Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επιμένει στη δυνατότητα αποπομπής από τη ζώνη του ευρώ των χωρών που δεν θα καταφέρνουν να εξυγιάνουν τα δημόσια οικονομικά τους.
«Έχουμε ανάγκη αυστηρότερους κανόνες, πράγμα που σημαίνει, ως ύστατη λύση, να έχουμε τη δυνατότητα να βγάλουμε από τη ζώνη του ευρώ μια χώρα που δεν καταφέρνει να επαναφέρει σε τάξη τα δημόσια οικονομικά της», υποστήριξε στη συνέντευξή του στη γερμανική Bild.
«Η προοπτική αυτή από μόνη της εξασφαλίζει μια εντελώς διαφορετική πειθαρχία» επισημαίνει.
Ο Σόιμπλε, ο οποίος ανήκει στο συντηρητικό κόμμα της καγκελαρίου Ανγκελας Μέρκελ, επανέρχεται στην ανάγκη να δημιουργηθεί ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, εκτιμώντας ότι με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η τρέχουσα κρίση.
«Έχουμε ανάγκη ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, επειδή χρειαζόμαστε περισσότερο δεσμευτικούς κανόνες. Το Σύμφωνο δεν αρκεί. Εκείνη την εποχή (που υιοθετήθηκε) ουδείς αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο χρεοκοπίας μιας χώρας της ζώνης του ευρώ» σημειώνει.
Ο Β.Σόιμπλε είχε ήδη αναφερθεί σε άρθρο του στην εφημερίδα Financial Times Deutschland στην «ανάγκη» να υπάρχει η δυνατότητα εξόδου των «απείθαρχων» δημοσιονομικά χωρών από την ευρωζώνη, παραμένοντας, ωστόσο, στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η κρίση της ελληνικής οικονομίας και το γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται στη δίνη πρωτοφανών πιέσεων από πλευράς αγορών αλλά και Ευρωπαίων εταίρων στάθηκε αφορμή για να αποκαλυφθεί μια άλλη μεγαλύτερη κρίση, οι επιπτώσεις της οποίας θα αποδειχθούν απρόβλεπτες: Την κρίση της ΕΕ. Το πλέον επικίνδυνο για την Ελλάδα είναι ότι με τους εσωτερικούς χειρισμούς μέχρι πρότινος, ακραίο ενδεχόμενο: Εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη.
Η εικόνα που παρουσιάζει η Ευρώπη εν μέσω διεθνούς οικονομικής αναταραχής πρέπει να γεμίζει ικανοποίηση αυτούς που επί χρόνια προσπαθούν να αποτρέψουν την ανάδειξη του ευρωπαϊκού παράγοντα σε παγκόσμιο παίκτη. Δίχως μηχανισμούς άμυνας απέναντι στις κερδοσκοπικές πιέσεις, επιδεικνύοντας εντυπωσιακή έλλειψη αλληλεγγύης απέναντι σε κράτη-μέλη που βρέθηκαν εκτεθειμένα στις επιθετικές διαθέσεις των διεθνών δανειστών, χρειάστηκε να φτάσει μια χώρα της Ευρωζώνης στο χείλος του γκρεμού για να εκδηλωθεί η ελάχιστη αυτονόητη συμπεριφορά και αυτή κατόπιν πιέσεων. Μια δήλωση πολιτικής στήριξης, την οποία τελικά η Ελλάδα πληρώνει πολύ ακριβά. Ο σφοδρός πόλεμος που υφίσταται η χώρα από το εσωτερικό της ΕΕ δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την «παραβατική» συμπεριφορά που επέδειξε την τελευταία δεκαετία « προσαρμόζοντας» στοιχεία για τα οικονομικά της μεγέθη. Τα αίτια θα πρέπει να αναζητηθούν και πέραν της πρόθεσης «σωφρονισμού» της Ελλάδας, της χρησιμοποίησής της ως παραδείγματος για άλλες χώρες με προβληματική δημοσιονομική κατάσταση και της διατήρησης υγιούς βάσης του ευρώ. Ο ρόλος προσώπων αλλά και κρατών είναι «σκοτεινός».
Πρόσωπα-κλειδιά
Η ακατανόητη δήλωση του κεντρικού Ευρωπαίου τραπεζίτη Ζαν Κλοντ Τρισέ, προ καιρού, ότι ενδέχεται να ανακαλύψει πρόβλημα με την αξιολόγηση των ελληνικών ομολόγων και την αποδοχή τους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία πυροδότησε την κερδοσκοπική επίθεση κατά της χώρας μας, χαρακτηρίστηκε από το νομπελίστα οικονομολόγο Τζόζεφ Στίγκλιτς «εγκληματική». Η υποψία ότι η Γερμανία φλερτάρει υπόγεια με την προσωρινή αποδυνάμωση του ευρώ προκειμένου να ευνοηθούν οι εξαγωγές της και χρησιμοποιεί την Ελλάδα ως σάκο του μποξ, για πολλούς δεν είναι απλά μια υποψία. Την ημέρα που συνεδρίασε το Ecofin, ο γερμανικός Τύπος φιλοξενούσε άρθρα στα οποία υπήρχαν εκτενείς αναφορές στους λόγους για τους οποίους δεν συμφέρει την γερμανική οικονομία, αυτή την περίοδο, ένα πολύ ισχυρό ευρώ έναντι του δολαρίου. Σε αυτές τις γκρίζες ζώνες θα πρέπει να προστεθούν οι αντικειμενικές αδυναμίες της ΕΕ σε επίπεδο μηχανισμών, οι οποίες αναδείχθηκαν από την κρίση, καθώς και η έλλειψη πολιτικής ενότητας. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι αυτή που επέμεινε για τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην τριμερή επιτροπή επιτήρησης, μαζί με την Κομισιόν και την ΕΚΤ, επικαλούμενη ακριβώς την έλλειψη επαρκούς ευρωπαϊκού μηχανισμού ελέγχου.
Η αυστηρή επιτήρηση υπό την οποία τέθηκε η Ελλάδα, βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 9 της αναθεωρημένης Συνθήκης, έβαλε πλέον τον «εχθρό» εντός των τειχών. Αν στις 16 Μαρτίου ο έλεγχος δείξει ότι οι στόχοι για τη μείωση τη ελλείμματος δεν έχουν επιτευχθεί, η Ελλάδα πρέπει να ανακοινώσει ποια επιπλέον μέτρα προτίθεται να λάβει, ενώ παράλληλα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα παρουσιάσει δική της προτεινόμενη δέσμη μέτρων. Σε περίπτωση που υπάρξει διχογνωμία μεταξύ των δυο πλευρών, το συμβούλιο υπουργών Οικονομικών, σε συνεννόηση με την Κομισιόν και την ΕΚΤ, έχει το δικαίωμα να επιβάλει μονομερώς μέτρα, όπως προβλέπεται για τις χώρες που βρίσκονται σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος. Το πλαίσιο επιτήρησης στο οποίο τίθεται η Ελλάδα δεν έχει προηγούμενο όσον αφορά στη αυστηρότητά του, αφού οδηγεί όντως σε εκχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας, στο βαθμό που οι αποφάσεις για την οικονομική πολιτική δεν θα εξαρτώνται μόνο από τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, αλλά και από ξένους.
Θα πρέπει πάντως να επισημανθεί ότι πέρα των όποιων σκοπιμοτήτων των Ευρωπαίων και κερδοσκοπικών παιχνιδιών των τραπεζών, η παρομοίωση της ελληνικής οικονομίας με τον «Τιτανικό», μόλις προ ημερών, από τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, καθώς και άλλες δραματικές και δραματοποιημένες δηλώσεις, είτε από τον ίδιο είτε από τον πρωθυπουργό, έχουν κάνει ζημιά. Οι κερδοσκόποι δεν χρειάζονται δηλώσεις κανενός Τρισέ και κανενός Γιούνγκερ, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχουν επανειλημμένως κάνει αναφορές σε οικονομία που βρίσκεται στην εντατική και σε απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
Εξεταστική Επιτροπή
Η πλέον επικίνδυνη εξέλιξη πάντως είναι η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την οικονομία. Ο Γιώργος Παπανδρέου θέλει να επιρρίψει ευθύνες στη ΝΔ για την κατάσταση της οικονομίας και το «μαγείρεμα» των στοιχείων που στέλναμε στις Βρυξέλλες, με τη «βούλα» της Εξεταστικής. Αυτό διότι κατανοεί ότι, όσο περνά ο καιρός και οι επιπτώσεις των μέτρων γίνονται αισθητές στην τσέπη του μέσου Έλληνα, τόσο οι ευθύνες της ΝΔ θα περνούν σε δεύτερο πλάνο και όλο και μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού κόστους θα επωμίζεται η παρούσα κυβέρνηση. Η ΝΔ απαντά βέβαια με το αίτημα η Εξεταστική να συμπεριλάβει την περίοδο από το 1981 και την έκτοτε δημιουργία του υπέρογκου χρέους.
Η κρίσιμη υπό εξέταση περίοδος ωστόσο θα είναι αυτή της ένταξης της Ελλάδα στο ευρώ και των καταγγελιών της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι η κυβέρνηση Σημίτη έβαλε την χώρα στην ΟΝΕ με παραποιημένα στοιχεία. Σε μια συγκυρία που η Ελλάδα βάλλεται πανταχόθεν και ακούγεται φωνές ακόμα και για έξωση της χώρας από τη Ζώνη του ευρώ, το να ανοίγουμε επίσημη συζήτηση στη Βουλή για το πώς, πότε και για πόσο διάστημα δίναμε πλαστά οικονομικά στοιχεία στις Βρυξέλλες είναι αυτοκτονικό. Εξοπλίζει όσους έχουν πραγματικά πονηρές προθέσεις για την Ελλάδα με ένα απρόσμενο επιχείρημα.
Νομική πρόβλεψη για αποβολή κράτους – μέλους από την Ευρωζώνη, εφόσον το ίδιο δεν το επιθυμεί, δεν υπάρχει. Αν όμως το κράτος – μέλος παραδεχτεί ή καταγγείλει το ίδιο μέσω επίσημης διαδικασίας στη Βουλή του, ότι εξ αρχής εντάχθηκε στο ευρώ με απάτη, το θέμα προφανώς αλλάζει. Ανοίγει η κερκόπορτα έξωσής του και πάντως στρώνεται το έδαφος για να παιχθούν ακόμα πιο άγρια παιχνίδια εις βάρος του
Δημοσίευση σχολίου