Την περασμένη βδομάδα πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον ο 5ος γύρος του ελληνοαμερικανικού στρατηγικού διαλόγου με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών και άλλων στελεχών των διπλωματικών υποθέσεων των δύο χωρών. Το κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε υπογραμμίζει το «καλύτερο επίπεδο όλων των εποχών» στο οποίο βρίσκονται οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις, χωρίς ωστόσο να μπορεί να κρύψει ότι δεν πρόκειται περί ισότιμων σχέσεων, αλλά σχέσεων «πάτρωνα» και υποτελούς.
Όπως σημειώνει το κοινό ανακοινωθέν «οι δύο χώρες αξιοποίησαν τον στρατηγικό διάλογο για να υπογραμμίσουν την αναπτυσσόμενη διμερή και διατλαντική σχέση τους που εδράζει στις κοινές δημοκρατικές αξίες και τα συμφέροντά τους». Πίσω από αυτές τις διατυπώσεις κρύβεται η απόλυτη προσαρμογή της Ελλάδας στις αμερικανικές στρατηγικές επιδιώξεις στην εύφλεκτη και εμπόλεμη (Ουκρανία – Γάζα) περιοχή.
Πίσω από την Ουάσιγκτον
Σύμφωνα με το ανακοινωθέν «η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες ανανέωσαν τη δέσμευσή τους για την προαγωγή της σταθερότητας, της ειρήνης και της ευημερίας στην Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή, ιδίως μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου κατά του Ισραήλ, τις τρομοκρατικές ενέργειες των Χούθι που απειλούν τη ναυσιπλοΐα στην Ερυθρά Θάλασσα και τον συνεχιζόμενο πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Οι δύο κυβερνήσεις επαναβεβαίωσαν τις κοινές τους αξίες και την προσήλωσή τους στη Δημοκρατία καθώς και την αναγκαιότητα επίλυσης των διαφορών με διπλωματικό τρόπο, σεβασμού της κυριαρχίας και τήρησης του Διεθνούς Δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Δικαίου της Θάλασσας».
Οι παραπάνω διατυπώσεις περιγράφουν την απόλυτη συμμόρφωση της ελληνικής κυβέρνησης με τις μείζονες επιλογές της Ουάσιγκτον στα εν εξελίξει επικίνδυνα ζητήματα στην ευρύτερη περιοχή:Η ελληνική κυβέρνηση, δηλαδή, συμφωνεί και μάλιστα έμπρακτα με την ενίσχυση του Κιέβου στον πόλεμο φθοράς που διεξάγει με τη Ρωσία για χάρη των ΗΠΑ.
Η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί την Ουάσιγκτον στον ολισθηρό δρόμο που «περπατά» στη Μέση Ανατολή, υποστηρίζοντας (άνευ όρων) τον Νετανιάχου στη γενοκτονία που επιχειρεί στη Γάζα.
Παρεμπίπτουσα συνέπεια της ξεκάθαρης υποστήριξης του Ισραήλ είναι η ελληνική εμπλοκή στην «περιπέτεια» της Ερυθράς Θάλασσας με την αποστολή ελληνικού πολεμικού πλοίου σε μια περιοχή όπου «πέφτουν» οι πύραυλοι βροχή καθώς βρίσκεται ένας εν εξελίξει πόλεμος διά αντιπροσώπων μεταξύ ΗΠΑ (ένας από τους αντιπρόσωπους είναι η Ελλάδα) και Ιράν (που αντιπροσωπεύονται από τους Χούθι).
Τα ελληνοτουρκικά
Στο κοινό ανακοινωθέν του 5ου ελληνοαμερικανικού διαλόγου γίνεται αναφορά στην «πρόοδο» των ελληνοτουρκικών σχέσεων, γεγονός που εξυπηρετεί απολύτως τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή καθώς η νηνεμία στα ελληνοτουρκικά εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση επιμένει (προκειμένου να ικανοποιήσει τις αμερικανικές οδηγίες για «ηρεμία» στα ελληνοτουρκικά) να αγνοεί τις συνεχιζόμενες τουρκικές προκλητικές υπενθυμίσεις στο Αιγαίο.
Μόλις την περασμένη Τρίτη η Τουρκία, με αφορμή την ελληνική αεροναυτική άσκηση «Τρίαινα», έθεσε με NAVTEX θέμα αποστρατιωτικοποίησης όλων των νησιών από Θάσο μέχρι Καστελλόριζο και δέσμευσε και περιοχή στην καρδιά του Αιγαίου για δική της αεροναυτική άσκηση…
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το τελευταίο διάστημα είναι η δεύτερη φορά που η Τουρκία με NAVTEX επιμένει στην αποστρατιωτικοποίηση όλων των ελληνικών νησιών στο ανατολικό Αιγαίο, από τη Θάσο μέχρι το Καστελλόριζο. Και στις δύο περιπτώσεις η Αθήνα όχι μόνο δεν επέδωσε κάποιο διάβημα διαμαρτυρίας, αλλά δεν προχώρησε ούτε σε μια καταδικαστική δήλωση, έστω για τα μάτια του κόσμου.
Αν έρθει ο Τραμπ…
Η απόλυτη σύμπλευση της ελληνικής κυβέρνησης με τη σημερινή διοίκηση των Δημοκρατικών (Μπάιντεν) στις ΗΠΑ φαίνεται να αγνοεί ή να μην λαμβάνει υπόψη της ότι οι (πολιτικοί) καιροί είναι πιθανότατα να αλλάξουν στην Ουάσιγκτον καθώς ο Τραμπ, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, είναι φαβορί να κερδίσει την επόμενη προεδρική θητεία.
Και ο Τραμπ δεν έχει κρύψει πως νιώθει πολύ πιο κοντά (και οικεία) με τον Πούτιν παρά με πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες (κυρίως στη Γερμανία), τους οποίους θεωρεί «βδέλλες» που απορροφούν την αμερικανική οικονομική, διπλωματική και στρατιωτική «ενέργεια».
Είναι προφανές ότι αν αλλάξουν τα πράγματα στις ΗΠΑ η ελληνική κυβέρνηση θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, καθώς «αυτό-ευνουχίστηκε» καταστρέφοντας τις σχέσεις της χώρας με τη Ρωσία.
Στο ράφι
Για χάρη των αμερικανικών επιδιώξεων, που προϋποθέτουν «συνοχή» των βασικών τους συμμάχων στην περιοχή (δηλαδή Ελλάδας, Τουρκίας και Ισραήλ), η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε να αφήσει στην άκρη το Κυπριακό πρόβλημα και να μην επιμένει πια ότι πρόκειται για πρόβλημα εισβολής και κατοχής τμήματος ανεξάρτητου κράτους.
Αυτή η υπαναχώρηση ήταν άλλωστε προϋπόθεση για να εξελιχθεί σε «ήρεμα νερά» ο ελληνοτουρκικός διάλογος και να δρομολογηθεί η πορεία προσέγγισης Αθήνας και Άγκυρας.
Οι συνέπειες της αφαίρεσης της επιδίωξης μιας δίκαιης λύσης για το Κυπριακό από την ατζέντα της ελληνικής διπλωματίας θα είναι σοβαρότατες μακροπρόθεσμα, καθώς η ανοχή της Αθήνας δημιουργεί ερωτήματα που δεν είναι δυνατόν να απαντηθούν ορθολογικά από την κυβέρνηση: πώς, για παράδειγμα, συνεχίζει να συνομιλεί με την Τουρκία, που όχι μόνο επιμένει στη διατήρηση του κατοχικού στρατού αλλά υπογραμμίζει πως το Κυπριακό έχει ήδη λυθεί και το μόνο που μένει είναι η τυπική αναγνώριση του τουρκοκυπριακού (ψευδο)κράτους;
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου