Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης
Είναι γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραπέμπει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επειδή δεν διασφάλισε την ορθή εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας σχετικά με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Συγκεκριμένα η Ελλάδα δεν έχει μελετήσει-εκπονήσει-υποβάλει τον προβλεπόμενο από την Κοινοτική Οδηγία 2014/89 θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Ποια η Ελλάδα !!!
Η Ελλάδα,Μεσογειακή χώρα, άρρηκτα συνδεδεμένη με την θάλασσα,
με μήκος ακτών κάτι λιγότερο από 16.000 χλμ. δεύτερη μετά τη Νορβηγία στην Ευρώπη και 9η στον κόσμο,
με το 70% του πληθυσμού της να κατοικεί στην παράκτια ζώνη των 10χλμ. και με σημαντικό παράκτιο τουρισμό, με περίπου 6.000 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες θα έπρεπε να ήταν πρωτοπόρος στην υιοθέτηση ολοκληρωμένης πολιτικής θαλάσσιου χωρικού σχεδιασμού. Δεδομένου μάλιστα ότι εξαρτά εν πολλοίς την ύπαρξη και ανάπτυξή της από την θαλάσσια πολιτική της αυτός ο Σχεδιασμός είναι μια πραγματική Πατριωτική πράξη.
Η Ιστορία Διδάσκει.
Δεν κομίζω γλαύκας εις Αθήνα, αν υπενθυμίσω την φράση του Περικλή, που διέσωσε ο Θουκυδίδης: «Μέγα γάρ τὸ τῆς θαλάσσης κράτος». Θυμηθείτε ότι οι Αθηναίοι διέθεταν- λόγω της οξυδέρκειας του Θεμιστοκλή- την έξυπνη ισχύ στη θάλασσα. Είναι αυτή που κατατρόπωσε τους εισβολείς Πέρσες στη ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.) και διέσωσε τον μετέπειτα δυτικό πολιτισμό, απάλλαξε τη Μεσόγειο από την παρουσία των εισβολέων της Ανατολής. Είναι ο προσανατολισμός και η μακραίωνα σχέση με τη θάλασσα, που είχαν αναπτύξει οι Έλληνες.
Τότε δεν ήταν βεβαίως τα «ξύλινα τείχη» της Ακρόπολης, που κάποιοι, γέροντες Αθηναίοι νόμιζαν και όσοι «υπ’ ασθενίης βίου» δεν είχαν τη δυνατότητα να μετακινηθούν ή να πολεμήσουν. Η φράση «υπ’ ασθενίης βίου» προφανώς περιλαμβάνει και τους ασθενείς (από κάποια νόσο), αλλά κυρίως αναφέρεται σε αυτούς που βιώνουν μια ζωή χωρίς σθένος (α-σθένος), χωρίς δύναμη, χωρίς ηθικό, χωρίς διάθεση να παλέψουν (θα λέγαμε σε ελεύθερη μετάφραση).
Σας θυμίζει αυτή η εύπεπτη ερμηνεία των ξύλινων τειχών που έκαναν οι γέροντες Αθηναίοι και οι «υπ’ ασθενίης βίου», κάτι από τη σημερινή Ελλάδα;
Μήπως θυμίζει, ότι κάποιοι από τους ασκούντες πολιτική σήμερα βρίσκονται σε μόνιμη κατάσταση «ασθενίης βίου»; Μήπως όλοι αυτοί, που δίκην μεσσία μας «σώζουν» δεν διαθέτουν το σθένος-το ηθικό-την ηθική-τη διάθεση να παλέψουν για την πατρίδα, τη χώρα, την κοινωνία; Να παλέψουν για την Εθνική μας Ανεξαρτησία πρωτίστως και στη συνέχεια για την ανάπτυξη, την ευημερία κλπ; Κάποιοι «τιμούν τις υποχρεώσεις» προς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Τουρκία/Ερντογάν-Ε.Ε. και όχι τις υποχρεώσεις προς την ΠΑΤΡΙΔΑ.
Ιδού ο λόγος για τον οποίο δεν υπέβαλαν και τις προτάσεις της Ελλάδας για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Δυστυχώς και μεγάλο μέρος του «Ελληνικού συστημικού πολιτικού συστήματος»είτε καθεύδει υπό μανδραγόρα ,
είτε εκδηλώνει την αδυναμία του να εκφράσει ένα Απελευθερωτικό-Αναπτυξιακό όραμα να παλέψει μέσα στην κοινωνία (και όχι μέσα στις παρακάμαρες των κομμάτων τους) για την κατάκτηση της ιδεολογικής- πολιτικής ηγεμονίας σε θέματα που εν όψει εφαρμογής του σχεδιασμού για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό(ΘΧΣ) ενδεικτικά αναφέρονται:Στην ενημέρωση/ευαισθητοποίηση/κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών, των κινημάτων, των φορέων της οικονομίας-της κοινωνίας-του πολιτισμού-της οικολογίας γύρω από αυτόν τον Σχεδιασμό
Στον σχεδιασμό και την υιοθέτηση αναπτυξιακών πρωτοβουλιών στην κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης και μεγέθυνσης των θαλάσσιων και παράκτιων οικονομιών σε τοπικό-περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.
Δεν κομίζω γλαύκας εις Αθήνα, αν υπενθυμίσω την φράση του Περικλή, που διέσωσε ο Θουκυδίδης: «Μέγα γάρ τὸ τῆς θαλάσσης κράτος». Θυμηθείτε ότι οι Αθηναίοι διέθεταν- λόγω της οξυδέρκειας του Θεμιστοκλή- την έξυπνη ισχύ στη θάλασσα. Είναι αυτή που κατατρόπωσε τους εισβολείς Πέρσες στη ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.) και διέσωσε τον μετέπειτα δυτικό πολιτισμό, απάλλαξε τη Μεσόγειο από την παρουσία των εισβολέων της Ανατολής. Είναι ο προσανατολισμός και η μακραίωνα σχέση με τη θάλασσα, που είχαν αναπτύξει οι Έλληνες.
Τότε δεν ήταν βεβαίως τα «ξύλινα τείχη» της Ακρόπολης, που κάποιοι, γέροντες Αθηναίοι νόμιζαν και όσοι «υπ’ ασθενίης βίου» δεν είχαν τη δυνατότητα να μετακινηθούν ή να πολεμήσουν. Η φράση «υπ’ ασθενίης βίου» προφανώς περιλαμβάνει και τους ασθενείς (από κάποια νόσο), αλλά κυρίως αναφέρεται σε αυτούς που βιώνουν μια ζωή χωρίς σθένος (α-σθένος), χωρίς δύναμη, χωρίς ηθικό, χωρίς διάθεση να παλέψουν (θα λέγαμε σε ελεύθερη μετάφραση).
Σας θυμίζει αυτή η εύπεπτη ερμηνεία των ξύλινων τειχών που έκαναν οι γέροντες Αθηναίοι και οι «υπ’ ασθενίης βίου», κάτι από τη σημερινή Ελλάδα;
Μήπως θυμίζει, ότι κάποιοι από τους ασκούντες πολιτική σήμερα βρίσκονται σε μόνιμη κατάσταση «ασθενίης βίου»; Μήπως όλοι αυτοί, που δίκην μεσσία μας «σώζουν» δεν διαθέτουν το σθένος-το ηθικό-την ηθική-τη διάθεση να παλέψουν για την πατρίδα, τη χώρα, την κοινωνία; Να παλέψουν για την Εθνική μας Ανεξαρτησία πρωτίστως και στη συνέχεια για την ανάπτυξη, την ευημερία κλπ; Κάποιοι «τιμούν τις υποχρεώσεις» προς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Τουρκία/Ερντογάν-Ε.Ε. και όχι τις υποχρεώσεις προς την ΠΑΤΡΙΔΑ.
Ιδού ο λόγος για τον οποίο δεν υπέβαλαν και τις προτάσεις της Ελλάδας για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Δυστυχώς και μεγάλο μέρος του «Ελληνικού συστημικού πολιτικού συστήματος»είτε καθεύδει υπό μανδραγόρα ,
είτε εκδηλώνει την αδυναμία του να εκφράσει ένα Απελευθερωτικό-Αναπτυξιακό όραμα να παλέψει μέσα στην κοινωνία (και όχι μέσα στις παρακάμαρες των κομμάτων τους) για την κατάκτηση της ιδεολογικής- πολιτικής ηγεμονίας σε θέματα που εν όψει εφαρμογής του σχεδιασμού για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό(ΘΧΣ) ενδεικτικά αναφέρονται:Στην ενημέρωση/ευαισθητοποίηση/κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών, των κινημάτων, των φορέων της οικονομίας-της κοινωνίας-του πολιτισμού-της οικολογίας γύρω από αυτόν τον Σχεδιασμό
Στον σχεδιασμό και την υιοθέτηση αναπτυξιακών πρωτοβουλιών στην κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης και μεγέθυνσης των θαλάσσιων και παράκτιων οικονομιών σε τοπικό-περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.
Στην ουσιαστική ενεργό εμπλοκή της Ελλάδας στο Κοινοτικό γίγνεσθαι, δεδομένου ότι οι πολιτικές εφαρμογής της οδηγίας για τον ΘΧΣ σχετίζονται με την υλοποίηση στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.
Στην παροχή μέσω του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού πλαίσιο αυξημένης εμπιστοσύνης και ασφάλειας σε επενδυτές, που επιθυμούν να επιχειρήσουν στο πεδίο της «γαλάζιας οικονομίας».
Στον έγκαιρο και έγκυρο σχεδιασμό συνύπαρξης πλειάδων δραστηριοτήτων στις παράκτιες περιοχές και στο θαλάσσιο χώρο (ενδεικτικά και εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, και αναζήτηση και εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου, και δραστηριότητες θαλασσίων μεταφορών και αλιείας, και διατήρηση των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, και εξόρυξη λοιπών πρώτων υλών, και τουρισμός, και εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας ,και υποθαλάσσια πολιτιστική κληρονομιά και καταδυτικά πάρκα).
Στην προστασία του παράκτιου και θαλάσσιου περιβάλλοντος και οικοσυστήματος με την λήψη μέτρων συνεισφέροντας ταυτόχρονα και στη βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων αγαθών και υπηρεσιών από τη σημερινή και από τις μελλοντικές γενεές.
Υπενθυμίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που ενέκρινε την οδηγία, επικέντρωσε την προσοχή της σε πέντε οικονομικούς κλάδους: την ενέργεια, τον θαλάσσιο και παράκτιο τουρισμό, τις ιχθυοκαλλιέργειες, τη γαλάζια βιοτεχνολογία και την εξόρυξη ορυκτών. Ωστόσο περιθώρια για ανάπτυξη υπάρχουν και σε άλλους κλάδους, όπως είναι π.χ. η ναυτιλία και η ναυπηγική βιομηχανία. Αλήθεια την Κυβέρνηση της ΝΔ του κ. Μητσοτάκη δεν την ενδιαφέρουν οι προαναφερόμενοι παραγωγικοί κλάδοι;
Βεβαίως με την υποβολή από την Ελλάδα του δικού της Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού οφείλουμε να οριοθετήσουμε – κατά τον έγκριτο καθηγητή κ. Καρυώτη: τις θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας δηλαδή την αιγιαλίτιδα ζώνη, τη συνορεύουσα ζώνη, την ΑΟΖ, την υφαλοκρηπίδα και φυσικά όλους τους νησιωτικούς σχηματισμούς, νησίδες και βραχονησίδες που αμφισβητούνται από την Τουρκία. Για αυτό τον σχεδιασμό η Ελλάδα θα έπρεπε να ορίσει μια αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ν.μ και όχι 6 ν.μ.
Δείτε την Κύπρο, ανακοίνωσε τους χάρτες και τις χρήσεις στα πλαίσια του ΘΧΣ. Αντιδρούν οι Τούρκοι αλλά η Κυπριακή πλευρά τα κατέθεσε στην Ε.Ε. Τόλμησαν όπως τόλμησαν με την ανακήρυξη της ΑΟΖ με τις έρευνες για υδρογονάνθρακες. Κα πάλι νικητές γιατί στην Κύπρο υπάρχουν Πατριώτες. Εμείς θα στείλουμε την συστημική πολιτική κάστα εκεί που ανήκει; Θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντα της πατρίδας; Θα υπερασπιστούμε το Δημόσιο συμφέρον ώστε να μεγεθύνουμε το ιδιωτικό; Προς αναζήτηση πολιτικών πρωτοβουλιών.
Δημοσίευση σχολίου