Το ΝΑΤΟ και το δυτικό μοντέλο αναμετρήθηκαν στρατιωτικά στην Ουκρανία με την Ρωσία… η Ουκρανία είναι το πεδίο δοκιμών
Το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο…
Η νίκη της Ρωσίας δεν είναι μόνο στρατιωτική.
Το ΝΑΤΟ και το δυτικό μοντέλο αναμετρήθηκαν στρατιωτικά στην Ουκρανία με την Ρωσία… η Ουκρανία είναι το πεδίο δοκιμών.
Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ρωσία κέρδισε στρατιωτικά και με όρους οπλικών συστημάτων.
Ωστόσο η νίκη της Ρωσίας θα είναι σπουδαιότερη εάν ολοκληρώσει την νίκη της και με όρους διπλωματίας, οικονομίας και αποδυνάμωσης της αλαζονικής Αμερικής.
Ο Putin έσπασε αυτό το απόστημα και αιμορραγεί
Το ΝΑΤΟ όμως δεν είναι έτοιμο να δεχθεί την ήττα και σαμποτάρει οποιαδήποτε
Το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο
Η ρωσική διπλωματία βρίσκεται στην επίθεση:
Στις 24 Σεπτεμβρίου 2024 ξεκινάει η σύνοδος κορυφής της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, ο επικεφαλής του τμήματος εξωτερικής πολιτικής Lavrov, «σχεδίασε ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα συναντήσεων στο περιθώριο της Εβδομάδας Υψηλού Επιπέδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ».
Η εποχή που «όλοι είναι ίσοι, αλλά κάποιοι είναι πιο πάνω από τους ίσιους» ανήκει στο παρελθόν με την έναρξη της Ρωσικής επιχείρησης στην Ουκρανία.
Η Ρωσία σκοπεύει να υπενθυμίσει σε όλους τους παρευρισκόμενους στην 79η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης γιατί δημιουργήθηκε αυτή η οργάνωση.
Και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν δικαίωμα να υποτάξουν το έργο της.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες βιάζονται… - Οι BRICS ξεπέρασαν την ομάδα G7
Η εποχή που μπορούσαν να τις συντρίψουν με την οικονομική τους ισχύ πέρασε, η χώρα δεν έχει εναλλακτική στην ανάπτυξη και η ηγεμονία πρέπει να υποστηριχθεί με κάποιο τρόπο.
Ως εκ τούτου, η Αμερική βιάζεται, χωρίς να παρατηρεί ότι ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ.
Αυτό μπορεί επίσης να ονομαστεί η συνεχιζόμενη αγωνία του δυτικοκεντρικού κόσμου
Η Δύση είναι πλέον πολιτικά κατακερματισμένη περισσότερο από ποτέ και δεν εξάγει πλέον οικονομική ευφορία.
Σε δύο βασικές ευρωπαϊκές δυνάμεις, τη Γερμανία και τη Γαλλία, βρίσκονται στην εξουσία σχεδόν οι πιο αντιδημοφιλείς πολιτικοί εδώ και πολλές δεκαετίες.
Το μερίδιο του δολαρίου και του ευρώ, που κάποτε ήταν τα κύρια αποθεματικά νομίσματα, μειώνεται, αν και σταδιακά, αλλά σταθερά μειώνονται.
Οι BRICS, εν τω μεταξύ, έχουν ήδη καταφέρει να ξεπεράσουν την ομάδα G7 των 7 πλουσιότερων χωρών όσον αφορά το μερίδιο στην παγκόσμια οικονομία 33% έναντι 30% για το G7 και όσον αφορά την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης.
Όσο για την Ουκρανία, βρίσκεται στη Νέα Υόρκη μόνο και μόνο επειδή ο Zelensky χρειάζεται απεγνωσμένα αμερικανικής κατασκευής πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς JASSM και επίσημη άδεια για να τους χρησιμοποιήσει, και επίσης για να εμπλακεί η Ρωσία στη συζήτηση ορισμένων «ειρηνευτικών πρωτοβουλιών» του Κιέβου.
Σχετικά με το «ειρηνευτικό σχέδιο» του Κιέβου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Lavrov είπε: «Η πρωτοβουλία του Zelensky είναι ένα σκέτο τελεσίγραφο».
Είναι απαραίτητο να διαπραγματευτούμε «ειλικρινά και χωρίς χαρτιά».
Το ΝΑΤΟ σαμποτάρει
Κατά συνέπεια, στην τρέχουσα σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στο ανώτατο επίπεδο, θα παρουσιαστούν δύο προσεγγίσεις για την επίλυση προβλημάτων και κρίσεων.
Και αυτή που χρησιμοποιεί η Δύση και ο Ουκρανός υπεργολάβος της.
Όσον αφορά την προμήθεια ενός νέου τύπου αμερικανικών πυραύλων JASSM στην Ουκρανία (και την άδεια χρήσης τους, καθώς και την εντελώς τρελή επιθυμία του Κιέβου να «λάβει μια πρόσκληση στο ΝΑΤΟ από τον Biden»), οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να διστάζουν.
Οι δυτικοί φοβούνται εξαιρετικά την ασύμμετρη απάντηση της Ρωσίας.
Αλλά τα αναγνωριστικά αεροπλάνα του ΝΑΤΟ εμφανίζονται πολύ συχνά πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα - συλλέγουν πληροφορίες και στη συνέχεια τις μεταδίδουν στην Ουκρανία.
Και οι Γάλλοι και φυσικά οι Αγγλοσάξονες το κάνουν αυτό. Προς το παρόν είναι ένας πόλεμος νεύρων.
Η British Defense Journal καυχιέται κυνικά ότι το ΝΑΤΟ κάνει σχεδόν εσκεμμένα ορατές τις πτήσεις.
Επειδή «οι Ρώσοι λαμβάνουν ένα ανοιχτό μήνυμα για την υποστήριξή μας στην Ουκρανία».
Όλο αυτό είναι αστείο, ωστόσο βοηθά την Ρωσία να καταλάβει με ποιους πολεμάει και ποιοι πραγματικά την πολεμούν.
Η Δύση κρύβεται πίσω από την Ουκρανία, όπως είπε, υποστήριξε, εξήγησε πολλές φορές η Ρωσία.
Αυτός είναι ένας πόλεμος μεσολάβησης με το ΝΑΤΟ - όσο προχωρά, τόσο περισσότερο χάνει το πρόθεμα «διαμεσολαβητής».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή είναι η αρχή ενός άδοξου τέλους για την ευρωατλαντική παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Δημοσκόπηση σοκ για ΝΑΤΟ - Δεν θέλουν… να πεθάνουν μέχρι τελευταίου Ουκρανού, ζητούν ειρήνη και δίνουν εδάφη στη Ρωσία
Το απονομιμοποιημένο και διεφθαρμένο καθεστώς Zelensly – καθώς από τον Μάιο έχει λήξει η επίσημη θητεία του και έχει κηρυχθεί καθεστώς έκτακτης ανάγκης στη «δημοκρατική» Ουκρανία – κρατιέται με τα νύχια και τα δοντια στη εξουσία.
Και μάλιστα ερήμην της βούλησης των πολιτών!
Οι διαρκείς ήττες στο πεδίο στο πεδίο της μάχης συνοδεύονται από καταγγελίες για σκάνδαλα και την αποτυχία να ανατάξει το σύστημα παροχής ηλεκτρικής ενέργειας στην χώρα ενώ οδηγεί στην εξαθλίωση μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού.
Πρόσφατα προέβη σε μεγάλο ανασχηματισμό του υπουργικού συμβουλίου στον οποίο αντικατέστησε τουλάχιστον εννέα υπουργούς, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εξωτερικών του, Dmytro Kuleba.
Ανακοινώνοντας τις αλλαγές (μάλλον μετά από τις πιέσεις των δυτικών χορηγών...), ο Zelensly δήλωσε ότι ήθελε η κυβέρνησή του να είναι ... «πιο ενεργή» πιέζοντας για βοήθεια από τους δυτικούς συμμάχους της.
Αυτές οι αλλαγές στο υπουργικό συμβούλιο ήρθαν καθως η Ουκρανία προχώρησε στην επίθεσή της στην περιφέρεια Kursk στη Ρωσία.
Ο Zelensly είπε ότι η κατοχή κάποιου ρωσικού εδάφους θα δώσει στο Κίεβο μόχλευση για μελλοντικές διαπραγματεύσεις εδαφικών ανταλλαγμάτων με τη Ρωσία.
Και, ενώ η κριτική στην πολεμόχαρη στρατηγική του Zelensly έχει ενταθεί καθώς η θέση της Ουκρανίας στο Donbass στα ανατολικά της χώρας έχει επιδεινωθεί, κάποιες πρόσκαιρες νίνες στο Kursk προσέφεραν μια τόνωσης ηθικού.
Οι Ουκρανοί το είχαν ανάγκη - αλλά αποδείχθηκαν φρούδες ελπίδες....
Καθώς ο πόλεμος διαρκεί και το κόστος του αυξάνεται, μειώνονται οι αντοχές των πολιτών αλλά και η ποιότητας ζωής του – καθώς απειλούνται επί παραδείγματι με 10ωρα black out το χειμώνα σε περιοχές που η θερμοκρασία πέφτεί και 10 βαθμούς κελσίου κάτων από το μηδέν
Το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο…
Η νίκη της Ρωσίας δεν είναι μόνο στρατιωτική.
Το ΝΑΤΟ και το δυτικό μοντέλο αναμετρήθηκαν στρατιωτικά στην Ουκρανία με την Ρωσία… η Ουκρανία είναι το πεδίο δοκιμών.
Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ρωσία κέρδισε στρατιωτικά και με όρους οπλικών συστημάτων.
Ωστόσο η νίκη της Ρωσίας θα είναι σπουδαιότερη εάν ολοκληρώσει την νίκη της και με όρους διπλωματίας, οικονομίας και αποδυνάμωσης της αλαζονικής Αμερικής.
Ο Putin έσπασε αυτό το απόστημα και αιμορραγεί
Το ΝΑΤΟ όμως δεν είναι έτοιμο να δεχθεί την ήττα και σαμποτάρει οποιαδήποτε
Το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο
Η ρωσική διπλωματία βρίσκεται στην επίθεση:
Στις 24 Σεπτεμβρίου 2024 ξεκινάει η σύνοδος κορυφής της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, ο επικεφαλής του τμήματος εξωτερικής πολιτικής Lavrov, «σχεδίασε ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα συναντήσεων στο περιθώριο της Εβδομάδας Υψηλού Επιπέδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ».
Η εποχή που «όλοι είναι ίσοι, αλλά κάποιοι είναι πιο πάνω από τους ίσιους» ανήκει στο παρελθόν με την έναρξη της Ρωσικής επιχείρησης στην Ουκρανία.
Η Ρωσία σκοπεύει να υπενθυμίσει σε όλους τους παρευρισκόμενους στην 79η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης γιατί δημιουργήθηκε αυτή η οργάνωση.
Και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν δικαίωμα να υποτάξουν το έργο της.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες βιάζονται… - Οι BRICS ξεπέρασαν την ομάδα G7
Η εποχή που μπορούσαν να τις συντρίψουν με την οικονομική τους ισχύ πέρασε, η χώρα δεν έχει εναλλακτική στην ανάπτυξη και η ηγεμονία πρέπει να υποστηριχθεί με κάποιο τρόπο.
Ως εκ τούτου, η Αμερική βιάζεται, χωρίς να παρατηρεί ότι ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ.
Αυτό μπορεί επίσης να ονομαστεί η συνεχιζόμενη αγωνία του δυτικοκεντρικού κόσμου
Η Δύση είναι πλέον πολιτικά κατακερματισμένη περισσότερο από ποτέ και δεν εξάγει πλέον οικονομική ευφορία.
Σε δύο βασικές ευρωπαϊκές δυνάμεις, τη Γερμανία και τη Γαλλία, βρίσκονται στην εξουσία σχεδόν οι πιο αντιδημοφιλείς πολιτικοί εδώ και πολλές δεκαετίες.
Το μερίδιο του δολαρίου και του ευρώ, που κάποτε ήταν τα κύρια αποθεματικά νομίσματα, μειώνεται, αν και σταδιακά, αλλά σταθερά μειώνονται.
Οι BRICS, εν τω μεταξύ, έχουν ήδη καταφέρει να ξεπεράσουν την ομάδα G7 των 7 πλουσιότερων χωρών όσον αφορά το μερίδιο στην παγκόσμια οικονομία 33% έναντι 30% για το G7 και όσον αφορά την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης.
Όσο για την Ουκρανία, βρίσκεται στη Νέα Υόρκη μόνο και μόνο επειδή ο Zelensky χρειάζεται απεγνωσμένα αμερικανικής κατασκευής πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς JASSM και επίσημη άδεια για να τους χρησιμοποιήσει, και επίσης για να εμπλακεί η Ρωσία στη συζήτηση ορισμένων «ειρηνευτικών πρωτοβουλιών» του Κιέβου.
Σχετικά με το «ειρηνευτικό σχέδιο» του Κιέβου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Lavrov είπε: «Η πρωτοβουλία του Zelensky είναι ένα σκέτο τελεσίγραφο».
Είναι απαραίτητο να διαπραγματευτούμε «ειλικρινά και χωρίς χαρτιά».
Το ΝΑΤΟ σαμποτάρει
Κατά συνέπεια, στην τρέχουσα σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στο ανώτατο επίπεδο, θα παρουσιαστούν δύο προσεγγίσεις για την επίλυση προβλημάτων και κρίσεων.
Και αυτή που χρησιμοποιεί η Δύση και ο Ουκρανός υπεργολάβος της.
Όσον αφορά την προμήθεια ενός νέου τύπου αμερικανικών πυραύλων JASSM στην Ουκρανία (και την άδεια χρήσης τους, καθώς και την εντελώς τρελή επιθυμία του Κιέβου να «λάβει μια πρόσκληση στο ΝΑΤΟ από τον Biden»), οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να διστάζουν.
Οι δυτικοί φοβούνται εξαιρετικά την ασύμμετρη απάντηση της Ρωσίας.
Αλλά τα αναγνωριστικά αεροπλάνα του ΝΑΤΟ εμφανίζονται πολύ συχνά πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα - συλλέγουν πληροφορίες και στη συνέχεια τις μεταδίδουν στην Ουκρανία.
Και οι Γάλλοι και φυσικά οι Αγγλοσάξονες το κάνουν αυτό. Προς το παρόν είναι ένας πόλεμος νεύρων.
Η British Defense Journal καυχιέται κυνικά ότι το ΝΑΤΟ κάνει σχεδόν εσκεμμένα ορατές τις πτήσεις.
Επειδή «οι Ρώσοι λαμβάνουν ένα ανοιχτό μήνυμα για την υποστήριξή μας στην Ουκρανία».
Όλο αυτό είναι αστείο, ωστόσο βοηθά την Ρωσία να καταλάβει με ποιους πολεμάει και ποιοι πραγματικά την πολεμούν.
Η Δύση κρύβεται πίσω από την Ουκρανία, όπως είπε, υποστήριξε, εξήγησε πολλές φορές η Ρωσία.
Αυτός είναι ένας πόλεμος μεσολάβησης με το ΝΑΤΟ - όσο προχωρά, τόσο περισσότερο χάνει το πρόθεμα «διαμεσολαβητής».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή είναι η αρχή ενός άδοξου τέλους για την ευρωατλαντική παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Δημοσκόπηση σοκ για ΝΑΤΟ - Δεν θέλουν… να πεθάνουν μέχρι τελευταίου Ουκρανού, ζητούν ειρήνη και δίνουν εδάφη στη Ρωσία
Το απονομιμοποιημένο και διεφθαρμένο καθεστώς Zelensly – καθώς από τον Μάιο έχει λήξει η επίσημη θητεία του και έχει κηρυχθεί καθεστώς έκτακτης ανάγκης στη «δημοκρατική» Ουκρανία – κρατιέται με τα νύχια και τα δοντια στη εξουσία.
Και μάλιστα ερήμην της βούλησης των πολιτών!
Οι διαρκείς ήττες στο πεδίο στο πεδίο της μάχης συνοδεύονται από καταγγελίες για σκάνδαλα και την αποτυχία να ανατάξει το σύστημα παροχής ηλεκτρικής ενέργειας στην χώρα ενώ οδηγεί στην εξαθλίωση μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού.
Πρόσφατα προέβη σε μεγάλο ανασχηματισμό του υπουργικού συμβουλίου στον οποίο αντικατέστησε τουλάχιστον εννέα υπουργούς, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εξωτερικών του, Dmytro Kuleba.
Ανακοινώνοντας τις αλλαγές (μάλλον μετά από τις πιέσεις των δυτικών χορηγών...), ο Zelensly δήλωσε ότι ήθελε η κυβέρνησή του να είναι ... «πιο ενεργή» πιέζοντας για βοήθεια από τους δυτικούς συμμάχους της.
Αυτές οι αλλαγές στο υπουργικό συμβούλιο ήρθαν καθως η Ουκρανία προχώρησε στην επίθεσή της στην περιφέρεια Kursk στη Ρωσία.
Ο Zelensly είπε ότι η κατοχή κάποιου ρωσικού εδάφους θα δώσει στο Κίεβο μόχλευση για μελλοντικές διαπραγματεύσεις εδαφικών ανταλλαγμάτων με τη Ρωσία.
Και, ενώ η κριτική στην πολεμόχαρη στρατηγική του Zelensly έχει ενταθεί καθώς η θέση της Ουκρανίας στο Donbass στα ανατολικά της χώρας έχει επιδεινωθεί, κάποιες πρόσκαιρες νίνες στο Kursk προσέφεραν μια τόνωσης ηθικού.
Οι Ουκρανοί το είχαν ανάγκη - αλλά αποδείχθηκαν φρούδες ελπίδες....
Καθώς ο πόλεμος διαρκεί και το κόστος του αυξάνεται, μειώνονται οι αντοχές των πολιτών αλλά και η ποιότητας ζωής του – καθώς απειλούνται επί παραδείγματι με 10ωρα black out το χειμώνα σε περιοχές που η θερμοκρασία πέφτεί και 10 βαθμούς κελσίου κάτων από το μηδέν
Τι δείχνουν οι κυλιόμενες σφυγμομετρήσεις
Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2024, σε συνεργασία με το Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου (KIIS), έγινε τηλεφωνική έρευνα κοινής γνώμης σε 2.200 ερωτηθέντες που αντιπροσωπεύουν τον ενήλικο πληθυσμό των περιοχών που ελέγχονται από την κυβέρνηση της Ουκρανίας σε συνέχεια μια μιας σφυγμομέτρησης από τον Οκτώβριο του 2022.
Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου (KIIS)
Θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις δημοσκοπήσεις εν καιρώ πολέμου με προσοχή.
Αλλά τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν ότι οι άνθρωποι ανησυχούν για την κόπωση από τον πόλεμο και το αυξανόμενο κόστος.
Υποδηλώνει επίσης ότι υπάρχει αυξανόμενη, αν και απρόθυμη, υποστήριξη για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία και εδαφικές παραχωρήσεις.
Ανοιχτός σε συμβιβασμούς
Οι στάσεις μεταξύ των Ουκρανών απέναντι σε εδαφικές παραχωρήσεις έχουν επίσης αρχίσει να αλλάζουν – σε σημαντικό βαθμό εάν συνυπολογίσουμε και την ένταση του εθνικού συναισθήματος εν καιρώ πολέμου.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν αντιταχθεί στην παραχώρηση γης από το 2014, αλλά η κυκλική omnibus έρευνα του KIIS παρέχει στοιχεία της αυξανόμενης αναγνώρισης - που τώρα μοιράζεται το ένα τρίτο των Ουκρανών - ότι ενδέχεται να απαιτούνται εδαφικές παραχωρήσεις.
Τον Ιούνιο-Ιούλιο του 2024 επαναλήφθηκε μια ερώτηση που έγινε τον Οκτώβριο του 2022 σχετικά με τις εδαφικές παραχωρήσεις.
«Όλες οι επιλογές για το τι να κάνουμε κατά τη διάρκεια αυτής της τρέχουσας ρωσικής επιθετικότητας έχουν σημαντικό, αλλά διαφορετικό κόστος. Γνωρίζοντας αυτό, ποια από τις ακόλουθες τέσσερις επιλογές πρέπει να κάνει η κυβέρνηση της Ουκρανίας αυτή τη στιγμή;».
Η μεγαλύτερη αλλαγή ήταν αυτή: το 2022, το 71% των ερωτηθέντων υποστήριξε την πρόταση «να συνεχιστεί η αντεπίθεση στη ρωσική επιθετικότητα έως ότου απελευθερωθεί όλη η ουκρανική επικράτεια, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας», αλλά το 2024, η υποστήριξη για αυτήν την επιλογή είχε πέσει στο 51%
Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2024, σε συνεργασία με το Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου (KIIS), έγινε τηλεφωνική έρευνα κοινής γνώμης σε 2.200 ερωτηθέντες που αντιπροσωπεύουν τον ενήλικο πληθυσμό των περιοχών που ελέγχονται από την κυβέρνηση της Ουκρανίας σε συνέχεια μια μιας σφυγμομέτρησης από τον Οκτώβριο του 2022.
Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου (KIIS)
Θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις δημοσκοπήσεις εν καιρώ πολέμου με προσοχή.
Αλλά τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν ότι οι άνθρωποι ανησυχούν για την κόπωση από τον πόλεμο και το αυξανόμενο κόστος.
Υποδηλώνει επίσης ότι υπάρχει αυξανόμενη, αν και απρόθυμη, υποστήριξη για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία και εδαφικές παραχωρήσεις.
Ανοιχτός σε συμβιβασμούς
Οι στάσεις μεταξύ των Ουκρανών απέναντι σε εδαφικές παραχωρήσεις έχουν επίσης αρχίσει να αλλάζουν – σε σημαντικό βαθμό εάν συνυπολογίσουμε και την ένταση του εθνικού συναισθήματος εν καιρώ πολέμου.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν αντιταχθεί στην παραχώρηση γης από το 2014, αλλά η κυκλική omnibus έρευνα του KIIS παρέχει στοιχεία της αυξανόμενης αναγνώρισης - που τώρα μοιράζεται το ένα τρίτο των Ουκρανών - ότι ενδέχεται να απαιτούνται εδαφικές παραχωρήσεις.
Τον Ιούνιο-Ιούλιο του 2024 επαναλήφθηκε μια ερώτηση που έγινε τον Οκτώβριο του 2022 σχετικά με τις εδαφικές παραχωρήσεις.
«Όλες οι επιλογές για το τι να κάνουμε κατά τη διάρκεια αυτής της τρέχουσας ρωσικής επιθετικότητας έχουν σημαντικό, αλλά διαφορετικό κόστος. Γνωρίζοντας αυτό, ποια από τις ακόλουθες τέσσερις επιλογές πρέπει να κάνει η κυβέρνηση της Ουκρανίας αυτή τη στιγμή;».
Η μεγαλύτερη αλλαγή ήταν αυτή: το 2022, το 71% των ερωτηθέντων υποστήριξε την πρόταση «να συνεχιστεί η αντεπίθεση στη ρωσική επιθετικότητα έως ότου απελευθερωθεί όλη η ουκρανική επικράτεια, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας», αλλά το 2024, η υποστήριξη για αυτήν την επιλογή είχε πέσει στο 51%
Το 2022, μόλις το 11% συμφώνησε με την «προσπάθεια επίτευξης άμεσης κατάπαυσης του πυρός και από τις δύο πλευρές με όρους και την έναρξη εντατικών διαπραγματεύσεων».
Το 2024, το μερίδιο αυτό είχε αυξηθεί στο 31%.
Υπάρχουν όμως διαφορές στο πώς βλέπουν οι άνθρωποι αυτές τις επιλογές.
Πολλά εξαρτώνται από το αν έχουν εκτοπιστεί (αν και αν έχασαν μέλη της οικογένειάς τους ή φίλους δεν φαίνεται να κάνει τη διαφορά), αν ανησυχούν για την κόπωση του πολέμου και αν είναι αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι για τη δυτική υποστήριξη.
Τα διακυβεύματα
Σε αυτόν τον πόλεμο διακυβεύονται περισσότερα παρά εδάφη – κυρίως, η διάσωση ζωών, η διασφάλιση της κυριαρχίας της Ουκρανίας και η προστασία της μελλοντικής ασφάλειας της χώρας.
Η πρόσφατη έρευνα του ινστιτούτου KIIS έδειξε ότι σε ένα υποθετικό σενάριο διαπραγματεύσεων, οι απόψεις των ανθρώπων σχετικά με τη σημασία της διατήρησης της εδαφικής ακεραιότητας μπορεί να εξαρτώνται από το πώς οποιαδήποτε πιθανή συμφωνία θα μπορούσε να διαφυλάξει άλλα πράγματα που τους ενδιαφέρουν.
Οι απόψεις των ανθρώπων για τον τερματισμό του πολέμου επηρεάστηκαν σε μεγάλο βαθμό από το αν είχαν εκτοπιστεί ή όχι. Παρέχεται ο συγγραφέας (χωρίς επαναχρησιμοποίηση) / Η συνομιλία
Εδώ και δυόμισι χρόνια, ο βίαιος πόλεμος έχει επηρεάσει την καθημερινότητα των Ουκρανών και πολλοί (43%) πιστεύουν ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει τουλάχιστον έναν χρόνο.
Οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες στην έρευνα δεν είχαν τραυματιστεί σωματικά στη ρωσική βία (το 12% είχε), αλλά περίπου οι μισοί είχαν δει ρωσική βία και οι περισσότεροι είχαν χάσει ένα στενό μέλος της οικογένειας ή φίλο (62%).
Περίπου το ένα τρίτο είχαν εκτοπιστεί από τα σπίτια τους.
Αυξανόμενη η κόπωση και το κόστος
Σε συμφωνία με τον αυξανόμενο αριθμό αναφορών, η έρευνα δείχνει ότι αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο η κόπωση από τον πόλεμο. Αντί να ρωτάμε ευθέως για το αν οι ερωτηθέντες το αισθάνθηκαν οι ίδιοι, ρωτήσαμε αν ανησυχούν για αυτό μεταξύ των Ουκρανών συναδέλφων.
Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά: το 58% ανησυχεί «πολύ» και το 28% ανησυχεί «λίγο», ενώ μόνο το 10% αναφέρει ότι δεν ανησυχεί για την κόπωση του πολέμου.
Ενώ υπάρχουν ενδείξεις κούρασης από τον πόλεμο μεταξύ των δυτικών συμμάχων της Ουκρανίας, οι έρευνές μας δείχνουν ότι Οι Ουκρανοί εξακολουθούν να είναι γενικά αισιόδοξοι για τη συνεχιζόμενη δυτική υποστήριξη, αν και λιγότερο από τον Οκτώβριο του 2022.
Περίπου το 19% πιστεύει ότι η δυτική υποστήριξη θα αυξηθεί (από 29% το 2022), ενώ το 35% πιστεύει ότι θα παραμείνει η ίδια (41% το 2022 ).
Σχεδόν το ένα τέταρτο (24%) πιστεύει ότι θα συνεχιστεί, αλλά σε χαμηλότερο επίπεδο από τώρα (από 16% το 2022) και το 13% πιστεύει ότι είναι απίθανο να συνεχιστεί (από 3% το 2022).
Ζωή ή θάνατος
Η έρευνα από την αρχή του πολέμου έδειξε ότι οι Ουκρανοί προτιμούσαν έντονα στρατηγικές που διατηρούσαν την πολιτική αυτονομία της χώρας και αποκατέστησαν το σύνολο της επικράτειάς της.
Αυτό θα ίσχυε, «ακόμα και αν οι παραχωρήσεις θα μείωναν τους προβλεπόμενους θανάτους αμάχων και στρατιωτικών ή τον κίνδυνο πυρηνικής επίθεσης τους επόμενους τρεις μήνες».
Όπως τόνισαν οι συντάκτες της μελέτης: «Ο ρωσικός έλεγχος της κυβέρνησης στο Κίεβο ή εδαφών στα ανατολικά θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή πολλών Ουκρανών, καθώς είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η Ρωσία έχει διαπράξει εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε προσωρινά κατεχόμενα εδάφη.».
Δεδομένου του συσσωρευμένου απολογισμού των νεκρών του πολέμου, στην έρευνά μας το 2024 σχεδιάστηκε ένα απλό πείραμα πλαισίωσης που μπορεί να μαςδώσει μια ένδειξη για το εάν οι σκέψεις σχετικά με την απώλεια ζωών μπορεί να διαμορφώσουν τις απόψεις των ανθρώπων για τις διαπραγματεύσεις.
Ρωτήθηκανοι μισοί, τυχαία επιλεγμένοι, αν θα δεχτούν ότι «η Ουκρανία παραχωρεί ορισμένα από τα εδάφη της για να τερματίσει τον πόλεμο». Περίπου το 24% είπε ναι.
Για το άλλο μισό, ρωττηθηκεαν θα δεχτούν ότι «η Ουκρανία παραχωρεί ορισμένα από τα εδάφη της για να σώσει ζωές και να τερματίσει τον πόλεμο».
Σε αυτή την περίπτωση, το 34% είπε ναι.
Έτσι, εάν – σωστά ή αδίκως – οι εδαφικές παραχωρήσεις συνδέονται με τη διάσωση ζωών, αυξάνει την υποστήριξή τους.
Αλλά όταν ρωτήθηκαν απευθείας στην έρευνα του 2024 εάν συμφωνούσαν με τη δήλωση «θα πρέπει να επιτρέπεται στη Ρωσία να ελέγχει τα εδάφη που έχει καταλάβει από το 2022», το 90% διαφώνησε.
Έτσι, ενώ εξακολουθεί να υπάρχει πλειοψηφία —αν μειωθεί— η υποστήριξη στον αγώνα για την αποκατάσταση της πλήρους εδαφικής ακεραιότητας, υπάρχει αυξανόμενη υποστήριξη για διαπραγματεύσεις παρότι στη συνείδησή τους η ρωσική κατοχή θα είναι επιμακρόν απονομιμοποιημένη.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Το 2024, το μερίδιο αυτό είχε αυξηθεί στο 31%.
Υπάρχουν όμως διαφορές στο πώς βλέπουν οι άνθρωποι αυτές τις επιλογές.
Πολλά εξαρτώνται από το αν έχουν εκτοπιστεί (αν και αν έχασαν μέλη της οικογένειάς τους ή φίλους δεν φαίνεται να κάνει τη διαφορά), αν ανησυχούν για την κόπωση του πολέμου και αν είναι αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι για τη δυτική υποστήριξη.
Τα διακυβεύματα
Σε αυτόν τον πόλεμο διακυβεύονται περισσότερα παρά εδάφη – κυρίως, η διάσωση ζωών, η διασφάλιση της κυριαρχίας της Ουκρανίας και η προστασία της μελλοντικής ασφάλειας της χώρας.
Η πρόσφατη έρευνα του ινστιτούτου KIIS έδειξε ότι σε ένα υποθετικό σενάριο διαπραγματεύσεων, οι απόψεις των ανθρώπων σχετικά με τη σημασία της διατήρησης της εδαφικής ακεραιότητας μπορεί να εξαρτώνται από το πώς οποιαδήποτε πιθανή συμφωνία θα μπορούσε να διαφυλάξει άλλα πράγματα που τους ενδιαφέρουν.
Οι απόψεις των ανθρώπων για τον τερματισμό του πολέμου επηρεάστηκαν σε μεγάλο βαθμό από το αν είχαν εκτοπιστεί ή όχι. Παρέχεται ο συγγραφέας (χωρίς επαναχρησιμοποίηση) / Η συνομιλία
Εδώ και δυόμισι χρόνια, ο βίαιος πόλεμος έχει επηρεάσει την καθημερινότητα των Ουκρανών και πολλοί (43%) πιστεύουν ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει τουλάχιστον έναν χρόνο.
Οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες στην έρευνα δεν είχαν τραυματιστεί σωματικά στη ρωσική βία (το 12% είχε), αλλά περίπου οι μισοί είχαν δει ρωσική βία και οι περισσότεροι είχαν χάσει ένα στενό μέλος της οικογένειας ή φίλο (62%).
Περίπου το ένα τρίτο είχαν εκτοπιστεί από τα σπίτια τους.
Αυξανόμενη η κόπωση και το κόστος
Σε συμφωνία με τον αυξανόμενο αριθμό αναφορών, η έρευνα δείχνει ότι αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο η κόπωση από τον πόλεμο. Αντί να ρωτάμε ευθέως για το αν οι ερωτηθέντες το αισθάνθηκαν οι ίδιοι, ρωτήσαμε αν ανησυχούν για αυτό μεταξύ των Ουκρανών συναδέλφων.
Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά: το 58% ανησυχεί «πολύ» και το 28% ανησυχεί «λίγο», ενώ μόνο το 10% αναφέρει ότι δεν ανησυχεί για την κόπωση του πολέμου.
Ενώ υπάρχουν ενδείξεις κούρασης από τον πόλεμο μεταξύ των δυτικών συμμάχων της Ουκρανίας, οι έρευνές μας δείχνουν ότι Οι Ουκρανοί εξακολουθούν να είναι γενικά αισιόδοξοι για τη συνεχιζόμενη δυτική υποστήριξη, αν και λιγότερο από τον Οκτώβριο του 2022.
Περίπου το 19% πιστεύει ότι η δυτική υποστήριξη θα αυξηθεί (από 29% το 2022), ενώ το 35% πιστεύει ότι θα παραμείνει η ίδια (41% το 2022 ).
Σχεδόν το ένα τέταρτο (24%) πιστεύει ότι θα συνεχιστεί, αλλά σε χαμηλότερο επίπεδο από τώρα (από 16% το 2022) και το 13% πιστεύει ότι είναι απίθανο να συνεχιστεί (από 3% το 2022).
Ζωή ή θάνατος
Η έρευνα από την αρχή του πολέμου έδειξε ότι οι Ουκρανοί προτιμούσαν έντονα στρατηγικές που διατηρούσαν την πολιτική αυτονομία της χώρας και αποκατέστησαν το σύνολο της επικράτειάς της.
Αυτό θα ίσχυε, «ακόμα και αν οι παραχωρήσεις θα μείωναν τους προβλεπόμενους θανάτους αμάχων και στρατιωτικών ή τον κίνδυνο πυρηνικής επίθεσης τους επόμενους τρεις μήνες».
Όπως τόνισαν οι συντάκτες της μελέτης: «Ο ρωσικός έλεγχος της κυβέρνησης στο Κίεβο ή εδαφών στα ανατολικά θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή πολλών Ουκρανών, καθώς είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η Ρωσία έχει διαπράξει εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε προσωρινά κατεχόμενα εδάφη.».
Δεδομένου του συσσωρευμένου απολογισμού των νεκρών του πολέμου, στην έρευνά μας το 2024 σχεδιάστηκε ένα απλό πείραμα πλαισίωσης που μπορεί να μαςδώσει μια ένδειξη για το εάν οι σκέψεις σχετικά με την απώλεια ζωών μπορεί να διαμορφώσουν τις απόψεις των ανθρώπων για τις διαπραγματεύσεις.
Ρωτήθηκανοι μισοί, τυχαία επιλεγμένοι, αν θα δεχτούν ότι «η Ουκρανία παραχωρεί ορισμένα από τα εδάφη της για να τερματίσει τον πόλεμο». Περίπου το 24% είπε ναι.
Για το άλλο μισό, ρωττηθηκεαν θα δεχτούν ότι «η Ουκρανία παραχωρεί ορισμένα από τα εδάφη της για να σώσει ζωές και να τερματίσει τον πόλεμο».
Σε αυτή την περίπτωση, το 34% είπε ναι.
Έτσι, εάν – σωστά ή αδίκως – οι εδαφικές παραχωρήσεις συνδέονται με τη διάσωση ζωών, αυξάνει την υποστήριξή τους.
Αλλά όταν ρωτήθηκαν απευθείας στην έρευνα του 2024 εάν συμφωνούσαν με τη δήλωση «θα πρέπει να επιτρέπεται στη Ρωσία να ελέγχει τα εδάφη που έχει καταλάβει από το 2022», το 90% διαφώνησε.
Έτσι, ενώ εξακολουθεί να υπάρχει πλειοψηφία —αν μειωθεί— η υποστήριξη στον αγώνα για την αποκατάσταση της πλήρους εδαφικής ακεραιότητας, υπάρχει αυξανόμενη υποστήριξη για διαπραγματεύσεις παρότι στη συνείδησή τους η ρωσική κατοχή θα είναι επιμακρόν απονομιμοποιημένη.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου