του Χρίστου Γούδη*
Η Ευρώπη ως ενιαίο έθνος, ως μία συλλογική κυρίαρχη βούληση, αναδυόμενη από ένα χωνευτήρι λαών (ήδη εχόντων κοινή πολιτισμική παράδοση, ελληνορωμαϊκό φιλοσοφικό και δικαιϊκό υπόβαθρο, κοινή χριστιανική ηθική και συγκεκριμένη επιστημονική και μεταφυσική θεώρηση της ζωής) θα πρέπει να αποτελεί τον στόχο, τον σκοπό και την καταληκτική επιδίωξη όλων εκείνων που πιστεύουν στην μελλοντική ύπαρξή της.
Η Ευρώπη ως αυτοπροσδιοριζόμενος χώρος συμβίωσης μιας ευρείας κοινότητας ανθρώπων, που οι επιμέρους πολιτισμικές διαφορές τους δεν καταλύουν την αίσθηση της ψυχικής, κοινωνικής και πνευματικής τους συνάφειας, είναι η Ευρώπη των ορίων, όχι μόνο των γεωγραφικών, ηθικών και θρησκευτικών, αλλά και των ορίων της αντοχής και ανοχής της απέναντι στην ασύμβατη ετερότητα του κάθε αμοραλιστή χρηματάρπαγα και φονταμενταλιστή φανατικού, που απειλούν την επιδιωκόμενη συνεκτικότητά της.
Η βαθύτατη σημερινή κρίση ταυτότητας της Ευρώπης που προκαλείται από τον διαστροφικό ακτιβισμό αυτών των αλλότριων με το πνεύμα της κακοποιών στοιχείων, θα πρέπει μοιραία να την οδηγήσει σε αναζήτηση διεξόδου, μέσα από τα ιστορικά προηγούμενα που διαμόρφωσαν σταδιακά την διακριτή συλλογική φυσιογνωμία της. Όταν για παράδειγμα το μεσαιωνικό κράτος της Γαλλίας βρέθηκε παγιδευμένο στο τοκογλυφικό πολυπολιτισμικό δίκτυο των παραστρατημένων από την αρχική τους αποστολή αιρετικών και ισλαμιζόντων Ναϊτών, το κράτος της Γαλλίας εξόντωσε τους Ναΐτες, υιοθετώντας την αρχή «ληστέψτε τους ληστές».
Σήμερα, η καθοριστική λύση για την ανάδυση μιας Ευρωπαϊκής Εθνικής Ένωσης, χωρίς κρατικά χρέη (που προκλήθηκαν από την τοκογλυφία των ολίγων) και με προοπτικές μιας αρμονικής υλικής και πνευματικής ανάπτυξης, περνά από την επανάκτηση του «βρώμικου» διαρπαγέντος χρήματος, του κρυμμένου, για παράδειγμα, στα χιονισμένα σεντούκια των νεο-Ναϊτών της Ελβετίας (θυμηθείτε το ναϊτικό έμβλημα στην σημαία της και αναλογισθείτε τον παραλογισμό και την ηθική ανωμαλία που συνιστά η ύπαρξη ενός τέτοιου παραοικονομικού καταφυγίου στην καρδιά της Ευρώπης), παράλληλα με την κάθαρση του Ναού της Ευρώπης από τα περιπλανώμενα και λαθροβιούντα πολιτισμικά παράσιτα, που παρανόμως παρεισφρύουν μαζικά, και πολλαπλασιάζονται δίκην μικροβίων, προκαλώντας τις μολυσματικές κοινωνικές νόσους που διαβρώνουν το σώμα, το αίμα και το πνεύμα της.
Η Ευρώπη δεν οφείλει το οτιδήποτε σε οιονδήποτε γαμψό τοκογλύφο ή λαθραίο και παράνομο ημισεληνιακό μετανάστη. Όλοι αυτοί, εφόσον δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην ευρωπαϊκή ηθική και κουλτούρα, οφείλουν να εγκαταλείψουν την επικράτειά της. Εκόντες ή άκοντες, μικράν ιστορική σημασία έχει. Οι εξελίξεις που θα ακολουθήσουν προκύπτουν νομοτελειακά από την δυναμική ενός φυσικού φαινομένου που αποσταθεροποιεί την δομή της Ευρώπης, αφενός μεν από την άνομη και υπερβολική συσσώρευση ενέργειας, από τους ολίγους που απομυζούν τους πολλούς παρασιτώντας οικονομικά και κοινωνικά εις βάρος τους (κατά παράβαση των νόμων της ενεργειακής ισορροπίας), και αφετέρου από την διαβρωτική ωσμωτική πίεση των πολλών παρείσακτων και παράνομων ξένων στοιχείων που επιχειρούν την παραμορφωτική αλλοίωση των πολιτισμικών και βιολογικών ιδιοσυχνοτήτων της (κατά παράβαση των νόμων της χημικής συγγένειας). Αναμφίβολα το ένστικτο της αυτοσυντήρησης θα προκαλέσει την αντίδραση της Ευρώπης.
Η μεγάλη έκρηξη είναι θέμα χρόνου. Και η ηφαιστειακή γη που θα προκύψει θα είναι, από την φύση της και ομογενής και εύφορη. Η γέννηση μιας Ευρωπαϊκής Εθνικής Ένωσης θα πρέπει να περάσει τις ωδίνες του τοκετού της. Οι δύσκολες και σκληρές εποχές απαιτούν δύσκολες και σκληρές αποφάσεις. Αποφάσεις που θα επιτρέψουν στην Ευρώπη να αντιληφθεί με νέους όρους τον εαυτό της, όρους που θα διασφαλίζουν την απαραίτητη εθνική και κοινωνική της συνοχή, προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ (sine qua non) για την επιβίωση της ιδίας (την διασφαλίζουσα έτσι την διατήρηση των πολιτισμικών ιδιοπροσωπιών των λαών της) σε μία επερχόμενη σύγκρουση γιγάντων στον πλανήτη μας.
* Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, Πρόεδρος του Ιδρύματος ''Ίων Δραγούμης''
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου