Η Ανατολική Μεσόγειος αποτελεί μια περιοχή με έντονη διαχρονική κινητικότητα, όπου το σκηνικό της παγκόσμιας γεωπολιτικής παρέμβασης παρέμεινε πάντα σταθερό, αλλάζοντας μόνο τους πρωταγωνιστές του. Τη θέση των προηγούμενων πρωταγωνιστών, όπως του Βυζαντίου, της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, των Βενετών και των Οθωμανών, πήραν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Μεγάλη Βρετανία, η Ρωσία, η Γαλλία, το Ισραήλ, η Κίνα και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εντούτοις, οι αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου έχουν αναβαθμίσει έτι περαιτέρω την ιστορική γεωπολιτική και γεωστρατηγική αξία της Ανατολικής Μεσογείου και διαφαίνεται ότι δεν είναι δυνατόν μόνο μια παγκόσμια δύναμη να κυριαρχήσει στο σύνολο της εν λόγω περιοχής.
Εν τω μεταξύ, σε ότι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ακόμη ένας παράγοντας με ιδιάζουσες γεωοικονομικές, γεωπολιτικές, γεωπολιτιστικές και γεωστρατηγικές διαστάσεις. Πρόκειται δηλαδή για την Τουρκία, η οποία έχει αναθεωρήσει το ρόλο που επιθυμεί να διαδραματίσει στην Ανατολική Μεσόγειο και
εστιάζεται σε μια νέα στρατηγική και σχεδιασμούς για τις ενδεχόμενες μελλοντικές εξελίξεις.
Στα πλαίσια αυτά, οι Τούρκοι επιδιώκουν αφενός να στρατιωτικοποιήσουν τα θέματα που έχουν σχέση με τους ενεργειακούς πόρους, με τη δημιουργία γκρίζων ζωνών, αφετέρου να δημιουργήσουν, μέσω της προπαγάνδας, το αίσθημα ανασφάλειας σε ξένους επενδυτές και εταιρείες που δεν συντάσσονται με τις θέσεις τους. Στην προσπάθειά της αυτή, η Άγκυρα έχει επιστρατεύσει πανεπιστήμια, κέντρα στρατηγικών μελετών και αρμόδιους φορείς-υπηρεσίες τόσο για τη συλλογή πληροφοριών όσο και για την σύνταξη σχετικών μελετών.
Περισσότερα εδώ
πηγή
Δημοσίευση σχολίου