ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ επίκαιρη στιγμή. Η ανάγκη αλλαγής του τρόπου επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης καθίσταται επιτακτική. Τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα βάρυναν το κλίμα αφόρητα. Στον τέταρτο όροφο του Αρείου Πάγου, όπου εδρεύει η ηγεσία του, η ατμόσφαιρα μυρίζει... μπαρούτι. Η αισιοδοξία των πρώτων ημερών, όταν η αλλαγή των προσώπων στις καίριες θέσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ταυτίστηκε με τον απογαλακτισμό της Δικαιοσύνης από την εκτελεστική εξουσία, «κάθησε» σαν τη σκόνη. Γιατί τόσο νωρίς; Έχει κάτι αυτή η καρέκλα; Για την πολυθρόνα του γραφείου του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ο λόγος.... την οποία προσφάτως κατέλαβε ο κ. Ιω. Τέντες. Η τοποθέτησή του πραγματοποιήθηκε ασφαλώς από το Υπουργικό Συμβούλιο. Η πολιτεία του ωστόσο, καθώς και οι περγαμηνές του έδειχναν να διασφαλίζουν το αυτονόητο. Ότι ο νέος ανώτατος εισαγγελέας θα λειτουργούσε σύμφωνα με τον νόμο και τη συνείδησή του, υπηρετώντας την ανάγκη αποκατάστασης του κύρους της Δικαιοσύνης. Η αλήθεια είναι ότι η είδηση για την πειθαρχική έρευνα που ξεκίνησε ο προϊστάμενος της Επιθεώρησης Δικαστηρίων και αρχαιότερος αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιω. Παπανικολάου κατά του ανακριτή Ν. Ζαγοριανού έπεσε σαν κεραυνός. Κάποιοι καταλήφθηκαν από τύψεις που εξέθεσαν ένα νέο δικαστή σε κίνδυνο υποδεικνύοντάς του αντιδικονομικές ενέργειες, άλλοι ενοχλήθηκαν με το... θράσος του κ. Παπανικολάου, στον οποίο μάλιστα απέδωσαν εκδικητική συμπεριφορά επειδή δεν έγινε πρόεδρος του Αρείου Πάγου και κάποιοι άλλοι αντέδρασαν ψύχραιμα και σωστά. Μεταξύ αυτών και ο κ. Τέντες. Υπό την πίεση των γεγονότων μερίμνησε άμεσα για την αφαίρεση της δικογραφίας από τον πειθαρχικά ελεγχόμενο ανακριτή, ζητώντας τη σύγκληση της Ολομέλειας Εφετών. Έστω και αργά... Τι και ποιος μεσολάβησε στη συνέχεια; Ποιος νους σκέφθηκε τη λύση της παύσης του κ. Παπανικολάου από την υπόθεση και μάλιστα με τρόπο που μόνο αξιοπιστία δεν προσδίδει στα όργανα της Δικαιοσύνης; Το γεγονός ότι ο κ. Τέντες υπαναχώρησε σύντομα αφήνοντας τα πράγματα ως είχαν, υποδηλώνει πως η έμπνευση δεν ήταν δική του. Αν όμως αυτή η υπόνοια έχει βάση το λάθος, που- ούτως ή άλλως- χρεώνεται στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, έχει διπλή βαρύτητα. Ο ίδιος το ξέρει πλέον καλά. Το πλήρωσε...
