Όταν οι παλικαράδες παραληρούν, οι Τούρκοι χαμογελούν

Στους καλύτερους πρεσβευτές του... τουρκικού επεκτατικού εθνικισμού και μάλιστα με καθοριστικό ρόλο αποδεικνύονται τα κοινοβουλευτικά στελέχη της Χρυσής Αυγής, με πρώτο και καλύτερο αυτό το... αγλάισμα της ελληνικής λεβεντιάς και κουλτούρας, τον Ηλία Παναγιώταρο.
Ο σπουδαίος αυτός... ρήτορας παραδόθηκε σ’ ένα άνευ προηγουμένου ρατσιστικό παραλήρημα με ανοίκεια επίθεση κατά των μουσουλμάνων της Θράκης στη διάρκεια της επίσκεψής του σε Ξάνθη και Κομοτηνή με αφορμή τα εγκαίνια των γραφείων των τοπικών οργανώσεων στις δυο πόλεις.
Αυτό το αρχαιοελληνικό και άσπιλο από γενετικές προσμείξεις υπόδειγμα της αρίας φυλής δεν δίστασε ν’ αποκαλέσει «μούλους και Μογγόλους» τους «μουσουλμάνους που υψώνουν σημαία της Δημοκρατίας Δυτικής Θράκης» και δεν παρέλειψε ως κήνσορας του αλυτρωτισμού να τονίσει με νόημα ότι «εμείς πάντα κοιτάμε προς την Αγιά Σοφιά και την Κωνσταντινούπολη».
Την ίδια ώρα, ο έτερος... μεγαλοπρεπής βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γιάννης Λαγός δήλωνε ότι η οργάνωσή τους «δεν καταλαβαίνει από τίποτε. Είχαμε ξεκινήσει πολλές εκατοντάδες χιλιάδες τώρα και αύριο θα είμαστε κάτι χειρότερο ακόμα γι’ αυτούς, εφιάλτης που θα μας βλέπουν μπροστά τους». Και προς επίρρωση, τα αφιονισμένα πλέον freikorps ξεχύθηκαν στους δρόμους για να συγκρουστούν με τους πολίτες που συμμετείχαν στις αντιφασιστικές εκδηλώσεις.
Το «Π» με εκτεταμένα άρθρα και πολιτικές αναλύσεις έχει σημειώσει από τον περασμένο Μάρτιο ήδη τα παιχνίδια που παίζονται, τους κινδύνους που ελλοχεύουν και τα συμφέροντα που εποφθαλμιούν την περιοχή, έχοντας ως βασικό όπλο αποσταθεροποίησης τους υψηλούς δείκτες ανεργίας.
Με αφορμή την ενέργεια ενός απολυμένου υπαλλήλου της βιομηχανικής ζώνης να θέσει σε καθεστώς ομηρίας πρώην συναδέλφους του, έγινε γνωστό ότι το 2003 υπήρχαν 99 εργοστάσια και έχουν απομείνει επτά ή οκτώ σε λειτουργία. Τότε έμπαιναν καθημερινά στη ΒΙ.ΠΕ. για δουλειά 17.000 άνθρωποι και σήμερα μετά βίας φθάνουν τους 900 νοματαίους. Κι αυτοί κακοπληρωμένοι. Εργάζονται διήμερα και τριήμερα και πληρώνονται 280 και 300 ευρώ μηνιαίως.
Κι αυτά όμως μόνο όταν η επιχείρηση τους πληρώνει, αφού παγίως οι μισθοί καταβάλλονται με καθυστέρηση δύο έως τεσσάρων μηνών. Η ανεργία στον νομό Ροδόπης φθάνει το 40%. Πράγμα που σημαίνει πως δεν υπάρχει καμία διέξοδος προς άλλη απασχόληση.
Όπως γράφαμε, «όλα αυτά συμβαίνουν στη Θράκη. Την πιο ευαίσθητη, από εθνική σκοπιά, περιοχή της βόρειας Ελλάδας, η οποία βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο της Τουρκίας και το τελευταίο διάστημα έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι – κι όχι μόνο εξ αιτίας της συνήθους δράσης των Τούρκων επίσημων και ανεπίσημων πρακτόρων που αλωνίζουν από τη μια άκρη στην άλλη δημιουργώντας κλίμα αναβρασμού στο εσωτερικό της μειονότητας.
Αλλά και εξ αιτίας της όλο και πιο ενισχυμένης τουρκικής παρέμβασης στην οικονομία της περιοχής, όπως για παράδειγμα με τη ραγδαία ανάπτυξη της τουρκικής τράπεζας Ziraat. Καθώς η διαρκώς διευρυνόμενη φτώχεια αγγίζει σχεδόν εξ ίσου τους χριστιανούς και τους μουσουλμάνους της Θράκης, η ατμόσφαιρα δηλητηριάζεται όλο και περισσότερο, όση ψυχραιμία και λογική κι αν επιδεικνύουν, ευτυχώς, οι περισσότεροι».
Και ποιος ήταν και παραμένει ο στόχος όσων επιζητούν να βυθίσουν τη Θράκη στο τέλμα και το κοινωνικό - οικονομικό έρεβος; «Να δημιουργήσουν ακριβώς εκεί την πρώτη Ειδική Οικονομική Ζώνη, στο πλαίσιο του περίφημου αναπτυξιακού σχεδίου, το οποίο έχει... μπαμπά τον αντιπρόεδρο της γερμανικής κυβέρνησης και υπουργό Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ.
πηγή