Ο φλογερός κήρυκας του φυλετικού μίσους δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Στα 90 του χρόνια, είναι το εβραϊκό αντίστοιχο δύο δαιμόνων του Ισραήλ, του δολοφονημένου θρησκευτικού ηγέτη της Χαμάς, σεΐχη Γιασίν και του αρχηγού της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, καθώς πρόκειται για τον πνευματικό καθοδηγητή του κόμματος «Σας». Ενός υπερορθόδοξου, θρησκευτικού κόμματος–μπαλαντέρ των περισσοτέρων ισραηλινών κυβερνήσεων, με ισχυρή επιρροή στους Ισραηλινούς εποίκους που σφετερίζονται παλαιστινιακή γη.
Είναι ενδιαφέρον ότι για δεκαετίες ο Οβάντια Γιόζεφ –εκλεγμένος αρχιραββίνος από το 1973– εκπροσωπούσε τη φωνή της σύνεσης και της συνδιαλλαγής. Το 1990, άσκησε ισχυρή πίεση στον πρωθυπουργό Γιτζάκ Σαμίρ να έρθει σε διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστίνιους και δίδαξε το Ταλμούδ στον ηγέτη των Εργατικών και σημερινό πρόεδρο, Σιμόν Πέρες. Συμμάχησε με τους Εργατικούς στις κυβερνήσεις του Ράμπιν και του Μπάρακ και υποστήριξε τον Πέρες για την προεδρία.
Ωστόσο, με την έκρηξη της δεύτερης Ιντιφάντα, οι Ισραηλινοί ανακαλύπτουν έναν άλλο Οβάντια Γιόζεφ. Το 2001 τάσσεται υπέρ της εξολόθρευσης των Αράβων και λέει στους πιστούς: «Απαγορεύεται να δείχνετε έλεος απέναντί τους. Πρέπει να τους ρίξετε πυραύλους και να του εξαφανίσετε. Είναι κακοί και καταραμένοι». Η μεταμόρφωσή του αντανακλά τη σκλήρυνση μεγάλου μέρους του κοινωνικού σώματος, στη χώρα με τη μεγαλύτερη αναλογία ιερέων (που, μάλιστα, πληρώνονται από τους φορολογούμενους) προς λαϊκούς σ’ όλο τον κόσμο.
Καθημερινή,
Δημοσίευση σχολίου