Βαγγέλης Σαρακινός
Σε αναζήτηση στρατηγικής για τη Συρία δείχνουν να βρίσκονται οι Αμερικανοί την ώρα που, υποστηριζόμενος από τον Πούτιν, ο στρατός του Άσαντ, μετά και την συμφωνία με τους Κούρδους, προελαύνει στον συριακό βορρά. Κέρδη, αν και όχι τα αναμενόμενα, φαίνεται ότι αποκομίζει και η Άγκυρα από την εισβολή στα κουρδικά εδάφη της Συρίας, η οποία έχει φέρει τον Ερντογάν, για άλλη μία φορά, σε έντονη αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ.
Η απόφαση του Τραμπ να αποσύρει τους Αμερικανούς στρατιώτες από την βορειοανατολική Συρία έδωσε στον Τούρκο πρόεδρο το “πράσινο φως” για την εισβολή. Η ενέργεια αυτή έσπρωξε όμως στη συνέχεια τους προδομένους, από τον Αμερικανό πρόεδρο, Κούρδους σε συμφωνία με τη Δαμασκό, η οποία οδήγησε στην ανάπτυξη του Εθνικού Συριακού Στρατού στις περιοχές που ήταν υπό τον έλεγχο των Κούρδων.
Με την υποστήριξη μάλιστα των Ρώσων, ο στρατός του Άσαντ μπήκε και στο Κομπάνι, στα σύνορα με την Τουρκία. Βρίσκεται έτσι, για πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου στη Συρία, σε άμεση επαφή με την τουρκική επικράτεια και τον τουρκικό στρατό. Η Μόσχα δηλώνει βεβαίως, ότι δεν θα επιτρέψει άμεση εμπλοκή των δύο στρατών, ωστόσο, Σύροι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί σε μάχες με αντικαθεστωτικούς αντάρτες υποστηριζόμενους από τις τουρκικές δυνάμεις.
Την Τετάρτη πάντως, η ρωσική στρατιωτική αστυνομία άρχισε περιπολίες σε περιοχές στα περίχωρα της Μανμπίτζ και του Κομπάνι, κυρίως στη γραμμή που χωρίζει τον τουρκικό από τον συριακό στρατό. Παραλλήλως ρωσικά ΜΜΕ μετέδιδαν εικόνες με Σύρους και Ρώσους στρατιώτες να καταλαμβάνουν τις θέσεις, στις οποίες μέχρι χθες στρατοπέδευαν Αμερικανοί. Συριακός στρατός μπήκε και στη Ράκα, από την οποία, όπως και στην Τάκμπα, αποχώρησαν οι αμερικανικές δυνάμεις.
Αλλιώς ο Πούτιν κι αλλιώς ο Τραμπ
Ο Πούτιν υλοποιεί επί του πεδίου την πάγια θέση του ότι απ΄ όπου αποχωρούν ξένες δυνάμεις στη Συρία πρέπει να αναλαμβάνει ο Άσαντ. Αυτό ήταν άλλωστε και το βασικό επιχείρημα της Μόσχας, όταν εξέφραζε την αντίθεσή της με την “ζώνη ασφαλείας” του Ερντογάν. Τώρα βεβαίως “κατανοεί” κάποια αιτήματα της Άγκυρας, προτάσσοντας παραλλήλως τις διαβεβαιώσεις του Ερντογάν ότι θα σεβαστεί την ενότητα της συριακής επικράτειας.
Τα πράγματα δεν είναι όμως ίδια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου ο άλλος βασικός παίκτης, ο πρόεδρος Τραμπ, έχει στριμωχτεί από Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους για τις επιλογές του. Μετά τη θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσε η απόφασή του να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη βορειοανατολική Συρία, ο Τραμπ προσπαθεί να μετριάσει τις επιπτώσεις της τουρκικής εισβολής που ακολούθησε. Κάθε πρωτοβουλία του, ωστόσο, προκαλεί νέες αντιδράσεις.
Δείχνοντας να τα έχει χαμένα, ο Ρεπουμπλικάνος τη μια κατηγορεί τους Κούρδους, κυρίως το PKK, και την άλλη τον Ερντογάν, στον οποίο επέβαλλε κυρώσεις “χάδι”. Παραλλήλως αναλαμβάνει πρωτοβουλία μεσολάβησης, την οποία ωστόσο ο Τούρκος πρόεδρος απορρίπτει, προβαίνοντας ακόμη και σε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς εναντίον του. Σήμερα πάντως, και ενώ ο αντιπρόεδρος Πενς και ο υπουργός Εξωτερικών Πομπέο είναι εν πτήση προς την Άγκυρα, όπου ο Ερντογάν θα τους κάνει τελικά τη χάρη να συναντηθεί μαζί τους, ο Τραμπ εμφανίστηκε ικανοποιημένος από την κατάσταση του μετώπου στη Συρία.
Την χαρακτήρισε μάλιστα «στρατηγικά ευφυή» για τις ΗΠΑ, επαναλαμβάνοντας ότι είναι καλό που η Ρωσία βοηθάει τη Δαμασκό. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με τον Τραμπ, έχοντας μαζί τη Συρία και την Τουρκία που έχουν διαφορές μεταξύ τους, κάποια στιγμή «θα διαφωνήσουν και ίσως πολεμήσουν». Όμως, όπως ο ίδιος συμπληρώνει, οι Αμερικανοί στρατιώτες «δεν θα σκοτωθούν για αυτό».
Ο Τραμπ είναι από την αρχή της θητείας του κατά των πολέμων διαρκείας (Ιράκ, Αφγανιστάν) και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει και την απόφασή του να αποχωρήσει από την Συρία. Μια απόφαση την οποία υπεραμύνεται, προκαλώντας αντιδράσεις ακόμη και μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Η ψηφοφορία άλλωστε στη Βουλή των Αντιπροσώπων, λίγες ώρες πριν τις δηλώσεις του, στην οποία δεκάδες Ρεπουμπλικάνοι συντάχθηκαν με την πλειοψηφία των Δημοκρατικών και ψήφισαν ενάντια στην απόφασή του, είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί.
Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη για τον Τραμπ, αν συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι, και στη Γερουσία, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι διαφωνούν με την επιλογή του για την αποχώρηση των Αμερικανών από την Συρία και κάνουν λόγο για εγκατάλειψη των Κούρδων συμμάχων. Δεν είναι επίσης λίγοι, εκείνοι που εκτιμούν ότι οι ενέργειες και η στάση του προέδρου λαβώνουν την αμερικανική αξιοπιστία. Και όλα αυτά πριν τις συνομιλίες Πενς-Ερντογάν στην Άγκυρα, που, δεν ξεκινούν και με τις καλύτερες προοπτικές.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Αλλιώς ο Πούτιν κι αλλιώς ο Τραμπ
Ο Πούτιν υλοποιεί επί του πεδίου την πάγια θέση του ότι απ΄ όπου αποχωρούν ξένες δυνάμεις στη Συρία πρέπει να αναλαμβάνει ο Άσαντ. Αυτό ήταν άλλωστε και το βασικό επιχείρημα της Μόσχας, όταν εξέφραζε την αντίθεσή της με την “ζώνη ασφαλείας” του Ερντογάν. Τώρα βεβαίως “κατανοεί” κάποια αιτήματα της Άγκυρας, προτάσσοντας παραλλήλως τις διαβεβαιώσεις του Ερντογάν ότι θα σεβαστεί την ενότητα της συριακής επικράτειας.
Τα πράγματα δεν είναι όμως ίδια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου ο άλλος βασικός παίκτης, ο πρόεδρος Τραμπ, έχει στριμωχτεί από Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους για τις επιλογές του. Μετά τη θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσε η απόφασή του να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη βορειοανατολική Συρία, ο Τραμπ προσπαθεί να μετριάσει τις επιπτώσεις της τουρκικής εισβολής που ακολούθησε. Κάθε πρωτοβουλία του, ωστόσο, προκαλεί νέες αντιδράσεις.
Δείχνοντας να τα έχει χαμένα, ο Ρεπουμπλικάνος τη μια κατηγορεί τους Κούρδους, κυρίως το PKK, και την άλλη τον Ερντογάν, στον οποίο επέβαλλε κυρώσεις “χάδι”. Παραλλήλως αναλαμβάνει πρωτοβουλία μεσολάβησης, την οποία ωστόσο ο Τούρκος πρόεδρος απορρίπτει, προβαίνοντας ακόμη και σε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς εναντίον του. Σήμερα πάντως, και ενώ ο αντιπρόεδρος Πενς και ο υπουργός Εξωτερικών Πομπέο είναι εν πτήση προς την Άγκυρα, όπου ο Ερντογάν θα τους κάνει τελικά τη χάρη να συναντηθεί μαζί τους, ο Τραμπ εμφανίστηκε ικανοποιημένος από την κατάσταση του μετώπου στη Συρία.
Την χαρακτήρισε μάλιστα «στρατηγικά ευφυή» για τις ΗΠΑ, επαναλαμβάνοντας ότι είναι καλό που η Ρωσία βοηθάει τη Δαμασκό. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με τον Τραμπ, έχοντας μαζί τη Συρία και την Τουρκία που έχουν διαφορές μεταξύ τους, κάποια στιγμή «θα διαφωνήσουν και ίσως πολεμήσουν». Όμως, όπως ο ίδιος συμπληρώνει, οι Αμερικανοί στρατιώτες «δεν θα σκοτωθούν για αυτό».
Ο Τραμπ είναι από την αρχή της θητείας του κατά των πολέμων διαρκείας (Ιράκ, Αφγανιστάν) και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει και την απόφασή του να αποχωρήσει από την Συρία. Μια απόφαση την οποία υπεραμύνεται, προκαλώντας αντιδράσεις ακόμη και μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Η ψηφοφορία άλλωστε στη Βουλή των Αντιπροσώπων, λίγες ώρες πριν τις δηλώσεις του, στην οποία δεκάδες Ρεπουμπλικάνοι συντάχθηκαν με την πλειοψηφία των Δημοκρατικών και ψήφισαν ενάντια στην απόφασή του, είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί.
Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη για τον Τραμπ, αν συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι, και στη Γερουσία, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι διαφωνούν με την επιλογή του για την αποχώρηση των Αμερικανών από την Συρία και κάνουν λόγο για εγκατάλειψη των Κούρδων συμμάχων. Δεν είναι επίσης λίγοι, εκείνοι που εκτιμούν ότι οι ενέργειες και η στάση του προέδρου λαβώνουν την αμερικανική αξιοπιστία. Και όλα αυτά πριν τις συνομιλίες Πενς-Ερντογάν στην Άγκυρα, που, δεν ξεκινούν και με τις καλύτερες προοπτικές.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου