Η μεγάλη κόντρα στην κορυφή και τη βάση για τον εκλογικό στόχο των 400 βουλευτών
Τις τελευταίες μέρες είναι σε εξέλιξη σκληρή κόντρα στην κορυφή αλλά και στους κόλπους του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.
Η κόντρα κορυφώθηκε με αφορμή τις κινήσεις της κυβέρνησης Νταβούτογλου προς την κατεύθυνση δημοκρατικής επίλυσης του Κουρδικού, κινήσεις για τις οποίες ο Ερντογάν εξέφρασε τη διαφωνία του, συνεπικουρούμενος από τον στρατό, όμως τα πραγματικά αίτια είναι άλλα ή, για την ακρίβεια, εντοπίζονται σε δύο αλληλοεξαρτώμενα επίπεδα.
Το ένα σχετίζεται με το παιχνίδι εξουσίας, με τον Ερντογάν να επιδιώκει την πολιτειακή μετεξέλιξη από την προεδρευομένη στην προεδρική δημοκρατία και τον Νταβούτογλου να θέλει να διατηρηθεί το σημερινό καθεστώς και, φυσικά, ο ίδιος να παραμείνει κυρίαρχος στην κυβέρνηση και στο κόμμα. Ολα αυτά θα κριθούν στις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015, όπου ο Ερντογάν, παρότι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κάνει κανονικά προεκλογικό αγώνα υπέρ του ΑΚΡ, με στόχο τους 400 βουλευτές, που θα του επιτρέψουν την πολιτειακή αλλαγή.
Το οξύμωρο σε αυτόν τον προεκλογικό αγώνα είναι το εξής: Και το τμήμα του μη ερντογανικού ΑΚΡ αλλά και το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP) έχουν ως στόχο να μην πιάσει το ΑΚΡ τον στόχο των 400 βουλευτών, ο καθένας φυσικά για τους δικούς του λόγους. Οι πρώτοι για να μη χάσουν την εξουσία και οι δεύτεροι για να μην αποκτήσει ο Ερντογάν υπερεξουσίες, που θα οδηγήσουν την Τουρκία σε έναν ιδιότυπο αυταρχισμό και το CHP στην περιθωριοποίηση!
Το θέμα όμως είναι ότι ίσως ο μόνος τρόπος να μην πιάσει το ΑΚΡ τον στόχο των 400 βουλευτών είναι να περάσει το Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) το όριο του 10%, για να εκπροσωπηθεί στη Βουλή.
Ετσι, το μη ερντογανικό ΑΚΡ και το CHP στην ουσία ψάχνουν να βρουν τρόπους να πριμοδοτήσουν το HDP, το οποίο σε περίπτωση που περάσει το 10% θα εκλέξει από 50 έως 70 βουλευτές.
Από την πλευρά του, ο Ερντογάν, θεωρώντας ότι από τα βήματα που κάνει η κυβέρνηση Νταβούτογλου για δημοκρατική λύση οι Κούρδοι αλλά και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις οδηγούνται προς το HDP, η δύναμη του οποίου την εβδομάδα που πέρασε κυμαίνεται μεταξύ 9% και 12%, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, με αυξητική τάση, από τη μια πλευρά προσεγγίζει τον στρατό αλλά και τους μηχανισμούς της ένοπλης τρομοκρατικής οργάνωσης Ergenekon και από την άλλη σκληραίνει τη στάση του απέναντι στους Κούρδους.
Η στάση αυτή του Ερντογάν έχει ως αποτέλεσμα, από τη μια, τη δημιουργία ρήγματος στο AKP και, από την άλλη, τη συσπείρωση των Κούρδων αλλά και την προετοιμασία στις τάξεις του PKK και για το σενάριο της ειρήνης αλλά και για το σενάριο του πολέμου.
Επειδή βρισκόμαστε ακριβώς στην αιχμή των εξελίξεων, κανείς δεν μπορεί να προβεί σε ασφαλείς προβλέψεις για την πορεία των εξελίξεων.
Αυτό που μπορούμε να πούμε όμως είναι ότι είτε με προεδρική είτε με προεδρευόμενη δημοκρατία, οι Κούρδοι φέρεται ότι είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και το τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν και την υπόλοιπη Τουρκία.
Η γιορτή του Nevroz στη Σμύρνη, όπου συγκεντρώθηκαν 150.000 Κούρδοι, απαιτώντας δικαιώματα, δίνει ένα μήνυμα και στην Αγκυρα αλλά και στην Αθήνα.
Ελπίζουμε το μήνυμα να το έχουν λάβει όλες οι πλευρές.
Σάββας Καλεντερίδης
πηγή
Δημοσίευση σχολίου