Τα F-16 Block 30 έχουν υποστεί δομική αναβάθμιση και η επιχειρησιακή τους ζωή θεωρείται ικανή από το αεροπορικό επιτελείο.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ,Τα F-16 Block 30, δηλαδή τα παλαιότερα αλλά ιδιαίτερα αξιόπιστα μαχητικά του τύπου, παραμένουν ως ανοιχτό ζήτημα στο αεροπορικό επιτελείο.
Από την μια πλευρά «μνηστήρες» που έρχονται, ενημερώνονται, συσκέπτονται, φεύγουν ώστε να κάνουν τον δικό τους σχεδιασμό και ίσως το επόμενο αποφασιστικό βήμα.
Από την άλλη τα 32 μαχητικά της 330 Μοίρας «Κεραυνός» αποτελούν μέρος του στόλου και λογίζονται ως «work horse», παρά το γεγονός ότι σε αυτές τις πολύτιμες πλατφόρμες δεν έχει αλλάξει σχεδόν τίποτα από την ημέρα άφιξής τους στην Ελλάδα, πέραν την δομικής αναβάθμισης.
Στρατιωτικές πηγές έχουν κάνει τις ανάλογες εισηγήσεις και επισημαίνουν, πρώτον ότι ο συγκεκριμένος στόλος δεν μπορεί με τα σημερινά δεδομένα και απαιτήσεις που έχει ο αεροπορικός αγώνας να παραμένει ηλεκτρονικά απαξιωμένος.
Και δεύτερον ότι η αεροπορία δεν είναι εύκολο ν’ αποχωριστεί 32 αεροσκάφη αν δεν έχει προηγηθεί συμφωνία που θα φέρει κάποια ανάλογη δύναμη.
Οι ίδιες πηγές αντιλαμβάνονται ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολο η αντικατάσταση να γίνει ένα προς ένα αεροσκάφος. Άλλωστε ο νεότερος τύπος του F-16 με τις υπέρ διπλάσιες επιχειρησιακές δυνατότητες, διπλού ρόλου, συν τον εξελιγμένο οπλισμό είναι ικανός ν’ ανταπεξέλθει με επάρκεια στο σύγχρονο επιχειρησιακό και τακτικό περιβάλλον.
Όσο υφίστανται συζητήσεις περί της διάθεσης των Block 30, που παραμένουν σε άριστη κατάσταση χάρις τις προσπάθειες των μηχανικών, ουδείς μπορεί να αμελήσει πως η τιμή τους είναι προσαυξημένη με γνώμονα την ορθή συντήρηση που λαμβάνουν περισσότερο από 30 χρόνια.
Και ένα από τα βασικά επιχειρήματα που προκύπτει είναι αν τυχόν δημιουργηθεί «μαύρη τρύπα» στον στόλο, ιδίως από την στιγμή που η αναβάθμιση των Viper καθυστερεί.
Πολλές ήταν οι σκέψεις και στο παρελθόν, το ίδιο και οι προτάσεις από «μνηστήρες», ιδίως για τα F-16. Αποτρεπτικός παράγοντας για το επόμενο βήμα ήταν η «οροφή» των μαχητικών αλλά και το γεγονός πως ο συγκεκριμένος τύπος είναι εκείνος που βγάζει τα καθημερινά «κάστανα» από τη φωτιά.
Το plan B
Πάντως όσο δεν υπάρχουν δυναμικές κινήσεις, δημιουργείται ο χώρος που επιτρέπει στο αεροπορικό επιτελείο να επαναφέρει το plan b που αφορά τα Block 30.
Εδώ και χρόνια είχαν γίνει αρκετές συζητήσεις εργασίας με την κατασκευάστρια εταιρεία και την αεροπορία ώστε να επιτευχθεί μια αναβάθμιση «κομμένη και ραμμένη» στον ελληνικό δημοσιονομικό χώρο.
Η εξ ολοκλήρου αναβάθμιση είτε στο επίπεδο του σημερινού Advanced είτε πολύ περισσότερο σε Viper, γνωρίζουν οι πάντες στην αεροπορία ότι είναι ένα άπιαστο όνειρο που θα ενίσχυε ακόμη περισσότερο τον στόλο των F-16.
Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο στις συζητήσεις που γίνονται σε Αμερική και Ελλάδα με την κατασκευάστρια εταιρεία, οι επιτελείς ζητούν ένα μικρότερο αλλά ουσιαστικό «πακέτο» για τα Block 30.
Το κύριο χαρακτηριστικό προς διερεύνηση για το μικρότερο «πακέτο» είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο τα F-16 Block 30 δεν θα πετούν μελλοντικά ως «στόχοι» οποιουδήποτε επίβουλου που παραβιάζει το FIR Αθηνών και τον Εθνικό Εναέριο Χώρο.
Αρχικός στόχος είναι τα «30άρια» να είναι ικανά για ανταλλαγή δεδομένων, με όλο τον υπόλοιπο στόλο των 4,5 γενιάς μαχητικών, σ’ ένα πλήρως δικτυοκεντρικό περιβάλλον. Μια παρέμβαση δηλαδή που δεν θεωρείται ιδιαίτερα κοστοβόρα και είναι ήδη δοκιμασμένη σε παρόμοιους τύπους.
Το περιορισμένο «πακέτο» των Block 30, επισημαίνεται από στρατιωτικές πηγές, ίσως ν’ αποτελεί υπόθεση των μηχανικών της πολεμικής αεροπορίας, οι οποίοι σε συνεργασία με το εξειδικευμένο προσωπικό της αεροπορικής βιομηχανίας, πιθανά και ελληνικών εταιρειών, φέρουν ένα αποτέλεσμα δικτυοκεντρικά επιθυμητό.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου