Ύστερα από τη δεύτερη κατά σειρά εφιαλτική ημέρα στο ΧΑ για τις τραπεζικές μετοχές και στην αγορά ομολόγων για το spread των ελληνικών τίτλων, άρχισε να ξεκαθαρίζει το τοπίο και να γίνεται σαφές, ότι τα μεταπασχαλινά κρούσματα κερδοσκοπικών επιθέσεων δεν συνδέονται με το διαβόητο πλέον τηλεγράφημα του πρακτορείου MarketNews, ούτε με το πολυσυζητημένο, υπαρκτό ή ανύπαρκτο, «βαθύ λαρύγγι» της κυβέρνησης.
Σαφές είναι πλέον, ότι οι κερδοσκόποι των αγορών «μύρισαν αίμα» στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, η υγεία του οποίου άρρηκτα συνδέεται και με τη δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας, καθώς μάλιστα με ορισμένες άστοχες, έως παιδαριώδεις κινήσεις τους, οι κ.κ. Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλος φρόντισαν να διευκολύνουν στο μέγιστο βαθμό τα σχέδια των απανταχού κερδοσκόπων:
- Από την περασμένη εβδομάδα, η (παρα)φιλολογία στους επενδυτικούς κύκλους για το πραγματικό περιεχόμενο της συνάντησης Παπανδρέου-Προβόπουλου την Μ. Τρίτη, έδειχνε προς μία και μόνη κατεύθυνση: ότι κάτι δεν πάει καλά στο ελληνικό τραπεζικό… βασίλειο.
- Γρήγορα επιβεβαιώθηκαν οι φήμες, που ήθελαν την κυβέρνηση να επιστρατεύει με ιδιαίτερη βιασύνη το «ξεχασμένο» σκέλος των εγγυήσεων, του διαβόητου «πακέτου» των 28 δις. ευρώ, τις οποίες ως τώρα οι τραπεζίτες έλεγαν, σε κάθε ευκαιρία, ότι δεν είχαν ανάγκη, ενώ τις χαρακτήριζαν και ιδιαίτερα «ακριβές».
- Και ενώ είχε πλέον σαφές, ότι οι εγγυήσεις που ουδείς επιθυμούσε να αξιοποιήσει ξαφνικά έγιναν περιζήτητες, ο κ. Προβόπουλος πέρασε ξαφνικά χθες το πρωί το κατώφλι του υπουργείου Οικονομικών, για μια έκτακτη συνάντηση με τον κ. Παπακωνσταντίνου, που ακόμη και στους απλούς καταθέτες που θα την πληροφορήθηκαν από τα ΜΜΕ χθες το πρωί θα ήταν αρκετή για να προκαλέσει ρίγη ανησυχίας, εντασσόμενη στο γενικό πλαίσιο ανησυχίας για την τύχη της εθνικής οικονομίας.
- Σε μια πρωτοφανή και ανεξήγητη γκάφα, οι δύο άνδρες έγινε γνωστό πολύ γρήγορα, ότι διάλεξαν τη χθεσινή ημέρα για να συζητήσουν εκτάκτως και εκ του σύνεγγυς τα ποσά εγγυήσεων που θα πάρει καθεμιά από τις τέσσερις μεγάλες τράπεζες από το Δημόσιο, σαν να μην υπήρχε πιο διακριτικός τρόπος επικοινωνίας για το θέμα!
- Προφανές είναι, ότι στο κλίμα πανικού που δημιούργησε η έκτακτη συνάντηση στην οδό Νίκης, βρήκαν για δεύτερη ημέρα την ευκαιρία να «αλωνίσουν» οι κερδοσκόποι που επιδιώκουν να κρατήσουν το spread δανεισμού πέρα από το όριο αντοχής της οικονομίας και του τραπεζικού συστήματος, ενώ η αναστάτωση δεν άφησε ανεπηρέαστο το ΧΑ, που έζησε άλλη μια φορά σκηνές… φρίκης για τις τραπεζικές μετοχές.
Το κυρίαρχο σενάριο, που με τις γκάφες τους, δυστυχώς, οι κ.κ. Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλος έμοιαζαν να επιβεβαιώνουν εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τα σχέδια όσων θα ήθελαν να επωφεληθούν από μια χρεοκοπία της χώρας: «το τραπεζικό σύστημα της χώρας κινδυνεύει, η κυβέρνηση σπεύδει να το διασώσει βιαστικά με παροχή βοήθειας, άρα και η χώρα είναι αμφίβολο αν μπορεί να αντεπεξέλθει στις πιέσεις της συγκυρίας», ήταν το συμπέρασμα ακόμη και καλόπιστων παρατηρητών, που έδωσε τροφή σε όλων των ειδών τα κερδοσκοπικά παιχνίδια κατά της χώρας.
Δυστυχώς, ο κ. Προβόπουλος επιβεβαιώνεται πλέον πέραν πάσης αμφισβήτησης, ότι χειρίσθηκε με το χειρότερο δυνατό τρόπο την κρίση και τις πιέσεις που άσκησε στο πιστωτικό σύστημα και είναι πλέον η ώρα του Πρωθυπουργού να τον αξιολογήσει με αυστηρότητα:
1. Αρχικά, το φθινόπωρο του 2008, η ΤτΕ υπολόγισε ότι οι τράπεζες χρειάζονταν 28 δις. ευρώ ενισχύσεων συνολικά, για να ξεπεράσουν την κρίση χωρίς προβλήματα και να διατηρηθεί η πιστωτική επέκταση σε διψήφιο ποσοστό, ώστε να μείνει ο ρυθμός ανάπτυξης σε θετικό έδαφος το 2009.
2. Στη συνέχεια, για κάποιο μυστηριώδη λόγο, που μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να εξηγήσει, ο κ. Προβόπουλος επέτρεψε στις τράπεζες να αφήσουν εντελώς ανέγγιχτο το μεγαλύτερο μέρος του «πακέτου» (τις εγγυήσεις δανεισμού των 28 δις. ευρώ) και να επιχειρήσουν να «μπαλώσουν» τις τρύπες τους, με τιτλοποιήσεις στοιχείων ενεργητικού, για τις οποίες πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν, ιδιαίτερα μετά τις επικείμενες υποβαθμίσεις της αξιολόγησης των κορυφαίων εξ αυτών από τον οίκο Moody’s.
3. Παράλληλα, ο κ. Προβόπουλος ανέχθηκε οι τράπεζες να αρνούνται την κρατική βοήθεια και ταυτόχρονα να επιχειρούν να περιορίσουν τους κινδύνους στους ισολογισμούς τους, «πνίγοντας» επιχειρήσεις και νοικοκυριά με απότομη μείωση της πιστωτικής επέκτασης και εξαιρετικά υψηλά επιτόκια δανεισμού, που ήταν ο κυριότερος παράγοντας το 2009 για την απροσδόκητα βαθιά οικονομική ύφεση, η οποία με τη σειρά της δημιούργησε αμφιβολίες για τη δυνατότητα της χώρας να εξυπηρετήσει το ογκώδες χρέος της.
4. Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, ο κ. Προβόπουλος βιαστικά και «άτσαλα» σπεύδει τώρα να ενεργοποιήσει το σκέλος των κρατικών εγγυήσεων για τις τέσσερις μεγάλες τράπεζες, ακριβώς την ώρα που και η παραμικρή ένδειξη αδυναμίας του τραπεζικού συστήματος μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστη βλάβη, από την απομάκρυνση επενδυτικών κεφαλαίων από την αγορά ομολόγων και καταθετών από τα τραπεζικά γκισέ.
Με τέτοια απίστευτα σφάλματα τακτικών χειρισμών και στρατηγικού σχεδιασμού από τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας, δεν είναι τυχαίο ότι πλέον αρκετοί πιστεύουν, ότι η παρούσα σοβαρότατη κρίση στην ελληνική οικονομία δεν είναι πρωτίστως ένα πρόβλημα δημοσιονομικής εκτροπής, οφειλόμενης στα σφάλματα των πολιτικών, αλλά κυρίως το αποτέλεσμα της παντελούς αδυναμίας του τραπεζικού συστήματος και της ΤτΕ να ανταποκριθούν στις προκλήσεις των καιρών. Ακόμη και αν ο Πρωθυπουργός δεν έχει δεχθεί ως τώρα εισηγήσεις για αντικατάσταση του κ. Προβόπουλου από κάποιο ικανότερο τραπεζίτη, τα χθεσινά γεγονότα ίσως θα πρέπει να τον προβληματίσουν σοβαρά…
Δημοσίευση σχολίου