Η κυβέρνηση άλλαξε(;), αλλά η φοβικότητα επί των ελληνοτουρκικών παραμένει

Η γνωστή ελληνοτουρκική φιλία, μία αποδεδειγμένη μονομερής πράξη από την Ελλάδα προς την Τουρκία, συνοδευόμενη από τεράστια φοβικότητα (δεν θέλουμε να πιστεύουμε πως ισχύει άλλο κάτι πέραν της πολιτικής δειλίας) κατόρθωσε σε ένα διάστημα 40 χρόνων να μειώσει τις ελληνικές εθνικές θέσεις και να αποδεχθεί (έστω και έμμεσα) σειρά παράνομων αιτημάτων της γείτονος εις βάρος των ελληνικών εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Οποτεδήποτε η Τουρκία παραβίαζε την "ελληνοτουρκική φιλία" και τις θέσεις της Ελλάδας, όπως αυτές υποστηρίζονται από το διεθνές δίκαιο και από διεθνείς συμβάσεις, οι κυβερνήσεις των Αθηνών, ακολουθώντας μία παράλογη τακτική υποχώρησης, σιωπής και εν γένει παρακολούθησης των εξελίξεων, κατόρθωσαν να "παραδώσουν χώρο" και να καταστήσουν την Τουρκία ως "παίκτη - ρυθμιστή" των όσων συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή που οριοθετείται από τα Βαλκάνια έως και την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο.

Έτσι, η σημερινή κυβέρνηση, επανέλαβε την τραγική - φοβική εικόνα, χωρίς να διαφύγει των μέχρι και χθες τοποθετήσεων ελληνικών κυβερνήσεων, ακολουθώντας την τακτική της επανάληψης του διεθνούς δικαίου απέναντι σε μία Τουρκία που δεν αναγνωρίζει κανένα δίκαιο και καμία διεθνή συμφωνία (ακόμη και δική της) πέρα από τα συμφέροντά της.

«Ουδεμία αμφισβήτηση και ουδέν σημείο αμφιβολίας υφίσταται σχετικά με το καθεστώς οποιουδήποτε νησιού ή νησίδας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο», επισημαίνεται σε απάντηση του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών Κωνσταντίνου Κούτρα στις πρόσφατες τοποθετήσεις του Τούρκου Υπουργού Άμυνας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, με τις οποίες αμφισβήτησε την κυριαρχία της Ελλάδας σε αριθμό ελληνικών νησιών.

Ο κ. Κούτρας προσθέτει ότι «η διεθνής νομιμότητα είναι από τις βάσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού και δεν μεταβάλλεται ούτε με προθέσεις παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου ούτε με μονομερείς δηλώσεις ή ενέργειες».

Σημειώνεται ότι πριν από τρείς ημέρες συζητήθηκε στην τουρκική εθνοσυνέλευση ερώτηση βουλευτών σύμφωνα με τις οποίες 16 μικρά ελληνικά νησιά και βραχονησίδες βρίσκονται «υπό ελληνική κατοχή» και καλούσαν την κυβέρνηση να αντιδράσει, ενώ η τουρκική κυβέρνηση δεν αποστασιοποιήθηκε επί της ουσίας από το περιεχόμενο της ερώτησης.

Πρόκειται για μια διαρκώς επαναλαμβανόμενη διαδικασία στην τουρκική εθνοσυνέλευση που συντηρεί την θέση της Άγκυρας περί γκρίζων ζωνών με ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο όμως.

Όπως αντιλαμβανόμαστε, δεν υφίσταται καμία διάθεση -επί της ουσίας- υποστήριξης των ελληνικών θέσεων και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Επαναλαμβάνεται η τακτική της οχύρωσης - άμυνας και παρακολούθησης των κινήσεων της επιτιθέμενης Τουρκίας, χωρίς κανείς από τα πολιτικά Επιτελεία να διαννοηθεί πως το επαναλαμβανόμενο λάθος δεν είναι απόδειξη ανοησίας, αλλά και ενισχύει τις θέσεις του θρασύτατου αντιπάλου, ο οποίος επανέρχεται και αυξάνει την πίεσή του τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.

Ποιός κυβερνητικός παράγοντας, άραγε, θα σκεφτεί κάποια στιγμή τα αυτονόητα και την ουσιαστική αντιμετώπιση του "φαινομένου" που απειλεί ευθέως την Ελληνική εθνική κυριαρχία; Ποιός θα τολμήσει να θέσει θέμα αυστηρής οπισθοχώρησης της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, με την "απειλή" άσκησης άμεσων ολομέτωπων μέτρων αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας;
Ποιός πολιτικός θα τολμήσει να θέσει θέμα "casus belli" (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) προς την Άγκυρα, εάν τολμήσει να επαναλάβει θέσεις και αιτήματα που προσβάλουν την Ελληνική εθνική κυριαρχία;

πηγή