«Τζογάροντας (σ)την Ελλάδα».

Γράφει η Μαρίνα Μικελάτου
Η Ελλάδα από χώρα του πνεύματος και του πολιτισμού έχει εξελιχθεί σε χώρα του τζόγου.

Έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο καζίνο που οι μόνες που δεν τζογάρουν είναι ίσως οι στάχτες από τα καμένα δάση! Σημειώσατε λάθος. Αυτές συμμετέχουν στο χρηματιστήριο της ενέργειας.

Τα πονταρίσματα το 11μηνο του 2023 στα νόμιμα τυχερά παίγνια στο σύνολό τους (ΟΠΑΠ, διαδίκτυο, λαχεία, ιππόδρομος και καζίνο) ανήλθαν στα 32,12 δισ. ευρώ από 26,03 δισ. ευρώ το αντίστοιχο περσινό διάστημα σημειώνοντας άνοδο κατά 23,4%.

Οι μεγαλύτερες δαπάνες για τα τυχερά παιχνίδια γεμίζουν και τα ταμεία του κράτους, τόσο από τα δικαιώματα του δημοσίου, όσο και από τους φόρους των κερδών των νικητών. Στο 11μηνο του 2023 το Δημόσιο εισέπραξε από δικαιώματα και φόρους 791 εκατ. ευρώ έναντι 663,5 εκατ. ευρώ πέρσι (+19%). Με λίγα λόγια το κράτος έκανε και κάνει χρυσές δουλειές!!!

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι οι διαφημίσεις των τυχερών παιχνιδιών παρουσιάζουν αύξηση, ειδικά στα κανάλια και στο διαδίκτυο.

Με την οικονομική κρίση να έχει πλήξει τους Έλληνες από τα χρόνια των μνημονίων, δεν είχαν άλλη επιλογή από το να εναποθέσουν τις ελπίδες τους στο εύκολο χρήμα. Και κυρίως οι νέοι. Όταν στερείς από τις ελληνικές οικογένειες το εισόδημα της επιβίωσης και από τη νέα γενιά το όραμα για επαγγελματική εξέλιξη, δεν είναι να απορείς μετά που τα ελληνόπουλα αναζητούν διέξοδο στον σκοτεινό και απαγορευμένο για τους ανηλίκους κόσμο του τζόγου, προκειμένου να δουν περισσότερα χρήματα στο πορτοφόλι τους και να κάνουν πράξη τα όνειρά τους.

Οι διάφορες μελέτες που έχουν γίνει αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα κατέχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ενασχόλησης εφήβων µε τον τζόγο (κυρίως τον διαδικτυακό) στην ευρωπαϊκή ένωση.

Όλα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά και λογικά αν σκεφτεί κανείς ότι τα πρότυπα που δίνει η ελληνική πολιτική ηγεσία είναι αυτά ακριβώς. Παίζει στα ζάρια την Ελλάδα, αδιαφορώντας πλήρως αν θα κερδίσει. Έχει εθιστεί στην αλαζονεία και στο αλάθητο και δεν την ενδιαφέρει το αποτέλεσμα! Απλά θέλει να συμμετάσχει στη διαδικασία! Όλα τα άλλα είναι μικρές λεπτομέρειες! Και όσα χάνονται στον δρόμο, παράπλευρες απώλειες.

Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:Σπεύσαμε από την πρώτη σχεδόν μέρα να σταθούμε στη σωστή πλευρά της Ουκρανίας και κατ’ επέκταση της ιστορίας, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Μόνο που δύο χρόνια μετά αυτή η … σωστή πλευρά αποδείχτηκε λάθος. Σωστό είναι η τήρηση των ισορροπιών, με γνώμονα πάντα το εθνικό συμφέρον. Εμείς παρόλα αυτά συνεχίζουμε και αδειάζουμε τις στρατιωτικές μας αποθήκες (πρόσφατο παράδειγμα το στρατόπεδο της Κορίνθου), συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο σε έναν από τους διακαείς πόθους της Τουρκίας, την αποστρατικοποίηση των νησιών. Τώρα το πώς θα αποκρούσουμε τυχόν επίθεση αποτελεί άλυτο μυστήριο. Πάντως όχι με ευχολόγια και με αγορές εξοπλισμού (όχι του κατάλληλου αλλά του πιο προσοδοφόρου από άποψη μίζας) που θα παραδοθεί το 2030.

Μην ξεχνάμε την αποστολή θανάτου στη Λιβύη με λεωφορείο…! Οι Έλληνες στρατιωτικοί και πολίτες συμμετείχαν σε ένα προδιαγεγραμμένο θανατηφόρο φιάσκο. Το μόνο που μας ένοιαξε ήταν να βγουν οι απαραίτητες φωτογραφίες πριν την αναχώρησή τους. Τίποτα άλλο. Τους στείλαμε στο στόμα του λύκου χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης! Το αποτέλεσμα είναι γνωστό…. Κι εδώ λειτούργησε για πολλοστή φορά το «πάμε κι όπου βγει»…

Κι επειδή «πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι» όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας, δεν πήραμε κανένα μάθημα και τώρα στέλνουμε φρεγάτα στην Ερυθρά θάλασσα! Η πολιτική ηγεσία δε λέει να βάλει μυαλό. Οι στρατιωτικοί μας όμως τι φταίνε; Και να πω ότι είχαμε πληθώρα… Είναι απολύτως λογικές οι 17 παραιτήσεις των μελών της φρεγάτας Ύδρα. Δεν κάνουν πίσω στο καθήκον τους. Απλώς δε θέλουν να γυρίσουν πίσω μέσα σε φέρετρα (πράγμα που είναι πολύ πιθανόν να συμβεί) αφού δεν υπάρχει ο απαραίτητος εξοπλισμός και ξεκάθαρος σχεδιασμός
Ξαφνικά κηρύξαμε τον πόλεμο στους Χούθι από τη Λάρισα! Γιατί έπρεπε το στρατηγείο της επιχείρησης «Ασπίδες» να γίνει στη Λάρισα; Δε μας φτάνει η στοχοποίηση της Αλεξανδρούπολης και της Σούδας; Απλώς ρίξαμε άλλη μια ζαριά. Αν μας βγει, καλώς. Αν όχι, δεν πειράζει. Πάμε για άλλα! Παιχνίδι να γίνεται!

Η Τουρκία πήρε τα F-16 (υπήρχε κάποιος που πίστευε ότι δε θα τα πάρει;). Και αντί η ελληνική εξωτερική πολιτική να πιέσει να τεθεί σαφέστατος όρος να μην χρησιμοποιηθούν εναντίον της χώρας μας, τι αντάλλαγμα πήρε; Τις κοινές περιπολίες Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο για την πάταξη της διακίνησης λαθρομεταναστών. Αυτό δεν είναι μία συνδιαχείριση του Αιγαίου με πλάγιο τρόπο; Μεγάλη ζαριά! Αλλά εξόχως επικίνδυνη.

Η δολοφονία των Τεμπών και η αμαρτωλή σύμβαση 717 είναι άλλο ένα ποντάρισμα που δεν βγήκε. Η μπίλια έκατσε στη βάρδια της ΝΔ. Θα μπορούσε να είχε συμβεί επί ΠΑΣΟΚ ή επί ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει σημασία. Κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Πόνταραν τα ρέστα τους. Δεν πολυκατάλαβαν τι ακριβώς συνέβη. Απλά άλλαξαν τραπέζι και συνέχισαν από εκεί που είχαν μείνει. Χωρίς τύψεις. Χωρίς την παραμικρή διάθεση για την αλήθεια. Αντιθέτως έκαναν τα πάντα για να καλύψουν τα πειστήρια του εγκλήματος. Να εξαφανίσουν τις αποδείξεις που θα τους έκαναν να αφήσουν την παρτίδα στη μέση.

Υπάρχουν πολλά ακόμα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε. Η λίστα είναι ατελείωτη.

Η πολιτική ηγεσία ζει σε μια εικονική πραγματικότητα. Παρόλα αυτά αποφασίζει για όλους εμάς! Και είναι και σίγουρη ότι παίρνει τις σωστές αποφάσεις.

Τζογάροντας την εθνική κυριαρχία. Την ελευθερία. Τη δημοκρατία.

Τζογάροντας τα όνειρα και τις ελπίδες μας.

Πάει κι όπου βγει.

Κι αν όμως βγει κάπου;

Αν γυρίσει ο τροχός και όλο το σύστημα δεν βρει θέση στο τραπέζι;

Τότε τι θα γίνει;

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.