑΟΖ εκτείνεται από ηπειρωτική γη σε ηπειρωτική γη χωρίς σε αυτή να συμπεριλαμβάνονται τα νησιά του Αιγαίου και της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου.Για μια ακόμα φορά, το παράξενο «gambling» που παίζεται στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου είναι σκληρό με τον Σουλτάνο Ερντογάν να θέλει να στρέψει τα όσα προβλήματα αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της χώρας του στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.
Η γεωπολιτική θέση της περιοχής, το μεταναστευτικό – προσφυγικό, η μη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ σύμφωνα με το Δίκαιο της θάλασσας, οι γεωτρήσεις για τυχόν εύρεση πετρελαίου και φυσικού αερίου, ο πόλεμος της γαρίδας που διεξάγεται αυτή την εποχή, ο πόλεμος της τσιπούρας μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων ψαράδων στο σύμπλεγμα των Ιμίων ο οποίος έφερε και την κρίση των Ιμίων, ο μη καθορισμός της ΑΟΖ είναι δεδομένα που συνθέτουν και δυσκολεύουν το πάζλ της καλής γειτονίας μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας.
Να θυμίσουμε ότι σύμφωνα με τη σύμβαση του Δίκαιου των Θαλασσών του 1982 ως υφαλοκρηπίδα ορίζεται κατά βάση ο βυθός της θάλασσας και το υπέδαφος αυτής πέραν των χωρικών υδάτων (αιγιαλίτιδας ζώνης) μέχρι αποστάσεως εντός ακτίνας 200 ναυτικών μιλίων από την ακτή. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από τη γεωλογική μορφή του βυθού. Επίσης σύμφωνα με την Διεθνή Συνθήκη του ΟΗΕ περί Δικαίου της θάλασσας (1982), αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) θεωρείται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το νερό, τον άνεμο καθώς επίσης της αλιείας. Εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων μιας χώρας , συγκεκριμένα στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή.
Η αιγιαλίτιδα ζώνη βρίσκεται δίπλα από τις ακτές ενός κράτους και συμπεριλαμβάνονται σε αυτή ο βυθός, το νερό, το υπέδαφος και ο εναέριος χώρος.Η Ελλάδα έχει αιγιαλίτιδα ζώνη 6 ναυτικά μίλια και δεν έχει ακόμα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα όπως έχουν κάνει όλα τα κράτη του κόσμου, σύμφωνα με το Δίκαιο των Θαλασσών και μέχρι την απόσταση των 12 ναυτικών μιλίων. Στη ζώνη αυτή η ασκείται πλήρη κυριαρχία.
Πέρυσι, τέτοια εποχή, ο τέως Υπουργών των Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκος Κοτζιάς, κατά την διάρκεια της παραίτησής του, ανακοίνωνε πως έχουν γίνει όλες οι ενέργειες ώστε η Ελλάδα να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 ναυτικά μίλια, πλην όμως Αιγαίου, όπου με τη συγκεκριμένη επέκταση ουσιαστικά θα διπλασιαζόταν ο ελληνικός χώρος.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόλαβε ελέω των εκλογών να αυξήσει την αιγιαλίτιδα ζώνη, δεν θα το έκανε, αλλά ούτε και η νέα κυβέρνηση έχει δείξει προς το παρόν προθέσεις αύξησης αυτής .
Μπορεί η Ελλάδα να αντιμετωπίσει μόνη την Τουρκία;
Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη τις τουρκικές προκλήσεις, είτε αυτές προέρχονται από τη θάλασσα, είτε από τον αέρα, χάνοντας αξιωματικούς αεροπόρους είτε του ναυτικού.
Η κρίση των Ιμίων, 31η Ιανουαρίου 1996, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας λύθηκε με την επέμβαση της αμερικανικής κυβέρνησης και το τρίπτυχο, "no ships, no flags, no troops,όχι πλοία, όχι στρατεύματα, όχι σημαίες", του Αμερικανού διπλωμάτη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ.
Με εντολές του Μπιλ Κλίντον, στο όχι μακρινό 1996, διαμηνύθηκε στις δύο πλευρές ,εντός της κρίσης των Ιμίων, να απομακρυνθούν από την περιοχή οι στρατιωτικές δυνάμεις των δυο εμπλεκόμενων χωρών αλλά και να κατεβούν οι σημαίες από την επίμαχη βραχονησίδα.
Στην ουσία το σύμπλεγμα των Ιμίων με την κρίση του Ιανουαρίου του 1996, μετατράπηκε σε γκρίζα ζώνη καθώς η Ελλάδα αποφεύγει, πλέον, να σηκώσει την ελληνική σημαία σε ελληνικό έδαφος.
Η τότε νέα κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, η οποία διαχειρίστηκε το θερμό επεισόδιο με τρεις έλληνες ήρωες αξιωματικούς νεκρούς, Βλαχάκος, Καραθανάσης, Γιαλοψός, την επόμενη της κρίσης δια στόματος του πρωθυπουργού ευχαρίστησε τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον για την λήξη του επεισοδίου που ενδεχομένως να οδηγούσε σε πόλεμο τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές.
Σήμερα, μπορεί να έχουν περάσει 24 χρόνια από την μαύρη τότε νύχτα της 31ης Ιανουαρίου του 1996, όμως η ένταση της Ελλάδας με την Τουρκία δυναμώνει εξαιτίας της μη οριοθέτησης της ΑΟΖ των χωρών της περιοχής αλλά και της έρευνας για τυχόν ύπαρξη και εκμετάλλευση πετροχημικών προϊόντων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Πρέπει να φοβόμαστε την Τουρκία; Πολιτική αποτροπής έναντι των Τούρκων άσκησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος τον Μάρτιο του 1987 έδωσε εντολή βύθισης του Σισμίκ, εφόσον περνούσε τα ελληνικά ύδατα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε ζητήσει να βυθιστεί το Χόρα εάν εισερχόταν στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Η φράση "Βυθίστε το Χόρα" έμεινε στην ιστορία της χώρας.
Κύπρος: Να μη ξεχνάμε βέβαια ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν εμπνευστής και του ενιαίου αμυντικού δόγματος Ελλάδας- Κύπρου.
Η Ελλάδα στο Κυπριακό ζήτημα θα πρέπει να συνεχίσει την κοινή πολιτική που έχει χαράξει με την κυπριακή κυβέρνηση, για μια Κύπρο ανεξάρτητη, χωρίς στρατεύματα κατοχής, χωρίς να είναι διχοτομημένη και χωρίς εγγυήσεις.
Κρήτη: Στο κάδρο του γεωπολιτικού παιχνιδιού, πέρα από την Κύπρο, ο Ερντογάν βάζει ανοιχτά και την Κρήτη. Δηλώνει πως θα προχωρήσει μετά την Πρωτοχρονιά σε έρευνες καθώς η Τουρκία έχει αντικριστές ακτές με την Λιβύη. Νωρίτερα είχε κάνει λόγο πως στην Κρήτη έχουν ενεργοποιήσει και στρέψει ενάντια στην Τουρκία τους S-300.
Tριμερής - Τετραμερής σύνοδοι συνεργασίας της Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου:
Συνέχιση της ανάπτυξης σχέσεων και συνεργασίας της Ελλάδας και της Κύπρου με την Αίγυπτο και το Ισραήλ χώρες που έχουν κοινά συμφέροντα στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και κοινό αντίπαλο την Τουρκία.
Συνθήκη Λωζάννης : Ιούλιος 1923 - Συνθήκη Παρισιού Φεβρουάριος 1947
Ας μη ξεχάσουμε πως η Τουρκία με τη συνθήκη της Λωζάννης, 24 Ιουλίου 1923, παραδίδει στην Ιταλία τα Δωδεκάνησα η οποία με τη σειρά της, τον Φεβρουάριο του 1947 τα παραδίδει στην Ελλάδα όπως ορίζει η συνθήκη του Παρισιού , σύμφωνα με την οποία τα νησιά παραδίνονται στην μητέρα Ελλάδα με την Τουρκία να μην είχε θέση και λόγο σε αυτή την απόφαση. Φανταστείτε τι θα γινόταν σήμερα εάν η Ιταλία δεν είχε παραδώσει τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα ή αν τα Δωδεκάνησα ανήκαν ακόμα στην Τουρκία.
Ευτυχώς η ιστορία δεν γράφεται με αν, όμως ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε τον ανάλογο σεβασμό στα κυριαρχικά μας δικαιώματα.Τα σημερινά σύνορα στην περιοχή έχουν οριστεί με τη συνθήκη της Λωζάννης , 24 Ιουλίου 1923, την οποία η Τουρκία αν θέλει νέα σύνορα θα πρέπει να τη σπάσει. Συνθήκες σπάνε μόνο με πόλεμο και αν σπάσει η συνθήκη της Λωζάννης ενδεχομένως θα αρχίσει ο … Γ` Παγκόσμιος πόλεμος ενδεχόμενο που το ξέρουν καλά η Τουρκία, οι γείτονές μας αλλά και οι σύμμαχοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Βορειοατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ).
* Ο αρθρογράφος κ. Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος - πολιτικός αναλυτής
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου