Για κάποιους μελετητές- ιστορικούς - οι οποίοι δεν μπορεί να χαρακτηριστούν κομμουνιστές ή «επαναστάτες» η ελληνική αστική τάξη ανέκαθεν πρακτόρευε (με την εμπορική/ οικονομική έννοια του όρου) ξένα συμφέροντα. Το όποιο περιθώριο αυτόνομης δραστηριότητάς της εξαντλούνταν στις δουλειές μηδενικού ρίσκου με το δημόσιο. Τα δυο αυτά βασικά της χαρακτηριστικά (εξάρτηση από το ξένο παράγοντα και παρασιτική χωρίς επιχειρηματικό ρίσκο δραστηριότητα) προφανώς αποτυπώθηκαν και στη φυσιογνωμία του ελληνικού κράτους.
Εξαιρέσεις υπάρχουν, αλλά ο κανόνας είναι γνωστός: Δάνεια, δημόσια (υπερτιμολογημένα) έργα, μίζες και έλεγχος του πολιτικού προσωπικού, media και διαχείριση της κοινής γνώμης. Κάπως έτσι περάσαμε τις εποχές που έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Κάποιοι κονόμησαν χοντρά και οι υπόλοιποι «χόρτασαν» από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι...
Μέχρι που ήρθε ο...χειμώνας ή για να ακριβολογούμε ο (οικονομικός προς το παρόν) πόλεμος. Όταν λοιπόν οι Αμερικανοί απαιτούν από τους Γερμανούς να βάλουν το χέρι στη τσέπη και να βρουν δυο τρισεκατομμύρια ευρώ για να εξακολουθούν να ηγεμονεύουν στην Ευρώπη, είναι προφανές ότι οι Γερμανοί θα τα μαζέψουν από τους υποτελείς τους...
Και τα μαζεύουν , όπως όλοι πια γνωρίζουμε εδώ και τρία χρόνια, με τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις και όλο αυτόν τον «εξορθολογισμό» των δημόσιων δαπανών ο οποίος μας γαζώνει με ριπές μέτρων. .. Τα μαζεύουν με το ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας, και την τιτλοποίηση των εσόδων και των μελλοντικών πόρων της χώρας. Τα μαζεύουν από παντού...Αυτό ακριβώς το «παντού» ήταν που διέφυγε της εξαρτημένης (από το γερμανικό φτηνό χρήμα) και παρασιτικής (τρεφόμενης από τις δημόσιες δαπάνες) ελληνικής αστικής τάξης. Θεώρησε ότι ο εξορθολογισμός δια των μνημονίων αφορά μόνο τον κόσμο της εργασίας...
Για τον εργαζόμενο που πληρώνει τη δόση του δανείου του, ελάχιστη σημασία έχει ποιος εισπράττει ή ποιος τελικά θα του κατάσχει το σπίτι. Για τον εργαζόμενο καμία σημασία δεν έχει αν θα δουλεύει με ελαστικό ωράριο και με μισθούς Κίνας για Ελληνα, Κινέζο, η... Βιετναμέζο εργοδότη.
Υπό αυτήν την έννοια τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει εσχάτως η ελληνική ...μπουρζουαζία, μάλλον αφήνουν παγερά αδιάφορη την ελληνική κοινωνία, η οποία όσο περνά ο χρόνος συνειδητοποιεί το ρόλο που έπαιξαν οι λεγόμενοι οικονομικοί ταγοί της...
Αυτοί δηλαδή, που άνοιξαν τις πύλες για την σφαγή της...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου