Λιβύη: Ένα χρόνο από το ματωμένο φιάσκο. “Ειδική” Επιχείρηση Λήθη.

Η σιωπή του ενόχου! Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηρισθεί η στάση της επίσημης πολιτείας στην πρώτη επέτειο της τραγωδίας της Λιβύης. 

Στις 17 Σεπτεμβρίου 2023, η ελληνική στρατιωτική αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λιβύη για τα θύματα των πλημμυρών που είχαν πλήξει τη βορειοαφρικανική χώρα, καταλήγει σε τραγωδία με τον θάνατο τριών στελεχών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και δύο πολιτών, του 33χρονου Φίλιππου και της 34χρονης αδελφής του Αγγελικής, των δύο τέκνων του Κανάκη Μανδαλιού, πρόεδρου της ελληνικής κοινότητας Βεγγάζης, που παρείχαν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους ως διερμηνείς.

Φέτος, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ο δραστήριος και στα κοινωνικά δίκτυα πρωτίστως στην υπενθύμιση επετείων πατριωτικής σημασίας υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας και ο υφυπουργός Γιάννης Κεφαλογιάννης, ουδεμία δήλωση για τη θλιβερή επέτειο έκαναν, ούτε επίσημη ανακοίνωση εξέδωσε.

Ακόμη και το μνημόσυνο που τελέστηκε στο νεκροταφείο του Παπάγου, το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2024, στη μνήμη της υποπτεράρχου (ΥΝ) Ευαγγελίας Ανδρεαδάκη και στο οποίο παρέστη ο υφυπουργός Γιάννης Κεφαλογιάννης, δημοσιοποιήθηκε από ανάρτηση του ειδησεογραφικού δικτυακού τόπου Hellas Journal. Μάλιστα, η χωρίς επίσημη ανακοίνωση παρουσία του υφυπουργού στο μνημόσυνο αποτελεί την εξαίρεση που επιβεβαιώνει ότι πρόθεση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ήταν η αποσιώπηση της επετείου.

Δυστυχώς, το ίδιο ισχύει και για τη στρατιωτική ηγεσία. Ούτε τα τέσσερα Γενικά Επιτελεία εξέδωσαν σχετικές ανακοινώσεις Τύπου ούτε οργάνωσαν επίσημες τελετές για να τιμήσουν τη μνήμη των θυμάτων. Το μνημόσυνο που σύμφωνα με το Hellas Journal, είχε γίνει τις αρχές του μήνα στο Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ), στη Νέα Πέραμο, για να τιμηθεί η μνήμη του 27χρονου συνταγματάρχη (ΠΖ) Γιώργου Βούλγαρη ούτε ανακοινώθηκε, ούτε αποτελεί επίσημη τελετή απόδοσης τιμής, αλλά εσωτερική εκδήλωση του προσωπικού της μονάδας για τον εν όπλοις αδελφό τους.

Το DP δεν έχει πληροφορίες για το μνημόσυνο που τελέστηκε στη μνήμη της υποναυάρχου (ΥΝ) Γλυκερίας Μεμεκίδου, του τρίτου στελέχους της αποστολής που έχασε τη ζωή του, οπότε παρακαλούμε όποια διαθέσιμη πληροφορία να αποσταλεί στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου aegis.publishing@gmail.com.

Ας σημειωθεί επίσης ότι στο DP λάβαμε μόνο την ανακοίνωση του Τομέα Άμυνας του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ για τη θλιβερή επέτειο. «Δυστυχώς, ένα χρόνο μετά, ουδεμία ενημέρωση υπάρχει, ουδείς ανέλαβε την ευθύνη της απώλειας αυτών των ζωών και επικρατεί πλήρης άγνοια για τη διοικητική και δικαστική έρευνα. Εμείς θα συνεχίσουμε να πιέζουμε για την πλήρη διερεύνηση και την απόδοση ευθυνών, για τη δικαίωση των θανόντων, αλλά και για το συμφέρον των Ενόπλων Δυνάμεων», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση.
Συγκάλυψη, Λήθη και αποφυγή ευθυνών, παντού

Βέβαια από την πρώτη στιγμή που συνέβη η τραγωδία στη Λιβύη ήταν εμφανής η πρόθεση της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας για συγκάλυψη του περιστατικού με πρώτο και κύριο σκοπό την αποφυγή απόδοσης ευθυνών στους υπεύθυνους. Για ποιους λόγους έγινε αυτό, μόνος αρμόδιος και υπόχρεος να εξηγήσει είναι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και γενικότερα η κυβέρνηση.

Όμως δεν μπορεί να μην συνυπολογιστεί ότι σε σειρά από «φιάσκα» που έγιναν εντός του ίδιου τριμήνου του περασμένου έτους, με πιο χαρακτηριστικά τις εκρήξεις στην περιοχή πυρομαχικών της 111 Πτέρυγας Μάχης στον Καράμπα Μαγνησίας και την καταστροφή του αεροδρομίου του Στεφανοβικείου και σημαντικού μέρους των κινητών ή δυνάμενων να μετακινηθούν μέσων, υλικών και εξοπλισμού της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού, τηρήθηκε η ίδια πολιτική της συγκάλυψης και τη μη απόδοσης ευθυνών.

Μάλιστα, η αθρόα απονομή του τίτλου του επιτίμου σε αποστρατευθέντες και στη συνέχεια οι προαγωγές του περασμένου χρόνου αποτελούν αναπόσπαστο μέρος αυτής της πολιτικής. Μετά δε την απουσία οποιασδήποτε επίσημης ανακοίνωσης για την πρώτη επέτειο της τραγωδίας στη Λιβύη είναι προφανές ότι τη συγκάλυψη ακολουθεί η απόπειρα παράδοσης των συμβάντων στη συλλογική λήθη.

Όμως, παρά τις προθέσεις, οι νεκροί της Λιβύης, έστω και με καθυστέρηση θα δικαιωθούν και στους υπεύθυνους για τον θάνατο τους θα αποδοθούν ευθύνες. Ας σημειωθεί μέχρι σήμερα κανείς υπερκείμενος διοικητής που είχε εμπλακεί παντοιοτρόπως στην αποστολή στη Λιβύη, έχει αυτοβούλως αναλάβει την ευθύνη για την τραγωδία καταφέρνοντας καίριο πλήγμα στον θεσμό του διοικητή αλλά και γενικότερα το πρότυπο του Έλληνα αξιωματικού.



Ήδη αποτελεί ανεπίτρεπτη βεβήλωση στη μνήμη τους ότι επιχειρήθηκε ο θάνατος τους να αποδοθεί σε «τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα, αυτό είναι ξεκάθαρο», κατά τη τότε άθλια δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, που προσπάθησε να μεταλλάξει στρατιωτική αποστολή σε τυπική, καθημερινή οδική μετακίνηση, ώστε να απαλλάξει όλους αυτούς, που όπως αποδείχθηκε από την εξέλιξη των πραγμάτων, ενδιαφερόταν περισσότερο να «διαφημίσουν» με αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα το μόρφωμα της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου του ΓΕΕΘΑ στην προσπάθεια να το καταστήσουν τέταρτο Κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων, παρά, ως όφειλαν έναντι της πατρίδας και του υπό τη διοίκηση τους προσωπικού, να λάβουν κάθε μέτρο για να εκμηδενίσουν τους κινδύνους κατά των μελών της αποστολής που άοπλα συμμετείχαν σε αυτή κατόπιν διαταγών τους.

Τα φληναφήματα του κυβερνητικού εκπροσώπου και διαφόρων αυτόκλητων ή μη «απολογητών» του μορφώματος της ΔΕΠ περί… αποστολής που δεν ήταν στρατιωτική αλλά ανθρωπιστικής βοήθειας (!), ακυρώθηκαν από την ανακοίνωση Τύπου που εξέδωσε το ΓΕΕΘΑ την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2023.

Σύμφωνα με αυτή, υπογράφηκαν δύο προεδρικά διατάγματα βάσει πρότασης του υπουργού Εθνικής Άμυνας, κατόπιν εισήγησης του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ και απόφασης του Συμβουλίου Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ), με τα οποία απονέμεται ο ανώτατος βαθμός στα τρία στελέχη που απεβίωσαν κατά την εκτέλεση υπηρεσίας που συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο, «προδήλως και αναμφισβήτητα λόγω αυτού», όπως ορίζει ο νόμος 3883/2010 (Άρθρο 26, παράγραφος 13, εδάφιο δ).

Δηλαδή το ΓΕΕΘΑ, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο χαρακτηρίζει την αποστολή στη Λιβύη «εκτέλεση υπηρεσίας που συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο» και για αυτό τον λόγο εισηγείται την απονομή του ανώτατου βαθμού στα τρία στελέχη που απεβίωσαν. Αφού λοιπόν το ΓΕΕΘΑ αναγνωρίζει εκ των υστέρων τον αυξημένο κίνδυνο της αποστολής τότε θα πρέπει να απαντήσει ποια μέτρα έλαβε και γιατί δεν απέδωσαν.

Αξιοσημείωτο είναι ότι παρά την αναγνώριση του αυξημένου κινδύνου της αποστολής, ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας σε συνέντευξη του στις 23 Σεπτεμβρίου 2023, συνέχιζε το βολικό για τις κυβερνητικές ευθύνες αφήγημα. Ας σημειωθεί ότι στην αποστολή στη Λιβύη καταγράφηκαν οι περισσότερες απώλειες από οποιαδήποτε άλλη αποστολή που διεξήγαγαν εκτός χώρας οι Ένοπλες Δυνάμεις, με εξαίρεση την ειρηνευτική αποστολή στην Κορέα (Νοέμβριος 1950 –Μάιος 1958). Ο αριθμός των απωλειών, πέντε νεκροί και 13 τραυματίες, αντιπροσωπεύουν ποσοστό περίπου 95% της συνολικής δύναμης προσωπικού της αποστολής!

Όμως οι απώλειες δεν αποδείχθηκαν αρκετές, ώστε κυβέρνηση και πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας να λάβουν δραστικά μέτρα για την πρωτοφανή επίδειξη επιχειρησιακής ανικανότητας. Αποδεικνύεται όμως, ότι στην κυβέρνηση είτε δεν ήθελαν να φανταστούν τι θα συνέβαινε με τέτοιες επιδόσεις σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία, είτε είχαν τη βεβαιότητα ότι το συγκεκριμένο ενδεχόμενο δεν υφίστατο ούτε ως παραμικρή πιθανότητα.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.