Στροφή 180 μοιρών στην «τραπεζική πολιτική» του ΠΑΣΟΚ ολοκλήρωσε «αθόρυβα» μέσα σε λίγα 24ωρα ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ανατρέποντας το πρόγραμμα που είχε περιγράψει προεκλογικά η κ. Λούκα Κατσέλη και προκαλώντας ευφορία στους ξένους θεσμικούς και τους Έλληνες τραπεζίτες, η οποία βρίσκεται πίσω από την ανοδική κίνηση του τραπεζικού κλάδου στο ΧΑ..... Όπως επισημαίνουν αναλυτές που έχουν παρακολουθήσει με προσοχή τις προεκλογικές διακηρύξεις του ΠΑΣΟΚ και τα πρώτα μετεκλογικά «σήματα» του νέου οικονομικού επιτελείου, τις τελευταίες ημέρες φάνηκε να ολοκληρώνεται μια σημαντική «διόρθωση» της οικονομικής στρατηγικής του κυβερνώντος κόμματος:
Προεκλογικά, η κ. Λούκα Κατσέλη, ως αδιαμφισβήτητη, τότε, «τσαρίνα» της οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ είχε μιλήσει ξεκάθαρα για το σχηματισμό ενός «δημόσιου πυλώνα» στο τραπεζικό σύστημα, που θα ασκούσε «φιλολαϊκή» τραπεζική πολιτική και θα ανταγωνιζόταν δυναμικά τις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες. Κρίσιμη «λεπτομέρεια»: στον «πυλώνα» αυτό, η κ. Κατσέλη είχε ρητά περιλάβει και την Εθνική Τράπεζα, παρότι σε σχετική συνέντευξη Τύπου μερικές εβδομάδες πριν από τις εκλογές είχε επισημανθεί, ότι το Δημόσιο δεν διατηρεί απευθείας συμμετοχή στην κορυφαία τράπεζα, ενώ τα Ταμεία ελέγχουν λιγότερο από 20% και οι ξένοι επενδυτές σχεδόν 50%.Η δήλωση αυτή δεν είχε περάσει απαρατήρητη στο εξωτερικό, είχε προκαλέσει μάλιστα αρκετές ανησυχίες, παρότι και ο κ. Παπανδρέου, μιλώντας από την Θεσσαλονίκη, είχε αποφύγει να αναφερθεί σε κρατικοποίηση της Εθνικής, όπως είχε αποφύγει να περιλάβει ρητά και την ΕΤΕ στο «δημόσιο πυλώνα». Μάλιστα, την Δευτέρα το πρωί πριν σχηματισθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου, είχε αποδώσει τις ρευστοποιήσεις μετοχών της ΕΤΕ από ξένα χαρτοφυλάκια στις ανησυχίες για άμεση απομάκρυνση της επιτυχημένης, όπως τόνιζε ξένος θεσμικός, διοίκησης Αράπογλου.Από την Τρίτη, όμως, με την ανακοίνωση της σύνθεσης του οικονομικού επιτελείου, η κατάσταση άλλαξε θεαματικά: αίφνης, ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανέλαβε τον πραγματικό ρόλο του «τσάρου» της οικονομίας, με την τοποθέτησή του στο αναβαθμισμένο υπουργείο Οικονομικών, ενώ από την κ. Κατσέλη αφαιρέθηκε κάθε αρμοδιότητα παρέμβασης στο τραπεζικό σύστημα, με την τοποθέτησή της στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης. Το νέο «πολυ-υπουργείο» θα έχει αρμοδιότητα μόνο σε ό,τι αφορά θέματα προστασίας καταναλωτή και υγιούς ανταγωνισμού, δηλαδή σε ζητήματα «περιφερειακά» στην άσκηση τραπεζικής πολιτικής της κυβέρνησης.Αμέσως μετά, «διαρροές» από το υπουργείο Οικονομικών έθεταν σε νέα βάση την πολιτική της κυβέρνησης: η κυβέρνηση θα απομακρύνει μεν τις διοικήσεις όλων των υπό δημόσιο έλεγχο τραπεζών, περιλαμβανομένης της Εθνικής, αλλά αυτό θα γίνει με τις διαδικασίες που επιβάλει το πλαίσιο εταιρικής διακυβέρνησης, δηλαδή στις γενικές συνελεύσεις της επόμενης άνοιξης. Επιπλέον, «διέρρευσε» (στο «Βήμα») μια διαφορετική εκδοχή για το «δημόσιο πυλώνα», από αυτήν που περιέγραφε η κ. Κατσέλη: σε αυτόν ΔΕΝ θα περιλαμβάνεται η Εθνική Τράπεζα, η οποία θα διατηρήσει την αυτονομία της από το Δημόσιο, αλλά θα πιθανότατα θα επιδιωχθεί μια συγχώνευση των ιδρυμάτων που άμεσα ελέγχονται από το κράτος (ΑΤΕ, Τ.Τ., Ταμείο Παρακαταθηκών, Τράπεζα Αττικής), ώστε να δημιουργηθεί μια μεγάλη τράπεζα υπό δημόσιο έλεγχο.Το «μήνυμα», όπως τονίζουν χρηματιστηριακοί αναλυτές, είναι σαφές: το Δημόσιο δεν θα επιδιώξει να επανεντάξει την Εθνική στην «ομπρέλα» του, ούτε και θα προσπαθήσει να ανταγωνισθεί με αξιώσεις τις ιδιωτικές τράπεζες, σήμερα που βρίσκονται σε σχετικά ασθενή θέση, αφού εύκολα γίνεται αντιληπτό, ότι μια συγχώνευση κρατικών τραπεζών θα πάρει αρκετό χρόνο μέχρι να οδηγήσει στη δημιουργία μιας ενοποιημένης τράπεζας, που θα μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Μέχρι τότε, οι ιδιωτικές τράπεζες (και η Εθνική) θα έχουν ανακτήσει πλήρως τις δυνάμεις τους μετά την κρίση και δεν θα ανησυχούν για τις πιέσεις από τον «κρατικό γίγαντα».Σε αυτές τις θετικές ειδήσεις για τις ισχυρές τράπεζες του ΧΑ, θα πρέπει να προστεθεί μία ακόμη, που έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους ξένους οίκους, στις τελευταίες συναντήσεις με εκπροσώπους των ελληνικών τραπεζικών ομίλων. Η κυβέρνηση σχεδιάζει να δημιουργήσει μια «κακή τράπεζα», η οποία θα προσφέρει κρατικές εγγυήσεις μέχρι 15 δις. ευρώ, για την αναχρηματοδότηση επιχειρηματικών δανείων.Αν επιλεγεί αυτή η λύση στο πρόβλημα της πιστωτικής ασφυξίας, χωρίς, όπως φαίνεται, να υπάρξει οποιαδήποτε επιβάρυνση των τραπεζών, θα αντιμετωπισθεί σχεδόν στο σύνολό του το πρόβλημα με τα προβληματικά δάνεια στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, με τη μεταφορά ολόκληρου του κόστους στον κρατικό προϋπολογισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν πρέπει να θεωρείται καθόλου τυχαία η ξαφνική ευφορία στους κόλπους των ξένων θεσμικών επενδυτών για τις μετοχές των ελληνικών τραπεζών και όλα δείχνουν ότι η ανοδική κίνηση θα συνεχισθεί, αν δεν υπάρξει κάποια δυσάρεστη ανατροπή προσδοκιών.
Δημοσίευση σχολίου