Κόλμερ Κωνσταντίνος
Με το υπογραφέν στο Κάϊρο ελληνοαιγυπτιακό μνημόνιο για την αεροναυτική έρευνα και διάσωση στην Ανατολική Μεσόγειο, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας εσώθη από το φιάσκο της επισκέψεως του προηγουμένως στην Τρίπολη. Η Ελλάδα, όμως, δεν αντικρύζει τις ακτές της Αιγύπτου όσον της Λιβύης, ώστε το μνημόνιο να είναι τόσο σημαντικό όσο το ματαιωθέν ταξίδι Δένδια από την προσωρινή κυβέρνηση της Τριπόλεως.
Ούτε η διατυπωθείσα άποψη ότι το εθνικό συμφέρον υποτάσσεται πάντοτε στο διεθνές δίκαιο και ότι η Ελλάς δεν υπερτερεί άλλων εθνών, που ελέχθησαν κατά την συνάντηση του κ. Δένδια με τον ομόλογο του Αιγύπτιο Σαμέχ Σούκρι. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και φανερώνουν αμηχανία. Καλόν θα ήταν να έλειπαν για να μην τα βρούμε μπροστά μας με τόσα ανοικτά μέτωπα.
Σημαντική ήταν βεβαίως η συμφωνία για την “ελεγχόμενη μεταφορά” εργατών από την Αίγυπτο, αλλά άργησε και έτσι μόλις προλαβαίνει την εφετεινή συλλογή του ελαιοκάρπου που παραμένει στα ελαιόδενδρα και κινδυνεύει να καταστραφεί. Οι δε ελαιοπαραγωγοί να χάσουν τις καλές τιμές του ελαιολάδου στη διεθνή αγορά. Τέτοιες μεταναστευτικές συμφωνίες-πλαίσιο κρίνονται εκ του αποτελέσματος που περιλαμβάνει και την επιστροφή των προσωρινών εργατών στην πατρίδα τους, καθώς η χώρα μας δεν αντέχει κι άλλους μετανάστες από όσους έχουν ήδη καταλάβει λ.χ. την οδό Αχαρνών και πάρα πέρα.
Η αναθέρμανση με την Αίγυπτο
Καλή είναι η αναθέρμανση των σχέσεων με την Αίγυπτο που είχαν παραμείνει στάσιμες επί ένα χρόνο και πλέον, αλλά δεν διασκεδάζουν τους φόβους από την επανάληψη της συνεργασία της με την εχθρική Τουρκία, έστω και αν υπαγορεύονται από τις επισιτιστικές ανάγκες της Αιγύπτου με την εισαγωγή ουκρανικών σιτηρών, για τα οποία ο Ερντογάν εμφανίζεται ως μεσίτης.
Ούτε είδαμε να αποδοκιμάζονται οι πολύνεκροι βομβαρδισμοί της τουρκικής αεροπορίας στην Συρία, όπως πολύ σωστά τους κατεδίκασε τόσον η Αμερική όσον και η Ρωσία. Η Αίγυπτος δεν φημίζεται για το φιλλελληνικό της παρελθόν από την εποχή του Νάσερ που έδιωξε τους Αιγυπτιώτες Έλληνες κακήν κακώς μέχρι του Ιμπραήμ πασά που σχεδίαζε να ξεκληρίσει τους Πελοποννησίους και να φέρει Μαμελούκους αποίκους στο Μωριά. Ευτυχώς που ο αγγλικός, ο γαλλικός και ο ρωσικός στόλος ματαίωσαν τα σχέδια του “χεβίδη της ερήμου” Μεχμέτ Αλή στο Ναυαρίνο. Και αργότερα στην Συρία όταν πήγαινε να καταλάβει την Κωνσταντινούπολη κι έτσι σήμερα δεν έχουμε δίπλα μας τους Αδελφούς Μουσουλμάνους.
Ο “μήνας του μέλιτος” δεν διαρκεί πολύ, ιδίως στις διακρατικές σχέσεις, και δεν αξίζει απλώς για να σβήσει τις εντυπώσεις από το λιβυκό διαζύγιο του κ. Δένδια. Τελικώς, τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών δικαίωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που ζήτησε με μεγάλη πλειοψηφία την ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου και των παραρτημάτων του ως παραβιαζόντων τα νόμιμα δικαιώματα της Κύπρου και της Ελλάδος. Και ας θυμίσουμε ότι εις περίπτωσιν μη συμμορφώσεως υπάρχουν και οι κυρώσεις.
Δημοσίευση σχολίου