Μια χώρα δίχως αυτοσεβασμό δεν έχει μέλλον. Εκτός κι αν η φιλοδοξία της πολιτικής της ηγεσίας, με τη συνενοχή φυσικά της κοινωνίας, είναι να γίνει εθελοντής… προστατευόμενος κάποιου ισχυρού. Είτε αυτός λέγεται ΗΠΑ, είτε λέγεται Τουρκία. Μετατροπή σε προτεκτοράτο στην πρώτη περίπτωση, δορυφοροποίηση στη δεύτερη. Ο όρος “φιλανδοποίηση” κρίνεται ακατάλληλος, πρώτον διότι οι Φιλανδοί έχουν αποδείξει ότι έχουν αυτοσεβασμό χτίζοντας σοβαρό κράτος και δεύτερον, διότι ο όρος αποτυγχάνει να αποτυπώσει την ηρωική αντίσταση απέναντι σε έναν αντίπαλο, που και τότε είχε θεωρήσει ότι θα κάνει περίπατο καταλαμβάνοντας τη χώρα. Αυτή την εικόνα δίνει η “περήφανη” και δήθεν “πρωταθλήτρια” Ελλάδα, όπως αποκαλύπτει η αναξιοπρέπεια της πολιτικής και της στρατιωτικής ηγεσίας στο ζήτημα της απόκτησης των μαχητικών πέμπτης γενιάς, F-35 Lightning II.
Όσο και να προσπαθεί κανείς να δικαιολογήσει αυτή τη στάση αδυνατεί. Οι ΗΠΑ συμπεριφέρονται με τον πιο προσβλητικό τρόπο απέναντι στην Ελλάδα και συντονισμένα, κυβέρνηση και κάθε λογής αντιπολίτευση, κάνουν… ότι βρέχει. Προσποιούνται πως δεν αντιλαμβάνονται ότι η αιτία της… δροσιάς, κατάμουτρα, είναι άλλη. Ίσως διότι αντιλαμβάνονται κατά βάθος πως έχουν εκχωρήσει δικαίωμα να τους συμπεριφέρονται έτσι. Όταν όμως κάποιοι έγραφαν και υποστήριζαν δημόσια ότι η υπόθεση των F-35 για την Ελλάδα είναι επί της ουσίας όμηρος των επιλογών της Ουάσινγκτον στο θέμα των αμερικανοτουρκικών σχέσεων, άλλοι τους λοιδορούσαν στα κοινωνικά δίκτυα και άλλοι διέκριναν… αντιαμερικανισμό. Την ίδια στιγμή, η χώρα, παριστάνει ότι δήθεν κάνει… υψηλή πολιτική με άξονα τα εξοπλιστικά προγράμματα.
Στη χώρα, δυστυχώς, πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες διαγκωνίζονταν για το ποιος θα κάνει την πιο μεγαλόστομη δήλωση για τα F-35. Ενορχηστρώνοντας μια καμπάνια η οποία λίγο-πολύ προέβαλλε επικοινωνιακά παρόμοια εικόνα με αυτή της -αιφνιδιαστικής και χωρίς οποιονδήποτε σχεδιασμό- απόκτησης απόκτησης ενός μείγματος μεταχειρισμένων και καινούργιων μαχητικών αεροσκαφών Rafale. Μια απόφαση για την οποία ενημερώθηκε εκ των υστέρων η στρατιωτική ηγεσία, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν πολλές πηγές. Το “τρομάζει η Τουρκία” και το “όλο με αυτό ασχολούνται τα μέσα ενημέρωσης”, ακούγεται σταθερά από… πολύ συγκεκριμένες κατευθύνσεις, που έχουν αναλάβει καθημερινή εργολαβία -με ό,τι κι αν συνεπάγεται στο επίπεδο της ιδιοτέλειας η λέξη- να μας προπαγανδίσουν και να μας καλλιεργήσουν ότι όλα είναι καλά στις σχέσεις με την Τουρκία.
Από την εξωτερική πολιτική και την άμυνα μέχρι την κοινωνία, προσφέροντας και αποδείξεις… αθλητικές. Δυο Τούρκοι προπονητές “πρεσβευτές της ελληνοτουρκικής φιλίας”. Κι ας έχει κατηγορηθεί ο ένας για ειδικές σχέσεις με τους Γκρίζους Λύκους. Ο ένας έσπευσε να υποβάλλει τα σέβη του στον Ερντογάν όταν ήρθε στην Ελλάδα (σ.σ. όποιος είδε τους Έλληνες προπονητές στην Τουρκία να κάνουν κάτι αντίστοιχο κατά την επίσκεψη Μητσοτάκη να μας ενημερώσει), προβαίνοντας μάλιστα σε δηλώσεις που έτυχαν της δέουσας προβολής, ενώ ο άλλος τις ξεκίνησε… από το αεροδρόμιο, κάνοντας λόγο και πάλι για τα συγχαρητήρια Ερντογάν, σε μια εξόφθαλμη να δώσει (γεω)πολιτική διάσταση στην εξέλιξη.
Εδώ, υπάρχει μια Ελλάδα που προσφέρει συγχωροχάρτι προς κάθε κατεύθυνση, αρκεί να μας αφήσουν ήσυχους στη νιρβάνα μας. Εμάς τους κοινούς θνητούς βέβαια, διότι όσον αφορά τους προνομιούχους, αυτοί ανοίγουν ή απλώς συνεχίζουν και επεκτείνουν τις μπίζνες με την Τουρκία. Χωρίς φυσικά η γειτονική μας χώρα να έχει υποχωρήσει έστω ένα χιλιοστό από τις διεκδικήσεις της σε βάρος των δυο χωρών του Ελληνισμού, της Ελλάδας και της Κύπρου. Όλα μοιάζουν μια εικονική πραγματικότητα η οποία οικοδομείται με συνέπεια, από την εποχή της “καταιγίδας” με την τουρκική τηλεοπτική… σαπουνοσαβούρα, που είχε εισβάλλει στο σπίτι του καθενός.
Αυτή η κακοπαιγμένη επικοινωνιακή παράσταση, εξυπηρετεί υπέρμετρα την επίτευξη των στόχων της Τουρκίας στην Ουάσινγκτον. Πουλώντας το τακτικής φύσεως παραμυθάκι της βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Κάτι το οποίο συνέβη με τον ίδιο βίαιο τρόπο που ξεκίνησε και η κρίση, μερικά χρόνια νωρίτερα, όταν προσπάθησαν να στήσουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη τα δικά του Ίμια. Όπως και με τον Κώστα Σημίτη. Δεν πέτυχαν τον στόχο αρχικώς, ίσως διότι παρόλο που είχαν διαβάσει καλά και τον πρωθυπουργό των Ιμίων, μελετώντας τις θέσεις που εξέφραζε και τα γραπτά του πριν αναλάβει το τιμόνι της χώρας και τον σημερινό πρωθυπουργό, ΔΕΝ είχαν υπολογίσει τα εξαιρετικά αντανακλαστικά πολιτικής αυτοσυντήρησης που επέδειξε, με αποτέλεσμα το σενάριο να μην προχωρήσει.
Τροποποιήθηκε όμως και μετά κάποιες αποσπασματικές αγορές οπλικών συστημάτων που απέτυχαν οικτρά να αντιμετωπίσουν συνολικότερα το πρόβλημα της 15ετούς εγκατάλειψης των Ενόπλων Δυνάμεων, ήρθε η ώρα της δήθεν αλλαγής της Τουρκίας και του Ερντογάν. Όλως τυχαίως, ο “δημοσιονομικός χώρος“, αίφνης εξαντλήθηκε. Στα παλιά τους τα παπούτσια εάν οδηγούν το Πολεμικό Ναυτικό σε κατάργηση διά της αχρησίας μονάδων επιφανείας -ναι αυτή είναι η τάση- και χωρίς να ντρέπονται (ή μήπως χωρίς να καταλαβαίνουν;), του ζητούν να επιχειρήσει στο πλαίσιο διεθνών αποστολών, με καράβια τα οποία στην καλύτερη των περιπτώσεων εξαντλούν την τρίτη δεκαετία της ζωής τους. Σε ένα ναυτικό υποτίθεται έθνος.
Το χειρότερο είναι όμως, ότι δεν αισθάνονται ουδεμία ντροπή ή ανησυχία κατά μεγάλη πλειοψηφία! Φυσικά, όσοι διακρίνουν αντιπολιτευτική πρόθεση θα απογοητευθούν, διότι τουλάχιστον οι δυο βασικοί διεκδικητές της κουτάλας της εξουσίας, είναι ίδιοι ή και πολύ χειρότεροι! Ακούσατε κανέναν να λέει οτιδήποτε; Όχι. Πιθανότατα για να μην τους κακιώσουν αγαπημένες τους πρωτεύουσες και σταματήσουν να τους έρχονται οι προσκλήσεις για σουαρέ ντε γκαλά πρεσβειών, ή επισκέψεις για… γεωπολιτικές διαβουλεύσεις με τους Έλληνες πολιτικούς αστέρες (βλ. ταξιδάκια, φωτογραφίες, χαιρετούρες, δημόσιες σχέσεις)!
Σε αυτό το κλίμα, κατά τα άλλα, πέφτουμε από τα σύννεφα ακούγοντας ανταποκρίσεις από τις ΗΠΑ, ότι η απάντηση των Αμερικανών για τα F-35 -που έπρεπε να έχει έρθει στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού- στον… στρατηγικό σύμμαχο, την Ελλάδα, δεν έχει έρθει ακόμα, διότι έχει συνδεθεί με την αποδέσμευση των F-16 στην Τουρκία. Πέραν του ότι μέχρι πρόσφατα κορόιδευαν όσους υποστήριζαν ότι αυτό συμβαίνει, πολιτικοί… κολοσσοί σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, είτε τα βρίσκουν όλα φυσιολογικά και σιωπούν, είτε κατ’ ιδίαν σου αναλύουν με περισπούδαστο ύφος ότι ανησυχούν. Στο τέλος όμως, σχεδόν πάντα το κατανοούν, με τους πιο θρασείς, να ισχυρίζονται ότι πρόκειται για τακτική και τελικά θα μας τα δώσουν για να τιμωρήσουν την Τουρκία! Ακόμα κι αν αυτό συμβεί στο τέλος, πόσο γελοίο και αυτοκαταστροφικό, είναι το να αποδέχεσαι συνειδητά την εξάρτηση από τις γεωπολιτικές καραμπόλες…
Ό,τι πουν οι προστάτες του έθνους! Πώς να τους κακοκαρδίσουν; Μετά απορούν με την άνοδο της ακροδεξιάς! Μα δεν άφησαν θέμα που να άπτεται της κοινής λογικής το οποίο να μην της το εκχώρησαν πρόθυμα, μέσω της γενικευμένης παραβίασής της από τη δική τους πλευρά! Παραβίασης της λογικής στο όνομα μιας θολοκουλτούρας με ασαφείς(;) υποκρυπτόμενους στόχους και επιδιώξεις. Παράλληλα, παριστάνουν, ότι είναι… τρελοί και ακροδεξιοί, όλοι όσοι υποστηρίζουν ότι σκληρότερος σύγχρονος φασισμός είναι η επικρατούσα “πολιτική ορθότητα”. Δηλαδή, αυτό που αισθάνονται και βιώνουν, ενώ ανέχονται τους “πεφωτισμένους” να τους αποκαλούν ανοιχτά ως “φασίστες”. Από αυτούς περιμένουμε αντίδραση και προβολή λογικών επιχειρημάτων και διεκδίκησης στην περίπτωση των F-35, όπως δηλαδή θα έκανε κάθε χώρα με τον στοιχειώδη αυτοσεβασμό;
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά και δεν αφορούν επ’ ουδενί τις υποκειμενικές εκτιμήσεις περί της επιχειρησιακής αξίας και καταλληλότητας της πλατφόρμας: Εάν όντως επιθυμούν την απόκτηση του F-35, ας το δείξουν στην πράξη και ας το διεκδικήσουν! Πού ακούστηκε ο πελάτης να παρακαλάει τον αγοραστή για να πληρώσει; Στην περίπτωση δε των F-35, μια χώρα με άπειρες εξοπλιστικές ανάγκες, να παρακαλάει να πληρώσει 4 δισ. ευρώ σε πρώτη φάση και να αγωνιά μη χάσει τη σειρά της! Και δεν προχωρά καν στην αναβάθμιση και των 38 F-16 Block 50 σε “V”, εξασφαλίζοντας ΕΓΚΑΙΡΩΣ ότι η Πολεμική Αεροπορία θα διατηρήσει μια κρίσιμη μάζα αεροπορικής ισχύος -αν ασχοληθούν να της εξασφαλίσουν και σύγχρονα όπλα– για να διατηρεί και την αποτροπή ζωντανή…
Φυσικά, τέτοια ευφυή “διαπραγμάτευση” την εφαρμόζουν και σε άλλα εξοπλιστικά. Εφόσον έχουν αναγάγει σε πανάκεια την δήθεν “υψηλή πολιτική” και λένε ότι θέλουν τα F-35 τόσο πολύ, για ποιον λόγο δεν κοινοποιούν με κάθε επισημότητα τη δυσαρέσκειά τους, ανοίγοντας παράλληλα συζήτηση με τους Γάλλους για την προμήθεια δεύτερης Μοίρας Rafale! Οικονομικά είναι απόλυτα λογικό, καθώς θα δημιουργηθούν οικονομίες κλίμακος, αφού, καλώς ή κακώς, από τα Rafale ξεκινήσαμε. Αντιθέτως, κάθονται μοιρολατρικά και τρομαγμένα να παρακολουθούν, με μοναδική τους έγνοια μην τυχόν και δυσαρεστηθεί η Τουρκία! Κι ανέχονται διαρροές του είδους ότι θα μας δώσουν και δάνεια και χρήματα και μεταχειρισμένο υλικό… Αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια δεν μπορεί να σου δώσει κανείς.
Διότι αυτή τη στιγμή, με την εν γένει στάση μας, δείχνουμε να έχουμε εκχωρήσει στον Ερντογάν τη διαπραγμάτευση, αφού από αυτόν εξαρτάται τι θα αγοράσει και τι όχι η Ελλάδα! Αυτός πέτυχε τη σύνδεση της αποδέσμευση των τουρκικών F-16 με αυτή των ελληνικών F-35, ενώ όσοι αγωνίζονταν να το αποτρέψουν πάλευαν και παλεύουν μόνοι τους στην Ουάσινγκτον. Ο Ερντογάν έχει κάνει ολόκληρη υπερδύναμη να διαπραγματεύεται μαζί του ως ίση προς ίσον. Ως πότε θα ανεχόμαστε στην πράξη την εφαρμογή του “δόγματος”… beggars can’t be choosers και να μας υπαγορεύουν άλλοι τι θα αγοράσουμε και τι όχι; Ειλικρινά θεωρούν ότι με τέτοια συμπεριφορά θα σεβαστεί την Ελλάδα ο Ερντογάν;
Τροποποιήθηκε όμως και μετά κάποιες αποσπασματικές αγορές οπλικών συστημάτων που απέτυχαν οικτρά να αντιμετωπίσουν συνολικότερα το πρόβλημα της 15ετούς εγκατάλειψης των Ενόπλων Δυνάμεων, ήρθε η ώρα της δήθεν αλλαγής της Τουρκίας και του Ερντογάν. Όλως τυχαίως, ο “δημοσιονομικός χώρος“, αίφνης εξαντλήθηκε. Στα παλιά τους τα παπούτσια εάν οδηγούν το Πολεμικό Ναυτικό σε κατάργηση διά της αχρησίας μονάδων επιφανείας -ναι αυτή είναι η τάση- και χωρίς να ντρέπονται (ή μήπως χωρίς να καταλαβαίνουν;), του ζητούν να επιχειρήσει στο πλαίσιο διεθνών αποστολών, με καράβια τα οποία στην καλύτερη των περιπτώσεων εξαντλούν την τρίτη δεκαετία της ζωής τους. Σε ένα ναυτικό υποτίθεται έθνος.
Το χειρότερο είναι όμως, ότι δεν αισθάνονται ουδεμία ντροπή ή ανησυχία κατά μεγάλη πλειοψηφία! Φυσικά, όσοι διακρίνουν αντιπολιτευτική πρόθεση θα απογοητευθούν, διότι τουλάχιστον οι δυο βασικοί διεκδικητές της κουτάλας της εξουσίας, είναι ίδιοι ή και πολύ χειρότεροι! Ακούσατε κανέναν να λέει οτιδήποτε; Όχι. Πιθανότατα για να μην τους κακιώσουν αγαπημένες τους πρωτεύουσες και σταματήσουν να τους έρχονται οι προσκλήσεις για σουαρέ ντε γκαλά πρεσβειών, ή επισκέψεις για… γεωπολιτικές διαβουλεύσεις με τους Έλληνες πολιτικούς αστέρες (βλ. ταξιδάκια, φωτογραφίες, χαιρετούρες, δημόσιες σχέσεις)!
Σε αυτό το κλίμα, κατά τα άλλα, πέφτουμε από τα σύννεφα ακούγοντας ανταποκρίσεις από τις ΗΠΑ, ότι η απάντηση των Αμερικανών για τα F-35 -που έπρεπε να έχει έρθει στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού- στον… στρατηγικό σύμμαχο, την Ελλάδα, δεν έχει έρθει ακόμα, διότι έχει συνδεθεί με την αποδέσμευση των F-16 στην Τουρκία. Πέραν του ότι μέχρι πρόσφατα κορόιδευαν όσους υποστήριζαν ότι αυτό συμβαίνει, πολιτικοί… κολοσσοί σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, είτε τα βρίσκουν όλα φυσιολογικά και σιωπούν, είτε κατ’ ιδίαν σου αναλύουν με περισπούδαστο ύφος ότι ανησυχούν. Στο τέλος όμως, σχεδόν πάντα το κατανοούν, με τους πιο θρασείς, να ισχυρίζονται ότι πρόκειται για τακτική και τελικά θα μας τα δώσουν για να τιμωρήσουν την Τουρκία! Ακόμα κι αν αυτό συμβεί στο τέλος, πόσο γελοίο και αυτοκαταστροφικό, είναι το να αποδέχεσαι συνειδητά την εξάρτηση από τις γεωπολιτικές καραμπόλες…
Ό,τι πουν οι προστάτες του έθνους! Πώς να τους κακοκαρδίσουν; Μετά απορούν με την άνοδο της ακροδεξιάς! Μα δεν άφησαν θέμα που να άπτεται της κοινής λογικής το οποίο να μην της το εκχώρησαν πρόθυμα, μέσω της γενικευμένης παραβίασής της από τη δική τους πλευρά! Παραβίασης της λογικής στο όνομα μιας θολοκουλτούρας με ασαφείς(;) υποκρυπτόμενους στόχους και επιδιώξεις. Παράλληλα, παριστάνουν, ότι είναι… τρελοί και ακροδεξιοί, όλοι όσοι υποστηρίζουν ότι σκληρότερος σύγχρονος φασισμός είναι η επικρατούσα “πολιτική ορθότητα”. Δηλαδή, αυτό που αισθάνονται και βιώνουν, ενώ ανέχονται τους “πεφωτισμένους” να τους αποκαλούν ανοιχτά ως “φασίστες”. Από αυτούς περιμένουμε αντίδραση και προβολή λογικών επιχειρημάτων και διεκδίκησης στην περίπτωση των F-35, όπως δηλαδή θα έκανε κάθε χώρα με τον στοιχειώδη αυτοσεβασμό;
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά και δεν αφορούν επ’ ουδενί τις υποκειμενικές εκτιμήσεις περί της επιχειρησιακής αξίας και καταλληλότητας της πλατφόρμας: Εάν όντως επιθυμούν την απόκτηση του F-35, ας το δείξουν στην πράξη και ας το διεκδικήσουν! Πού ακούστηκε ο πελάτης να παρακαλάει τον αγοραστή για να πληρώσει; Στην περίπτωση δε των F-35, μια χώρα με άπειρες εξοπλιστικές ανάγκες, να παρακαλάει να πληρώσει 4 δισ. ευρώ σε πρώτη φάση και να αγωνιά μη χάσει τη σειρά της! Και δεν προχωρά καν στην αναβάθμιση και των 38 F-16 Block 50 σε “V”, εξασφαλίζοντας ΕΓΚΑΙΡΩΣ ότι η Πολεμική Αεροπορία θα διατηρήσει μια κρίσιμη μάζα αεροπορικής ισχύος -αν ασχοληθούν να της εξασφαλίσουν και σύγχρονα όπλα– για να διατηρεί και την αποτροπή ζωντανή…
Φυσικά, τέτοια ευφυή “διαπραγμάτευση” την εφαρμόζουν και σε άλλα εξοπλιστικά. Εφόσον έχουν αναγάγει σε πανάκεια την δήθεν “υψηλή πολιτική” και λένε ότι θέλουν τα F-35 τόσο πολύ, για ποιον λόγο δεν κοινοποιούν με κάθε επισημότητα τη δυσαρέσκειά τους, ανοίγοντας παράλληλα συζήτηση με τους Γάλλους για την προμήθεια δεύτερης Μοίρας Rafale! Οικονομικά είναι απόλυτα λογικό, καθώς θα δημιουργηθούν οικονομίες κλίμακος, αφού, καλώς ή κακώς, από τα Rafale ξεκινήσαμε. Αντιθέτως, κάθονται μοιρολατρικά και τρομαγμένα να παρακολουθούν, με μοναδική τους έγνοια μην τυχόν και δυσαρεστηθεί η Τουρκία! Κι ανέχονται διαρροές του είδους ότι θα μας δώσουν και δάνεια και χρήματα και μεταχειρισμένο υλικό… Αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια δεν μπορεί να σου δώσει κανείς.
Διότι αυτή τη στιγμή, με την εν γένει στάση μας, δείχνουμε να έχουμε εκχωρήσει στον Ερντογάν τη διαπραγμάτευση, αφού από αυτόν εξαρτάται τι θα αγοράσει και τι όχι η Ελλάδα! Αυτός πέτυχε τη σύνδεση της αποδέσμευση των τουρκικών F-16 με αυτή των ελληνικών F-35, ενώ όσοι αγωνίζονταν να το αποτρέψουν πάλευαν και παλεύουν μόνοι τους στην Ουάσινγκτον. Ο Ερντογάν έχει κάνει ολόκληρη υπερδύναμη να διαπραγματεύεται μαζί του ως ίση προς ίσον. Ως πότε θα ανεχόμαστε στην πράξη την εφαρμογή του “δόγματος”… beggars can’t be choosers και να μας υπαγορεύουν άλλοι τι θα αγοράσουμε και τι όχι; Ειλικρινά θεωρούν ότι με τέτοια συμπεριφορά θα σεβαστεί την Ελλάδα ο Ερντογάν;
Δημοσίευση σχολίου