Του Υποστράτηγου ε.α. Ανδρέα Πενταρά
Τον επόμενο μήνα το Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΕ θα κληθεί να ανανεώσει για ένα ακόμα εξάμηνο τη θητεία της Ειρηνευτικής Δύναμης. Με δεδομένες τις δηλώσεις των διαπραγματευτών για συνέχιση της διαδικασίας από εκεί που σταμάτησε, η εκτίμησή μας είναι ότι και αυτή τη φορά το ΣΑ θα ανανεώσει τη θητεία της ΕΔ ,
το δε λεκτικό του ψηφίσματος θα είναι περίπου το ίδιο με αυτό του Δεκεμβρίου του 2009. Η μόνη διαφορά που θα έχει, θα είναι κατά την άποψή μας, η επισήμανση ότι σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις για λύση του Κυπριακού δεν αποδώσουν μέχρι το τέλος του 2010, τότε το ΣΑ θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο αλλαγής του ρόλου και της αποστολής της ΕΔ.
Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτή η επισήμανση θα αποτελεί και ένα τρόπο άσκησης πίεσης για επιτάχυνση των διαδικασιών επίλυσης του Κυπριακού, η Ε/Κ πλευρά θα πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη το ενδεχόμενο υλοποίησης της, όχι βεβαίως για να προβεί σε απαράδεκτες υποχωρήσεις, αλλά για να προετοιμασθεί πολιτικά και στρατιωτικά για αντιμετώπιση ενός τέτοιου σεναρίου.
Τι σημαίνει όμως αλλαγή του ρόλου και της αποστολής της ΕΔ και ποιές οι επιπτώσεις στην ασφάλεια της νήσου σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Η πιο πιθανή ερμηνεία που μπορούμε να δώσουμε με βάση ανάλογες ρυθμίσεις ειρηνευτικών αποστολών σε άλλες χώρες, είναι η μετατροπή της ΕΔ σε μια μικρή πολιτικοαστυνομική δύναμη η οποία θα σταθμεύει στα οδοφράγματα με σκοπό την επιτήρηση της εφαρμογής του κανονισμού της πράσινης γραμμής. Η δε στρατιωτική δύναμη που σήμερα επιτηρεί την ΟΖ θα αποσυρθεί. Αναφορικά με τις επιπτώσεις, αυτές θα είναι τραγικές για τη πλευρά μας αν από τώρα δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα και δεν γίνουν οι αναγκαίες προετοιμασίες.
Οπως είναι γνωστό, η ΟΖ καταλαμβάνει το 2,9% της Κυπριακής επικράτειας και αποτελεί κυρίαρχο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας το οποίο παρεδόθη το 1974 προσωρινά στην ΕΔ προκειμένου η τελευταία να μπορέσει να εκπληρώσει την αποστολή της. Εάν τελικά η ΕΔ αποχωρήσει από τις παρούσες θέσεις εντός της ΟΖ και εγκαταλείψει την επιτήρηση της, η τελευταία θα παύσει να υπάρχει και αυτό σημαίνει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει πάραυτα να μετακινήσει τα φυλάκια της ΕΦ προς τις θέσεις των Τουρκικών φυλακίων, έτσι ώστε να ενσωματώσει και πάλιν στις ελεύθερες περιοχές το έδαφος που παρεχώρησε στην ΕΔ το 1974.
Σ΄αυτή τη περίπτωση δύο τινά θα συμβούν. Είτε θα αντιδράσουν οι Τούρκοι, κάτι που πρέπει να θεωρείται βέβαιο, οπότε θα έχουμε ένταση και θερμά επεισόδια τα οποία μπορεί να καταλήξουν σε πολεμική σύγκρουση, είτε δεν θα αντιδράσουν, οπότε θα έχει πραγματοποιηθεί και επί του εδάφους η διχοτόμηση, αφού πλέον θα υπάρξουν "σύνορα", κάτι που αποφεύχθηκε μέχρι τώρα λόγω της ύπαρξης της ΟΖ. Τα "σύνορα" όμως αυτά δεν θα είναι όπως τα σύνορα ομόρων κρατών τα οποία διέπονται από κανονισμούς οι οποίοι ρυθμίζουν την ομαλή λειτουργία των εκατέρωθεν συνοριακών δυνάμεων και επιλύουν τα αναφυόμενα προβλήματα. Η εγγύτητα των φυλακίων της ΕΦ με αυτά των κατοχικών δυνάμεων και η ανυπαρξία μηχανισμών επίλυσης των προβλημάτων, θα οδηγεί τις εκατέρωθεν στρατιωτικές δυνάμεις σε καθημερινά μικρά ή μεγάλα επεισόδια με απρόβλεπτες συνέπειες.
Βεβαίως, υπάρχει και το σενάριο άμεσης προώθησης των κατοχικών δυνάμεων εντός της ΟΖ - μετά την αποχώρηση της ΕΔ - με σκοπό την κατάληψη εδαφών μεγάλης στρατιωτικής σημασίας. Αυτό σημαίνει επέκταση της κατοχής στα ελεύθερα εδάφη εν καιρώ ειρήνης κάτι που επιβάλλει άμεση αντίδραση της ΕΦ με ότι αυτό σημαίνει.
Μπορεί οι πιο πάνω εκτιμήσεις να φαντάζουν για μερικούς σαν σενάρια επιστημονικής φαντασίας, όμως αυτή θα είναι η πιο πιθανή κατάληξη στη περίπτωση αλλαγής του ρόλου και της αποστολής της ΕΔ. Δεν γνωρίζουμε αν η πλευρά μας έχει επεξεργασθεί τα σενάρια αυτά και αν έχει καταστρώσει σχέδια αντίδρασης. Αν δεν το έχει πράξει, θα πρέπει να σπεύσει ταχέως, ιδαίτερα στον αμυντικό τομέα ο οποίος τα τελευταία οκτώ χρόνια υποβαθμίσθηκε σε ανεπίτρεπτο βαθμό. Όμως, η πιο αποτελεσματική απάντηση θα είναι η πανεθνική συστράτευση για εξεύρεση λύσης του Κυπριακού το συντομώτερο δυνατό. Αυτό, κάτω από τις παρούσες δυσμενείς για τη πλευρά μας συνθήκες (άνοδος Έρογλου, πολιτική διαχείρισης και όχι λύσης του Κυπριακού από τη Τουρκία, οικονομική κατάσταση Ελλάδας, κλπ ) δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Δυστυχώς, η απεμπόλιση του αναφαίρετου δικαιώματος χρήσης ή απειλής χρήσης βίας στα πλαίσια της αυτοάμυνας, με το άστοχο και ανεδαφικό σύνθημα της "ειρηνικής λύσης", έκαμε τον Ελληνισμό της Κύπρου έρμαιο στα χέρια του κατακτητή, αδύναμο να απαιτήσει διεκδικητικά τα αυτονόητα. Την ελευθερία της πατρίδας και την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
S T R A T E G Y - G E O P O L I T I C S
Δημοσίευση σχολίου