Γράφει ο Αρμαγεδών.
«Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν η μια με την άλλη, η κάθε δυστυχισμένη είναι δυστυχισμένη κατά το δικό της τρόπο»
Λέων Τολστόι
Η δικιά μας δυστυχία είναι ότι είμαστε μια μικρή χώρα σε έναν…πολύ μεγάλο χάρτη. Και δυστυχώς αυτή τη στιγμή αποτελούμε και ένα πειραματόζωο πάνω στο οποίο δοκιμάζουν συνταγές που θα χρειαστεί να δοκιμάσουν στο αμέσως επόμενο διάστημα στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, όπου τα μεγέθη είναι πολύ μεγαλύτερα.
Φαίνεται ότι το ελληνικό δημόσιο υπαναχωρεί – ή τουλάχιστον εξετάζει πολύ καλύτερα – το ενδεχόμενο νέας δημοπρασίας ομολόγων στις αρχές του μήνα, η οποία θα προοριζόταν να καλύψει μέρος από την «τρύπα» των 23 δισ. ευρώ που αναζητούν αναχρηματοδότηση μέχρι το Μάιο. Η επ’ εσχάτων διστακτικότητα της κυβέρνησης έγκειται στο ποιος είναι διατεθειμένος να αγοράσει το ελληνικό χρέος.
Στη μικρή μας χώρα πέρασε στα ψιλά ότι την προηγούμενη εβδομάδα οι ΗΠΑ εκδώσαν κρατικά ομόλογα ύψους 126 δισ. δολ.! Και από ότι λέγεται, στη δημοπρασία παρατηρήθηκαν δύο ανησυχητικά φαινόμενα. Πρώτον, οι αγορές ομολόγων προήρθαν από τους λεγόμενους primary dealers, δηλαδή από αγοραστές που κατά παράδοση «πρέπει να αγοράσουν». Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κυρίως από πλευράς κυβερνήσεων, για την αγορά αμερικανικών ομολόγων. Πηγές αναφέρουν ότι η ίδια η Fed ήταν, τελικά, αυτή που κάλυψε εν πολλοίς αυτές τις «πετυχημένες» δημοπρασίες.
Δεύτερον, και εκ του πρώτου προκύψαν, το αμερικανικό δημόσιο πρόσφερε την περασμένη Τετάρτη στη δημοπρασία ομόλογων διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων, ύψους 37 δισ. δολ., επιτόκιο της τάξης του 0% και του 0,055%! Κοινώς, τα έδωσε χωρίς αποδόσεις, γιατί κατά πάσα τα αγόρασε η ίδια η Fed!
Και εμείς αναρωτιόμαστε αν θα έρθει η Deutsche Bank να αγοράσει το δικό μας χρέος…
Δημοσίευση σχολίου